Ik ben Marike, (32 jaar) getrouwd met Marc, en trotse mama van twee hele knappe jongens: Tygo (7) en Thian (4)
Mijn hondenervaring is als volgt: Thuis bij mijn ouders hadden we twee Maltezers, erg lief, en zijn beide ook mooi op leeftijd geworden (maar mijn voorkeur gaat meer uit naar grotere honden) Toen ik de deur uitging had ik een Golden Retriever, die ik helaas heb achtergelaten, aangezien zijn baasje en ik niet meer door 1 deur gingen....(heel jammer van de hond, maar was mijn beste beslissing ooit ) Samen met Marc hebben we 10 jaar geleden een prachtige hond gevonden. Een kruizing tussen een New Foundlander en een flatcoated retriever. Echt een super hond, Bickel! Bickel kwam bij ons met 8 weken en hebben we bij ons gehad tot hij 4 jaar was. In die tussentijd was ons gezin namelijk uitgebreid met onze oudste zoon Tygo. En wat was onze Bickel trots op Tygo, zelfs toen ik zwanger was had hij dat heel goed door. Geen enkele vreemde hond mocht bij mij in de buurt als ik hem uitlaatte.... Dit was na mijn zwangerschap gelukkig weer over, maar wel kenmerkend voor zijn bescherming na mij toe en de baby. Bickel en Tygo werden ook echt maatjes, voor zover dat kon op die leeftijd, want toen Tygo 10 maanden was hebben we Bickel met pijn in ons hart weg moeten doen. Toen Tygo 3 mnd was begon hij heel erg met zijn gezondheid te kwakkelen, constant benauwd, hoge koorts etc etc etc. Na heel wat 1e hulp bezoekjes (16x in 14 mnd!!) en een ziekenhuisopname kwam de diagnose Astma en op aanraden van de kinderarts zou het verstandiger zijn om de hond en de kat weg te doen, want dit kan het alleen maar verergeren. Jeetje....dat was erg, je neemt namelijk niet een hond, om hem na 4 jaar weer weg te doen..... Maar goed, gezondheid van het kind staat daar wel boven uiteraard. Op een verjaardag kwam dit zo te sprake en vrienden van ons hoorde dat en vertelde dat als we Bickel echt weg willen (moeten) doen of we dan aan hun wilde denken. Nou, toen was de moeilijke beslissing gauw gemaakt. Want Bickel zou het daar heel goed hebben, én wij konden hem in ieder geval nog steeds kunnen zien. En we hebben gelijk gekregen want Bickel, nu 11 jaar, maakt het nog steeds hartstikke goed en heeft een heerlijk gezin. Al is het voor ons nog steeds moeilijk als we hem zien....
Dit gat is weer gevuld.......!! Want sinds vorige week hebben we GUUS! Nu hoor ik jullie denken, ja maar, gezondheid kind.... Tja.....bleek een half jaar nadat we Bickel weggedaan hadden, dat onze Tygo helemaal geen astma had, maar een ernstige hartafwijking, wat logischerwijs ook al zijn benauwdheidsklachten verklaarde.... Buiten het feit dat onze wereldje op dat moment even instortte om Tygo's gezondheid bleek ook nog eens dat we Bickel voor Jan met de korte achternaam weg hadden gedaan.....en ja, terug halen, was geen optie, het is geen jojo..... Gelukkig is Tygo een vechtertje en is hij 2 maanden na de diagnose hartafwijking succesvol geopereerd, en is hij vorige week alweer 7 jaar geworden Inmiddels ook op alles getest, en niks geen astma, of allergieeen.... Dus ja hoor, lang op gewacht en toch gekregen, onze Guus!
Guus is een kruizing tussen een Bernersennen en een Kaukakische Owcharka. Lekker groot, maar daar houden we van!
Op de pupse perikelen na, gaat het erg goed, en zijn we ontzettend blij met onze jongste gezinslid! (alleen onze poes Boja, iets minder....maar dat komt vanzelf wel goed )
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?