HondenPage baasje Mijn Working Border Collies

Wat schreven de vrienden van Mijn Working Border Collies op het forum

Gea schreef in Enigste Reu uit nest
Voor zover ik weet niet. Heb een keer bij een Universiteit een onderzoek gelezen waarin staat dat kort voor de bevalling de mannelijke foetus pas testosteron produceert. Dit heeft een belangrijk effect op de hersenen waardoor typisch mannelijk gedrag zich kan ontwikkelen.
Susanne schreef in Plastic kap/kraag na BOS-operatie
" De stoffen band is geen geschikte halskraag, de kap raakt de grond als het hondje loopt, is een mienie hondje toch heel anders dan een middelgrote hond als die staa5 kan die gewoon lopen het kleine hondje niet als die loopt raakt de kap de grond, een stoffen kraag kan de hond nog met zijn kop op de grond schuren..ja is comfortabele maar of die geschikte is voor dit hondje dat met zijn neus niet bij de grond mag komen, de plastic kap rondom een cm er af zodat als het hondje staat de kap de grond niet raakt….    Topicopener misschien heeft de dierenarts een kleine plastic kap voor je ?  " Willemijn _ baasje van Ogin (Ozjin) _ Bams ¥ . De stoffen kraag die ik aanraad is een medische, je hebt gelijk dat niet elke stoffen band geschikt is. Overigens is het een aanname dat een plastic kap bij mijn middelgrote hond niet over de grond zou schuren. Dat deed het namelijk wel omdat het een extra lange moest zijn. De hond mag nu eenmaal niet bij de wond komen, dat geeft risico op infecties en als dat gebeurt ben je wel heel ver van huis. Als je een stukje van de kap af zou halen opdat het niet meer over de grond kan schuren, dan vergroot je de kans dat de hond met zijn poten bij de wond kan komen. In mijn ogen is en blijft dat gevaarlijk advies. En plastic wat over de grond schuurt kan een grotere schrikreactie teweeg brengen bij de hond dan de stoffen variant. Vraag wel aan je dierenarts of de kap lang genoeg is. Voor onze hond hebben we de extra lange variant moeten aanschaffen.    Nogmaals, vragen na een operatie altijd stellen aan je dierenarts, en liever niet op een forum. Beter een vraag teveel in deze fase dan af te wachten, zegt mijn dierenarts.. 
Susanne schreef in Plastic kap/kraag na BOS-operatie
Wat een gevaarlijk advies om een stukje van de kap/kraag af te knippen. Het is nu eenmaal oncomfortabel, honden moeten wennen. Als de hond toch bij de wond komt, of de wond raak geïnfecteerd omdat het in aanraking kan komen met de omgeving ben je zoveel verder van huis!    Bel je dierenarts als je met vragen zit. En als de plastic kap teveel discomfort geeft kun je voor een stoffen variant kiezen: https://www.medpets.nl/comfy-cone-kraag?_gl=1*1ammuvz*_up*MQ..*_gs*MQ..&gclid=Cj0KCQiA0fu5BhDQARIsAMXUBOIA9fI7oRPGZ8B7coRwQe_-6nEnz8yHBVP8KC89kl_16SSk96J1lAgaAtT7EALw_wcB.    Onze hond heeft een tijdje terug een kruisbandoperatie gehad, en zijn kap moest lang genoeg zijn opdat de hond geenzins bij zijn wond kon komen. Hij ervaarde deze stoffen kap als stukken comfortabeler dan de plastic variant. Daarnaast duurde het ook even eer het plassen en poepen weer op gang kwam. Maar dat zal wel gaan gebeuren hoor... Beterschap en sterkte! De eerste dagen na een (zware) operatie zijn pittig, maar daarna gaat het steeds beter zijn. 
Gea schreef in Aanmelden raad van beheer
" Heleen weet perfect hoe dit moet. Even geduld dus nog.  " Ineke2 Ze heeft de pup al 10 dagen.En daarbij, officieel moet de fokker de pup afmelden en moet de nieuwe pupeigenaar de pup binnen twee weken na aanschaf bij een databank registreren.  Ik zou contact met de fokker opnemen, misschien zijn ze vergeten om de pup af te melden?Of soms komt de mail van de Raad in de spam terecht, dan moet je ook contact met de fokker opnemen voor een nieuwe code.
Gea schreef in Terug kerende blaasontsteking
Als het alleen om de blaasontsteking gaat, dan is Pyrogenium een heel fijn product. Het heeft een ontstekingsremmende werking en werkt zeer goed. Een kennis had ook een hond die uitgebreid onderzoek nodig had volgens de dierenarts omdat de blaasontsteking telkens weer terug kwam. Ik heb hem toen een flesje Pyrogenium meegegeven en na een week was de blaasontsteking verdwenen. Dit was vorig jaar en de hond heeft tot nu toe geen blaasontsteking weer gehad.
Susanne schreef in Welkom Flynn! Update 27-8
Het zou zeker te maken kunnen hebben met stress, ook al zie je het niet in het gedrag terug. Ten eerste is een verhuizing een hoge stressfactor (hij heeft alles waarmee hij bekend en mee opgegroeid is achtergelaten om bij jullie te komen, waar hij te maken krijgt met nieuwe routine, nieuwe omgeving, nieuwe mensen, nieuwe indrukken,  enz.), vervolgens kwam er ook nog een vrij vlotte verandering in het voer, daarna de giardia besmetting en de panacur behandeling, wat beiden weer een aanslag heeft op het lichaam.. Dat doet allemaal nogal wat met een lijf, en Flynn is nog erg jong. Een lichaam heeft tijd nodig om van alles te kunnen herstellen. Ik zeg niet dat de klachten van Flynn geen medische oorzaak hebben, maar stress kan lichamelijke klachten geven of verergeren. Het is aan jullie om te bepalen of je verder onderzoek laat doen, toch ander voer probeert of dat je juist je activiteiten aanpast om te ontdekken of dat van invloed is op zijn klachten (maar doe het niet allemaal tegelijkertijd!). Stapje voor stapje, heel belangrijk! Je wilt heel graag en dit ras wilt ook heel graag, alleen in deze periode is rust gewoon heel erg belangrijk. En daarmee bedoel ik niet dat een puppy 20 uur per dag slaapt, ontspanning vind je ook in bepaalde activiteiten.. In geborgenheid en veiligheid de wereld ontdekken. Er hoeft nog niets, training kun je altijd nog mee beginnen. Helemaal als Flynn zich niet helemaal goed voelt. Geniet van dat hij er nu is, leer elkaar kennen, meer hoeft nog niet.   Fijn om te lezen dat hij het verder zo goed doet! Ik hoor ook positieve verhalen over z'n broer, goede fokker. Heerlijk dat er weer een viervoeter in je leven is, waarmee je opnieuw mag leren en ontdekken! En houd in je achterhoofd dat wat werkte met Penny heel anders kan werken bij Flynn. Ander hondje, ander ras, het gaat anders zijn. En dat is juist goed/mooi. Mooie foto's maak je, heerlijk hondje om te zien, en ik volg graag jullie updates! 
team Shadow schreef in Wennen aan hond
Hi Tim, Heel herkenbaar verhaal. Ik kon daar in het begin ook helemaal gek van worden. Iedere hond is anders natuurlijk en jullie pup is nog jong. Dan vragen pups ook meer aandacht. Wat voor ons goed geholpen heeft: - is niet meer binnen spelen, maar alleen nog buiten. - kauwmateriaal - s’ ochtends gelijk een flinke wandeling (volwassen hond) of hersenwerk - benoemen als de aandacht voor de hond even geweest is, door bijvoorbeeld “klaar” - in een andere ruimte werken als de hond (indien dit natuurlijk al kan). Voorkomt een heleboel afleiding. Succes
Susanne schreef in Welkom Flynn! Update 27-8
Wat goed nieuws! Van harte gefeliciteerd met jullie nieuwe aanwinst Melissa, het pupje waar je zoveel klik mee voelde  ik wens je heel veel geluk en ontzettend veel mooie (leer)ervaringen toe! We zullen elkaar vast nog wel zien als je wilt gaan speuren (erg leuk). Geniet ervan, opnieuw een hondje in je leven waar je actief mee mag zijn. En als we eerlijk zijn, heeft Flynn het ook getroffen met jou/jullie! Heel veel plezier met ophalen vandaag! 
Susanne schreef in Pup poept ineens snachts binnen
Teddy, is er iets veranderd in jullie omgeving of jullie dagelijkse patronen? Sommige honden krijgen wel eens last van diarree door stress.  Zoals je de klachten van je hond omschrijft, en zoals ze nu is in haar doen en laten (actief en vrolijk), zou ik niet per se naar de dierenarts gaan. Ze heeft verder geen andere klachten behalve de wisselende ontlasting, toch? Dan zou ik de ontlasting laten onderzoeken bij 't Woud (scheelt weer een consult van je dierenarts en eventueel onnodig uitgeschreven medicatie). Als blijkt dat de ontlasting volledig schoon is, dan zou ik verder kijken. In eerste instantie naar voer, maar als dat geen verschil maakt, dan zou ik ook kijken naar jullie structuur. Honden zijn heel erg gebaat bij structuur. Is er iets veranderd in jullie structuur, of is het juist nodig iets te veranderen in jullie huidige structuur? 
Gea schreef in Hond en bezitagressie?
" Gea, dat is te makkelijk, vind ik, genoeg ouders die echt hun best doen maar niet goed weten hoe en wat, het is een lastige situatie, wel denk ik voordat er echt gebeten word, dat er echt actie ondernomen moet worden, de kinderen moeten de hond echt gaan negeren, zodat de hond weer een beetje vertrouwen krijgt, en anders zou ik de fokker benaderen, misschien weet die een tip, of moet je een grote beslissing nemen.   Ik heb zelf geen kinderen, ik zou makkelijk kunnen zeggen, dan moet je de kids beter opvoeden, maar hoe dan? Geef daar dan goede tips over, iemand afzeiken vind ik te makkelijk. Hoe heb jij dat gedaan met je kinderen Gea?   " yooop Ik begrijp niet waarom je mijn reactie als afzeiken ziet. Ik lees dat de ts zelf schrijft: Wij hebben nou eenmaal een kind dat niet goed luistert, grenzen opzoekt, eigenwijs is etc. We lopen daar met meer dingen tegen aan helaas ......Zelf zeg je: ik zou makkelijk kunnen zeggen, dan moet je de kids beter opvoeden, maar hoe dan?Daarom is het belangrijk om hulp te zoeken bij de opvoeding van de kinderen, dat is toch geen schande als je daarin zelf vast loopt? We begeleiden het nu meer (bewuster mee bezig). Afgelopen 2 dagen ook geen vervelende situatie meer geweest. Dit is dus wat de hond nodig heeft, het vertrouwen dat jullie hem in bescherming nemen. Dan heb je ook helemaal geen gedragsdeskundige nodig.
Gea schreef in Hond en bezitagressie?
" Maar de jongste is hier denk ik deels het probleem omdat zij het misschien teveel als een knuffel dier ziet en onze regels soms lastig vindt. " Jennifer Zo te lezen is er niet zoveel mis met de hond, maar kunnen jullie wel wat hulp gebruiken met het opvoeden van de kinderen.
Susanne schreef in Moeilijk gedrag (blaffen, happen, onrustig)
Als het gaat om het blaffen binnen, puur om aandacht af te dwingen, zou ik daar een handeling tegenover zetten waar ze precies het tegenovergestelde mee bereikt, door een time-out te geven in een andere ruimte. Een ruimte wat prikkelarm is, waar ze veilig zit. Waar jij haar in principe kunt negeren, en het even kan loslaten. Belangrijk is dat als ze terug kalm is, je haar weer bij de roedel laat. Liefst in kalmte, als leider geef je immers zelf het voorbeeld. Daarnaast zou ik de hond aandacht geven tijdens momenten dat ze vanuit zichzelf al kalm is.   Wat het ongewenste gedrag buiten betreft, als het inderdaad voortkomt uit het feit dat je minder met haar kan ondernemen gezien haar ouderdom en de gebreken die daarbij komt kijken, zou ik op zoek gaan naar een activiteit waar ze haar energie in kwijt kan zonder haar lichaam te belasten. Neuswerk dus, laat haar maar puzzelen. Denk aan detectie, speuren, iets in die trant. Naast dat ze met neuswerk een hoop energie kwijt kunnen, maken honden ook nog eens hormonen aan die ze helpen te ontspannen. 
Gea schreef in Tips dierenarts voor sterilisatie/castratie teef
Dierenkliniek Putten staat op de site 325 euro voor honden onder de 10 kilo. Wij reizen vanuit Groningen ook naar Putten (Daan Kranendonk) voor onze honden om ze te röntgenen. Goede dierenarts en niet duur.
Susanne schreef in De puberteit deel 2
Ja of je probeert om niet continue stil te staan en het af te wisselen met een stukje samen lopen. Beweging reduceert spanning, en dan kun je als het goed is toch praten (zonder dat de hond alsnog je aandacht opeist). Je kunt het afwisselen met korte momenten van stilstaan en weer verder lopen als je signalen ziet die verandering in energie aangeven. Liefst dus weer in beweging komen vóór ze vervalt in blafgedrag. En die momenten van stilstaan probeer je steeds meer uit te breiden/langer te maken. Misschien zijn er nog anderen met een andere ervaring die ze willen delen, waar je misschien nog meer aan hebt. Ik houd het hierbij en wens iedereen nog een mooie dag! Geef jullie hond(en) maar een knuffel van mij ;-) 
Susanne schreef in De puberteit deel 2
Opvoeden is ook niet makkelijk. Leren hoe je een hond leiding moet geven terwijl er onder de hondentrainers nog een hoop mensen zijn die van de daken schreeuwen hoe een hond zich dient te gedragen en dat je moet optreden als baas zodra het mis gaat (vaak in combinatie met dat gebalde vuistje erbij, wat wordt daar in godsnaam mee bedoeld?) schept ook verwarring, is niet makkelijk. Is mijn ervaring tenminste... Dan is het vervolgens ook nog eens zo dat elke hond anders is en weer andere behoeftes heeft. Er zullen punten zijn waar je hond ontzettend goed in is en waar ze minder goed in is. Adje en Monkey zijn ergens ook tegenpolen van elkaar, wat voor haar werkt gaat weer helemaal anders bij Adje. Het is nogal een zoektocht, zo'n opvoeding. Maar met kinderen werkt het ergens net zo. Ergens zitten we allemaal in hetzelfde schuitje om zo maar te zeggen.. Laatst was ik met Monkey op een bruiloft die werd gegeven op een kinderboerderij. Er waren daar veel ouders met jonge kinderen aanwezig. Mensen die zich bezwaard voelden naar het bruidspaar toe om hun kind hun spanning te laten uiten tijdens de ceremonie (begrijpelijk ook) zonder dat ze hun kinderen veroordeelden om hun gedrag, want voor een peuter is aanwezig zijn op een bruiloft terwijl alles om je heen veel interessanter is héél erg moeilijk. Dat begrijpt iedereen. Dus liep de spanning of de verveling bij het kind op en vertoonden ze op dat moment niet het gewenste gedrag op de bruiloft, liepen al die ouders stuk voor stuk gewoon eventjes weg om hun kinderen een momentje van ontspanning te geven, voor de een was dat even op het fietsje mogen, de ander ging eventjes bij de dieren kijken, en daarna probeerden ze opnieuw om zich bij het bruidspaar te voegen en iets mee te krijgen van de bruiloft. Dat ging op die manier eigenlijk hartstikke prima en zo hing er daar een hele gemoedelijke sfeer. Ouders hadden er ook voor kunnen kiezen om hun kind het zwijgen proberen op te leggen en te blijven zitten waar ze zaten omdat ze niets van de ceremonie hadden willen missen, maar zo werkt het niet met jonge kinderen. Die worden dan juist onrustiger en zetten het op een gegeven moment echt wel op een brullen. Nu snap je misschien ergens de vergelijking met honden hè? Er is een situatie waarbij het onwenselijk is als ze het op een brullen/blaffen zetten, dus je zorgt er als ouder/leidinggevende voor dat er voldoende momenten tussen zitten waarbij even kan worden ontspannen om de oefening daarna voort te zetten. En je zal merken dat naarmate het kind of de hond ouder en volwassener wordt, je steeds minder momenten op hoeft te zoeken om ze even uit de situatie te halen en te laten ontspannen. Oefening baart kunst, op den duur kun je gewoon een gesprek voeren of naar een bruiloft gaan zonder dat je hond (of kind) moet ontladen. Daarnaast heb je wat je al zegt inderdaad ook zelf tijd nodig, om je hond te leren kennen en de signalen die ze laat zien, en om te leren hoe je daarop kan handelen. Je hebt tijd nodig om een goed team te worden samen. Geldt overal en voor iedereen. Het zal de een misschien makkelijker en sneller afgaan dan de ander, maar dat is nu eenmaal zo. Dat is met alles in het leven, toch?    Toevoeging: het verschil met kinderen en honden is alleen dat ouders over het algemeen iets beter aanvoelen in wat hun kind op dat moment nodig heeft (ook niet altijd, maar het hoeft ook niet altijd, dat is het mooie aan opvoeden) dan wat hun hond nodig heeft. Puur omdat we andere diersoorten zijn en anders communiceren. En honden blijven over het algemeen hun hele leven wel gebaat bij een leider. De ene hond wat meer dan de andere... 
Susanne schreef in De puberteit deel 2
Het is helemaal niet mijn intentie om aannames te doen. Ik ken jou en je hond niet, ik kan het niet beoordelen vanaf een scherm. Daarom geef ik ook geen concreet advies, van zo en zo kun je dit oplossen. Want ik zie niet wat er bij jullie gebeurt. Wat ik wel probeer te doen, is reageren vanuit het welzijn van de hond met hetgeen wat je hier deelt. Dat komt voort omdat in de huidige tijd van geen enkel ander dier zoveel verwacht wordt als van de hond. En je geeft zelf ook toe dat het een beetje jouw valkuil is (geweest). Dat geeft helemaal niets overigens, want je bent lerende en je staat open om hieraan te werken en een betere samenwerking met je hond te krijgen.   Honden leren onder andere van gedrag waar ze succes mee boeken. Vermoedelijk heeft jouw hond succes gehad met haar geblaf zodra jij met iemand op straat in gesprek was en weg bent gelopen omdat je hond begon met blaffen. Zo heeft zij een manier gevonden spannende situaties voor zichzelf op te lossen. Het is feedback van je hond naar jou toe dat zij in deze situatie meer leiding van je nodig heeft. En aangezien je vertelt (of het zo is weet ik niet hè, ik ken jullie niet) dat je het gevoel hebt dat je hond reageert van angst/onzekerheid zodra mensen in haar persoonlijke ruimte komen is het van belang die leiding te bieden zonder er druk op te leggen. Ik vind het belangrijk om daarbij werkelijk te accepteren dat honden dierlijk en instinctief gedrag kunnen vertonen en je daarbij niet langer bezwaard te voelen naar een ander toe. Want voel jij je als baas al bezwaard, dan komt er automatisch druk kijken bij je opvoeding en als je je hond onder druk zet, kan je de spanning verhogen. En die raken honden vaak kwijt door middel van gedrag wat wij mensen als onwenselijk ervaren. Zijn er handelingen waarbij je al geleerd hebt, hier raakt mijn hond spanning van kwijt? Of misschien vind je juist de oplossing door te beginnen met stukjes samen te lopen met de persoon met wie je een gesprek aan gaat, afgewisseld met stukjes stil te staan, zodat je hond daarin kan groeien en vertrouwen kan krijgen? Het is ontdekken wat voor jullie werkt.  Geldt voor mij en m'n hond ook. Als ik nog een voorbeeld mag noemen wat mijn eigen ervaringen betreft, dan heb ik een mechelaar als psychosociale hulphond opgevoed. Ik heb PTSS, en één van haar taken als hulphond is dat zij mij alert maakt wanneer mijn energie verandert en mijn spanning hoog oploopt. Dan mag ze mij overrulen, en mijn aandacht opeisen, zodat ik alert word van wat er bij mij gebeurt. Dan kan ik een momentje van ontspanning creëeren voor mezelf, in samenwerking met m'n hond. Dat helpt enorm en het geeft me heel veel beterschap. Ik houd ineens energie over voor andere dingen. Dus dat is zeer gewenst gedrag. Iets wat steevast beloond is geweest, waardoor m'n hond dit gedrag blijft herhalen. Maar het is tegelijkertijd ook een mechel, eentje die heel sensitief is en haar job wel heel erg serieus neemt. Voor haar maakte wel of geen hesje aan op een gegeven moment geen verschil meer, ze kon haar werk als hulphond niet altijd even goed loslaten. In winkels of andere gelegenheden vind ik het zeer wenselijk, maar als ik met haar rustig door een natuurgebied wilde lopen en haar vrij wilde geven, dan kon het vaker gebeuren dat zij bij mij aanvoelde dat ik niet helemaal ontspannen was en dwingend worden, terwijl ik gewoon even vrij wilde zijn (en geven!), en begon het ongewenst te worden. Het heeft overigens even geduurd voordat ik hierachter was hoor... Ik snapte lang niet goed hoe het toch kon dat ik mijn hond overal mee naartoe kon nemen zolang ze voor me aan het werk was, maar het in onze vrije tijd niet altijd even goed ging. Simpelweg negeren tijdens vrije wandelingen bleek bij ons niet de optie, dan bouwt m'n hond spanning op en duurt dat te lang, kan ze vervallen in ongewenst gedrag. Voor sommige honden werkt negeren overigens prima. En afstraffen was al helemaal geen optie, want er zijn volop momenten dat het gedrag wel zeer gewenst is. Dus ik moest een manier vinden om haar duidelijk te maken dat er momenten zijn waarbij ze vrij is en ontspanning mag vinden en mij mag loslaten. Daarbij heb ik heel goed moeten letten op haar signalen, wat laat ze me allemaal zien, dat kon al heel subtiel beginnen, en ik heb moeten leren inspelen op de juiste momenten. Belonen wanneer ze me losliet bijvoorbeeld ipv wanneer ze aandacht voor me heeft. Er zullen genoeg hondeneigenaren en trainers zijn die me voor gek verklaren, maar mijn hond en ik hebben onze eigen weg moeten vinden. Bij onze stichting ben ik de eerste die daar met een mechel als hulphond gekomen ben. Dat kun je niet vergelijken met bijvoorbeeld een labrador waar veelal mee getraind wordt. Het gaat bij ons gewoon net iets anders, maar het gaat goed. Al was het een uitdaging en een heel leerproces voor mij; ze is precies de hond die ik nodig heb op dit moment in m'n leven ... En vanuit die ervaring en gedachte, probeerde ik je te adviseren om zelf open naar je hond te gaan kijken, en te ontdekken wat wel voor jullie werkt. Juist met de bedoeling om dat te doen zonder te veroordelen of aannames te hebben, en ik adviseer je om dat zelf ook niet langer te doen. 
Susanne schreef in De puberteit deel 2
Als ik je goed begrijp, heb jij ergens zelf last van een ideaalbeeld van een hond? Want ik lees helemaal geen dingen bij jou waarbij ik denk: "nou dat is abnormaal!". De eerste keer dat ze wat spanningssignalen laat zien zodra iemand in haar persoonlijke ruimte komt, biedt je de leiding die ze nodig heeft, want het lukt je om de spanning te doorbreken en af te leiden waardoor ze weer terug kan ontspannen, toch? Bestudeer je hond goed, mogelijk dat ze al eerder signalen laat zien waaraan je kan merken dat haar spanning opbouwt waardoor je die leiding al kunt bieden voordat ze overgaat tot grommen. Maar vervolgens sta je toe dat een vreemde haar aanhaalt terwijl je weet dat je hond spanning opbouwt zodra vreemden in haar persoonlijke ruimte komen. Om dan teleurgesteld te zijn zodra ze haar spanning uit door te blaffen. Eerlijk gezegd ben ik van mening dat de mens in deze de fout maakt en niet de hond. Ik vind het zelf een belachelijk idee dat sommige mensen vinden dat alle honden aangehaald moeten kunnen worden. Het gebeurt mij ook wel eens dat mensen mijn hond aanhalen, of ze nu haar hesje met "hulphond - niet aaien of afleiden" draagt of niet. Ik zeg ze altijd duidelijk dat ze de hond met rust moeten laten. Duurt zo'n aaimoment net even te lang kan mijn hond ook spanning opbouwen (spanning kan zowel positief als negatief zijn). Mijn hond is dol op aandacht krijgen hoor, maar zodra ze het teveel krijgt wordt ze een stuiterbal (want ze is nog een jonge en energieke hond) en naast dat veel mensen dat gedrag wat teveel van het goede vinden, ben ik zelf ook gebaat bij een ontspannen hond zodra we de maatschappij ingaan. Daarom ga ik er selectief mee om wanneer en van wie ze aandacht krijgt. En ik overvraag m'n hond ook niet. Ik kan m'n hond overal mee naartoe nemen, maar ik heb alles heel rustig opgebouwd. Stap voor stap.    Monkey was overigens 1 februari loops geworden, en we zitten nu al een bijna een maand in de periode van schijnzwangerschap. Ze is mijn eerste teefje, dus heel veel kennis heb ik niet, maar ik heb begrepen dat elke teef hormonaal gezien een schijnzwangerschap meemaakt na een loopsheid. Echter de ene teef heeft er meer last van dan de andere. 
Susanne schreef in De puberteit deel 2
@ Jara: als ik het me goed herinner heeft je hond recent haar eerste loopsheid meegemaakt. Kan het zijn dat ze op dit moment in de fase van schijnzwangerschap zit? Merk je binnenshuis ook verandering in gedrag? Of is er iets veranderd binnen jullie structuur? Het kan met zoveel factoren te maken hebben dat het weer even minder gaat. De puberteit gaat vaak gepaard met fases van stabiliteit afgewisseld met angstfases waarbij je weer een stapje terug gaat. Je opvoeding is nog niet klaar na anderhalf jaar. Bij Monkey dacht ik laatst ook, nou we zijn nu al een tijd zo stabiel, die puberteit zijn we inmiddels voorbij. Eindelijk dacht ik (zal ik eerlijk toegeven), 2 jaar oud is ze nu! Maar zij is momenteel schijnzwanger, en het lijkt wel alsof we daardoor weer in de fase zitten van 9 maanden puber. Wat een draak! En het is nogal een slimmerik die hond van mij, die past zich sneller aan dan ik dus ze verzint vlot nieuwe manieren om aandacht af te kunnen dwingen. Gedrag wat grappig kan zijn, of juist ongewenst. Ik geef weer wat extra leiding en structuur nu, en we hebben ervoor gekozen om haar te laten helpen na deze schijnzwangerschap. Ze heeft er zelf veel last van, het is ook gewoon vermoeiend.. Maar het is verder wat het is, gewoon weer even een iets mindere fase die wat aanpassingen vereist. Honden hebben nu eenmaal instincten en gedrag die we ooit, om te kunnen overleven, juist heel aantrekkelijk vonden waardoor honden en mensen zo dicht naar elkaar toe zijn gegroeid. In deze maatschappij zien we blaffen, jagen, waken etc. eerder als ongewenst. Tja, aan die instelling kun je weinig veranderen. Maar het heeft nu eenmaal tijd en ervaring nodig om je hond te leren kennen en te leren leiding te geven en hoe te handelen. Aan je hond kun je merken of jouw manier van handelen het gewenste effect heeft of niet. Dat is de enige feedback die je feitelijk nodig hebt... Maar open ook je ogen voor het algehele plaatje. Een hond heeft net als wij ook een ziel en gevoel. Hormonen spelen een rol, helemaal in de puberteit. Het hoort allemaal bij de opvoeding. 
Gea schreef in Puppy blijft bijten
Een pup heeft grenzen nodig. Dit mag wel, dit mag niet. Hier mag je keuzes zelf maken, hier maak ik de keuze voor jou. En hoeveel grenzen een pup nodig heeft? Dat is afhankelijk van individu, reu, teef, leeftijd. Grenzen stellen betekent duidelijkheid. Duidelijkheid betekent minder stress. Minder stress betekent een leukere pup.Bij het gooien van een balletje komen er telkens stresshormonen vrij als de pup achter de bal aan rent. Doe je dit dagelijks (misschien wel meerdere keren per dag), dan heeft de pup veel stresshormonen in zijn lijf. Langdurig blootstellen aan stress kan bij pups/honden tot fysieke en mentale problemen leiden.Daarnaast heeft een pup veel kauw behoefte. Geef de hond een natuurlijke hondensnack waarop hij langere tijd kan kauwen. Denk dan aan bijvoorbeeld bullenpezen, runderkophuid platen of runderoren. 
Gea schreef in Enige pup
Wij hebben op dit moment een nestje met 7 kleine pups (Miniature American Shepherd) van ruim 4 weken oud.We wonen vlakbij Groningen.
Susanne schreef in Reactie van pup van 5 maanden op stofzuiger
Honden en mensen hebben overeenkomsten, maar we hebben ook verschillen. Het belangrijkste zintuig van de mens is zicht, daarna gehoor en vervolgens reuk. Bij honden is dat in eerste plaats de neus. Stofzuigers en bladblazer verplaatsen lucht en daarmee verandert er voor een hond een hele hoop in het geurpatroon op dat moment. Daarnaast zit in de stofzuiger zak een hele hoop opgezogen deeltjes die elk een eigen geur heeft, zodra de machine aan gaat komt er ook nog eens geur vrij van de zak. Je creëert als het ware een explosie aan geuren. Het is heel normaal dat honden daarop reageren. Hoeft niets te maken te hebben met geluid. Het geeft een beetje spanning en dat kan op de darmen of de blaas werken, net als bij mensen inderdaad. Helemaal normaal dus. Zorg ervoor dat je als baas geen extra spanning toe gaat voegen. Ik sluit me verder aan bij de laatste woorden van Alaska: neem je tijd, geef de hond ruimte, zorg ervoor dat je zelf kalm en steunend en geduldig bent. En zo kan je hond zich hieraan spiegelen en zelfzeker door het leven leren gaan. Als de spanning bij de hond nou blijft oplopen kun je er ook voor kiezen de hond naar z'n plaats te sturen en hem daar even met rust te laten, dat geeft duidelijkheid en daarmee rust voor de hond. 
Gea schreef in Wond in neus
Ik heb je een berichtje gestuurd.
Susanne schreef in Verlatingsangst
Maak je geen zorgen hoor. Mijn ervaring is dat het met elke hond anders is. De ene hond heeft er direct geen moeite mee om alleen thuis gelaten te worden, en de ander moet er een beetje in groeien. Bij mijn huidige hond heeft het tot bijna een jaar geduurd. Het duurt zolang het duurt. Het helpt als je het als baasje niet zo belangrijk maakt, die energie kunnen honden namelijk oppikken waardoor ze zich aangemoedigd kunnen voelen in hun angst. 
Susanne schreef in Castratie: hoe lang voordat er verandering is
Oké, ik twijfelde inderdaad heel even of ik mogelijk een gevoel gaf van kritiek, maar zo kwam het niet over. Gelukkig maar, zo was het ook niet bedoeld! Je bent het niet verplicht, maar ik (en ik geloof anderen met mij) zou het interessant vinden als je ons een beetje op de hoogte houdt van jullie zoektocht. Misschien is er ook winst te halen uit een andere rustplek of een andere vorm van rustplek in huis. Mogelijk kun je met voeding en supplementen ook meer ontspanning bereiken, al ligt daar mijn expertise (nog) niet. Ik wens je in ieder geval veel succes in jullie zoektocht! En beterschap voor Chester! Ik hoop dat praktijkspeuren voor jullie een ontspannen betekenis krijgt. 
Susanne schreef in Castratie: hoe lang voordat er verandering is
Ik heb overigens geen kritiek op het feit dat jullie Chester hebben laten castreren... Ik snap dat zulke beslissingen niet lichtzinnig genomen worden. Vanuit m'n eigen ervaring weet ik hoe moeilijk de zoektocht is om het patroon van chronische stress te doorbreken. Het is ook nieuwe dingen uitproberen en ontdekken wat het effect daarvan is. Hierbij heb je natuurlijk ook wat geduld en tijd voor nodig. Maar als ik jouw ervaring zo lees zou ik persoonlijk nog op zoek gaan naar meer concrete ontspanning. En omdat ontspanning creëeren per hond/individu afhankelijk is, kan ik niet teveel tips vanachter een scherm bieden. Het is een ontdekkingsreis die je samen met je hond aan gaat. Voor de een wat makkelijker dan voor de ander. Wat ik wel ervaar, is dat ik zie dat heel veel honden (en hun baasjes!) echte ontspanning vinden in praktijkspeuren. Daarnaast leer je bij de juiste instructeur (!) de spanningssignalen van je hond beter herkennen en leer je meer over de wijze waarop je dan leiding moet bieden. Iets waar je mogelijk wat aan hebt? 
Susanne schreef in De jongvolwassen hond
Wat een mooie update Kim! Hoe bevalt je nieuwe baan? Het is logisch hoor, met een nieuwe baan om weer even te zoeken naar jullie ritme/balans. Leuk dat jullie zoveel plezier hebben in Agility en dat jullie band zo sterk aan het worden is. Hier gaat het ook goed. Gisteren ben ik met Monkey naar de dierenarts geweest voor jaarlijkse controle en vaccinaties. Dat was een leuk bezoekje. We kwamen aan en Monkey stak d'r snufferd uit de auto om te ruiken waar we waren, herkent de geur van de praktijk en ze had er al gelijk zin in! Maf beest, welke hond wilt nu graag naar de dierenarts? Nou ja zij dus.. Binnen zat ze iedereen te charmeren. Heerlijk vond ze al die aandacht, het werd een grote Monkey show. Op de behandeltafel was een beetje spannend, maar de dierenarts mocht alles bij d'r doen, en daarna was het weer tijd voor een grote knuffelpartij. We kwamen haast niet meer weg zeg, ze hadden ook nog wel een baantje in de aanbieding voor haar als praktijk hulphond. Toen heb ik haar maar meegenomen ;-). APK is weer goedgekeurd en we kunnen weer een jaar door. Verder wordt ze echt steeds meer volwassen nu. Met Adje gaat het ook goed. Hij heeft geen last meer van blokkades, er is veel meer berusting en zelfvertrouwen bij hem gekomen. Hij doet Monkey hier en daar graag na, op z'n eigen klungelige manier wel, maar dat zorgt dan weer voor veel hilarische momenten en we genieten dus ook enorm van hem. Het was van tevoren niet onze intentie 2 honden te hebben, het is zo gegroeid, maar we hebben het met ze getroffen .    Leuk dat je weer een update hebt gegeven! Ik ben ook nieuwsgierig naar hoe het met iedereen gaat. 
Susanne schreef in Castratie: hoe lang voordat er verandering is
" Toch fijn dat je een kleine tijdsindicatie geeft Kees. Ook als we in de tussentijd met supplementen etc aan de slag gaan, dan is het het waard om tegen die tijd te kijken hoe het echt met hem gaat.Je hebt helemaal gelijk Susanne. Ik heb zelf een studie/cursus in hondengedrag achter de rug, de hulp voorheen al ingeschakeld van gedragsdeskundigen, en we zijn vóór de castratie best ver gekomen met zijn gedrag. Echter bleven we een beetje in cirkeltjes draaien.Maag/darm klachten hebben invloed op gedrag, en de stress vanuit zijn gedrag heeft invloed op maag/darm stelsel. Voortdurende jeuk heeft invloed op gedrag, maar stress door gedrag kan daardoor ook weer jeuk veroorzaken. Daarnaast is t vaak moeilijk te beoordelen wat oversprong gedrag is en wat echt jeuk is.Hij ervaart met name veel stress van hetgeen waar hij bang voor is: andere honden. Maar door de werking van de amygdala zijn daar sowieso ook mensen en flapperende duiven bij gekomen. Ook tellen de gezondheidsklachten op bij die stress. Hoe goed we ook ons best doen om alle triggers buiten te sluiten, hij zal toch minimaal twee keer per dag naar buiten moeten, en geluid van blaffende honden buiten is niet altijd buiten te houden. Waarbij ik merk dat hij in de ochtend best ok is en met dingen om kan gaan, maar vanaf de middag en al zeker in de avond zit zijn emmer meer dan vol. En dan wonen we al best landelijk. Ook slaapt hij (in ieder geval overdag) niet erg vast, waardoor echt herstel al moeilijker is.De keuze bij de DA lag op een gegeven moment ook tussen castratie en medicatie voor gedrag. Echter is hij binnen in huis een hele rustige hond, accepteert vreemden, en ook bij de dierenarts laat hij zich alles gevallen en gaat gewoon liggen. Hij is alleen heel erg druk in zijn hoofd. Waardoor de dierenarts niet het vermoeden had erg veel te kunnen betekenen met medicatie. Ook masturbeerde Chester, en dan op een dusdanige manier waarop de DA het vermoeden had dat de hormonen een voortdurende mate van stress in zijn lijf creëerden. Waarschijnlijk hebben we dus alsnog de verkeerde gok gewaagd, maar het is wat het is. " Chesterenfam Kennis is fijn om te hebben, maar met deze hond blijk je daar weinig aan te hebben. Hij vereist een andere kijk. Masturbatie kan trouwens voortkomen vanuit hormonen, maar als je het zelf ook wel eens doet dan weet je dat het ook een vorm van ontlading (stress loslaten) kan zijn. Dierenartsen baseren hun kennis op de westerse geneeskunde. Dat werkt uitstekend bij acute klachten. Je hebt alleen minder aan dit soort kennis wanneer de klachten chronisch zijn, en al helemaal als ze voortkomen uit chronische stress. Hebben jullie een activiteit gevonden waardoor Chester kan ontspannen? En krijgt hij fysieke en mentale uitdaging? 
Susanne schreef in Castratie: hoe lang voordat er verandering is
Chronische stress kan zeker net als bij mensen trouwens leiden tot chronische gezondheidsklachten. Als dat zo is, dan zou ik de hond gaan observeren, waar krijgt hij nou stress van? En waarvan ontspant hij? Elke hond (en elk mens) is anders. Waar de ene hond zich lekker kan uitleven en ontspannen bij een bepaalde sport kan dat voor de andere alleen maar hogere opwinding geven, waardoor het stresslevel juist omhoog schiet. Daarnaast kunnen honden mensen uitstekend spiegelen, mechelaars gaan daarin zelfs nog een stapje verder, dus reflecteer ook bij jezelf: hoe gaat het met jou als de hond uitvalt/overprikkeld raakt? Ben je zelf gespannen? Zulke dingen kan niemand van achter een scherm beoordelen, maar is wel iets om in je achterhoofd te houden als je begint met observeren. Ga op zoek naar de antwoorden bij je hond is mijn advies. 
Susanne schreef in Hond met heel veel energie
Je kunt het ook zo bekijken: deze hond wilt jullie iets vertellen. Jullie zijn zelf druk en jullie kunnen zelf weinig rust momenten pakken overdag, dus ik spiegel jullie energie naar jullie toe in m'n gedrag. Laat een hond nou net heel goed kunnen helpen om die balans in jullie dagelijkse leven terug te kunnen vinden, maar dan moet je wel open staan om aanpassingen te maken. 
Susanne schreef in Hond met heel veel energie
p.s. Neuswerk is een leuke uitdaging voor de hond, kan hij veel energie in kwijt en dat is een activiteit die niet zo lang hoeft te duren. Prima uitvoerbaar in eigen huis en omgeving. En neuswerk kan op verschillende manieren. Zoekwerk, speuren, detectie... Je kunt van alles verzinnen, ik zou eens googelen wat bij jullie past. Plus nog een extra voordeel: van snuffelen maakt de hond hormonen aan die rustgevend werken.