Cheetah
Een kleine grote hond, jankend in de nacht, zat op zijn kleedje te wachten, totdat hij weer iemand zag...
Nooit zal ik jou vergeten, toen jij jouw poot zonder commando op mijn knie legde,
Alleen omdat ik verdrietig was, en jij dat zag,
Zo kan de band tussen mens en hond blijven bestaan,
Maar hoe kan het zonder jou verder gaan?
Cheetah was een lieve zwarte labrador, 14 jaar. Hij had allerlei ziektes:
- eerst galstenen
- daarna begon hij dement te worden(de hele nacht janken omdat hij niet wist waar hij was)
- toen een speekselklierontsteking(hij begon de hele tijd te kwijlen, mijn broer had er een filmpje van gemaakt met op de achtergrondmuziekje: Let it snow, Let it snow, Let it snow...)
- uiteindelijk was de laatste wandeling er, door de kou, 4 dagen na mijn verjaardag, 9 maart dus...
het spuitje verloste hem van het leven, van zijn ziektes, van de pijn...
Prince
Een schat van een pup met chihuahua-ogen. Dat was het eerste dat ik zag toen ik na een 3 en een half uur durende reis bij de fokster naar binnen kwam. Je moeder liep los rond, en begroette mij uitbundig, toen pakte de fokster jou uit je omheining, en zette jou bij mij op schoot. Ik voelde al meteen dat het nooit meer goed zou komen: Nooit meer wil ik dat je van mijn schoot afging. Je deed je kopje omhoog, en likte mij, wat een teken van onderdanigheid is, maar voor mij een gevoel van samenzijn.
Een aantal weken later kwamen we weer, dit keer was je actiever, aangezien je de eerste keer die dag was gechipt. Jouw eerste baasje gaf je een knuffel, en tranen stroomden uit haar ogen, terwijl ze hem in de auto deed. Je keek nog even uit het raam, je hield je kleine pootjes op de bank.
De heenweg was lang, maar o wat duurde de terugweg kort. Ik probeerde je alvast op te laten kijken als ik Prince zei, het lukte al aardig. Ten slotte viel je in mijn armen in slaap. En ik keek vertederd naar het pupje op mijn schoot, dat nu uitgegroeid is, tot een schattig speels puberhondje dat niemand kan vervangen. Je bent uniek, je vacht, je kleur. Je bent een van de weinigen met chihuahuabloed die in de winter vrolijk door de sneeuw mag hupselen. Komt door je moeder, een lieve Cavalier. Bof jij en ik even. Jij omdat je dan gewoon naar buiten kan, en in de sneeuw spelen. Ik omdat ik je niet krantzindelijk hoefde te maken, en de ongelukjes niet hoefde op te ruimen...
Prince, je bent alweer een halfjaartje, sinds april ben je bij ons. Het is al weer zo'n lange tijd geleden, dat ik jou op marktplaats zag, dat ik bij jou naar binnen liep: Dat was vorige zomer. Maar je kan niet altijd klein blijven. Je bent uitgegroeid tot een geweldig lief beestje, mijn beste vriendje, en hopelijk blijft dat ook altijd.
Prince and the others heeft 810 ontvangen.
Berichten en online status
Prince and the others was voor het laatst online 12 jaar, 7 maanden, 4 weken, 20 uur, 53 minuten, 52 seconden geleden
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?