HondenPage baasje Dy-Ann

Wat schreven de vrienden van Dy-Ann op het forum

Alaska's Finest! schreef in Uitvallende Pup
" "Ik heb de mensen al een berichtje gestuurd maar tot op heden jammer genoeg geen reactie ontvangen (misschien voorspeld dat weinig goeds?) " Graag naam en toenaam van deze foute particuliere 'fokker'. Dit om nieuwe kopers te waarschuwen hier geen hond te kopen Wat is het probleem om hier niet op te reageren gast ... " Richard (IDE) Ook wel een beetje voorbarige conclusie. Het is niet omdat een fokker niet meteen op een mail antwoordt, dat zijn naam op een zwarte lijst moet. Mensen kunnen heel wat redenen hebben om niet constant met hun mail bezig te zijn. Het is ook helemaal niet zeker of er bij de fokker iets is misgegaan. Topicstarter geeft zelf aan dat tijdens het bezoek aan de fokker alles goed ging.   Dus ja, er kàn daar wat gebeurd zijn, maar net zo goed ging het daar prima.  En blijkbaar gaat het nu ook al heel wat beter met het gedrag van de pup, dus hoeven we ook niet te gaan dramatiseren...   
Alaska's Finest! schreef in Overprikkeld of onderprikkeld
Ik denk dat je het niet te veel in de hokjes van over- of onderprikkeld moet zetten. Het is een piepjonge pup, dus heel normaal dat energie en emoties nog alle kanten opvliegen.  Dat is eigen aan hele jonge dieren, ook bij mensen is dat niet anders. Vrolijkheid, frustraties, opwinding, verveling, onrust, nieuwsgierigheid, uitdaging,... het weerspiegelt zich in gedrag. Dus ja, het ene moment hebben ze peper in hun kont en het volgende moment vallen ze in slaap in de wasmand.    Je leert je pup vanzelf wel beter kennen, het is ook een kwestie van aanvoelen en willen openstaan voor wat ie met zijn gedrag wil duidelijk maken. Gaandeweg leer je dan bijvoorbeeld het verschil tussen baldadig gedrag uit verveling (te weinig activiteit op hondenmaat) of baldadig gedrag uit spanning (ook commando's kunnen snel tot overvraging en stress leiden). De ene keer kan het dus helpen om meer te doen, meer uitdaging te bieden, samen op pad te trekken. En de andere keer is er meer nood aan kalmte en luilekkeren.    Gun jezelf en je pup dus die tijd, om elkaar te leren kennen, elkaars wensen af te tasten, samen te groeien.  Er is niets mis met je hondje, moest je daar bang voor zijn, hij is gewoon heerlijk jong.  Veel plezier samen!
Alaska's Finest! schreef in Uitvallende Pup
Nu over onze pup: sinds 2 gisteren gaat het tamelijk goed samen. Hij gromt / bijt niet meer naar de 2 andere honden en speelt al voorzichtig met onze boerboel (dit uiteraard onder toeziend oog). Naar ons bezoek gisteren gromde hij wel weer (maar dan naar het bezoek), heb het bezoek gevraagd hem te negeren en na een tijdje kwam hij toch eens kijken en wat aandacht vragen. Ik denk meer en meer dat hij echt heel angstig is en al heel wat heeft meegemaakt.  Roxanne Van Loock Dat klinkt alvast goed. De pup heeft misschien bij de fokker geleerd om agressie in te zetten bij angst, om zichzelf te verdedigen, dat weten we natuurlijk niet. Maar een kalme aanpak, de hond ruimte en tijd bieden om situaties in te schatten en zo zijn gezinsleden beter te leren kennen, dat werpt zijn vruchten nu al af. Als je hem (en je andere honden, en bezoek) hierin blijft begeleiden tot de spanningen wegzakken, dan komt dat zeker goed!  Veel plezier samen!!!!
het Moderatorteam schreef in Interessante Website !
Topic opgeschoond 
het Moderatorteam schreef in Natuurlijke Oplossing voor Honden met Allergieën en Jeuk
Op slot voor overleg.
Alaska's Finest! schreef in Uitvallende Pup
Ik probeer dit soort conflicten niet meer te laten gebeuren want ik denk (maar kan ook fout zijn) dat het zo nog sneller zal escaleren. Ik tracht rust in te bouwen voor beide partijen en stapje per stapje op te bouwen door kort iets leuks samen te ondernemen.  Met andere honden heb ik het nog niet geprobeerd, in deze situatie lijkt het me misschien teveel om hem na de escalaties thuis ook al kennis te laten maken met andere honden (ook hier kan ik fout in zijn).  Roxanne Van Loock Een pup die thuis al uithaalt uit angst of spanning, moet je idd niet tussen vreemde honden buitenshuis plaatsen, dat is vragen om ongelukken. En niemand zit daarop te wachten. Dus verstandig om idd vanuit rust en kalmte te werken, en daar je tijd voor te nemen.. 
Alaska's Finest! schreef in Uitvallende Pup
Ik heb de mensen al een berichtje gestuurd maar tot op heden jammer genoeg geen reactie ontvangen (misschien voorspeld dat weinig goeds?)  (Ik hoop dat mijn berichtje deze keer geen 10keer verstuurd, geen idee hoe dat komt, alvast mijn excuses)   Roxanne Van Loock   Dat veelvuldig versturen is jouw fout niet, hoor, soms blijft de website 'hangen' .   Hopelijk is er daar bij die mensen niets misgelopen tussen de hondenn onderling, waardoor de pup nu deze angstagressie vertoont.    Probeer nu een zo'n ruime en kalm mogelijke omgeving voor de pup te creëren, waar ie zich niet bedreigd voelt en overzicht heeft. En begeleid het contact tussen de pup en je andere honden eveneens in een ruime setting (in een grote tuin als je die hebt, of rustige regio buiten) waarbij je zorgt voor een veilige afstand. Bijvoorbeeld: jij houdt de pup aan de lijn, een ander persoon een volwassen hond en je loopt samen in dezelfde richting terwijl je toch voldoende afstand tussen jullie bewaart. Zodat de pup zonder angst kan wennen aan je honden, tot hij beter begrepen heeft dat ze hem geen kwaad zullen doen en hun lichaamstaal beter kan lezen. Daarna kan je stelselmatig wat losser laten, kijken hoe het gaat... 
Alaska's Finest! schreef in Uitvallende Pup
In welke omstandigheden leefde de pup bij de fokker? Hoe ging het daar onderling tussen de honden. (zowel de volwassen honden als de pups)? Hoe werden de pups gevoerd? 
Alaska's Finest! schreef in Avond en ochtend ritueel
Ik hou er niet van om een leven te leiden volgens een klok, dus het enige 'ritueel' is hier: Avond: voor het slapengaan, gaat de hond nog even plassen en krijgt ze een snackje. Ochtend: bij het ontwaken, krijgt de hond eten en wil ze graag de tuin in.   
Gea schreef in Welcome to my world .
" Stamboom staat al op mijn naam….  En ja alles bij elkaar een groot bedrag, maar is niet anders.  " Willemijn - baasje van Vika . Bams en Ogin ¥ . Hoe graag ik je wil geloven, maar dit kan echt niet.De Russische stamboom zal op je naam staan, dat geloof ik wel.En dat je gisteren bij de dierenarts bent geweest geloof ik ook wel.Maar een NHSB nummer kan gewoon niet binnen een dag geregeld zijn.Want pas na het dierenarts bezoek kan men de hond aanmelden als importhond bij de Raad van Beheer.Daarna moet je betalen en als de betaling binnen is wordt er een afspraak gemaakt.Dan komt de buitendienst medewerker van de Raad van Beheer langs om de chip te controleren en eventueel DNA af te nemen. Deze medewerker zet dan een NHSB nummer op de Russische stamboom (die al voorzien moet zijn van een export stempel van de officiële Kennel Club uit Rusland). Daarna kan je het import registratiebewijs downloaden vanuit je account bij de Raad van Beheer en staat de hond officieel op je naam bij de Raad van Beheer in Nederland.
Alaska's Finest! schreef in welke hond? lang verhaal
Ik dacht toch wel aan een pup omdat je dan 'samen groot' wordt, dat lijkt mij belangrijk om die band te kunnen bouwen. Een volwassene hond is al gevormd. Maar ik zie wel dat oudere of volwassen hond voordelen kan hebben.  Ciska Ik denk dat je dat heel persoonlijk moet bekijken en zeker niet algemeen. Als je hier langer op hondenpage actief bent, dan zie je heel vaak topics terugkomen waar mensen zich compleet hebben verkeken op een pup. Hoeveel onverwachte stress dit meebrengt. Meestal zijn dit mensen die het erg goed willen doen, de lat voor zichzelf hoog leggen, zich goed hebben voorbereid en dan plots vaststellen dat ze onder hoogspanning staan en compleet op hun tandvlees zitten. Omdat ze zelf stressgevoelig en sensitief voor stemmingen. zijn. En daar botsen ze bij een puppy dan tegenaan, omdat een pup opvoeden best wat soepelheid vereist, een go-with-the-flow, een groot aanpassings- en relativeringsvermogen. Dus gezien de problematiek van ASS, denk ik dat je dat zeker heel goed moet bekijken.   Het voordeel van een volwassen hond is dat je kan uitkijken puur op karakter. Een hond die mentaal zelfzeker en standvastig is (en dus zelf stressbestendig en niet snel uit z'n lood te slaan) en tegelijk op emotioneel vlak ontvankelijk en genereus (connectie maken met zijn mensen).  Bij een pup is het een beetje een verhaal van: zelf het goede voorbeeld geven zodat een pup zich spiegelt aan zijn mensen. Hoe meer spanning en onzekerheid en onrust zijn gezinsleden ervaren, hoe drukker, baldadiger of meer gespannen de pup kan worden. Het vergt veel tijd, geduld, vriendelijkheid en standvastigheid om die diepe band met een pup op te bouwen en hem te laten uitgroeien in een zelfzekere, kalme persoonlijkheid.  Dus dat is iets wat je met je gezinsleden best goed bespreekt. Hoe beter de mens zichzelf kent, hoe beter hij weet wat er bij hem zal passen. 
Danielle, Kyra*Kaylin*, Djaira en Djaidey schreef in welke hond? lang verhaal
" Ik ken verschillende mensen met hulphonden, 3 ervan zijn flatcoat retreivers. Dat vind ik erg leuke honden en zeker niet blafferig. Je zou eens advies kunnen vragen bij Stichting Hulphond Nederland en jullie situatie en wensen uitleggen. Zij kunnen zeker aangeven welke rassen geschikt kunnen zijn. maar binnen een ras kan er nog best verschil in zitten of de hond wel of niet geschikt is. Bij de hulphonden worden ook wel eens honden in de laatste fase van de opleiding afgekeurd, bijvoorbeeld omdat ze iets te snel afgeleid zijn om een goede hulphond voor een zwaar beperkt persoon te zijn. Zo'n hond kan misschien prima geschikt zijn als maatje voor je zoon en lieve huishond voor jou. Een Kooikerhondje is zeer baasgericht en wordt zeker een maatje voor je zoon als er een klik is. Maar de meeste Kooikers zijn niet dol op onbekende honden en mensen. Dat is wel iets om rekening mee te houden, zeker als je in een drukke buurt woont en vaak mensen en honden tegenkomt. Het kan voor onverwachte en soms onaangename situaties zorgen. " Karin, Lucky*, Duke* en Buddy Aan de flatcoated retriever moest ik ook gelijk denken, zijn echte knuffelaars, en ik vindt ze niet overdreven druk.   Heb er zelf 1 gehad, en mijn ouders hebben u hun 3de flatcoated retriever.    Het enigste nadeel is dat er veel kanker voorkomt bij de flatcoated retrievers. 
het Moderatorteam schreef in Gebitsproblemen
Enquêtes zonder toestemming zijn hier niet toegstaan op Hondenpage, graag toestemming vragen aan het modteam. 
Alaska's Finest! schreef in Agressie naar mannen
" Er wordt aangebeld, dan gaat Storm eigenlijk altijd blaffen. Hij gaat niet mee naar de voordeur, ik laat hem in de woonkamer. Als mijn bezoek binnen is, en ik de kamerdeur open doe begint hij te snuffelen en vervolgens meteen te blaffen, mensen die honden gewend zijn negeren hem, bij vrouwen legt Storm zich er gauw bij neer en gaat liggen en slapen. Bij mannen blijft hij blaffen, ik zeg altijd een keer " Storm, het is goed". " Doe maar stil!" dit helpt niet. Mijn vriend is niet bang voor Storm, gaat ook gewoon op de bank zitten(zie vorige reactie van mij met uitleg) Storm blijft blaffen tot ik hem apart in een kamer doe, daar is hij stil en legt zich er bij neer. Ik complimenteer hem dan wel.  Als er een vriendje komt spelen van mijn dochters gaat hij ook luid blaffen en er tegenop springen, de meeste kinderen schrikken hier heel erg van wat ik geheel snap. Storm springt dan niet alleen hij duwt ook best hard met zijn snuit tegen de kinderen aan. hij is dan wel gemuild. Ook dan stop ik Storm in een aparte kamer.  Als ik met de kinderen en Storm ga wandelen en de kinderen (7 en 9, meisjes) gaan rennen dan is hij niet te houden aan de riem, hij doet zijn best om zo hard te trekken dat hij mee kan rennen. Als hij los is, gaat hij voor hun rennen en gaat steeds rennen tussen mij en hen. Ook blaft hij dan tegen de meisjes en blokkeert hun weg. Als we rustig lopen bij elkaar, dan loopt Storm netjes naast me, luistert dan ook maar houdt alles in de gaten, dat zie je hem ook doen.  " Miriam en Storm   Op basis van je tekst zie ik niet zo meteen veel dominantie in wat de hond doet. Het voelt eerder aan alsof hij duidelijkheid of sturing mist. Want als je hem een duidelijke grens stelt (andere kamer),  dan. snapt hij het wel. Dat hij snel geprikkeld is bij het rennen van kinderen en hen dan wil drijven, is natuurlijk iets wat er qua aard inzit. En indien die vorm van herderen ongewenst is, zeker meer duidelijkheid en begeleiding nodig heeft.     
Alaska's Finest! schreef in welke hond? lang verhaal
  Ik vind het zo sneu dat hij in deze ‘topjaren’ zo alleen is (en wellicht wordt dit zijn levensverhaal). Het is daarom dat ik denk/hoop dat een hond een goed maatje voor hem zou kunnen zijn: iemand waar hij een band mee kan opbouwen en connectie voelt.  Ciska Voelt je zoon zelf ook deze behoefte? Om tijdens zijn dagelijkse wandelingen aandacht te hebben voor de hond en diens behoeften, en zich daar ook op af te stemmen?  Misschien kan hij eerst al eens proberen om met de honden van je moeder te wandelen, en zo vanuit de praktijk te ervaren of dit hem oprecht goed doet,  of net meer stress bezorgt.  Dan kan je van daaruit verder kijken....  
Alaska's Finest! schreef in Agressie naar mannen
Hij laat als er mensen komen, met name jongetjes en mannen dominant gedrag zien.  Miriam en Storm Kan je beschrijven hoe dat dan gaat? Hoe mens en hond zich dan gedragen? 
Alaska's Finest! schreef in Hij wist er de weg! Zonder Pepijn in de Eifel
Fijn dat je er vrede mee hebt, Jantien, en de herinneringen op een mooie manier kan zien. In je hart reist Pepijn altijd met je mee. 
Alaska's Finest! schreef in Puppy eet te snel
Uit de hand voeren, met kleine beetjes en steeds wachten tot de hond kalm genoeg is. Dat is nu even een hele investering qua tijd en geduld, maar het loont wel om die nieuwe connectie te maken tussen 'zich rustig voelen' en 'eten'.  Met kalmte bedoel ik niet op z'n kont gaan zitten of zo. Het gaat niet over een pose aannemen, maar over de innerlijke stemming, leren rustig zijn. Dat is heel belangrijk, dat je daar echt op wacht.   Een anti-schrokbak zorgt voor een belemmering (waardoor het moeilijker wordt om snel te eten), maar vaak lokt die nog extra frustratie uit (net door die hindernis) waardoor de hond zich nog meer geagiteerd voelt, en er dus qua stemming een nog foutere link wordt gelegd met voedsel. 'Eten' = opwinding + ergernis.   Zorg dus voor rust. Blijf zelf heel rustig en geduldig en spreek duidelijke lichaamstaal: je legt pas een paar brokjes in zijn bak als de hond eerst kalm geworden is. En zo voer je met kleine beetjes de maaltijd, waarbij je dus steeds weer naar die rust teruggrijpt. In het begin gaat dat traag en moeizaam, maar eenmaal die nieuwe link gelegd, kan de hond gewoon uit z'n bak eten. 
Alaska's Finest! schreef in Wonde na sterilisatie
Is het het litteken zelf dat verkleurt? Of ziet het er als een nieuwe zwelling/ontsteking uit? Op de plaats waar die knobbel zat? Was het zelfoplossende draad vd hechtingen? Dat kan wekenlang duren voor die helemaal weg is, soms moet de DA een laatste restje weghalen omdat het lichaam er te fel op reageert (afstoten). Het kan ook zijn dat de knobbel die werd opengesneden toch nog verder is gaan ontsteken. Het kan ook over wild vlees gaan dat gaat woekeren. Of gewoon een verkleuring (paarsrood) van het litteken. Bij twijfel: laat de DA er even naar kijken, daar doe je niets mis mee.    
het Moderatorteam schreef in veranderingen aanbrengen in je profiel
Contact loopt via het modteam, voor vragen kan er een bericht gestuurd worden via pb. Helaas zijn we niet altijd in staat om technische zaken snel te verhelpen, gezien dit allemaal op vrijwillige basis is
Alaska's Finest! schreef in Mijn lieve Aila
Aaaaaaaagh, wat ziet ze er schattig uit.  En goed nieuws... hopelijk nog voor lange tijd 
Danielle, Kyra*Kaylin*, Djaira en Djaidey schreef in Welcome to my world .
Heel veel plezier met deze knappe dame.    Wij kwamen vanmiddag bij ons in het losloop gebied ook een zwarte newfoundlander tegen, van net 1 jaar oud, deze wilde wel even met Djaidey spelen, maar Djaidey vondt hem toch wel wat te groot en was er een beetje bang van. 
Alaska's Finest! schreef in Welcome to my world .
Een mooi leven samen gewenst! 
Gea schreef in Afscheid van onze PEPIJN
Heel veel sterkte!
Gea schreef in Pup groeit niet meer
Te weinig informatie om iets zinnigs te kunnen zeggen.Aan het geboorte gewicht te zien is het een klein ras.Wat zijn de geboorte gewichten van de andere pups en wat zijn hun gewichten nu?Hoe warm is het in de kist?Krijgt de moeder genoeg kwalitatief goed voer voor voldoende melk?Hoe is de ontlasting van de pup, geen diarree?Vond de dierenarts dat de pup er goed uitzien, niet uitgedroogd?Heeft de dierenarts het gehemelte goed gecontroleerd?Zuigt de pup wel goed vacuüm als hij drinkt?Schedel goed gecontroleerd?Dit zijn de eerste vragen die mij te binnen schieten.
Alaska's Finest! schreef in Afscheid van onze PEPIJN
Oh nee, dat is schrikken! Wat een verdrietig nieuws  Ik wens je heel veel sterkte, warmte en steun toe met het verlies van je lieve, lieve, dierbare vriend. 
Alaska's Finest! schreef in Los of niet?
Dat hangt af van omstandigheden en terrein. Dus dat kan je beter zelf ter plaatse inschatten. Op steile hellingen zonder pad bijvoorbeeld kan het handiger zijn om geen lijn te gebruiken omdat een hond zich nu eenmaal anders voortbeweegt en zijn zwaartepunt anders ligt dan bij een mens.  Als de hond dan aan een lijn vasthangt kan dit de hond met een ruk uit zijn balans of cadans trekken (en omgekeerd, dat jij je evenwicht plots verliest door de hond) en ongelukken veroorzaken.   Veel plezier alvast!   
Alaska's Finest! schreef in zindelijkheid
Nu plast ze poept ze binnen ze kan het niet langer ophouden dan 2 uurtjes dit is echt heel vervelend aan het worden.  Wendy Ben je erbij, als ze dit doet, of is ze alleen? Is de ontlasting stevig of zacht? Kleine of grote plasjes? Plassen en poepen in huis kan andere oorzaken hebben dan het niet kunnen ophouden. Spanning, angst, frustratie, aandacht vragen,... bekijk het altijd in de gehele situatie.
Alaska's Finest! schreef in onzekerheid pup opvoeden
" bedankt vast voor de reacties. Ik denk met name dat het komt door mijn perfectionisme en bang ben fouten te maken, waardoor ze uiteindelijk gedragsproblemen gaat ontwikkelen. Daarom hoor ik graag van andere wat voor hun goed werkte .  " aussiemom Ja, dat is heel begrijpelijk. Mensen die het graag heel erg goed willen doen, kunnen zich daar wel es in verliezen. Compleet onbedoeld gaan ze dan net spanning toevoegen (controle- of prestatiedrang) ipv loslaten.  Weet je, het gaat eigenlijk niet om wat er voor anderen werkt. Het gaat om wat er bij jou, bij je hond, in jullie dagdagelijkse leven werkt. Zadel jezelf niet op met allerlei regels en verplichtingen en verwachtingen die je leest op internet, in boekjes, op hondenscholen, enz. Probeer naar die kern te gaan van jullie samenleven. Wat jijzelf belangrijk vindt, wat jouw hond nodig heeft, wat er in jullie eigen kleine wereld past. Het is een geven en nemen, om balans te vinden, een soort harmonieus samenleven. Daar gaat tijd overheen. Je maakt fouten. Je komt tot nieuwe inzichten. Je groeit naar elkaar toe. En net dàt schept die band. Niet de verwachtingen of vereisten van een ander waar je aan wil beantwoorden, maar je eigen zoektocht tijdens het opgroeien van je hond maakt de relatie uniek en waardevol.  Geniet van elkaar! Niks is mooier dan dat! 
Alaska's Finest! schreef in Mijn lieve Aila
Wat zal dit fijn zijn, voor jullie en je gemoedsrust!  Ik wens jullie het allerbeste toe!