Moos is onze prachtige hond, een Engelse Cocker Spaniël x Drentsche Patrijs.
Hij is inmiddels al 8 en we hebben heel veel mooie jaren mee gemaakt. Elke vakantie gaat hij mee, een echte reishond dus. Frankrijk, Zweden, meerdere plekken in Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk en Tsjechië.. Noem maar op.
Hij vindt het genieten, zolang er maar ruimte voor hem is om lekker te rennen en te spelen. En als het even kan ook nog een meertje of riviertje waar hij mag zwemmen! Of mag, hij móét gewoon. Soms, lijkt het dan ook even alsof hij niet is opgevoed en duikt hij zo het water in als je even niet oplet.
Gelukkig is hij de andere tijden een harstikke lieve, brave hond die netjes je bevelen opvolgt. (Behalve als er een loops teefje in de buurt loopt want ja, dat ruikt wel heel lekker)
Helaas, hebben we vorig jaar in Mei (2012) iets naars aangetroffen. Na zijn dagelijkse routine in het bos heeft hij zich versprongen/verstapt, we weten het niet zo goed. Maar hij had heel erg veel pijn, Moos bibberde, jankte, piepte en was onafhankelijk van je. Waar jij ging, daar was hij. En het liefst kwam hij naast je zitten, lekker knuffelen. Natuurlijk zijn we naar de DA geweest en na verschillende onderzoeken en uiteindelijk een Röntgen foto is ontdekt dat Moosje Heup Dysplasie aangetroffen. Gelukkig een lichte variant en met medicijnen kan hij heel goed een dag volhouden. Wel alles op een laag pitje uiteraard, niet meer elke dag naar het bos wat minder lange wandelingen. En veel zwemmen, heeeel veel zwemmen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?