HondenPage baasje Tejo

Wat schreven de vrienden van Tejo op het forum

Jacqueline Verloop-Nardten schreef in Is jouw/jullie hondje ook door een auto doodgereden? En heb/hebben je/jullie dit enigszins kunnen verwerken?
Beste “Max” (neem tenminste aan dat dit niet je echte naam is), Allereerst sorry dat ik nu pas reageer! Wat een ontzettend triest verhaal… Ik weet helaas maar al te goed hoe jij je toen gevoeld moet hebben. Net als jij hoop ik dat onze lieverds met elkaar lopen te spelen in de hondenhemel. We zullen hen inderdaad nooit vergeten. Zij zitten voor altijd in ons hart. Hoe gaat het nu met je? Ben benieuwd of je je verdriet inmiddels een beetje hebt kunnen verwerken en of je al een nieuw hondje hebt… Lieve groetjes, Jacqueline
Jacqueline Verloop-Nardten schreef in Is jouw/jullie hondje ook door een auto doodgereden? En heb/hebben je/jullie dit enigszins kunnen verwerken?
Even voor de duidelijkheid...ik was net vergeten mijn meisjesnaam erbij te zetten ;-)
Jacqueline Verloop-Nardten schreef in Is jouw/jullie hondje ook door een auto doodgereden? En heb/hebben je/jullie dit enigszins kunnen verwerken?
Hallo Kelly, wat vreselijk voor je dat je hetzelfde als ik hebt moeten meemaken... Ik weet nu waarschijnlijk precies hoe jij je moet voelen... Ik kon destijds niet slapen, kreeg geen hap door m'n keel en kon niet stoppen met huilen... Zoals je hebt kunnen lezen, heb ik er lang veel verdriet van gehad. Ik kan je sowieso aanraden er veel met anderen en/of lotgenoten over te praten. Erover praten helpt om het te verwerken. En afleiding zoeken kan ook helpen. Met mij gaat 't nu gelukkig een stuk beter. Daarom heb ik hier van de week (zie 9 november) weer een stukje geplaatst hoe het nu met me gaat. Ik wens je heel veel sterkte toe met het verwerken van het verlies van je lieverd! Je mag me altijd een privé berichtje sturen, hoor! Lieve groetjes Jacqueline
Jacqueline Verloop-Nardten schreef in Is jouw/jullie hondje ook door een auto doodgereden? En heb/hebben je/jullie dit enigszins kunnen verwerken?
Hallo Rianne, jij ook bedankt voor je lieve woorden! Goed dat je het van je afschrijft, dat helpt mij ook vaak. Makkelijk gezegd natuurlijk, maar volgens mij hoef jij niet met een schuldgevoel te zitten. Jij kon immers niet weten dat jouw lieverd zo ziek was en hebt er echt alles aan gedaan om hem beter te maken. Ik begrijp dat hij rustig in jouw handen is overleden...hij was bij je en vond 't zelf tijd om te gaan. En hij heeft jou ervoor behoedt te moeten beslissen om hem te laten inslapen. Jij zult 't extra moeilijk hebben omdat 't zo snel is gegaan, maar hij heeft waarschijnlijk niet lang hoeven lijden. Hij heeft een prachtig leven bij je gehad en over een poosje (en nu misschien ook al) koester je alle mooie herinneringen met hem. Veel sterkte met het verwerken van het verlies van je maatje! En wat ik al zei...dit kost tijd... En jouw hondje blijft voor altijd in je hart. Lieve groetjes Jacqueline
Jacqueline Verloop-Nardten schreef in Is jouw/jullie hondje ook door een auto doodgereden? En heb/hebben je/jullie dit enigszins kunnen verwerken?
Hallo Hein, ook jij bedankt voor je lieve woorden! Mocht je jouw ervaring toch nog met me willen delen, dan vind ik dit prima, hoor. En inderdaad helemaal waar wat je zegt... Iemand zei laatst tegen me "De woorden 'had...' en 'wat als...' bestaan niet. Het leven gaat zoals het gaat". En hier moet ik vaak aan denken. Het is eenvoudig gezegd en we weten natuurlijk allemaal dat dit zo is, maar de een doet er wat langer over om er zo over te denken dan de ander.
Jacqueline Verloop-Nardten schreef in Is jouw/jullie hondje ook door een auto doodgereden? En heb/hebben je/jullie dit enigszins kunnen verwerken?
Het is alweer 7 maanden geleden dat ik mijn verhaal hier 'even' kwijt moest... Ik wil iedereen nog even bedanken voor alle lieve reacties, steun en medeleven! Heeft me echt goed gedaan! Ik zat met een enorm schuldgevoel en wist niet hoe ik me ooit beter moest gaan voelen... Ben uiteindelijk toch maar naar de huisarts gestapt en doorverwezen naar een psycholoog. Heb veel gepraat en gehuild en beetje bij beetje ben ik me gelukkig beter gaan voelen. Waarschijnlijk heb ik het gebeurde nu pas weten te verwerken en heb ik 't nu pas een plekje kunnen geven. Mijn schuldgevoel is gelukkig ook een stuk minder geworden. Ik wens iedereen die zijn/haar hondje ook door een ongeval is verloren (en natuurlijk ook alle anderen die hun hondje moeten missen), veel sterkte toe met het verwerken hiervan! Vergeten doe je het nooit en ik weet nu uit eigen ervaring dat het tijd kost om het verdriet te verwerken en dat duurt bij de een langer dan bij de ander.
Jacqueline Verloop-Nardten schreef in Mijn hondje is aangereden
Ik lees het hele verhaal nu pas... Goh, wat heftig allemaal! Wat ontzettend fijn dat Sjaantje geopereerd kon worden en te horen dat het nu weer beter met haar gaat! In jouw plaats had ik er ook alles aan gedaan om mijn hondje te redden. Vier jaar geleden is ons hondje van pas 10 maanden oud voor mijn ogen aangereden...ze was helaas op slag dood... Veel sterkte en een spoedig herstel toegewenst voor je lieve schat en hopelijk komt ze er weer helemaal bovenop!
Jacqueline Verloop-Nardten schreef in Is jouw/jullie hondje ook door een auto doodgereden? En heb/hebben je/jullie dit enigszins kunnen verwerken?
Lieve mensen, ik wil jullie allemaal hartelijk bedanken voor jullie lieve en opbeurende reacties! Maar ook erg triest om te lezen wat jullie allemaal voor verschrikkelijke dingen hebben meegemaakt! Het geeft mij toch wat steun om te horen dat jullie mijn gevoel snappen en vooral vinden dat het - net als bij jullie - NIET mijn schuld was en dat een ongeluk in een klein hoekje zit. Ben opgelucht om dit te horen, omdat er na het gebeuren (gelukkig) maar twee mensen (van onze familie nota bene) vervelend hebben gereageerd door na een week na de dood van Sendy 'even' met een sms te zeggen dat we zuinig op ons hondje moesten zijn en er verstandig mee om moesten gaan. Hier heb ik zo'n extra verdriet van gehad en dit ben ik nog lang niet vergeten. We hebben hierover toen woorden gehad met elkaar en we hebben toen, hoe spijtig ook, besloten met hen te breken. Het doet mij ook goed om te horen dat jullie toch ook, na al die jaren, nog denken "Had ik maar dit...Had ik maar dat...". Ook verschrikkelijk voor jullie dat dit met jullie kat is gebeurd. En dan het verhaal van die dronken bestuurder die gewoon is doorgereden! Wat schandalig en wat erg voor je! Of van die Berner Sennen, ook al zo verdrietig... Ik wil absoluut niet zeuren of zielig zijn, maar op de een of andere manier heb ik helaas veel pech gehad met mijn eerste huisdieren. In mijn tienertijd hebben we na dagen zoeken mijn eerste poes doodgereden gevonden. Ik hoop dat mijn verdriet en pijn mettertijd toch wat minder gaan worden, want ik vind 't zo zonde dat ik er af en toe nog zo'n last van heb dat het m'n dagen beheerst. Wat ben ik toch soms jaloers op mensen die hier beter mee om kunnen gaan dan ik en dingen beter kunnen relativeren. Ik word dan wel 's boos op mezelf dat ik wat flinker moet zijn en meer moet genieten van alle mooie dingen die ik wel heb! Bedankt dat jullie mijn verhaal (weer) wilden lezen! Zoals jullie merken, ben ik iemand die er veel over wil praten, waardoor dit 'berichtje' dus weer wat (te) lang is geworden. Sorry! Jullie ook allemaal veel sterkte met het verwerken van het verlies van jullie lieverds en schuldgevoelens en nogmaals bedankt voor jullie reacties! Als we het even moeilijk hebben, moeten we maar even aan elkaar denken! ;-) Allemaal veel geluk en plezier met jullie doggies! En dat ze nog maar lang bij ons mogen blijven!
Jacqueline Verloop-Nardten schreef in Is jouw/jullie hondje ook door een auto doodgereden? En heb/hebben je/jullie dit enigszins kunnen verwerken?
Dank je wel voor je snelle reactie en begrip. Wat ontzettend fijn voor jullie dat Sasha het heeft overleefd en dat het toch nog goed gekomen is met haar! Het zal voor jullie ook heel heftig geweest zijn, ook om haar te horen gillen. Ik ben blij dat Sendy geen geluiden heeft gemaakt. Wat dus betekent dat het heel snel was gebeurd met haar. Wat erg weer om te horen dat de automobilist is doorgereden! Wat hoor je dat toch vaak. Een schuldgevoel hoef je niet te hebben, want je kon er niets aan doen. Gelukkig voel je je ook niet schuldig meer. En tja, je hebt gelijk...ongelukken gebeuren nou eenmaal. Ik weet natuurlijk dat ik met mijn verdriet Sendy niet terugkrijg, maar ik kan er vaak nog zo verdrietig van worden en zo'n last hebben van dat nare knagende schuldgevoel.
Jacqueline Verloop-Nardten schreef in Is jouw/jullie hondje ook door een auto doodgereden? En heb/hebben je/jullie dit enigszins kunnen verwerken?
Beste hondenliefhebbers, Het is in juni alweer 4 jaar geleden dat Sendy voor mijn ogen door een auto is doodgereden. Ons eerste hondje en cavaliertje van nog maar 10 maanden oud. Mijn man liet haar al een poosje los, maar ik durfde dit nog niet echt. Ik zou het mezelf nooit kunnen vergeven als haar iets zou overkomen. Maar omdat ik zag dat ze er zo van genoot, ging ik dit toch ook voorzichtig doen...elke dag in het midden van hetzelfde parkje liet ik haar even los en lijnde haar altijd ruim op tijd weer aan, omdat ik erg bang was dat ze de weg op zou gaan die wat verder weg ligt. Het ging goed...tot die ene vreselijke dag in juni 2010... Op het moment dat ik haar wilde aanlijnen, ging ze achter een vogel aan en stak ze plotseling de weg over. Er kwam maar 1 (!) auto aan en die raakte haar precies. De automobilist stapte uit om te zeggen hoe erg hij het vond en is daarna weer weggereden (hij heeft zelf ook een hondje). Heb haar opgetild en ben overstuur met haar in m'n armen naar huis gehold en ben in m'n eentje met haar naar de dierenarts gereden. Haar hartje deed het inderdaad niet meer... Onze lieve schat had een klap tegen haar koppie gekregen en achteraf bleek dat ze op slag dood was. Ik heb dagen niet kunnen eten en slapen en bleef maar huilen... Pas veel later kon ik zeggen dat ze er 'gelukkig' niets van heeft gemerkt en dus niet heeft geleden. Toen ik de automobilist na een poosje toevallig tegenkwam (ik herkende hem niet), vroeg hij hoe het met ons hondje ging. Ook zei hij dat hij Sendy te laat had gezien en nog geprobeerd had om uit te wijken. Iedereen om me heen zegt dat zulke dingen kunnen gebeuren, dat ik enorme pech heb gehad en dat ik me niet schuldig moet voelen. Vele anderen laten daar ook nog steeds hun hondjes (ook pups) los en die steken ook wel 's over en zij zeggen dat ze tot nu toe geluk hebben gehad dat de auto's op tijd stopten. Toch heb ik tot op de dag van vandaag nog steeds veel verdriet hiervan en zit ik nog steeds met een enorm schuldgevoel, omdat ik vind dat het mijn schuld is dat ze er niet meer is. Ik heb helaas het risico genomen dat er iets kon gebeuren. Mijns inziens is dit ook de voornaamste reden dat ik moeite heb om het te verwerken en ik het daarom geen plekje kan geven. Mijn man en drie kinderen waren ook erg verdrietig, maar hebben 't redelijk snel een plaatsje kunnen geven. Dit komt waarschijnlijk ook omdat ze het niet hebben zien gebeuren. Tevens ziet mijn man het als een harde les waarvan we hebben geleerd. Vaak denk ik "Had ik haar maar NOOIT los gelaten!!! (in ieder geval op die plekken waar auto's in de buurt kunnen komen). Of "had die vogel er maar niet gezeten" of "had die ene auto er maar niet gereden" etc. Hoewel ik de bewuste plek eerst een tijdje heb vermeden, kom ik er nu elke dag over heen en word ik er elke dag aan herinnerd. Ik kan gelukkig erg genieten van mijn twee lieve cavaliertjes die daarna gekomen zijn, maar zou daarnaast graag willen dat ik mijn verdriet om Sendy een plekje kon geven. Ook zou ik niet willen dat mijn hondjes voelen dat ik nog steeds verdrietig ben. Ik zal Sendy sowieso nooit vergeten en ze zit voor altijd in mijn hart. Ze was ons eerste hondje en dat blijft mijns inziens toch heel speciaal. Ze ligt in onze tuin begraven en ik praat nog elke dag tegen haar. Heb haar al zo vaak om vergiffenis gevraagd. Ook staat er een mooie foto van haar in de kamer. Soms heb ik het gevoel dat ik het enigszins heb verwerkt, maar dan ineens heb ik weer een periode dat ik er enorme last van heb. Ik hoop dat er onder jullie hondenbezitters zijn die mijn verhaal een beetje herkennen en/of mij tips kunnen geven om mijn verdriet/schuldgevoel een beetje een plekje te geven?
Jacqueline Verloop-Nardten schreef in Aiko'tje is aangereden, en in mijn armen overleden:(
Wat vreselijk voor jullie om op deze manier Aiko, veel te vroeg, te moeten verliezen! En wat schandalig dat die automobilist is doorgereden!! Ik leef erg met jullie mee en weet zo ongeveer hoe jullie je moeten voelen. Ik heb namelijk iets dergelijks meegemaakt. Het is net of je in een nachtmerrie zit. Goed van jullie dat jullie weer een pup in huis gehaald hebben. Toch zal het bij jullie vast ook, net zoals het bij mij was, een heel dubbel gevoel geven...het verdriet om Aiko en tegelijkertijd de blijdschap om weer een nieuw hondje in huis te hebben. Ons (eerste) hondje Sendy van 10 maanden is voor mijn ogen op de weg doodgereden. Ze was op slag dood. Wij hebben toen ook snel een nieuwe pup genomen. Natuurlijk niet om Sendy te vervangen, dat is onmogelijk, maar om zo weer uit te kunnen kijken naar iets leuks en om het verdriet wat te verzachten. Een jaar later hebben we er nog een pup bij genomen. Allemaal cavaliertjes, maar allemaal met een ander karakter. We hebben nu veel plezier van Chinda en Chico, maar ik mis Sendy nog steeds erg. Het was echt afschuwelijk om mee te maken en al wordt 't dit jaar alweer 4 jaar geleden dat het is gebeurd, ik heb 't er nog steeds vaak moeilijk mee. Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van Aiko, maar ook veel geluk en plezier met Xena!
Marion van Dijk schreef in Update nestje van Tess
Ik heb nog een teefje beschikbaar maar is een optie op dus nog even afwachten voor de andere pups is een nieuw baasje gevonden :-D
Marion van Dijk schreef in Update nestje van Tess
Inmiddels zijn de pups van Tess 2 weken oud de oogjes zijn open en er word voorzichtig een poging gedaan om te lopen hoewel het meer op waggelen lijkt erg grappig om te zien. Ze gaan wat gewicht betreft redelijk gelijk op geen achterblijvers of uitschieters. Ik plaats de nieuwe serie foto's op mijn profiel voor de liefhebbers ;-) Ook Tess maakt het prima en is maar wat trots op haar baby's. bernergroetjes :-D marion van dijk
Marion van Dijk schreef in Blaize is bevallen
Hartelijk gefeliciteerd met je pupsels precies het tegenovergestelde van mijn nestje :-D wat reutjes en teefjes betreft. Veel plezier ermee en geniet ervan. groetjes marion van Dijk :-)
Marion van Dijk schreef in Tess is bevallen
Hallo allemaal :-D jazeker een van de teefjes blijft hier bij ons heb nog even tijd om een keuze te maken ze veranderen nog zoveel. Ze maken het goed probeer snel weer nieuwe foto's te plaatsen.
Marion van Dijk schreef in Tess is bevallen
Hallo allemaal :-D Gisteren is Tess bevallen van haar eerste nestje pups het zijn 6 teefjes en 1 reutje geworden. Ze heeft het prima gedaan en via de natuurlijke weg. Moeder en pups maken het goed.
Marion van Dijk schreef in Nieuwe pups bij vaste HP leden
Hallo allemaal :-D Wij zijn ook in afwachting op onze nieuwe pup. We hebben kyra een golden van 13j en laika bernersennen moeder van tess. Tess is een teefje die we gehouden hebben uit laika's eerste nestje en zij verwacht nu in dec haar eerste nestje waar we wederom een teefje van gaan houden. Spannend tess is nu 37 dagen drachtig en maakt het prima ik houd jullie op de hoogte van verder verloop van dracht en geboorte. groetjes en bernerpootjes marion :-D
Marion van Dijk schreef in 1 week oud pupje
Hoi anoniem Ten eerste is het al raar dat je al mag komen kijken als de pups pas 1 weekje oud zijn hier zijn de nieuwe baasjes van harte welkom vanaf 3 weken en ligt het keuze moment pas rond 7 weken. Vreemd ik vind niet dat de fokker dat van je mag eisen je kunt dan immers nog weinig van de pups zien. groetjes marion :-D
Marion van Dijk schreef in Hoeveel honden hebben jullie?
Hoi :-D Wij hebben er 3. 1 golden retriever en moeder en dochter bernersennen d(^_^)b
Marion van Dijk schreef in Aicira is drachtig
gefeliciteerd met de dracht. Wij hebben volgende week woensdag de echo spannend dus nog. groetjes marion :-D
janny schreef in wie kent er iemand hier die een dalmatier heeft
hjelaas ik ben dwergpinscher hihihi geen dalamtier hier in de buurt solly
janny schreef in slaapfotos???
zalmorgen wel foto maken als banjer slaapt hihihihihih
janny schreef in Wat een heerlijk weer!!!
is dat5 water niet te koud ???? maar leuek fotos
janny schreef in verjaardag banjer
dankjullie wel banjer
janny schreef in verjaardag banjer
hoi ik word de 28 ste twee jaar ik hoop dat kado krijgt ik word altijd wel verwend hoor iedereeen fijne jaarwisseling he alvast en kijk uit met vuur werk janny en banjer
janny schreef in feest
ik word de 28ste december twee jaar ik hoop dat verwend word word altijd al dus ik hoop nhet stiekem hihihihi ik wens ieder geklijk geode jaar wisseling kijk uit met vuur werk banjee ;-) r poot
janny schreef in Update + foto´s Spike
jee wat een mooie grote hond ik ben niet zo groot hoor banjer
janny schreef in Shadow en Roxy
yeahh pfrachtige foro van je honden fijn nieuwjaar alvast banjer
janny schreef in Hondje van de buurman kwijt.
hoop dat hem snel vindt succes
janny schreef in Weten jullie nog leuke namen?
chenne jachintha is meisjes naam voor eeen hond belle cheaf