HondenPage baasje Cassy met Pepsi, Shana en Mandy

Wat schreven de vrienden van Cassy met Pepsi, Shana en Mandy op het forum

*M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Vaarwel lieve Tessel
Sterkte.  Wat lief dat je het gemis van Tessel, de hond van vrienden hier meldt.
*M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Loeken afscheid
Heel veel sterkte met het gemis van je knuffelaar Loeken.
*M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxx
Bedankt iedereen.  Reacties van mensen die weten hoe het voelt zijn belangrijk om het verdriet te verwerken. x
*M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Nieuwe pup in huis!
Wat een leuk topic !  Mooie vragen van Katie, goeie lieve antwoorden.  Katie reageert er dan ook positief op en komt met een update.  Hondenforum op zijn best :)  Veel geluk nog met de pup !
*M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxx
" Wat verdrietig dat je afscheid moest nemen van MAC; voor jou de perfecte hond. Het gemis zal intens zijn. Veel sterkte met het verlies van MAC.     " Loesje Oei Loesje, ik was te vlug,  ook 3 doggies natuurlijk :(    x  
*M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxx
Dankjewel voor de lieve woorden allemaal. 
*M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Afscheid van onze Border Collie Mac xxx
Afscheid van Mac Mac werd de perfecte hond voor ons. Hij was de makkelijkste hond die je in huis kon hebben. Vrolijk spelen met de bal als wij konden meespelen... Rustig als we moesten werken en geen tijd hadden. Hij was echter altijd paraat om een bal of speeltje te gaan zoeken. Een top-ballenvanger die het ook nog klaarspeelde om zijn balletjes vlug in de koelkast, wasmachine of vuilbak te gooien wanneer die open gingen. De bal of een speeltje van de trap of van een verhoging (een berm bij voorbeeld) laten vallen vond hij heerlijk. Hij was onze life coach. Want weer of geen weer, om te wandelen/lopen/buiten met de bal spelen, was hij altijd paraat. En wij deden mee. Je kon geen dag overslaan om een flinke wandeling te maken en dat deed ons ook steeds goed. Ik spreek in de verleden tijd... want enige tijd geleden voelden we dat Mac's lymfeklieren gezwollen waren. Onderzoek bij de dierenarts bracht lymfeklierkanker aan het licht. Tot en met vandaag heeft Mac zijn wandeling, met onderweg spelen met de bal, gedaan. Met moeite kreeg hij de laatste dagen nog eten binnen want de gezwollen klier aan zijn keel verhinderde het normale eten en deed hem kuchen. Mac werd iets minder actief, hijgde iets vlugger, dwaalde 's nachts wat meer door het huis... Kortom, elke dag werd wat moeilijker. Iets wat Mac zo min mogelijk liet merken. Maar wij kennen hem en wachten tot hij totaal zou aftakelen, veel pijn zou hebben, veel medicatie zou moeten krijgen, in huis zou doen (wat hij nog nooit gedaan heeft), niet meer zou kunnen gaan wandelen of spelen met de bal, ... ??? ... was geen optie. Vandaag, 10 december om 13u30 hebben we onze MacGyver laten gaan. Hij voelde zich zoals altijd nog gelukkig in de auto, wandelde bij de dierenarts binnen en was rustig tot het einde. Niet te geloven hoe mooi hij op zijn buik lag zoals hij vaak lag, met zijn pootjes voor zich uit en zijn snuitje op één ervan. Hoe droevig en ontredderd we ons de laatste dagen ook gevoeld hebben en hoe moeilijk het ook is om afscheid te nemen van onze lieve mooie flinke Mac... We hebben er vrede mee hoe dit verlopen is. Rust zacht lieve Mac, al hoop ik dat je verder kunt rennen en spelen met een balletje...
Team Podenco (Wispa, Cosmic & Luuk) schreef in Afscheid van Wispa
" Heel veel sterkte Pauline! Ik heb je verhalen en avonturen destijds altijd met een lach op mijn gezicht gelezen.  Wispa heeft een mooi leven gehad bij jouw en je andere honden.  Ze was een prachtige hond. " White Shadow
*M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Dobber 15 jaar!
Mooie Dobber en mooie leeftijd :)  Gefeliciteerd!  
Team Podenco (Wispa, Cosmic & Luuk) schreef in Afscheid van Wispa
Heel erg bedankt voor al jullie lieve reacties <3Als een hond fysiek en mentaal niet gelijk op gaat.. pfoe, wat een moeilijke beslissing moet je dan maken.. Punk, mijn vorige hond, was al wat ouder, maar werd van de ene op de andere dag ziek, en kon binnen een paar dagen niet eens meer staan. Het was heel erg duidelijk dat ik daar geen andere keus had. Maar nu.. Wispa had gerust nog maanden kunnen leven. Maar als ik filmpjes van  haar zie van jaren geleden, waarop ze rent en voor de rest uit loopt.. ik kan me dat bijna niet eens meer herinneren. Ze was wat dat betreft al twee jaar "slecht". En wachten tot ze ook nog pijn zou krijgen.. dat voelde niet eerlijk naar haar..We mogen haar zo meteen op gaan halen bij het crematorium.
Team Podenco (Wispa, Cosmic & Luuk) schreef in Afscheid van Wispa
" Gecondoleerd met het heengaan van Wispa, heel veel sterkte gewenst.  Missen de andere honden haar? " jantien Ik denk dat die al lang geleden afscheid genomen hadden, ze deden alsof Wispa lucht was..We hebben Wispa haar lichaam wel bewust nog even in huis gehad, Cosmic is meerdere keren gaan kijken en snuffelen. Luuk keek alleen even om het hoekje en ging daarna in een andere kamer met een speeltje zitten spelen.Cosmic lijkt nu bijna "opgelucht". Ze kwam sinds ik ben verhuisd eigenlijk nauwelijks in de woonkamer. Ook zij trok zich wat terug, leek wat tam. Gisterenavond heeft ze de hele avond bij ons op de bank gelegen, dat had ik echt gemist. Vanmorgen had ze ineens weer interesse in speeltjes. Ik denk dat zij onbewust meer onder de situatie leed dan ik dacht.Het is wel gek, zo de morning after. Langer stukje kunnen lopen, aan de lange lijnen. Een bakje eten minder, een riempje blijft aan de kapstok hangen. Ik ben alle hondenbedden aan het uitwassen, de helft gaat dan de opslag in. Wispa hield van bedjes, Luuk en Cosmic liggen vaker op de bank/bed. Het nare is eigenlijk dat het daarbuiten niet heel erg opvalt dat ze er niet meer is. Ze was er eigenlijk al een tijdje niet meer. Ze zat afgesloten in een bedje, ging vaak al niet meer mee wandelen. Ook op straat spreken mensen me niet zo snel aan dat ze er eentje missen, sommige mensen hier in de buurt hebben Wispa zelfs nog nooit gezien, zo weinig kwam ze eigenlijk nog buiten.Het was geen kwaliteit van leven meer. Het is goed zo. Maar het is wel intens verdrietig..
Team Podenco (Wispa, Cosmic & Luuk) schreef in Afscheid van Wispa
" Kwam ze in Duitsland niet helemaal onder de mest terug? Ranzige Wis. Zelden zo'n moeilijke maar aandoenlijke hond op de foto gezet. Ze had iets speciaals. Je hebt je leven helemaal aangepast op haar en dat is echt heel mooi. Heel veel sterkte. " Hannah & Bink† en Beertje De eerste keer kwam ze terug met een flinke jaap in haar knie en een spijker door haar poot. Ze had toen waarschijnlijk landbouw mest gegeten en kostte dat uit toen ze terug kwam, een grote vieze plas drap.. yuck..De tweede keer bleef ze gelukkig redelijk ongeschonden!
Team Podenco (Wispa, Cosmic & Luuk) schreef in Afscheid van Wispa
Ik ben al een hele tijd niet meer actief op Hondenpage, maar wilde toch een update geven, voor de mensen die ons nog kennen.Begin 2014 zag ik een oproepje op Facebook van Wispa. Ze zat in Spanje en had het daar niet naar haar zin in het asiel. Ze zochten voor haar een gastgezin in Nederland of Belgie. Er was echter ook nog geen stichting in beeld. Ik bood aan dat als die er wel was, Wispa bij mij mocht komen, in de pleeg. Dit was de eerste foto die ik van haar zag:Eind januari was er een Belgische stichting die haar hierheen kon brengen, en zo kwam het dat ik haar begin februari op het vliegveld in Zaventem ben op gaan halen.Al snel bleek dat er iets aan de hand was met Wispa. Na onderzoeken bij de dierenarts bleek dat zij een beschadiging op haar netvlies had. Naar mijn mening ging de stichting hier wat laks mee om, en ik besloot haar zelf te adopteren, zodat ik haar de zorg kon geven waarvan ik vond dat ze die nodig had. Ik ging met haar naar een oogdierenarts en die bevestigde de beschadiging maar stelde ook PRA vast. De haarvaatjes die haar netvlies toen nog vasthielden waren flinterdun. Ze was toen al zo goed als blind. Ze werd destijds rond de 5, 6 jaar geschat.En toen had ik ineens twee Podenco-type-honden. Slechts een paar maanden later kreeg ik weer een hondje in de opvang. Another foster fail, ook Luuk is nooit meer weg gegaan.En toen waren er drie.Wispa is altijd mijn blijste hond geweest. Ze was los in haar lichaam, altijd aan het kwispelen, altijd "optimistisch". Maar tegelijkertijd was ze enorm beschadigd. Bang om opgetild te worden, geborsteld te worden, opgesloten te worden, bang voor onweer, vuurwerk. Vooral dat laatste was ieder jaar weer een drama. Het was vreselijk om haar zo angstig te zien.Maar op dat momenten dat ze dat niet was.. was ze een enorme levensgenieter.Een jaar of twee geleden ging Wispa ineens hard achteruit. Ze ontwikkelde, bovenop haar bestaande oogproblemen, staar. Ze wilde liever niet meer buiten aan de lijn lopen, en de lange wandelingen begon ze over te slaan. Ze bleef liever alleen thuis op de bank liggen dutten. Vanaf dat moment werd ik eigenlijk bang dat ik haar niet meer zo lang bij me zou hebben. Maar na zes maanden achteruit racen stabiliseerde ze zich. Ze was eigenlijk stabiel slecht. In huis vond ze het nog wel leuk, maar aan de lijn buiten lopen vond ze echt helemaal niks meer. Begin dit jaar ben ik verhuisd naar een appartement met een lift en een losloopveldje naast de deur. Op die manier hoefde ze geen trap meer te lopen en hoefde ze niet (veel) meer aan de lijn te wandelen. Ik hoopte dat dit haar zou helpen.Maar na een lange tijd stabiel geweest te zijn, ging ze ineens weer hard achteruit. Ze plaste regelmatig binnen, blafte 's nachts omdat ze niet wist waar ze was. Ze was constant verdwaald, liep tegen dingen aan, blafte vaak om hulp, likte veel aan zichzelf, aan voorwerpen en aan mij. De laatste weken ging ze regelmatig "uit". Dan zat of lag ze in haar mandje, en dan kon ik roepen, maar er kwam geen reactie meer. Cosmic en Luuk negeerden haar al een tijd volledig, deden alsof ze lucht was.En toen kwam ik voor een onmogelijke keuze te staan. Wispa was lichamelijk nog goed, maar geestelijk was er nog maar weinig kwaliteit van leven. Ja, ze at nog smakelijk, en op goede dagen wilde ze wel eens eventjes met een speeltje spelen. Maar verder stond ze het grootste gedeelte van de dag "uit", of was ze verdwaald. Ik voelde me verscheurd tussen verstand en gevoel, maar besloot dat het beter was voor Wispa als ze haar rust zou vinden. Inmiddels was ze 13/14 jaar oud. Ik heb Wispa haar hele leven proberen te behoeden van angst, ingrepen, alles waar ze bang voor was. En ook het einde van haar leven heb ik proberen zo goed mogelijk voor haar te regelen.We hebben gisteren nog een lekkere wandeling op een losloopveld gemaakt. Al was dat voor Wispa niet echt meer een wandeling, ze liep enkel nog maar rondjes. Vanmorgen is de dierenarts hier thuis geweest, Wispa stond niet op uit haar mand toen hij binnen kwam. We hebben haar hier thuis in laten slapen, in het bijzijn van mij, natuurlijk, en mijn vriend. Enorme paniek toen de dierenarts uberhaupt iets van haar wilde, maar daarna is ze rustig weggezakt in mijn armen. We hebben haar naar het crematorium gebracht waar ze maandag gecremeerd wordt en woensdag mag ik haar as op gaan halen. Ze krijgt dan samen met Punk, mijn vorige hond die in 2013 overleden is waar ik de as nog thuis van heb, een mooi plekje in de tuin van mijn moeder, waar ze zo graag aan het graven was, tot mijn moeders grote frustratie.Lieve Wispa, wat een wijze lessen heb je mij geleerd. Wat heb je mijn leven verrijkt met je optimisme en je levenswil. Wat hebben we samen veel avonturen mee gemaakt, de vakanties in Duitsland waar je standaard uit iedere tuin die we huurden kon ontsnappen, zelfs bij een vakantiehuisje waar al zo'n 100 Podenco's opgevangen waren en er geen eentje van was ontsnapt. Jij kreeg het iedere keer voor elkaar. Dan genoot je uren van de Duitse wildernis, om vervolgens met je blinde bekkie zonder enige moeite het vakantiehuisje terug te vinden midden in de nacht en aan te komen wandelen alsof er niks gebeurd was.Het was een eer om jouw baasje te mogen zijn. Bedankt voor alles. Ik hoop dat je je rust nu gevonden hebt, alles weer kunt zien, en lekker voor de allerlaatste keer kunt ontsnappen en genieten van je vrijheid.
Manon, Silver Sky&Malaika schreef in De twee terror terriers, the story continues
Leuke update weer, dat snoetje valt toch iedereen voor   Ben benieuwd hoe ze animal event gaat vinden! En suc6 voor Maylo, zag het al op FB echt super leuk
Manon, Silver Sky&Malaika schreef in De twee terror terriers, the story continues
" Dankje en hoop het ook. Hopen dat ze met der haaientandjes niet de keurmeester gaat bewerken haha.    En ze vinden ze echt een hit dus ik ga ze voortaan ook bestellen " Maylo, Fudge en Ziko † en baasje Laura Ja Sky is gewoon kieskeurig geworden sinds Malaika er niet meer is. Ene keer eet die het wel dan een lange tijd weer niet enz. Eerst keek die altijd begint Malaika eraan, oke dan zal het wel lekker zijn. Maarja die vond alles lekker haha
Manon, Silver Sky&Malaika schreef in De twee terror terriers, the story continues
Ik vond het super leuk om Maylo en Fudge in het echt te zien, allebei zo'n schatjes Mooi lijntje heb je voor haar gemaakt, ze gaat het vast goed doen op show!   En fijn dat ze de lamsstaartjes lekker vinden 
Manon, Silver Sky&Malaika schreef in Sheltieduo naar Sheltietrio
Gefeliciteerd, wat een schatje
Manon, Silver Sky&Malaika schreef in Hulp voor huisdieren uit Oekraine
En ook spullen voor dieren  Ze zamelen dus de spullen in die volgens hun bronnen het hardst nodig zijn. 
Manon, Silver Sky&Malaika schreef in Hulp voor huisdieren uit Oekraine
Mijn oom en tante hebben een stichting opgezet: Stichting help Ukraine.   De 1e vrachtwagen met spullen voor mens en dier is van de week vertrokken en de 2e is ook al voor een groot deel gevuld en gaat ook zo snel mogelijk richting het land. Ze hebben zelf een bedrijf in het land en kunnen dus de goederen daar krijgen en via connecties verdelen waar nodig. Mochten mensen wat kunnen missen kunnen ze het daar doneren, alle beetjes helpen
Manon, Silver Sky&Malaika schreef in De twee terror terriers, the story continues
Ohh wauw prachtige set heb je voor haar gemaakt!
Manon, Silver Sky&Malaika schreef in De twee terror terriers, the story continues
Ik volg mee, het is zo'n droppie 
Manon, Silver Sky&Malaika schreef in Maylo en Fudge! Eindelijk thuis!
" Mevr. Is een kleine heks, vandaag had ze het hoogste woord. Ze durft Maylo uit te dagen voor spel maar Maylo is nog niet voor der gevallen.    Allowel......   Ze lag op de bank al te dutten, had der in de bench gelegd maar mevr. Stond na een half uurtje al weer voor de bank. Naja kom maar want dat mag ze dadelijk toch ook.    En Maylo komt ineens erbij liggen. Had ik niet verwacht dat hij bij der zou gaan liggen. Nog niet althans....het is heel aandoenlijk " Maylo, Fudge en Ziko † en baasje Laura ahww  Dat samen spelen zal ook wel zo komen zo te zien.  Stiekem is het toch wel een heel dapper dametje als ik het zo hoor. Ze zal de steun van Maylo ook wel voelen, samen met haar grote broer kan ze de wereld aan
Manon, Silver Sky&Malaika schreef in Maylo en Fudge! Eindelijk thuis!
Jaaa ze is er! Heel veel geluk samen
Manon, Silver Sky&Malaika schreef in Maylo en Fudge! Eindelijk thuis!
Ohh wat leuk, gefeliciteerd Een week lijkt nu nog lang, maar hij is zo voorbij en da mag ze lekker mee naar huis naar haar nieuwe grote broer! Ben benieuwd wat Maylo er van gaat vinden.
Manon, Silver Sky&Malaika schreef in Maylo en Fudge! Eindelijk thuis!
" Dat staat me ook tegen dat het zweeft. Ook een degelijk ding, zal eens kijken wat het gaat worden " Maylo, Edje en Ziko † en baasje Laura Ja vond dat zweven ook maar niks dus ik had hem gewoon op de stoel staan.
Manon, Silver Sky&Malaika schreef in Maylo en Fudge! Eindelijk thuis!
https://www.bol.com/nl/nl/p/kurgo-rover-booster-seat-verhoogde-autostoel-met-eenvoudige-bevestiging-voor-kleine-honden-tot-13kg-zwart-blauw-30x40x20cm/9200000120422932/?bltgh=gSxeeVX31vlQlngrFZFO4Q.o1lRtFTMnc3L-EgObVVFNg_0_35.36.ProductPageUrl   Ik had volgensmij zoiets. Hadden ze hier bij de intratuin. Maar bij mij stond die gewoon op de stoel, niet zo zwevend zeg maar.
Manon, Silver Sky&Malaika schreef in Maylo en Fudge! Eindelijk thuis!
" Oke ik kan hem bestellen en kijken wat het is. Niet goed stuur ik hem terug   " Maylo, Edje en Ziko † en baasje Laura Ja mij leek het wel wat. Zat goed stevig op de stoel verder en de stoel blijft natuurlijk mooi schoon. Sky was het alleen niet gewend en had zoiets van waar zet je me nu weer in... (zat altijd met malaika op de achterbank of als hij alleen mee ging soms ook wel eens voor) Denk dat als je de pup erin zet met een lekker dekentje dat het heel prettig is voor zo'n kleintje.
Manon, Silver Sky&Malaika schreef in Maylo en Fudge! Eindelijk thuis!
" A oke, is er geen mogelijkheid om ze er in vast te zetten?    Maylo is inprincipe heel makkelijk in de auto maar wil de pup dadelijk gewoon ergens in vast hebben.  " Maylo, Edje en Ziko † en baasje Laura Ja ik had hem aan zn tuigje erin vast maar ik weet dat hij sowieso het liefst staat in de auto maar dan kon hij er dus ook half uit staan.
Manon, Silver Sky&Malaika schreef in Maylo en Fudge! Eindelijk thuis!
" Heeft overigens hier iemand ervaring mee? Wil dat er geen 2 Parson op de achterbank liggen te donderen. En puplief moet sowieso ergens in en als het goed bevalt krijg Maylo er ook een. " Maylo, Edje en Ziko † en baasje Laura Ik heb er ooit 1 geprobeerd voor Sky op de voorstoel paar jaar geleden. Bij ons was het geen succes want meneer ging er half uit staan... Hij had ruimte genoeg en pastte er gewoon in maar meneer vond het niks. Denk dat als je het van pup af aan al aan leert dat het dan best handig is. Vond namelijk wel dat het mandje stevig vast stond en het leek me ook wel heel veilig. Meneer was het alleen niet met mij eens...
Manon, Silver Sky&Malaika schreef in Maylo en Fudge! Eindelijk thuis!
" Gisteren ben ik weze kijken bij het puppygrut en wat zijn ze leuk    Ik had vlaai meegenomen (Limburgs hé) en ik kwam net op het goeie moment want de puppies werden wakker. 1 van de andere toekomstige eigenaren was er ook, om te kijken.    We mochten in de ren gaan zitten en het grut lekker knuffelen. Mama Oenie vondt het allemaal wel prima die zat op een gegeven moment in het midden tegen me aangeleund.    Oenie is sowieso zo n hele relaxed mama en hond. Je kan er echt alles mee doen, boeit der allemaal niet.    De andere gingen weg en heb ik nog zeker een uur a anderhalf aan de keukentafel gezeten bij de fokker. Een goede vriendin van de fokker en tevens Parson eigenaresse (heeft er 2 van deze fokker) was er ook en had ook haar hondjes mee (zusje Milka en tante Lila).    Heb echt genoten en zal nu ze pas weer 5 februari zien op de puppy-party. Dan krijgen we te weten welke dametje het word. Het wordt Buttercup of Bubbles, Blossom is tot nu toe te zacht.    Maar het kan allemaal nog veranderen. Blossom is wel de ruwharigste, daarna Bubbles en dan Buttercup.    Maar ooooh wat duurt het nog lang  " Maylo, Edje en Ziko † en baasje Laura Ahh ja dat wachten duurt nu extra lang nadat je ze ontmoet hebt. Heb je een voorkeur voor een van de pups?