HondenPage baasje Deborah, Chula & Bowser

Wat schreven de vrienden van Deborah, Chula & Bowser op het forum

Alaska's Finest! schreef in Uitvallende Pup
Ik probeer dit soort conflicten niet meer te laten gebeuren want ik denk (maar kan ook fout zijn) dat het zo nog sneller zal escaleren. Ik tracht rust in te bouwen voor beide partijen en stapje per stapje op te bouwen door kort iets leuks samen te ondernemen.  Met andere honden heb ik het nog niet geprobeerd, in deze situatie lijkt het me misschien teveel om hem na de escalaties thuis ook al kennis te laten maken met andere honden (ook hier kan ik fout in zijn).  Roxanne Van Loock Een pup die thuis al uithaalt uit angst of spanning, moet je idd niet tussen vreemde honden buitenshuis plaatsen, dat is vragen om ongelukken. En niemand zit daarop te wachten. Dus verstandig om idd vanuit rust en kalmte te werken, en daar je tijd voor te nemen.. 
Alaska's Finest! schreef in Uitvallende Pup
Ik heb de mensen al een berichtje gestuurd maar tot op heden jammer genoeg geen reactie ontvangen (misschien voorspeld dat weinig goeds?)  (Ik hoop dat mijn berichtje deze keer geen 10keer verstuurd, geen idee hoe dat komt, alvast mijn excuses)   Roxanne Van Loock   Dat veelvuldig versturen is jouw fout niet, hoor, soms blijft de website 'hangen' .   Hopelijk is er daar bij die mensen niets misgelopen tussen de hondenn onderling, waardoor de pup nu deze angstagressie vertoont.    Probeer nu een zo'n ruime en kalm mogelijke omgeving voor de pup te creëren, waar ie zich niet bedreigd voelt en overzicht heeft. En begeleid het contact tussen de pup en je andere honden eveneens in een ruime setting (in een grote tuin als je die hebt, of rustige regio buiten) waarbij je zorgt voor een veilige afstand. Bijvoorbeeld: jij houdt de pup aan de lijn, een ander persoon een volwassen hond en je loopt samen in dezelfde richting terwijl je toch voldoende afstand tussen jullie bewaart. Zodat de pup zonder angst kan wennen aan je honden, tot hij beter begrepen heeft dat ze hem geen kwaad zullen doen en hun lichaamstaal beter kan lezen. Daarna kan je stelselmatig wat losser laten, kijken hoe het gaat... 
Alaska's Finest! schreef in Uitvallende Pup
In welke omstandigheden leefde de pup bij de fokker? Hoe ging het daar onderling tussen de honden. (zowel de volwassen honden als de pups)? Hoe werden de pups gevoerd? 
Alaska's Finest! schreef in Avond en ochtend ritueel
Ik hou er niet van om een leven te leiden volgens een klok, dus het enige 'ritueel' is hier: Avond: voor het slapengaan, gaat de hond nog even plassen en krijgt ze een snackje. Ochtend: bij het ontwaken, krijgt de hond eten en wil ze graag de tuin in.   
Alaska's Finest! schreef in welke hond? lang verhaal
Ik dacht toch wel aan een pup omdat je dan 'samen groot' wordt, dat lijkt mij belangrijk om die band te kunnen bouwen. Een volwassene hond is al gevormd. Maar ik zie wel dat oudere of volwassen hond voordelen kan hebben.  Ciska Ik denk dat je dat heel persoonlijk moet bekijken en zeker niet algemeen. Als je hier langer op hondenpage actief bent, dan zie je heel vaak topics terugkomen waar mensen zich compleet hebben verkeken op een pup. Hoeveel onverwachte stress dit meebrengt. Meestal zijn dit mensen die het erg goed willen doen, de lat voor zichzelf hoog leggen, zich goed hebben voorbereid en dan plots vaststellen dat ze onder hoogspanning staan en compleet op hun tandvlees zitten. Omdat ze zelf stressgevoelig en sensitief voor stemmingen. zijn. En daar botsen ze bij een puppy dan tegenaan, omdat een pup opvoeden best wat soepelheid vereist, een go-with-the-flow, een groot aanpassings- en relativeringsvermogen. Dus gezien de problematiek van ASS, denk ik dat je dat zeker heel goed moet bekijken.   Het voordeel van een volwassen hond is dat je kan uitkijken puur op karakter. Een hond die mentaal zelfzeker en standvastig is (en dus zelf stressbestendig en niet snel uit z'n lood te slaan) en tegelijk op emotioneel vlak ontvankelijk en genereus (connectie maken met zijn mensen).  Bij een pup is het een beetje een verhaal van: zelf het goede voorbeeld geven zodat een pup zich spiegelt aan zijn mensen. Hoe meer spanning en onzekerheid en onrust zijn gezinsleden ervaren, hoe drukker, baldadiger of meer gespannen de pup kan worden. Het vergt veel tijd, geduld, vriendelijkheid en standvastigheid om die diepe band met een pup op te bouwen en hem te laten uitgroeien in een zelfzekere, kalme persoonlijkheid.  Dus dat is iets wat je met je gezinsleden best goed bespreekt. Hoe beter de mens zichzelf kent, hoe beter hij weet wat er bij hem zal passen. 
Alaska's Finest! schreef in Agressie naar mannen
" Er wordt aangebeld, dan gaat Storm eigenlijk altijd blaffen. Hij gaat niet mee naar de voordeur, ik laat hem in de woonkamer. Als mijn bezoek binnen is, en ik de kamerdeur open doe begint hij te snuffelen en vervolgens meteen te blaffen, mensen die honden gewend zijn negeren hem, bij vrouwen legt Storm zich er gauw bij neer en gaat liggen en slapen. Bij mannen blijft hij blaffen, ik zeg altijd een keer " Storm, het is goed". " Doe maar stil!" dit helpt niet. Mijn vriend is niet bang voor Storm, gaat ook gewoon op de bank zitten(zie vorige reactie van mij met uitleg) Storm blijft blaffen tot ik hem apart in een kamer doe, daar is hij stil en legt zich er bij neer. Ik complimenteer hem dan wel.  Als er een vriendje komt spelen van mijn dochters gaat hij ook luid blaffen en er tegenop springen, de meeste kinderen schrikken hier heel erg van wat ik geheel snap. Storm springt dan niet alleen hij duwt ook best hard met zijn snuit tegen de kinderen aan. hij is dan wel gemuild. Ook dan stop ik Storm in een aparte kamer.  Als ik met de kinderen en Storm ga wandelen en de kinderen (7 en 9, meisjes) gaan rennen dan is hij niet te houden aan de riem, hij doet zijn best om zo hard te trekken dat hij mee kan rennen. Als hij los is, gaat hij voor hun rennen en gaat steeds rennen tussen mij en hen. Ook blaft hij dan tegen de meisjes en blokkeert hun weg. Als we rustig lopen bij elkaar, dan loopt Storm netjes naast me, luistert dan ook maar houdt alles in de gaten, dat zie je hem ook doen.  " Miriam en Storm   Op basis van je tekst zie ik niet zo meteen veel dominantie in wat de hond doet. Het voelt eerder aan alsof hij duidelijkheid of sturing mist. Want als je hem een duidelijke grens stelt (andere kamer),  dan. snapt hij het wel. Dat hij snel geprikkeld is bij het rennen van kinderen en hen dan wil drijven, is natuurlijk iets wat er qua aard inzit. En indien die vorm van herderen ongewenst is, zeker meer duidelijkheid en begeleiding nodig heeft.     
Alaska's Finest! schreef in welke hond? lang verhaal
  Ik vind het zo sneu dat hij in deze ‘topjaren’ zo alleen is (en wellicht wordt dit zijn levensverhaal). Het is daarom dat ik denk/hoop dat een hond een goed maatje voor hem zou kunnen zijn: iemand waar hij een band mee kan opbouwen en connectie voelt.  Ciska Voelt je zoon zelf ook deze behoefte? Om tijdens zijn dagelijkse wandelingen aandacht te hebben voor de hond en diens behoeften, en zich daar ook op af te stemmen?  Misschien kan hij eerst al eens proberen om met de honden van je moeder te wandelen, en zo vanuit de praktijk te ervaren of dit hem oprecht goed doet,  of net meer stress bezorgt.  Dan kan je van daaruit verder kijken....  
Alaska's Finest! schreef in Agressie naar mannen
Hij laat als er mensen komen, met name jongetjes en mannen dominant gedrag zien.  Miriam en Storm Kan je beschrijven hoe dat dan gaat? Hoe mens en hond zich dan gedragen? 
Alaska's Finest! schreef in Hij wist er de weg! Zonder Pepijn in de Eifel
Fijn dat je er vrede mee hebt, Jantien, en de herinneringen op een mooie manier kan zien. In je hart reist Pepijn altijd met je mee. 
Alaska's Finest! schreef in Puppy eet te snel
Uit de hand voeren, met kleine beetjes en steeds wachten tot de hond kalm genoeg is. Dat is nu even een hele investering qua tijd en geduld, maar het loont wel om die nieuwe connectie te maken tussen 'zich rustig voelen' en 'eten'.  Met kalmte bedoel ik niet op z'n kont gaan zitten of zo. Het gaat niet over een pose aannemen, maar over de innerlijke stemming, leren rustig zijn. Dat is heel belangrijk, dat je daar echt op wacht.   Een anti-schrokbak zorgt voor een belemmering (waardoor het moeilijker wordt om snel te eten), maar vaak lokt die nog extra frustratie uit (net door die hindernis) waardoor de hond zich nog meer geagiteerd voelt, en er dus qua stemming een nog foutere link wordt gelegd met voedsel. 'Eten' = opwinding + ergernis.   Zorg dus voor rust. Blijf zelf heel rustig en geduldig en spreek duidelijke lichaamstaal: je legt pas een paar brokjes in zijn bak als de hond eerst kalm geworden is. En zo voer je met kleine beetjes de maaltijd, waarbij je dus steeds weer naar die rust teruggrijpt. In het begin gaat dat traag en moeizaam, maar eenmaal die nieuwe link gelegd, kan de hond gewoon uit z'n bak eten. 
Alaska's Finest! schreef in Wonde na sterilisatie
Is het het litteken zelf dat verkleurt? Of ziet het er als een nieuwe zwelling/ontsteking uit? Op de plaats waar die knobbel zat? Was het zelfoplossende draad vd hechtingen? Dat kan wekenlang duren voor die helemaal weg is, soms moet de DA een laatste restje weghalen omdat het lichaam er te fel op reageert (afstoten). Het kan ook zijn dat de knobbel die werd opengesneden toch nog verder is gaan ontsteken. Het kan ook over wild vlees gaan dat gaat woekeren. Of gewoon een verkleuring (paarsrood) van het litteken. Bij twijfel: laat de DA er even naar kijken, daar doe je niets mis mee.    
Alaska's Finest! schreef in Mijn lieve Aila
Aaaaaaaagh, wat ziet ze er schattig uit.  En goed nieuws... hopelijk nog voor lange tijd 
Patrick Macho, Aria & Nova schreef in Afscheid van onze PEPIJN
Heel veel sterkte.
Patrick Macho, Aria & Nova schreef in Mijn allerliefste meisje….Ogin.
Hoi Willemijn, zoals je weet ben ik nauwelijks actief op HP, maar kom nu je topic tegen. Nog sterkte met het verlies van je lieve grote berin.. wat heb je een hoop doorstaan in een korte tijd, met aanvankelijk zoveel positieve vooruitzichten en verwachtingen, en toch nog zo een abrupt einde. Heel verdrietig en naar voor je. Maar ook inmiddels weer een mooi jong leventje in je leven, en daarmee heel veel geluk en plezier toegewenst. Helaas heb ik afgelopen zomer ook vrij onverwacht afscheid moeten nemen van mijn lieve oude kanjer van 15 jaar, nadat hij, nog relatief fit, spontaan iets in zijn hoofd kreeg, en alleen nog naar links kon omvallen en met zijn ogen bleef draaien. Was een naar einde, maar ik ben onwijs blij en dankbaar voor elke dag die we samen zijn geweest. Ook hier is er sinds oktober eveneens vrij onverwacht een superlief eerlijk en pittig karakterventje uit een schrijnende dieronterende rotsituatie bij ons (ik en mijn grote dames Aria en Nova) komen wonen, in de vorm van een boerenfoxje van inmiddels 18 maanden.. en hij doet het super goed, ondanks een niet al te beste start, en kan het goed vinden met zijn grote zusters. (Ik zal even een paar foto's op mijn profiel plaatsen)
Alaska's Finest! schreef in Welcome to my world .
Een mooi leven samen gewenst! 
Alaska's Finest! schreef in Afscheid van onze PEPIJN
Oh nee, dat is schrikken! Wat een verdrietig nieuws  Ik wens je heel veel sterkte, warmte en steun toe met het verlies van je lieve, lieve, dierbare vriend. 
Alaska's Finest! schreef in Los of niet?
Dat hangt af van omstandigheden en terrein. Dus dat kan je beter zelf ter plaatse inschatten. Op steile hellingen zonder pad bijvoorbeeld kan het handiger zijn om geen lijn te gebruiken omdat een hond zich nu eenmaal anders voortbeweegt en zijn zwaartepunt anders ligt dan bij een mens.  Als de hond dan aan een lijn vasthangt kan dit de hond met een ruk uit zijn balans of cadans trekken (en omgekeerd, dat jij je evenwicht plots verliest door de hond) en ongelukken veroorzaken.   Veel plezier alvast!   
Alaska's Finest! schreef in zindelijkheid
Nu plast ze poept ze binnen ze kan het niet langer ophouden dan 2 uurtjes dit is echt heel vervelend aan het worden.  Wendy Ben je erbij, als ze dit doet, of is ze alleen? Is de ontlasting stevig of zacht? Kleine of grote plasjes? Plassen en poepen in huis kan andere oorzaken hebben dan het niet kunnen ophouden. Spanning, angst, frustratie, aandacht vragen,... bekijk het altijd in de gehele situatie.
Alaska's Finest! schreef in onzekerheid pup opvoeden
" bedankt vast voor de reacties. Ik denk met name dat het komt door mijn perfectionisme en bang ben fouten te maken, waardoor ze uiteindelijk gedragsproblemen gaat ontwikkelen. Daarom hoor ik graag van andere wat voor hun goed werkte .  " aussiemom Ja, dat is heel begrijpelijk. Mensen die het graag heel erg goed willen doen, kunnen zich daar wel es in verliezen. Compleet onbedoeld gaan ze dan net spanning toevoegen (controle- of prestatiedrang) ipv loslaten.  Weet je, het gaat eigenlijk niet om wat er voor anderen werkt. Het gaat om wat er bij jou, bij je hond, in jullie dagdagelijkse leven werkt. Zadel jezelf niet op met allerlei regels en verplichtingen en verwachtingen die je leest op internet, in boekjes, op hondenscholen, enz. Probeer naar die kern te gaan van jullie samenleven. Wat jijzelf belangrijk vindt, wat jouw hond nodig heeft, wat er in jullie eigen kleine wereld past. Het is een geven en nemen, om balans te vinden, een soort harmonieus samenleven. Daar gaat tijd overheen. Je maakt fouten. Je komt tot nieuwe inzichten. Je groeit naar elkaar toe. En net dàt schept die band. Niet de verwachtingen of vereisten van een ander waar je aan wil beantwoorden, maar je eigen zoektocht tijdens het opgroeien van je hond maakt de relatie uniek en waardevol.  Geniet van elkaar! Niks is mooier dan dat! 
Alaska's Finest! schreef in Mijn lieve Aila
Wat zal dit fijn zijn, voor jullie en je gemoedsrust!  Ik wens jullie het allerbeste toe! 
Alaska's Finest! schreef in onzekerheid pup opvoeden
Je mag het gerust wat organischer laten lopen. Let gewoon op de behoeften van de hond, en op die van jezelf en stem dit op een ongedwongen manier op elkaar af, zodat alles wat in elkaar smelt. Je schrijft dat de hond het algemeen gezien super goed doet, dan is er geen reden voor onzekerheid, toch? Veel plezier samen!  
Alaska's Finest! schreef in Overgewicht en hoeveelheid KVV
Bekijk het vetpercentage eens van de kvv die je geeft. Je kan kiezen voor minder vette diersoorten (bv. paard, haas, hert,...) De kauwstaaf kan je vervangen door een reep gedroogd paardevlees, een konijnenoor, of andere magere snack. Ook een stuk groente (wortel, komkommer,...) kan je als snackje geven.    Bespreek met de DA of de hond medisch helemaal ok is. Bijvoorbeeld geen aanwijzingen voor een te traag werkende schildklier of zo (vermoeid, verzwaren,...).   En verder kan je inzetten op een actiever leven. Zwaarder terrein uitkiezen om te lopen (hellingen, mul zand, crosscountry), rennen, fietsen,... Je hond een rugzak laten dragen of een autoband laten trekken is ook een mogelijkheid om meer calorieën te verbruiken.    Als je bijvoorbeeld 1,5% kvv. wil geven, bekijk dit dan ten opzichte van het streefgewicht (bijvoorbeeld 45 kg voor een Kangalteef) en niet t.o.v. het huidige overgewicht. 
Alaska's Finest! schreef in Geriatrisch vestibulaire syndroom
Ja, Nanu heeft het enkele keren gehad. De eerste keer duurde het langst, ze viel gewoon om, braken, janken,... Na enkele dagen was ze weer hersteld. Daarna heeft ze nog enkele malen zo'n 'aanval' gehad, maar dan duurden die korter en waren ze minder intens. De osteopaat heeft toen haar nek en hoofd behandeld, en vervolgens is het nooit meer teruggekeerd.    Ik hoop dat Cosmic zich snel weer beter voelt! 
Alaska's Finest! schreef in Advies gevraagd
Nu ben ik wel nieuwsgierig Alaska's Finest, welke B vitamine krijgt ze?  Chesterenfam Vit.B12. Niet zeker of er ook andere B's in zitten. Het is een maandelijke injectie. Vorig jaar augustus ging het niet goed met haar, ze was erg zwak in de achterpoten. Maar sinds die injecties werd ze weer sterker en kon ze langer wandelen en zijn we in oktober zelfs nog naar de Alpen op reis kunnen gaan met haar. 
Alaska's Finest! schreef in Advies gevraagd
" Ik moest dit echt 4 weken proberen zeide ze. Want met de vorige pijnstillers wat niet werkte ben ik dus inderdaad eerder terug gegaan en nu werd op mijn hard gedrukt echt 4 weken te blijven proberen en aankijken.  Gast_hond Wat erg. Da's best lang om 4 weken te wachten terwijl iets niet werkt.   Mijn hond (bijna 13) heeft vorig jaar ook gabapentine gekregen maar daar zijn we na 1 week al mee gestopt omdat ze er zo droevig, lusteloos en onstabiel van werd. Ze heeft ook spondylose en verliest kracht in haar achterpoten. Ze krijgt librela tegen pijn, en een maandelijkse injectie met vitamine B om het zenuwstelsel te ondersteunen. Sinds deze week ook karsivan voor een betere doorbloeding.  Het is een moeilijke afweging. Bij ons had die vit.B injectie wel resultaat en kon ze weer beter lopen. Maar het is voor elke hond weer anders, natuurlijk.   
Alaska's Finest! schreef in Advies gevraagd
Hij heeft duidelijk pijn.  Natuurlijk gaan we het met de controle over 2 weken bespreken wat hun denken bij het verhaal.  Gast_hond De DA kan je nu toch ook al andere pijnmedicatie geven? Daarvoor hoeft je hond niet mee naar de DA, en dan moet ie toch geen 2 weken verder met een middel dat niet werkt? 
Alaska's Finest! schreef in Advies gevraagd
Misschien kan je eerst de medicatie eens herbekijken, en inzetten op een andere pijnstilling. Hou ook rekening met de bijwerkingen van de gabapentine, want dat kan zijn huidige gedrag ook verklaren: er is een hele waslijst aan neveneffecten, o.a. bewegingsproblemen, vermoeidheid, verwarring, agressie en depressie,...  Het kan dus dat je hond het veel beter zal doen op een andere pijnstilling.  Dus dat zou ik persoonlijk eerst een kans geven vooraleer zijn leven te beëindigen.    Sterkte alvast.   
Alaska's Finest! schreef in vergoeding pup
Bespreek het onderling, ik neem aan dat je een goed contact hebt met de fokker, gezien jullie voor een 2e maal samenwerken? En indien je je volledig aan de overeenkomst wil houden, dan betaal jij nu voor de pup en betaalt de fokker jou het halve dekgeld (zoals overeengekomen).
Alaska's Finest! schreef in Hoera Djaira 9 jaar
Proficiat! 
Alaska's Finest! schreef in Niet willen slapen, wel moe :)
De puppy is nog maar 11 weken, piepjong. Natuurlijk gedraagt ie zich als een engel en bengel tegelijk, haha.  Qua gedrag lees ik dus niks gek, zo zijn puppies nu eenmaal.    Vergeet die schema's en al zeker die minuten-regel want die slaat werkelijk nergens op en is helemaal niet onderbouwd. Die regel heeft al meer kwaad dan goed gedaan, helaas. Het gaat immers niet over het aantal minuten beweging maar over wélke beweging. Waar je mee moet opletten bij jonge honden zijn bruuske, intensieve bewegingen zoals: glijden, fel afremmen, draaien en springen. Dat soort bewegingen moet je doseren zodat je daarbij niets overbelast. Maar op bewegingen in de rechte lijn (zoals wandelen zonder fysieke correctie, rondneuzelen, struinen,...) hoef je helemaal. geen timer te zetten.    Een hondenhoofd hoeft ook niet per se tot rust te komen door slapen maar door ontspannende actie. Dat zorgt voor voldoening, tevredenheid. En dat is wat je nodig hebt voor een goede balans. Want een pup heeft beweging en interactie met zijn mens heel erg nodig, maar dat hoeft niet steeds inspanning (fysiek en mentaal) te betekenen. Samen struinen door de natuur, vrij en onbekommerd zonder druk, kan voor veel meer mentale rust zorgen dan een verplichte slaap in een bench.  Probeer dus niet te veel eieren onder dat slapen te leggen.. Hoe meer nadruk en gedoe, hoe meer lading het krijgt en zo creëer je meer spanning ipv rust. Hou het simpel: geef de pup eerst voldoende(!) qualitytime op hondenmaat (samen op verkenning, snuffelen, ontdekken, samen plezier maken,...) en vervolgens is het gewoon klaar. Dan ga je niet in op gepiep en gezeur, geen snoepjes-gedoe in een bench, geen afleiden met vanalles-en-nog-wat. Gewoon duidelijk en kordaat: nu is het gedaan!  Dat kan door zelf het goede voorbeeld te geven en dus na zo'n moment van quality-time zelf rust te nemen (bijvoorbeeld even op de bank), dat kan door fysieke beperking zoals nog even aan de lijn houden binnenshuis en samen. tot rust komen, dat kan door time-outs,... voor elke hond werkt het anders. Maar maak er geen aandachtsspelletje van, hou het bij een simpele en duidelijke handeling en straal dat in je lichaamstaal ook uit: klaar = klaar.   En onthou: het is nog een erg jonge pup, opvoeden gaat altijd met ups en downs, uitproberen, aftasten, foute richtingen uitgaan en weer herbekijken, bijleren, openstaan voor elkaar,... En da's helemaal goed! Want zo leer je elkaar het beste kennen en dat smeedt de diepste vriendschapsbanden.