HondenPage baasje Judith

Wat schreven de vrienden van Judith op het forum

caroline schreef in Cosmic en de GPS-tracker
Ik lees heel veel op dit forum, en heb heel veel aan alle verhalen gehad. Hier ook een Podenco kruising, een onzekere ontiegelijk lieve dame, inmiddels ruim vijf jaar en als 5 mnd oude pup geadopteerd. Heb 4 jaar lang getraind, deskundigen ingeschakeld, vaak met mn handen in t haar gezeten wat ik met haar jachtinstinct aan moest, blind zijn ze op zo`n moment voor alles. Er gaat echt een knop om.Je kunt een slagerij tevoorschijn halen maar ze gaan voor hun instinct. Tot gevaar voor eigen leven aan toe. Geloof mij heb er genoeg ervaring mee gehad. Adviezen voor n trainingsband sloeg ik meteen af, dat doe ik mn hond niet aan was mn mening. Tot een jaar gelee, had toen de keus of voor altijd aan de riem of iemand die mij helpt met trainingsband, zodat ze misschien toch weer los kan lopen. Podenco's zijn zelfstandige honden die heel graag hun eigen ding doen, zou ik haar n verder gelukkig leven geven ad riem, nee Tess niet. Zo zijn er vast nog meerdere als zij Heb toen samen met deskundige getraind, daarna nog weken lang, commando's aanleren en heeel veel belonen voor ik de band ging gebruiken. Het is geen stroom wat velen denken het is een trilling. En wat is ze gelukkig nu, ze kan los blijven in elk gebied. Ook Tess is angstig/onzeker maar heb sinds ik de band gebruik geen enkele veranderingen in haar gedrag opgemerkt. Ben van mening dat er veel te veel vooroordelen rondom dit hulpmiddel bestaan, ook ik had deze maar zie het nu totaal anders in Ga helemaal met de mening van Goldendeliceus mee. Er wordt hier op het forum dan als regel gesteld geen fysieke correcties ed voor het welzijn vd hond. Is het welzijn van een hond ook niet dat hij/zij zich happy voelt en kan doen waar hij voor op de wereld gezet is, hond zijn en lekker zn ding kunnen doen ipv zn leven lang aan een lijntje te lopen. Mijn dierenliefde is groot, heel groot. Ben van mening dat ik hier mijn hond mee geholpen heb ipv iets aangedaan. Misschien een beetje off topic, sorry, maar moest even mn ervaring/verhaal hierover kwijt, soms zitten dingen beetje anders in elkaar dan mensen in eerste instantie denken
caroline schreef in Jasira, enkele dagen verwijderd van de dood.. (dierenleed)
lieve allemaal, Dank jullie wel voor de lieve/leuke reakties Heb inmiddels contact gehad met de verzorgers van Jasira; Er hebben een hoop mensen gereageerd om haar een te adopteren. Allereerst moet ze aansterken/aankomen eer ze onder narcose kan. Dan volgt een endoscopie, de tumor op haar been, haar algehele toestand. ze willen eerst zeker weten dat er niets ernstigs aan de hand is dan komt adoptie pas ter sprake. Dit kan nog best een paar maandjes duren. Maar we hebben geduld,,,,,,,, en ik ga duimen en hopen dat het helemaal goed gaat komen met deze mooie meid. En dat ze dan deze kant op mag/kan komen.. Zodra er meer nieuws is laat ik jullie het weten lieve groetjes, Caroline
caroline schreef in Jasira, enkele dagen verwijderd van de dood.. (dierenleed)
Hallo allemaal, Ben niet erg actief op hondenpage, maar wel elke dag aanwezig en lees ontzettend veel, leuke maar ook minder leuke verhalen. Zo ook het verhaal van Jasira, ze heeft mn hart gestolen. Maar wat een vreslelijk leed is haar aangedaan, dat iemand een levend wezen dit aan kan doen, Afgrijzelijk !! Soms heb je in je leven iets wat je ziet waar je gelijk aan verknocht bent. Zo is dit ook gegaan bij onze 1e hond Sam. en een paar jaar later bij onze Podenco kruising Tess. Las hun verhaal, zag de foto's en mn hart was om. Deze honden wilde ik een warm en liefdevol huis geven Inmiddels hebben beide 4 voeters dat hier een liefdevolle, warme mand. Genieten elke dag weer! Nu dan Jasira, sinds ik het verhaal van Pauline gelezen heb, de foto's gezien heb, zit Jasira in mn systeem en krijg haar er niet meer uit, ze heeft mn hart gestolen. Soms kun je niet altijd de woorden vinden om je uit te drukken..... Maar weet wel dat ik Jasira hier in Nederland dolgraag een liefdevolle, warme mand wil geven, als ze in staat is de reis te maken,lichamelijk weer aangesterkt is. Inmiddels heb ik een mail gestuurd naar de opvangster waar Jasira op dit moment verblijft.(Pauline bedankt !) Normaal schrijf ik niet zoveel hier maar vond dit wel leuk jullie te vertellen. lieve groetjes, Caroline