HondenPage baasje Vannity

Wat schreven de vrienden van Vannity op het forum

Veganice schreef in Nier donatie

Veganice schreef in Nier donatie
" En  als je enkel afhankelijk bent van donaties voor je geredde dieren,  wat je dan wsch ( onder voorbehoud dan) als een goed mens laat overkomen, zeker dán moet je er mee kappen. Je andere dieren gaan nu voor als het geld op is .   Wees slim en stop hiermee. " Anny en Lance Er zit een limiet op onze opvang's aantal dieren. Dat we voor bepaalde gevallen extra onder de aandacht brengen, betekend niet dat de andere dieren eronder lijden. We kunnen niet alle gevallen van onze buffer af halen, dus posten we voor bepaalde gevallen een crowdfunding campagne. Zo komt geen enkel dier wat tekort. Dus nee, we stoppen er niet mee. Zolang er dieren zijn die onze hulp nodig hebben zullen ik, en andere non-profit organisaties, ons best doen om samen met donateurs ze te helpen. Want geen van ons doet dit voor de lol: we doen het puur voor de dieren en 100% van het geld gaat naar de dieren zelf. En mijn succesvolle webshop en tekenproject met meer dan 10,000 volgers is daarnaast een stevige backup. Maar goed, oordeel het geheel maar vanachter het scherm zonder ooit maar ook een kijkje te hebben genomen. Ik neem een kop thee en ga met de honden op de bank een film kijken. 
Veganice schreef in Nier donatie
" Integendeel geef je hondje een waardig afscheid als zijn tijd gekomen is." Anny en Lance Doen we. 
Veganice schreef in Nier donatie
Monique, ik weet niet of je het door hebt, maar geen van de dieren in mijn opvang is hier omdat ik voor ze heb gekozen. We zijn een non-profit stichting, compleet afhankelijk van donaties om dieren te helpen. Elk dier dat hier is, leeft nog door donaties. Dus als je me niet wilt afdoen als onverantwoordelijke verzamelaar die hier en daar maar wat huisdieren voor zichzelf haalt, zou dat fijn zijn. Ik heb de afgelopen vijf jaar tientallen dieren gered die werden verwaarloosd, achtergelaten of mishandeld, beter gemaakt via donaties en ze een leven gegeven die ze verdienen. Sommigen hebben nu een goed huis bij anderen nadat ze werden geadopteerd, de anderen leven hun leven uit bij mij. Vandaar ook mijn vergelijking met andere goede doelen. Goede doelen zijn 100% afhankelijk van donaties en geen enkel goed doel kan dit alles uit eigen zak betalen van hun eigen baantje's loon. We doen dit al 5 jaar met succes. Dus het is wat hypocriet om niks te zeggen over non-profits die mensen helpen via donaties, maar achterover buigen wanneer hetzelfde voor dieren wordt gedaan. Vooral omdat opvangen zoals de onze vol zitten met de slachtoffers van 95% van de mensen op dit forum (koeien, kippen, schapen, varkens, konijnen etc) die nooit hier zouden zitten als het niet lag aan wat jullie ze op massieve schaal aandoen. Het is door mensen als jij dat mensen als ik dag in dag uit lopen te ploeteren voor die arme beesten. Yooop: een paar maanden of jaren kwalitatief goed leven maakt voor het dier duidelijk veel uit. Ieder wezen, mens of dier, wilt leven. Mensen die ongeneselijk ziek zijn laten zichzelf ook niet inslapen op het moment dat ze horen dat ze ziek zijn. Maar pas wanneer ze echt geen goede kwaliteit van leven meer hebben. Ik weet wanneer een dier op is, we hebben tientallen dieren gered de afgelopen jaren, maar een paar daarvan konden gewoon echt niet meer (konijn met tumor in het hoofd die niet eens meer fatsoenlijk kon opstaan of eten, kippen uit de eieren industrie met egg-layer fatigue waarvoor een implantaat plaatsen te laat was, konijn gevonden met zoveel vocht in de longen, dat hij op springen stond, vlees industrie konijnen waarvan een paar met enorm veel breuken etc.) en hebben we wel laten inslapen om vreselijk leed te besparen. Misschien moet je eens even een kijkje nemen naar de video's van mijn hond, om te zien wat ik bedoel. In die staat zou naar mijn mening alleen een persoon die zich niet kan inleven in anderen haar laten inslapen. Ik heb 2 verschillende dierenartsen in 2 verschillende klinieken. Ze zijn allemaal blij dat mijn hond door de behandeling zo opfleurt, al is het maar voor een paar maanden of jaren. En wanneer ze op een gegeven moment bergafwaards gaat, dan zullen we wel afscheid nemen.
Veganice schreef in Nier donatie
"   Jij wilt geld voor je hond,ik zou zeggen neem een krantenwijk erbij i.p.v te schooien. Het bovenstaande is totaal niet vergelijken met de hond zijn leven te rekken,hopelijk haal je geen geld op en trapt er niemand in je praatjes. Ze kunnen beter het geld geven aan mensen die het echt nodig hebben en ter goede trouw zijn.  " Monique Leg uit waarom het niet te vergelijken is. Welk verschil, naast wie het slachtoffer is, zit erin? En Yooop, ik heb nooit gezegd dat ik mijn hond niet ga laten inslapen als ze op is. Net als jij, zal ik dat ook doen. Ik heb in het verleden ook dieren laten inslapen om die reden. Maar preventief inslapen terwijl ze nog kwalitatief goed leven vind ik walgelijk.
Veganice schreef in Nier donatie
Sorry, maar wie begon hier nou verwijten te maken naar mij toen ik zei dat ik het beste wilde voor mijn hond? Dat waren jullie, omdat ik het niet eens was met jullie behandeling van dieren. Wie de bal kaatst, kan deze terug verwachten. Iemand die een hond als het mijne in de staat waarin ze nu is zou laten inslapen, wil ik niet in levende lijve tegenkomen. Ik vind het een nare, zelfzuchtige en gemakzuchtige manier van omgaan met dieren, net zoals ik dat zou vinden als ze een mens was geweest. Want voor mij zit daar geen verschil in, want ik discrimineer niet op moreel irrelevante criteria zoals "niet TOEVALLIG geboren te zijn als mens". Sorry. Excuseer me nu, ik ga met mijn hondje wandelen en haar daarna laten genieten van een van haar lievelingskluiven.
Veganice schreef in Nier donatie
Wow. Ik zal aan jullie wijze woorden denken de volgende keer als ik mijn vriendin's kanker-behandeling's crowdfunding campagne bezoek op Kickstarter. Ik zal haar zeggen dat ze "egoïstisch" is en "alleen aan zichzelf denkt" door geld in te zamelen om haar kind's ongeneselijke ziekte te behandelen zodat hij wat langer met plezier kan leven voordat hij heen gaat. Ik zal haar ook zeggen dat ze het kind preventief beter kan af kan maken, want zo moeite en geld besparen is "het beste voor het kind" en ZEKER geen gemakzucht of puur handelen uit het belang van wat het makkelijkst is voor jezelf. Ik zal ook hetzelfde zeggen aan alle andere goede doelen die afhankelijk zijn van donaties om mensen met ongeneselijke ziekten te helpen hun laatste jaren zo goed mogelijk door te brengen. Dank voor jullie wijze woorden.  Vorige keer had ik er niet naar geluisterd toen jullie me zeiden dat ik mijn andere hond moest afmaken alsof ze niks was in plaats van haar te laten behandelen via donaties, waardoor ze vandaag blij en gezond voortleeft. Grote fout, blijkbaar. Ze is al 13, ze gaat op een dag toch dood, net als wij allemaal. Dus preventief afmaken was beter geweest.  Sarcasme terzijde, ik wil de andere leden igg bedanken voor hun antwoord op mijn vraag over nier donatie. Deze is nu beantwoord, helaas is het dus vrijwel onmogelijk bij dieren, dus ik heb niks meer toe te voegen.
Veganice schreef in Nier donatie
Dat mogen jullie vinden. Ik ben het daar niet mee eens. Mensen roepen altijd maar zo snel inslapen wanneer het om dieren gaat, omdat het makkelijk en goedkoop is. Er zijn duizenden mensen met nierfalen in bijvoorbeeld Rusland en Oekraïne en arme landen die nooit de medische kosten kunnen betalen en dus nooit zullen worden behandeld, waaronder zwaar geestelijk gehandicapten die niet zelf dingen kunnen aangeven. Maar juist omdat ze dat niet kunnen aangeven, vind ik niet dat die maar preventief vroegtijdig moeten worden ingeslapen terwijl ze nog jaren goed kunnen leven. Die gedachte al vind ik eerlijk gezegd een beetje diabolish. En hetzelfde gaat op voor hetzelfde doen met dieren uit gemakzucht/luiheid. Want eerlijk gezegd zijn het dat soort mensen die alleen maar kijken naar wat voor hunzelf het makkelijkste is in plaats van naar wat het dier wilt. Dat sommigen van jullie zelfmoordneigingen hebben, betekend niet dat anderen dat ook hebben. Zolang ik en de dierenarts zien dat ze nog wil leven en dit ook in goede kwaliteit kan, zetten we voor haar door. Wat ik of jij daarvan vind is irrelevant. Ik kijk naar wat zij wil, niet naar mijn eigen gemakzucht.
Veganice schreef in Nier donatie
" Staat ze al op een nierdieet, veganice?    Verder is het leven van een hond of kat weldegelijk te verlengen dmv dieetvoer en eventueel spoeling als dat helpt.   Ik ben het er mee eens dat als er geen goede kwaliteit van leven meer is, en het dier voelt zich niet meer goed, dan kan beter de knoop worden doorgehakt. Maar dat kunnen wij vanaf ons computerscherm niet zomaar voor haar gaan bepalen, wij zien het dier niet en mogen dan ook niet zomaar oordelen.   Zo te horen gaat het nu goed met het hondje, dat is heel fijn! Geniet zolang het kan veganice  " Anouk met Jenny & Molly Dat snap ik. En als ze te ver achteruit gaat en alleen maar pijn heeft in het leven, ga ik de moeilijke beslissing nemen. Tot die tijd probeer ik haar zo lang mogelijk nog van het leven te laten genieten, net zoals we bij mensen doen (die laten we ook niet gelijk inslapen, alleen als de pijn te veel wordt).
Veganice schreef in Nier donatie
" Beste Veganice, Een link naar je facebookpagina en/of een oproep tot donatie is niet toegestaan op HondenPage. We hebben de link in je bericht om deze reden dan ook verwijderd. " het Moderatorteam Ik begrijp het. Ik heb nu de foto's op mijn Hondenpage profiel pagina geupload. Daar zijn ze te bekijken.
Veganice schreef in Advocado
AVOCADO IS SUPER GIFTIG! 60 mg avocado per kg lichaamsgewicht is al giftig!Als je hond er teveel van binnen krijgt, kan hij doodgaan. Mijn hond had een paar jaar geleden een stuk gepakt terwijl ik aan het koken was en moest met spoed naar de dierenarts. Vergiftigingscentrum erbij gehaald. Ze heeft het toen overleefd. Ze was klein, en raakt dus sneller vergiftigd met kleine hoeveelheden dan grotere honden, maar het is heel slecht voor het hart, dus avocado verstoppen achter slot en grendel, want een klein beetje schaadt het hart een beetje, maar grotere hoeveelheden kunnen fataal zijn. Echt, niet doen! Ik haal bijna nooit avocado, maar als ik het doe, zorg ik dat de honden er niet bij kunnen. En lees dit even: KLIK HIER De avocado's met groene schil zijn giftiger dan die met de donkerbruine schil. Ook giftig voor konijnen, knaagdieren, vogels, katten.
Veganice schreef in Nier donatie
Ik heb wat foto's en video's gemaakt van Molly's voortuitgang de afgelopen week. -verwijderd door het moderatorteam- -- reactie gewijzigd door het moderator team op 07 augustus om 13:36 --
Veganice schreef in Nier donatie
" Dat is fijn! Ik vraag me alleen af, moet dit steeds herhaalt worden, dat spoelen, net als bij mensen? Als de nieren niet werken vergiftigd het lichaam zichzelf toch? Had er nooit van gehoord dat dit bij dieren ook kan. " Didy Ja, het moet herhaald worden. Het kan dus blijkbaar wel. Ze voelen zich daarna weer helemaal goed blijkbaar (van wat ik bij Molly merk) maar zullen niet zo lang meer kunnen wandelen als toen ze nog gezond waren, want ze worden snel moe. Over twee maanden moet ze weer. Ik ben een inzamelingsactie gestart op Facebook, want het is best een dure behandeling. Maar ze is er helemaal van opgeknapt.  
Veganice schreef in Nier donatie
We hebben met de dierenarts gesproken de laatste dagen, en haar nieren laten spoelen. Ik dacht dat ze het niet zou redden, want ze was net een lijk dat niks meer kon. Maar na een paar dagen staat ze weer, eet ze weer, speelt ze weer, rent ze weer. Het is ongelofelijk! Een transplantatie gaat dus echt niet lukken, maar de buren hadden ook een hond met hetzelfde probleem en die heeft het met dezelfde behandeling (nierspoelen) 3 jaar lang nog goed kunnen leven. Daarna werd de pijn te veel en hebben ze hem laten inslapen.    Vanochtend was de dierenarts dan ook verbaasd toen Molly op haar eigen pootjes vrolijk haar kliniek binnen kwam stuiteren. Ik ben zo blij! Zo kan ze ten minste nog een tijd mee, net als die van de buren. Maar als de pijn en leed weer terugkomt en de behandeling niet meer werkt, weet ik wat me te doen staat. Maar tot dan laat ik Molly genieten zolang ze maar kan.    .... ik ben blij en verdrietig tegelijk. Dank iedereen voor jullie tijd.
Veganice schreef in Nier donatie
" Is dit de hond met hartworm (golden) uit je vorige topics?  " Chantal Nee, dit is een andere. Die met de hartworm maakt het goed gelukkig. :)
Veganice schreef in Nier donatie
Bedankt voor jullie reacties. Weer wat nieuws geleerd.
Veganice schreef in Nier donatie
3 jaar geleden heb ik een hond geadopteerd. Ze was 8 jaar en kwam uit zeer smerige en verwaarloosde omstandigheden. Ze was kaal, had overal parasieten, leefde 8 jaar lang in een smerige strontzooi tussen tientallen anderen. Ze had verrotte tanden. We hebben haar opgeknapt, gewassen, ingeeent en zo, en na een paar weken was ze een vrolijk hondje met een dikke vacht. Helaas waren haar nieren onherstelbaar beschadigd. Een week terug stortte ze erdoor in. De dierenarts had haar onder narcose gezet om nog wat verrotte tanden te verwijderen maar dat resulteerde in een hartstilstand. Ze is gereanimeerd en heeft het overleefd. Haar nieren zijn slecht. De hele week ga ik al heen en weer bij de dierenarts.  Weet iemand of er niertransplantaties plaatsvinden in NL of ergens anders? En waar ik daar meer info over kan vinden? 
Veganice schreef in Wie kan mij in contact brengen met Veganice
Dit zijn mijn 2 geadopteerde dames uit Roemenie nu met mijn 2 kleintjes.. <3  " Marina Wat een poepies! 
Veganice schreef in Wie kan mij in contact brengen met Veganice
Ik heb een foto gehad van Betty, namelijk deze: Ze lijkt klein van bovenaf, he? Daarom trapte ik erin. Want hier is een foto van door onszelf gemaakt van haar naast een bovenmaatse WINDHOND van een vriendin van mij: Zie hoe foto's misleidend kunnen zijn -_-Nou ja, nu toch blij dat we haar hebben.
Veganice schreef in Wie kan mij in contact brengen met Veganice
Met de andere honden gaat het ook goed. We hebben ontdekt dat mijn vriend (die nog NOOIT honden gehad heeft) om de een of andere vage reden heel veel respect krijgt van alle honden. Serieus, hij hoeft ze maar aan te kijken en ze zijn superbraaf, dus met zijn hulp hebben we veel bereikt, vooral met mijn witte chihuahua's diva gedrag. De puberhond is nu ook geaccepteerd en is opgehouden met extreem stuiteren. Maar zolang ik deze heb, geen honden meer erbij hoor!  Alle honden die nu bij me gedumpt worden (ja, als je een konijnenasiel hebt, dumpen mensen blijkbaar ook andere dieren bij je -_-) herplaats ik zo snel mogelijk bij een gezin dat bij ze past. Bruine chihuahua VS het pubertje Puberhondje (links) en mijn Mopsmixje (rechts) Mijn 3 kleintjes (er zijn 6 manden, maar ze proppen zich in 1?) De diva van het jaar (niet op de lippenstift letten in haar gezicht, ik heb haar gekust)
Veganice schreef in Wie kan mij in contact brengen met Veganice
Op verzoek van Vanny plaats ik hier mijn verhaal:    Wat Betty beloofde: een kleine hond (i.v.m. mijn angst voor grote honden), gesteriliseerd, kan met konijnen net als mijn andere honden, voor een persoon die vrij nieuw is met honden. Wat er werd gebracht: een grote hond, kan niet met konijnen, heeft een ervaren hondenbaasje nodig. Het enige dat dus is nagekomen is dat ze gesteriliseerd was en van de hartworm wist ik.   * Betty hoort geen honden uit het buitenland te halen die ziek zijn. * Betty hoort geen zieke honden in een busje te vervoeren dagenlang.* Betty hoort geen straathonden met trauma's te plaatsen bij kleine kinderen of kleine hondjes. (Er is een kind in het gezicht gebeten daardoor!)* Betty dient de honden eerst door een pleeggezin te laten observeren, behandelen en opvoeden altevorens ze te plaatsen.* Betty hoort honden met gedragsproblemen te plaatsen bij ervaren mensen. Niet een konijnen-meisje zoals ik die geen reet verstand heeft van gedragsproblemen bij honden verhelpen. * Betty hoort dit uberhaubt niet te doen als particulier!   En ze doet GEEN van deze dingen. Ik heb nog 5 andere mensen gesproken hierover. Allemaal doodzieke honden gehad die kort daarna overleden na duizenden euro's dierenartskosten en al dat gesleep naar NL. Ik was misschien wel de enige die wist dat de hond die ik zou krijgen ziek was en er vrijwillig voor koos dit risico te nemen. De anderen was dat niet verteld over hun hond: die zouden een gezonde hond krijgen, maar kregen honden op het randje van de dood. Schandalig!   Al mijn honden konden met konijnen. Ik zou eerst, op advies van een vriendin, een windhond via Betty adopteren uit Spanje. Ivy vertelde me dat windhonden jachthonden zijn en dat niet met konijnen kon, dus ze zocht een andere hond voor me. Daar vond ze een "KLEIN" hondje die "prima met konijnen kon" en met kleine hondjes. "Ze is misschien 4 kg, hooguit 5" werd er gezegd. "Ze heeft wel hartworm, maar dat kunnen we in Nederland behandelen met donaties."Er werd een bakbeest van 20 kg bij me gedumpt en de vervoerders waren al vertrokken voordat ik wat kon zeggen.   Sommige mensen weten dit al, maar ik was heel bang voor grote honden. Ik ben mijn eerste hond verloren aan de beet van een grote hond, nadat ze mijn beiden handen had doorgebeten om mijn hond eruit te trekken. Dit wist Betty, daarom zochten we bewust naar een kleine hond. En ik WEET dat ik niet geschikt ben voor een grote hond, laat staan eentje met gedragsproblemen. Maar toen ik haar eenmaal had, ziek en afgeleverd onder haar eigen urine en poep (waarschijnlijk door het lang zitten in de bus) kon ik moeilijk zeggen: "Stuur maar terug naar Roemenië". Ik heb haar voorzichtig gewassen op dag 2. Ze was erg traag, maar dat bleek door haar ziekte te komen want na de behandeling verdween dat gedrag. Ik bleef toch altijd bang. Soms werd ik schreeuwend wakker, weer gedroomd over dat mijn nieuwe grote hond vocht met mijn kleintjes. Maar ze was gewoon rustig en vrolijk, dus langzaam begon ik haar te vertrouwen en hoefde ze niet meer in een aparte kamer als ik even wegging om boodschappen te doen. De nachtmerries verdwenen en ze kon het leuk vinden met mijn donkerbruine chihuahua. Ik moest haar wel veel dingen leren. Het kostte wat moeite, maar alles ging toen maanden goed. Tot de 2 incidenten, waarvan die laatste met de chihuahua door mijn eigen onwetendheid kwam.   Mijn punt is dat Betty geen grote honden moet plaatsen bij een onervaren persoon die specifiek vraagt om een kleine. Ik had goede redenen om te vragen om een kleine hond: mijn eigen angst, mijn kleine kwetsbare hondjes en mijn konijntjes en omdat ik een amateur ben en van mezelf wist (uit ervaring met andere mensen hun grote honden uitlaten) dat ik niet geschikt was om een grote hond onder controle te houden. Ik snap ook niet dat ze zulke dingen als formaat en "kan met konijnen" garandeerd als ze (blijkt achteraf) zelf die honden niet eens gezien heeft, en waarvan het gedrag niet eens getest is!   Als Betty honden wilt herplaatsen, moet ze ten eerste een stichting opzetten, ten tweede geen zieke honden meer geven aan mensen die dat niet weten, geen zieke honden meer in lange busritten plaatsen en ervoor zorgen dat alle honden eerst in een pleeggezin komen om het gedrag te observeren altevorens te plaatsen. Alles dat naar NL komt moet gezond zijn (of ten minste niet op het randje van de dood) een gezondheidsverklaring hebben en (wat straathonden met trauma's betreft) NIET geplaatst worden bij gezinnen met kinderen, mini hondjes of onervaren n00bs zoals ik die slechts alleen maar enkelen jaartjes chihuahua's gehad hebben.   PS: Hier zijn wat recente foto's van de hond. Het is uiteindelijk toch allemaal gelukt, na klauwen met geld richting gedragstraining. Ze is nu goed op gewicht en heeft nergens last meer van. Ik heb een betere mand voor haar gekocht. Ze vind het leuk in het grote honden losloopgebied in onze buurt en heeft laatst genoten in Center Parcs. :) Hoewel het niet was wat ik verwachtte (veel problemen en geld), ben ik toch blij dat ik haar die laatste paar jaren kan geven. Ze is laatst 13 geworden en is nog steeds super! Ik besef wel dat ik daar geluk mee heb. Want het kon ook aflopen als bij Betty's andere slachtoffers: dat ze dood was gegaan. Ik heb nog 5 anderen gesproken die onverwachts zieke honden kregen van Betty die kort daarna stierven, ook met Betty die ze probeerde af te pakken. We willen dat dit stopt, wat Betty doet. Als Betty honden wilt helpen, moet ze dat via een stichting doen zonder vieze busjes die honden rondslepen waarvan het gedrag onbekend is. Ik hoop dat je wat hebt aan mijn ervaring, Vannity.   Die lelijke littekens op haar snuit gaan helaas niet meer weg, zegt de dierenarts. Langs wegen hou ik haar altijd aangelijnd. Alleen in het losloopgebied mag ze los. Haar nieuwe mand.
Veganice schreef in Grote hond is een gevaar voor mijn kleintjes
Hond doodmaken en haar wil om te leven negeren, alsof ze niks is. Opdringen om hond te plaatsen bij een chocolade voerende psychopaat die ons al zoveel geflikt heeft, ondanks het feit dat er meerdere malen is aangegeven dat ik dat niet zie zitten om diverse redenen. Vooroordelen over het leven van mijn hond, alsof ze nooit plezier heeft in het leven. Hersenloze beledigingen waar ik totaal niks aan heb... Ik trek hier nu een grens. Ik wilde het al diverse malen eerder doen, maar nu ben ik het echt zat. Altijd maar die vooroordelen op dit forum als iemand om hulp vraagt, op ze neer praten als ze niet alles weten over honden in plaats van ze te leren. Lekker makkelijk praten over iemand die je niet kent op internet, terwijl je haar en haar honden niet kent. Er zijn zoveel dingen die jullie niet weten, want anders waren bepaalde beschuldigingen nooit getrokken. En dan zeggen dat jullie in mijn plaats het dier hadden doodgemaakt of naar een chocolade voerende gek hadden gestuurd? En dan ben IK slecht voor het dier omdat er een onverwachte situatie is waarmee ik (nog) niet goed kan omgaan en daar hulp bij vraag?! Hoe ironisch! Ben ik blij dat ze niet bij jullie zit, want zo te zien zou ze door jullie moordneigingen dan allang niet meer leven. Lekker makkelijk toch? Voor het probleem wegrennen?  Ik zet er nu een punt achter wat betreft dit forum. Dag, Hondenpage.  PS: Wel dankbaar voor de mensen die wel normaal gereageerd hebben. Dit bericht is niet voor jullie bedoeld.
Veganice schreef in Grote hond is een gevaar voor mijn kleintjes
Er zijn opties besproken om de golden te houden. Ik ben alleen zo zwaar onzeker, ik had niet verwacht dat ik ooit met dit soort dingen te kampen zou krijgen. Ik weet zeker dat het goed zou gaan als sommigen van jullie in mijn schoenen stonden, maar ik ben bang dat mijn onzekerheid het op een dag gaat verpesten en het dit keer fataal wordt. M'n familie zegt dat het het risico niet waard is. Maar ik kan m'n Golden toch niet zomaar dumpen ergens? Ik heb altijd vastgehouden aan het idee dat als je een dier neemt, je je verantwoordelijkheid moet nemen. Ik ben alleen zo bang... Dat ik m'n kleintjes dan misschien in de tuin zal moeten begraven naast de konijnen. Is het wel het risico waard? Doe ik er goed aan haar te houden?
Veganice schreef in Grote hond is een gevaar voor mijn kleintjes
Dat ik geen contact meer heb met Betty heeft niks te maken met trots. Er is een reden waarom niet alleen ik, maar ook velen van haar gastgezinnetjes het contact met haar verbroken hebben. Ze steelt honden, ze voert ze chocola (en toen ik daar wat van zei was het "het is maar een beetje"), ze propt ze overvol vette snacks (zodat mijn golden moest kotsen 4 keer) ze baseert haar acties op dromen alsof ze een of andere helderziende is, ze behandelt haar gastgezinnetjes als troep en zegt dat ze niet van dieren houden als ze niet alles op haar manier doen, heeft zelf al vier honden rondlopen, woont op een flatje, en ze heeft een hartziekte. En aangezien ze zelf aangaf op ieder moment te kunnen dood vallen en helemaal alleen woont, is het sowieso niet handig. Misschien weten jullie dit alles niet, maar het is nog maar het topje van de ijsberg. Ze wilde die hond bij me weghalen omdat ze had gedroomd dat ze zou ontsnappen en aangereden zou worden. Dat is met Betty's eigen hond gebeurd, bleek achteraf, en ze geloofde er heilig in dat haar dromen altijd uitkomen. Sindsdien behandelde ze me als vuil, ook al was ik een compleet onbekende voor haar waar ze voor het eerst mee sprak. Nogmaals is het niet voor niets dat zoveel mensen haar links laten liggen. Wel heb ik contact met een van de gastgezinnetjes die Betty ook aan de kant hebben gezet. Zij geven aan dat als het nodig is, ze mijn golden tijdelijke opvang kunnen bieden of samen met mij haar te herintroduceren bij de groep.
Veganice schreef in Grote hond is een gevaar voor mijn kleintjes
Ik heb zelf ook al een mopsmix, ja. Maar die is nooit een probleem, want da's een oudje die alleen maar rustig zit (en goed luistert, ook de enige die continu mag loslopen buiten). Die mopsjack hond van 8 maanden is weer een andere. Voor de komst van deze was de roedel niet onstabiel; de dagen gingen rustig en vreedzaam voorbij zonder problemen. Vooral toen de chi leerde buiten niet meer te krengen, ging het perfect, maandenlang. Pas na de komst van de mopsmix ging alles naar de klere. Zoals ik al zei had ik hem slechts tijdelijk in huis omdat hij voor iemand anders was, en ik zag er geen probleem mee, die vijf daagjes. Maar toen het bleek dat dat gezin hem toch niet wilde, zat ik met het probleem. En enkelen weken daarna veranderde mijn golden. Wat ik nu ga doen:  Aangezien de ene helft roept dat de golden moet blijven en de andere helft roept dat ik haar moet herplaatsen bij iemand zonder chihuahua's en konijnen, ga ik er even heel goed over nadenken. Als het aan mij lag, dan bleef ze natuurlijk bij mij. Maar ik wil niet achteraf spijt hebben van die beslissing door dode hondjes in de tuin te moeten begraven als blijkt dat het toch weer een keer fout gaat. De chihuahua verbieden te bepalen welk speelgoed van wie is. Als ze krengt, straf geven. Wat al gedaan is:  Hok konijnen verstevigd.  Alle speelgoed en voedsel opgeborgen.  Apart voeren. Ik heb al gebeld met connecties die huizen zoeken voor hondjes. Hopelijk vinden ze sneller een goed baasje voor hem dan ik kan (ook de laatste mevrouw die voor hem kwam zag er vanaf, toen ze zag hoe druk hij was). Maar nog wat: ik heb ook gebeld met iemand die vaker op de golden heeft gepast in het begin en die raad het af de golden de houden, ook omdat mijn leven voornamelijk draait om konijnen opvangen en ze vreest voor de chi's leven. Ik weet het niet meer. Ik heb al sinds ik klein was dieren en heb nog nooit een dier weg hoeven doen of het ook maar te overwegen. Maar ik wil echt niet dat mijn chi dood wordt gebeten. Zij was van ze allemaal de eerste die ik had.
Veganice schreef in Grote hond is een gevaar voor mijn kleintjes
8 maanden is de "pup". Hij is gedumpt door een ander gezin omdat die een kind hadden en de pup te druk was voor het kind, vonden ze.
Veganice schreef in Grote hond is een gevaar voor mijn kleintjes
" Ik zou idd doorgaan een Goed huisje voor de kruising te zoeken.  De voerbal kan overigens wel , zelfs voor alle honden die je hebt , maar wel apart.  Je zou met je chi aan de gang gaan maar dat is geloof ik niet gelukt zo te lezen?  Het kan nog gewoon met de golden , je hebt er zo keihard voor gevochten!  Maar laat geen voer en of speelgoed slingeren en zorg dat je konijnen veilig zijn.  ( voor de geen die het "normaal hondengedrag vinden" ik ben het er niet mee eens, een hond dat zich uitleeft op een hele konijnenren en de een na de ander doodbijt vind ik geen normaal gedrag. ) hier zou ik dus ook mee aan de slag gaan!  Ik lees niet dat de golden echte nijd heeft naar de andere honden dus frustratie?  Probeer wat hersenwerkjes en of wandelingen met de honden apart.  Even alle aandacht voor zichzelf.    Edit: het is trouwens nooit te laat je in te lezen over hondengedrag en hondentaal. Om het jezelf iets makkelijker te maken zou ik hier iets mee doen. je hoeft geen trainer te zijn om een goede roedel te leiden  " Sadi's farm ( Hus † ) Bedankt voor je advies. Ik ben al een tijd bezig geweest met de chi's training en ze gedraagt zich nu beter. Buiten kan ik nu gewoon normaal met haar wandelen en in plaats van tegen alle honden krengen buiten, snuffelt ze nu gewoon aan ze en laat zich besnuffelen. Maar dat voernijd van haar krijg ik er niet uit; ik heb zoveel geprobeerd. Het is het enige punt waar ze nog agressie bij toont; voer. Oh ja, en als er andere honden bij me op schoot willen, dat wil ze ook niet hebben. Zoals ik al zei is mijn trainer nu op vakantie, dus momenteel sta ik er alleen voor. De konijnenren was een gloednieuwe hoge schutting. De deur van de schutting zat met een schuifslot vast van boven. Na wat observeren, bleek de golden tegen de onderkant van de deur aan te knallen en met al haar kracht te duwen zodat het houten ding aan de onderkant verschoof terwijl de bovenkant nog vast bleef zitten. Het was een gebrek aan goede dingen bouwen aan mijn kant (ik faal met gereedschap) gecombineerd met het niet verwachten dat een hond die regelmatig tussen de nijntjes in loopt en slaapt dit zou forceren en ze allemaal zou verslinden. Ik wist niet dat de golden een jachthond was, tot iemand in dit topic het net zei. Het hek van de nijntjes was altijd dicht, behalve als ik ze ging voeren of verschonen; dan gingen de honden altijd mee (behalve de mopsjack, want die is te druk voor die nijntjes) en sliepen daar in het zonnetje. De golden liep al een half jaar tussen die nijntjes tijdens de voer- en verschoonrondes, dus ik had het echt niet verwacht van haar. Toen de buurman belde over dat er een hond bij de konijnen zat, dachten ik en mijn vriend gelijk aan de mopsjack, aangezien die nieuw was en heel druk. Maar het was de golden, zei de buurman. De mopsjack en de anderen deden er niet aan mee toen de konijnen door de gesloopte deur crosten, met de golden er achteraan. De enige die had aangevallen was de golden, tot de buurman haar vast greep. Ik kan het nog steeds niet geloven. En ik voel me echt een idioot. Natuurlijk is het hek nu extra verstevigd; 2 nieuwe sloten met pinnen aan zowel de boven- als onderkant, extra gaas langs het hele gebeuren en voor de zekerheid gaan we de binnenschuur (waar de nijntjes in- en uit gaan naar wens) een deur geven met extra sloten, waar een klein gat onder zit zodat de nijntjes naar binnen kunnen. Ik ben alleen geen kampioen in deuren bouwen (ik kan eigenlijk helemaal niet bouwen) dus ik moet wachten tot m'n vriend tijd heeft. Tot die tijd komt die golden daar niet in de buurt. En ja, het is mijn schuld, ik ben dom en mijn schutting was waardeloos. Ik moet beter leren bouwen.
Veganice schreef in Grote hond is een gevaar voor mijn kleintjes
Nog even herhalen, lang verhaal kort: de mopsjack was NIET gepland. Die zou naar een ander gezin gaan en slechts 5 dagen bij mij verblijven (ik dien als een soort tijdelijk gezinnetje, aangezien hij uit Belgie komt), maar het andere gezin zag er vanaf. Dus als er zou worden opgehouden te doen alsof ik de mopsjack voor mezelf heb genomen of akelige vooroordelen zoals dat ik een "verzamelaar" zou zijn, zou dat fijn zijn. We zoeken nog steeds een ander gezin voor hem omdat we er al te veel hebben. Wat verwacht je dan? Dat ik hem op straat gooi of in een hok van een asiel laat plaatsen terwijl hij het echt nodig heeft om te rennen en spelen?Ik kreeg het advies van de dierenwinkel om de voerbal aan te schaffen voor de mopsjack. Ik had ze verteld over hoe druk hij was, zelfs na een wandeling van 2 uur achter elkaar zat hij nog bomvol energie. De dierenwinkel zei daar dat het goed was om hem bezig te houden en te laten werken voor zijn eten, zodat hij, naast zijn wandelingen, zijn energie kwijt kan. De voerbal werd dus aangeschaft. Maar toen ik hem aan de mopsjack gaf, werd het afgepakt door de chi en werd hij weggejaagd. Ik heb het nog een paar keer geprobeerd te geven aan de mopsjack, maar de chi moest en zou het hebben, dus gaf ik het maar op en werd het de chi's speelgoed. Wanneer hij leeg raakte, borg ik het op. Alleen de chi speelde ermee; niemand anders durfde er ook maar naar te kijken. Ik dacht dat het wel goed zat. De chi had wel vaker eten dat langer duurde om te eten dan een paar seconden, maar ze werd gerespecteerd door de anderen en met rust gelaten. Als het in haar mond zat, was het van haar. De voerbal heb ik nu uiteraard opgeborgen en gebruik ik helemaal niet meer.Ik had nooit gedacht dat er zo'n verschil kon zijn tussen een hond uit het buitenland en Nederlandse asielhonden. In hun advertenties zijn het geweldige, perfecte honden, in dit geval enkel met een medisch rugzakje. Je ziet er ook overal reclames van, en geen van de asielmensen of tussenpersonen zag een probleem haar te plaatsen bij mijn chi's. Als ze niet in een dodingsstation had gezeten met hartworm en in een spoedoproep, had ze nooit bij mij gezeten. Ik schrok wel toen ik haar kreeg en het bleek dat ze hadden gelogen over het formaat; ik was zelf best bang voor grote honden omdat ik mijn allereerste pup, enkelen jaren geleden, tijdens een van haar eerste wandelingen buiten aan een aanval van een grote hond had verloren. Het formaat van deze hond was nooit gepland geweest; ik had bewust om een kleine hond gevraagd aan dit asiel. Ze leek echter heel zachtaardig en rustig en onderdanig, dus na veel discussie met mijn vriend besloten we haar toch te houden, aangezien ze al 12 was en niemand zo gestoord zou zijn om honderden euro's in haar medische behandeling te steken uit de hoop dat het misschien goed zou komen. Ik was heel blij met deze hond, echt, en zij en ik hadden na enkelen weken al een hechte band. Nog steeds trekt ze zich naar me toe, als ik bij mijn moeder kom en wordt ze heel blij. Er zijn bij mijn moeder genoeg andere mensen om haar heen, maar ik hoor dat ze hard jankt als ik wegga. Gisteravond probeerde ze zich een weg te wurmen naar de voordeur toen ze zag dat ik vertrok. Ik wil haar niet achterlaten. Maar bij mijn moeder zit ze ook niet goed. Ze heeft diverse keren, volgens mij moeder, als ze buiten was, zich met man en macht een weg proberen te banen naar mijn huis, waardoor mijn moeder haar handen vol heeft aan haar. Ik moet snel iets verzinnen.Ik wil haar het liefst houden, maar ik vrees echt voor mijn chi. De witte chi en de golden hebben allebei voernijd en haar hierheen halen betekend dus op ijs lopen, realiseer ik me nu. Wat als ik per ongeluk wat laat vallen tijdens het eten? Wat als ik ze nu een koekje wil geven? Gaan ze dan nog steeds braaf naast elkaar zitten, wachtend op hun beurt, zoals de anderen? Moet ik haar steeds opsluiten als ik ook maar even boven zit te werken (ik doe o.a. thuiswerk) of als ik naar de wc ga? Na het bijtincident, was mijn jas vies geworden door mijn chi's bloed tijdens het dragen naar de kliniek, en raakte de golden compleet in trance toen ik na afloop haar kwam halen uit het washok (ik had haar daar opgesloten terwijl we naar de dierenarts crosten) zodra ze dat zag en rook. De chi's wonden zijn nog niet hersteld; zelfs mijn andere hondjes zijn nieuwsgierig naar de verwondingen omdat het naar bloed ruikt, maar die worden door de chi weggesnauwd als ze eraan willen komen. Gaat die golden dat ook pikken nu en haar met rust laten? De ene helft roept dat ik haar moet houden, maar als mijn moeder haar nu zou brengen, zou ik op knikkende knieën staan om haar weer te introduceren aan de kleintjes. Gaat dat goed? Zo ja, voor hoe lang? Misschien ligt het niet aan de mopsjack... Misschien is, zoals Sheltieduo zegt, het zo gekomen omdat de golden niet meer ziek is, maar nu gezond en gelukkig en voelt zich thuis. Hoewel dat ook het geval was VOOR de komst van de mopsjack; het is pas daarna dat alles veranderde. Daarvoor kon ik zelfs eten door de tuin gooien en er werd nooit ruzie gemaakt.Trainer gebeld: de trainer zegt dat als ik voer weghou, het probleem opgelost zou moeten zijn. Golden apart blijven voeren, nooit snacks of knabbelstokjes laten slingeren en ze afleren om eten te pakken dat ik laat vallen; als ik eet, moeten zij in hun mand zitten. Tweede hondengedragstherapeut gebeld en die zegt hetzelfde. De derde ook. Ze zeggen er wel bij dat de mopsjack zo snel mogelijk geplaatst moet worden bij iemand anders. Het enige probleem is nu dat ik de golden niet meer durf te her-introduceren bij de anderen. Ik heb diverse hondenscholen en therapeuten gebeld, maar die zeggen allemaal op vakantie te zijn of nu te vertrekken naar een vakantie. Ik durf het niet alleen te doen omdat ik die signalen van dat het misgaat niet kan zien. En geen van mijn vrienden heeft ervaring met honden, dus dat schiet ook niet op. Ik blijf zoeken naar iemand die erbij kan zijn.Betty kende mij totaal niet voor- en tijdens het drama (wist letterlijk niks over mij en hoe ik met dieren omga) en had me zelfs ook maar nooit bezocht thuis en nooit mijn honden gezien, dus dat heeft niks te maken met haar redenen van toen ze de hond van mij probeerde af te pakken, vooral omdat ik al jaren dieren opvang en er nooit eentje heb weggedaan. Ik heb geen contact meer met Betty en dat wil ik graag zou houden ook, dus daar ga ik verder niet op in.Ook wil ik melden dat er een reden is waarom ik problemen HIER post op dit forum: om advies te vragen. Als ik de de tweede dog whisperer was, zat ik hier nu niet. Ik kan bij problemen zelf wel wat gaan verzinnen, maar het lijkt me slimmer om advies te vragen aan mensen die meer verstand van honden hebben dan ik, zodat ik beter voor mijn dieren kan zorgen, want als konijnen whisperer kom je blijkbaar niet ver met honden trainen en aangezien mijn trainer op vakantie is, leek dit me een geschikte plek. Maar als jullie je eraan storen en alleen maar gaan vooroordelen, zeg het dan maar gewoon, dan vraag ik het wel op een ander forum. Ik WEET dat ik geen dog whisperer ben. Ik WEET dat honden trainen nieuw voor mij is. Daar hoef je niet op door te hameren, want als dat niet het geval was, had ik hier in de eerste plaats nooit gepost.
Veganice schreef in Grote hond is een gevaar voor mijn kleintjes
Vóór de komst van de pupIk heb een golden retriever kruising geadopteerd in maart. Het formaat van de golden was nooit gepland geweest, want toen ik haar adopteerde vanuit het buitenland, werd met verteld dat het een piepklein hondje was zoals mijn chihuahua's, aangezien ik had aangegeven dat ik zelf een beetje bang was voor grote honden. Vervolgens werd er een golden bij me gedumpt die 10x groter was en waren de vervoerders al vertrokken voordat ik wat kon zeggen. Omdat de golden zo rustig was en geen interesse toonde in mijn chihuahua's (en zelfs vrienden werd met een van de chi's), besloot ik haar toch te houden. Het was een fijne, rustige hond, heel lief voor al mijn dieren. Ze liep vreedzaam tussen mijn honden in, was heel lief voor ze en deed mijn konijnen ook nooit kwaad als ze tussen ze in liep. Ze was oud, 12 jaar, sliep voornamelijk alleen maar en soms speelde ze heel lief en voorzichtig met mijn bruine chihuahua. Ze sliepen ook vaak samen. Het is altijd goed gegaan en alles was rustig. Een tophond, was het. Ik wilde haar nog een paar laatste goede jaren geven.De pup Een tophond, tot het moment dat er een vijfde hond bij kwam enkele weken geleden; een jonge mopshond/jack russel kruising van 8 maanden oud, die flink aan het puberen was. Het gezin dat hem wegdeed had hem niet opgevoed, dus was hij heel druk (maar totaal niet agressief). Het was niet de bedoeling dat hij bij mij bleef, want ik heb er al 4, maar zijn adoptie door iemand die ik ken ging niet door, dus zat ik toch met hem opgescheept. Omdat hij zo druk is, wilde geen enkele kleine hond van mij met hem spelen, dus speelde hij met mijn grote hond: de golden.Incident 1 Ze zeggen dat als je een jongere hond bij een oudere plaatst, dat de oudere aan een soort tweede jeugd begint. De golden fleurde flink op, ging van superrustig naar heel vrolijk en speels. Het leek wel een totaal andere hond. En in het begin vond ik dat niet erg, totdat ik merkte dat ze steeds meer lef kreeg erdoor. Er gebeurden dingen die ze nooit eerder gedaan had. Een van de eerste daarvan was haar abrupte verandering tegenover mijn konijnen. Toen ik op mijn werk was, kreeg ik een telefoontje van de buren dat de golden de deur van de konijnenruimte (dat een gloednieuwe hoge schutting was van hout) had geforceerd en al mijn konijnen aan het doodbijten was. De buurman klom door het raam om haar weg te trekken en heeft daarmee de helft van de dieren kunnen redden. Ik was zo snel mogelijk naar huis gecrost en zag bloed op de golden haar poten, op haar bek, op haar borst. Mijn dode konijnen lagen overal, uit elkaar getrokken, rood bedekte mijn hele tuintegels. Al deze konijnen waren geredde dieren, die bij mij veilig en oud hoorden worden. Ik kon niet bevatten dat mijn lieve, rustige oudje dit had gedaan. Het enige dat het bevestigde was het bloed van de nijntjes dat van haar kin afdroop, want voor de rest kwispelde ze me vrolijk toe, alsof er nooit wat gebeurd was. Dit deed de Golden NOOIT voor de komst van de nieuwe. Ze liep zelfs tussen de nijntjes in als ik ze voerde en verschoonde; nooit heeft ze wat gedaan behalve hun water opdrinken en slapen daar. NOOIT had ze agressie getoond, behalve dat ze voernijd had, NOOIT had ze gesloopt. Ze lag voornamelijk altijd alleen maar te slapen en speelde met de mops/jack, zonder deze te verwonden. Ik heb de schutting dat het konijnenverblijf in mijn tuin afschermd verstevigd, alle sloten vervangen door stevigere. Het was toch ooit een zwerfhond geweest uit het buitenland, dus ik legde de schuld bij mezelf. Toen ik haar als test in de tuin liet, kwam ik er al snel achter hoe ze de deur had geforceerd want ze probeerde het weer op dezelfde manier door haar gewicht er volop tegenaan te knallen. Ik kon maar niet geloven dat een hond als zij zo'n schutting kon forceren; dat ze dat uberhaubt WILDE forceren. Ik heb me nog nooit zo schuldig gevoeld en begon te vrezen voor de veiligheid van mijn kleine honden. Ik heb er een trainer over gebeld, om te vragen of de golden dan geen gevaar vormt voor mijn kleine honden. Die zei dat een hond best het verschil ziet tussen een konijn en een soortgenoot, dus dat stelde me gerust. De golden bleef met de mops/jack spelen elke dag en ze werden beiden steeds drukker. Soms had de golden geen zin meer in spelen en gaf ze de mops/jack een knauw in de nek, waarna hij wijs ophield. De golden was een grote hulp bij de opvoeding van de nieuwe; als ik de mops/jack zou herplaatsen, dan moest hij ten slotte wel zo goed mogelijk zijn opgevoed. De jonge hond was onderdanig aan alle anderen, maar dat gespeel leek mijn golden echt te "verjongen". Hoewel de golden nooit agressie toonde tegen mensen, begon ze ineens steeds brutaler te worden. Vooreen had mijn chihuahua de leiding over de roedel; de golden was altijd ZEER onderdanig naar haar toe. Als de kleine iets had en een lelijk gezicht trok toen de andere honden ernaar keken, draaide de golden haar gezicht snel weg van "ik kijk niet hoor, dus niet boos worden." Tot drie dagen geleden.Incident 2 Mijn chihuahua speelde al de hele dag met een bal die met koekjes was gevuld. Niemand durfde het haar af te nemen natuurlijk, want dan krengt ze erop los. Op een gegeven moment was de chihuahua even in de tuin en pakte de golden de bal waarna ze ermee speelde. Ik was ergens mee bezig, maar ik zag vanuit mijn ooghoek al dat de chihuahua erop af kwam stormen om haar bal terug te claimen. Ik liep er rustig heen, want het gebeurde wel vaker. Dan zou de chihuahua de golden lelijk weg snauwen en de golden zou zielig weggaan. Meestal gaf ik die chihuahua dan een waarschuwing zodra ze begon te krengen en dan was het weer goed. Maar dit keer vocht tot mijn schrik de golden ineens terug. Ik heb mijn chihuahua met spoed naar de dierenarts gebracht, middenin de nacht. Ze is gehecht en ze heeft het gelukkig overleefd, maar ze was wel opengebeten en geslingerd. Dit deed de golden de laatste tijd ook bij de mops/jack als hij iets wilde pakken dat van haar was, maar die is een papzak, dus die kan het wel hebben. De golden hield wel gelijk op met aanvallen toen ik haar schreeuwde en ging zielig weg. En ja, ik weet dat die chihuahua in dit geval de aanstichter is, en dat de golden "haar" bal verdedigde, maar de chihuahua bijt nooit DOOR en dat deed de golden dit keer wel. Haar borstkas is opengebeten; we hadden geluk dat ze nog leeft en er geen organen geraakt zijn. Nu loopt ze als een eend. De golden heb ik tijdelijk bij mijn moeder geplaatst omdat ik anders niet durf weg te gaan. Bij mijn moeder logeert de dochter van haar vriend met haar kleine kindje en hun pitbull, en die gaan wel goed samen met de golden, maar ze wilt haar niet houden omdat ze geen hond wil. Ik denk dat ik de golden moet herplaatsen; ik vertrouw haar niet meer tussen de kleintjes. Soms, als de kleintjes vervelend waren, gaf ze hen ook een knauw, maar altijd heel zachtjes. Dit is voor het eerst dat ze door heeft gebeten tot bloedens toe, en dat komt, denk ik, echt door haar tweede jeugd door die andere hond, want daarvoor was ze nooit zo geweest. De gedachte haar te herplaatsen vind ik vreselijk, want ik heb zoveel moeite voor haar gedaan, ook om haar beter te maken toen ik haar net uit het buitenland haalde, en ben van haar gaan houden. Ik kom af en toe tussendoor even langs bij m'n moeder om haar te zien, maar hoor dat ze huilt zodra ik weer wegga. Maar terug plaatsen bij mijn kleintjes is een groot risico, vooral als ik weg ben naar mijn werk. Ik ben gek op die hond en hoewel ze nu gezond is, is ze toch al 12 jaar en dus niet makkelijk herplaatsbaar. Ze is verder een hele lieve hond, ze kan gewoon blijkbaar totaal niet met kleintjes (meer). Ik zit met mijn handen in het haar. Wat moet ik nu?! 
Veganice schreef in Geluidsoverlast honden blaffen
Ik ben meestal gewoon thuis. Maar er zijn momenten waarbij ik toch even boodschappen moet doen, bij een vriendin op bezoek ga of ook (4 keer per jaar) mee ga met m'n vriend om te cateren, wat 3 dagen duurt. Het merendeel van de tijd zitten die honden gewoon stil omdat ik er ben. Maar het lijkt wel alsof wanneer ik weg ben, ze snel hun kans grijpen om tegen alles te blaffen, omdat ze weten dat ze dat van mij niet mogen. Het alleen zijn is goed opgebouwd, vooral wegens die wenningsperiode van mijn laatste hond, die ik niet alleen thuis durfte te laten in het begin i.v.m. ruzie met de kleine. Dat heb ik afgebouwd en nu kunnen ze gewoon bij elkaar. Het ligt niet aan dat ze angst voor alleen zijn hebben; we laten ze al langer dan 4 jaar alleen en nu pas is dit begonnen. Het is geen verlatingsangst blaf, puur waakzaamheid in een extreme vorm. Kat loopt even langs, dan blaffen ze nog een uur naar die kat nadat hij vertrokken is. Ze zien een schaduw van langslopende mensen langs de gesloten lamellen, dan ook weer blaffen en aanhouden. Buren maken een geluidje, ook blaffen. Ik wandel dagelijks lang met ze, laat ze los in een verlaten veld in onze buurt, waar ze kunnen rennen. Maar ook al zijn ze doodmoe van het spelen als ze thuis komen, als de kat langsloopt of de buurman in zijn achtertuin zit, dan verzamelen ze alsnog al hun kracht om op te staan en te blaffen blijkbaar. Mijn broertje laat ze uit en voert ze als ik ga cateren. Als hij er is, is er niks aan de hand. Hij kat tv gaan kijken, gamen, in de keuken dingen doen, niks aan de hand. Maar zodra hij de deur uitgaat, is er niemand meer om de honden tegen te houden van het blaffen naar alle geluiden, langslopende mensen en ook spelende kinderen is het leven niet gegund. Ik heb een paar weken gewerkt met een honden opvang service, tot ik erachter kwam dat deze service me letterlijk al mijn dagloon kostte en ik dus al die weken voor niks gewerkt had, want dan had ik net zo goed 24/7 thuis kunnen blijven. Ik heb mijn baan dus een paar maanden geleden opgezegd. Maar blijkbaar kan ik niet even een avondje weg om bij een vriendin op bezoek te gaan, zelfs niet nadat ik ze voor de laatste keer op de dag heb uitgelaten en ze horen te slapen. Voor elk geluid van buiten worden ze maar al te graag wakker om degene die het geluid maakt te "verjagen".  Ik kan ze niet afleiden van het blaffen, want het probleem is dat ze het alleen doen wanneer ik niet aanwezig ben.