. IK REALISEER ME NU IEDERE KEER....................................Plaats nieuwe blog vandaag, 13:43 - 40 x bekeken-door wie?
Toen ik je ophaalde wist ik niet waar ik aan begon
Ik was je laatste kans terwijl je nog heel jong was, je zou bijten en boos zijn...
Het enige wat we merkten was dat je honger had en we niet aan je eten mochten komen.
Je kreeg dan ook een beste bak vol zodat je je helemaal te barsten kon schrokken.Vanaf die tijd kon ik altijd je etensbak weg nemen zonder problemen.
Ik moest je dwingen in de kamer te zijn,je wilde alleen maar naar de keuken.
Wat hebben we gewandeld met zijn vieren...Emmy met Lady en ik met jou naar Biessum waar ik je vast moest houden anders ging je achter de paarden aan en rolde je je om in hun vijgen,dat vond je heerlijk....ik niet, je stonk uren in de wind
Ook als je pardoes de sloot in dook en er zwart weer uit kwam....en douchen wilde je niet maar plezier had je wel.
Uren hebben we gesjouwd..........en we genoten.....
Wat hebben we gelachen toen Lady haar koekjes in jouw tuin verstopte en jij er niet bij mocht.....
Luid keffend joeg ze je elke keer weer weg en jij begreep maar niet waarom......het was toch jouw tuin dus ook jouw koekje........
En wij genoten.............
Wat genoot je van de sneeuw die viel en bleef liggen.....
Rennend,blaffend en happend dolde je in het rond.
Je kreeg er geen genoeg van en had energie voor tien
En we genoten.............
Wat genoot van al je vriendjes en vriendinnetjes op Lady Smith waar je rondspeelde en prompt de vijver insprong achter de eenden aan.
Je staart fier omhoog
Hoeveel schapen heb je niet opgejaagd op de dijk en wij onze kelen schor schreeuwden dat je moest stoppen en komen wat je natuurlijk niet deed.
Pak me dan.......ik zag het je denken....elke keer weer wegrennen als we vlak bij je waren.....
En je genoot...........
En de haven van farmsum kende je op je duimje, je wist precies bij welk schip je iets kreeg.
Elke hondenbaas kende je en begroette je, bedelend om een brokje die je kreeg.
Ze kenden je allemaal
Hoe boos kon ik niet worden als je niet mee wilde maar kuilen ging graven langs het water met bekken vol klei, op zoek naar een mol, die je nooit vond.....
Hoe boos kon ik worden als je s'nachts blafte omdat je me beschermde of een extra plas moest doen.........
Hoe boos kon ik worden op je eeuwige haren overal in huis.....
Hoe boos kon ik worden op je vuile poten op de vloer......
Hoe boos kon ik worden als ik mijn nek over je brak omdat je in de weg liep of lag.....
Trouw ging je naar Maria als wij zo nodig lang met vakantie moesten waar je blij was maar wachtte op mij.
Je hebt het me nooit verweten...........
Je vrouwtje was terug,je genoot..........
Hoeveel poezen heb je niet de boom in gejaagd....
Luid blaffend en tierend om de kat te plagen,te pakken.....
Het is je nooit gelukt...........
Maar je genoot........
Toen werd je oud........
En niets intersserde je nog echt.
Je wilde niet meer ver wandelen
Poezen waren veilig geworden
Je vriendin Chica zag je niet meer
Je genoot niet meer.............
Alleen nog binnen zijn
Tussen maria en mij ...nog steeds bedelend om bitterballen op zondag avond.
Je at er meer dan wij.......
Het was het enige waarvan je nog genoot.....
Ik zag het aankomen maar wilde het niet.........
Je was moe......maar ik wilde het niet
Je was mager en ingevallen....maar ik wilde het niet...
Je wilde slapen .........maar ik kon het niet.........
Tot 12 januarie van dit jaar
Toen liet ik je gaan met pijn in mijn hart
Je keek me aan....vol vertrouwen en met alle liefde die je had
Je bent gegaan.....zonder pijn.
En ik........ ik blijf achter met de pijn en de herinneringen aan jou.
Herinneringen waarvan ik eens hoop te genieten
De kamer is leeg....
Je bedeld niet meer ......
IK REALISEER ME NU IEDERE KEER...........
jE BENT ER NIET MEER..............................
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?