overlijden

Na het zeer onverwachte overlijden van ons maatje en vriend, weet ik me geen raad. Ik voel me zo verdrietig vanwege het feit dat Bucco plotseling is overleden tijdens onze vakantie. Ik heb nog zo veel tranen waar ik geen weg mee weet. Ben ik nou zo dramatische? Hoe kon dit gebeuren? Een vrolijke hond van 8 jaar oud, uit logeren bij een gastgezin en 3 dagen later overleden aan een gesprongen milt

Dat is het ergste wat je kan overkomen
Terwijl je lekker op vakantie bent en je hond komt te overlijden
Was er een aanleiding van de gesprongen milt?


Heel veel sterkte.

Groetjes Ramona

Wat vreselijk. Dat is toch afschuwelijk dat hij overlijdt terwijl je er niet bij bent.

En dramatisch.... absoluut niet. Een levend wezen dat zo ontzettend veel voor je betekend overlijd.Dan is het zo normaal dat je daar kapot van bent.En dat het zo onverwachts gebeurd geeft nog eens een extra knal waardoor verwerken toch net iets heftiger is vind ik.
Niets in je heeft zich hier op voorbereid.

Heel veel sterkte en ik hoop dat je troost kan vinden in de mooie tijd die jullie hebben gehad. Ook al zal het gemis en de pijn nu nog alles overheersend zijn.

Groetjes Marianne

Lieve Willeke

Gecondoleerd met dit grote verlies.
Natuurlijk is dit niet abnormaal,het tijdstip dat hij overleden is kon niet beroerder,als hij dan toch moet overlijden,wil je er als baasje het liefst bij hem kunnen zijn.Dit is totaal onverwacht.

Mijn golden voor 2 weken in moeten laten slapen,was 13,en kreeg een beroerte,maar nog steeds heb ik huilbuien om hem,dit voelde hetzelfde als toen mijn vader overleden is.Precies dezelfde symtomen.
Het is echt rouw verwerking .

Of hij nou op 2 of 4 benen/poten loopt,het is en was je maatje,je vriendje,die je zo plotseling moet verliezen.
Laat het verdriet toe.
Ik wens je héél veel sterkte met dit grote verlies,gewoon huilen Willeke,dat is alleen maar goed.
En praat er over met mensen,die BEGRIJPEN wat je nu doormaakt.
Liefs,Elise

Heel veel sterkte met dit verlies....

Laat de tranen, boosheid etc maar de vrije loop... opkroppen is niet goed... en ondanks dat het heel vervelend is, is het zo dat ROUWEN TIJD KOST..!!

dikke knuffel,

Hallo allemaal,
Wat een lieve reacties allemaal. Dat het voor ons impact heeft is wel duidelijk. We hebben er allebei ( mijn man en ik) zo verdriet van. We hebben Bucco laten cremeren en eergisteren de urn opgehaald bij de dierenarts. We hadden besloten om deze uit te strooien op z'n lievelingsplek,maar ik vind het zo moeilijk. Niet om het afscheid definitief te maken maar het voelt zo beladen. Dus wachten we er nog even mee tot het moment goed voelt. Komt dat dan? Sommige mensen begrijpen je gewoon niet! Ook hondenliefhebbers hoor! In iedergeval wens ik dit niemand. groet, Willeke

Heel veel sterkte Willeke.

Wij hebben één van onze honden Asarah ook laten cremeren en de urn staat bij ons op de vensterbank sinds 30 april 1998.
De eerste maanden had ik de urn op een lage kast staan, met haar foto, haar riem en elke dag een brandend kaarsje, tot dat mijn behoefte veranderde.

En ja, die dag komt ook, dat je besluit wat je wilt doen. Asarah wordt vermengd met onze assen en dan verstrooid.

En als je er aan toe bent, misschien wil je eens kijken op mijn site, het afscheid van Tieka beschreven.
http://hier.is/sunshinearay

Neem je tijd, neem de tijd die je nodig hebt.
Mijn verdriet wordt ook vaak niet begrepen.
Maar het is wel een teken dat jullie de beste maatjes waren,en dat jullie gelukkig met elkaar waren.
Laat de urn staan,net zolang als je er behoefte aan hebt.
Tijd heelt wonden zeggen ze wel eens.
Neem je tijd om te rouwen, want je moet hierdoor heen,dit kun je helaas niet ontwijken.
Ik ben bijv bezig met een plakboek met gedichten,en een dagboek over hoe ik me voel elke dag.Dat doet me goed hier mee bezig te zijn.Misschien een gesprek met de dierenarts om beter te begrijpen,wat er precies met hem is gebeurd.
Neem je tijd om verdrietig te zijn...
Sterkte, ik leef ontzettend met je mee.
liefs Elise

kan me alleen maar bij bovenstaande reacties aansluiten.
laat je verdiet de vrije loop,het is nog maar zo kort geleden
heel veelsterkte toegewenst
gr liesbeth/skinny

Heel veel sterkte Willeke en inderdaad er zijn maar weinig mensen die het echt begrijpen, heel dikwijls krijg je, zeg doe normaal, het is MAAR een hond hoor.

Gelukkig begrijpen de mensen op dit forum het wel !

Dubbel erg dat jullie niet bij hem konden zijn, ik heb mijn eigen Labrador vorig jaar moeten laten inslapen en hoe erg dat ook was, toch goed dat ik tot het laatst bij hem kon zijn. Wel was ik ook volledig van de kaart en de reacties die ik toen kreeg waren van totaal onbegrip.

Ik heb hem ook laten cremeren en hem uitgestrooid op zijn favoriet plekje in de tuin, daar wil ik nu een klein Labrador beeldje opzetten ter nagedachtenis.

Nog veel sterkte !

Liefs,
Marie-Rose

Willeke, heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies. Dit wens je inderdaad niemand toe.
En er komt een dag dat je weet wat je wilt doen.

Heel veel sterkte, ook voor je man.

Liefs, Marleen

Willeke, hier begrijpen de mensen je hoor!
Wat zit je in een moeilijke tijd...
Je vrolijke Bucco die er ineens niet meer is...
Ik wil je HEEL VEEL STERKTE toewensen voor nu en de komende tijd! Alles op z'n tijd...

Groetjes, Anita.

ten eerste gecondoleerd!


ik snap niet dat mensen dit soort verdriet niet snappen!
maar laat ze maar!!
jij hebt je verdriet en het overlijden moet je verwerken,maakt niet uit hoe lang je er over doet,maar neem de tijd!!!

heel veel sterkte!!

Mijn oprechte medeleven met het verlies van je lieveling.

Dit moet echt enorm pijn doen om dit mee te maken, ik zou me ook geen raad weten en vol schuldgevoelens zitten, maar echt je kon er niets aan doen en probeer het op jullie manier te verwerken .

Sterke

Liefs

Martine

Ik sluit me helemaal aan bij bovenstaand.

Wens je heel veel sterkte.

groetjes Annelies

willeke,

wat verdrietig dit. en nee je maakt er geen drama van. het is gewoon verschrikkelijk dat je geen afscheid heeft kunnen nemen van je hond, ook erg voor het gastgezin, en een gesprongen milt, nee daar kan niemand tegenop.

en dat je de urn mee genomen hebt, niets raars aan. bewaar hem een poos, en als de tijd daar is dan komt er een moment dat je het een plekje wilt geven.

en wat is er mis mee om hem te bewaren ? niets toch.
mijn vorige hond is ook gecremeerd en de urn staat nog steeds bij me op de kast in mijn slaapkamer, de bedoeling was als ik er aan toe ben, geef ik het een mooi plekje, nou dat is dicht bij mij hoor, iedere verjaardag of bijzinderheid brand ik een kaarsje, en zet er altijd wat bloemen bij, niks mis mee, ik kan er geen afstand van doen.

en nu jij, het is goed dat je er veel over praat, en mensen die dit niet begrijpen, laat het daar bij, zorg dat je je verhaal kwijt kunt. het is niet mis, als je terug komt van vakantie en je hond is er niet meer, hoe ga je daarmee om ?

jouw Bucco is achter de ..Regenboogbrug.. en echt jullie komen het daar weer tegen.

heel veel sterkte voor jullie.

willemijn.

hoi,

Ik begrijp maar al te goed wat u meemaakt.
Onze puppy hebben we vorige donderdag moeten laten inslapen.
Daar hij niet meer dronk en at in dit warme weer en alles hebben geprobeerd zijn we in allerijl naar de dierenkliniek gereden.
Achter vijf min. kwam de arts met de mededeling open midderif en de darmpjes drukken daartegen m.a.w geboren afwijking niets aan te doen.
Hebben hem spijtig genoeg niet bij een erkende fokker gekocht. Die mensen doen nu moeilijk en kunnen ons geen andere pup geven of geld terug.
Wij hadden hem drie weken maar ze waren prachtig en een plots heengaan waar je liefde insteekt is voor sommige mensen blijkbaar niet te verstaan.

groetjes

Hoi Willeke.

heel veel sterkte met dit ontzettende grote verlies.
Snap heel goed dat je er helemaal kapot van bent.
vooral op zo'n manier als je heerlijk op vakantie bent.
(heb je even een pbtje gestuurd).

gr Liesbeth,Turbo en Luna

heel veel sterkte.
je bent helemaal niet dramatische.
mijn hondje is 27 jan overleden en weet dus hoe je je voelt.
je weet er nu geen raad mee maar dat komt wel.
veel liefs linda.

ik heb een berner van 12jaar gehad die is vlak na mijn schoonvader overleden maar ik had meer moeite met de hond als met mijn schoonvader dat klink misschien raar maar de hond is heel de dag bij je en mijn schoonvader niet wel heb ik binnen een week weer een pup genomen dit maakt het verdriet wat minder ze kan simba niet vervangen maar er wel de scherpe randjes afhalen doordat je met een pup in huis gewoon veel te druk ben. sterkte en sucses met je nieuwe aanwinst!

Als geen ander weet ik wat een groot gemis verliezen
van je lieve maatje is,de geen die het niet begrijpt
die is geen hondenfriek,

wil je erg veel sterkte nog wensen,gaat niet zomaar
over krijgt een plek maar ook dat duurd tijd,

ben vijf jaar terug in vijf weken mijn rottweiler
verloren tumor in haar rug,dachten eerst aan rug
kneuzing,werd steeds erger,contrastvloeistof wees
tumor uit met stukje opgelost bot op dierendag 2004
kon ik ja niet eens afscheid echt van haar
nemen,we hebben der in de narcose gelaten,anders had
ze nog meer pijn gekregen en dat doe je,je honden
beest niet aan,