Teckel,sharpei,amstaff enz
waar komen al die namen van honden vandaan?
van waar ze vandaan komen of karakter of iets anders
weet iemand van jullie het?
Ik loop al de hele dag met deze vraag rond
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "waar komen de namen van de rassen vandaan" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
moeilijke vraag he
Staat er niets bij de rasvereniging erover vermeldt,
kopje geschiedenis/oorsprong?!
Géén idee..Staat het niet op Wikipedia?
Volgens mij kan het ook met afkomst te maken hebben, Chihuahua is bijvoorbeeld ook een plaatsnaam in Mexico, waar de Chihuahua oorspronkelijk vanaan komt.
Labrador is een provincie van Canada. Daar komen de voorouders van de Labradors zoals wij die kennen vandaan. Retriever is gewoon het engelse woord voor ophalen/apporteren.
Labrador Retriever dus. Een apporteerhond van/uit Labrador.
De uiteindelijke voorouders waren de Cheasapeak Retrievers. Google maar eens op deze naam. Heel leuk om uit te zoeken.
Yep alle namen hebben allen een historie
Hier een voorbeeld van een teckel
Een dashond is een hondenras; een andere in het Nederlands gebruikelijke naam is teckel. Het ras werd oorspronkelijk gefokt om te jagen op dassen, vandaar de naam.
Inhoud
* 1 Specifieke kenmerken
* 2 Kenmerken betreffende de vacht
* 3 Een echte jager
* 4 Bijnamen
Specifieke kenmerken
Teckels zijn kortbenige langgerekte honden die in drie verschillende grootteslagen voorkomen:
* Standaarddashond: borstomvang boven de 35 cm, gewicht tot maximaal 9 kilo.
* Dwergdashond: borstomvang van 30 t/m 35 cm, gewicht variërend tussen 6 en 7 kilo.
* Kaninchendashond: borstomvang tot 30 cm, gewicht variërend tussen 4 en 5 kilo.
De teckel is tegenwoordig een gezellige gezinshond, maar is tevens een gepassioneerde jachthond met een groot uithoudingsvermogen. Hij is daarnaast ook een goede waakhond. De teckel is van nature geen gehoorzame hond, maar met de juiste training en veel geduld kan men de hond wel onder appel krijgen.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Dashond
Bijvoorbeeld de Sint-Bernard :
De sint-bernard werd wereldberoemd als mensenredder in de bergen. De honden werden voor het eerst gefokt door monniken van het klooster Sankt-Bernard in de Zwitserse Alpen. De voorouders van de sint-bernard zijn waarschijnlijk Romeinse molossers.
Golden retriever: De naam gele retriever was de oorspronkelijke naam van het ras, maar deze werd in latere jaren op grote schaal vervangen door de naam Golden Retriever, een naam bedacht door wijlen Lord Harcourt, nadat hij een of meer puppy's had gekocht van een jachtopziener en nadat hij een aantal van deze honden had gekregen van Lord Tweedmouth, die in de Guisachankennels achterbleven toen deze het landgoed in 1905 of 1906 verkocht. Lord Harcourt begon onmiddelijk met het showen van zijn honden op tentoonstellingen en was ongetwijfeld op zoek naar een nieuwe naam met de bedoeling een nieuwe klasse te creëren, want noch de Tweedmouth- noch de Ilchester-rassen waren ooit geshowd.
De Rottweiler is ontstaan in het Duitse plaatsje Rottweil
De Jackrussellterriër is een door de F.C.I erkend hondenras. Het ras is ontstaan uit de huidige Parson Russell-terriër. Dominee John "Jack" Russell is de naamgever van deze jachthond.
Kenmerken van het ras
De Jackrussellterriër is een sterke werkende terriër, die oorspronkelijk werd gefokt om de vos en das uit hun hol te jagen tijdens de jacht zodat de foxhounds de vos konden vangen. Gedurende lange tijd heeft men in Groot-Brittannië, het land van oorsprong, niet mee willen werken aan de raserkenning omdat men bang is dat de werkeigenschappen van deze hond verloren gaan en het een showhond zal worden zoals veel hondenrassen is overkomen. Uiteindelijk heeft men de erkenning via Australië, een kroonkolonie van Groot-Brittannië, voor elkaar gekregen.
Tot 1999 mochten er hoogbenige en normaalbenige Jackrussels uit een nest komen sindsdien is de hoogbeen nu de Parson Jackrussellterriër. Deze is 'vierkanter van bouw' dat wil zeggen van de zijkant gezien even lang als de schoft hoog is en ranker. Vachten van beide rassen zij ruw, glad of broken, dat is een tussenvorm. Belangrijkste kenmerk van de Russells zijn de overwegend witte vacht en de spanbaarheid van de borstomvang. Kleur: overwegend wit, met eventueel zwarte en/of tan kleurige aftekeningen. Het tan (kastanjekleurig) kan licht tot zeer warm van kleur zijn
In Nederland wordt er door de zogenaamde 'broodfokkers' nog veel zonder stamboom gefokt, deze honden voldoen echter vaak niet aan de rasstandaard. Ook worden er allerlei kleursoorten aangeboden zoals 'Black and tan', dit zijn echter gewoon teckel-, of andere kruisingen.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Jackrussellterri%C3%ABr
Ook wel leuk om te zien:
heel erg bedankt!
ik zal ook even bij geschiedenis kijken bij hondenrassen.
Ik vind het echt leuk om te weten
Shar-Pei
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
Shar-Pei
Shar-Pei2.jpg
Basisinformatie
Oorsprong China
Classificatie FCI Groep 2 Sectie 2.1 #309
Zie ook de lijst van FCI-nummers
Hond - Lijst van hondenrassen
De Shar-Pei is een hondenras.
Inhoud
* 1 Geschiedenis
* 2 Karakter
* 3 Uiterlijk
* 4 Externe links
Geschiedenis
De Chinese Shar-Pei (Zand-Hond) is een oud ras, dat sinds eeuwen in de zuidelijke provincies van China, aan de Zuid-Chinese zee gevestigd was. Het ras heeft zijn oorsprong in Dialack, een gebied vlak bij Guangzhou (Kanton). De Shar-Pei was veel voorkomend in de stad Dah Let in de provincie Kwuntung.
Het ras kon door middel van afbeeldingen tot in de Han-dynastie (206 voor Christus - 220 na Christus) teruggevonden worden en werd voornamelijk door arme mensen gehouden; meestal boeren en vissers. De Shar-Pei werd in eerste instantie als waakhond ingezet, maar het ras vertoonde ook een zeker jachtinstinct.
Eind 18e eeuw werd China door Engeland bezet. De bezetters brachten honden zoals de bulterriër, de buldog en de mastiff naar China. Zij wilden met de honden hun overmacht in hondengevechten bewijzen. Omdat enkel de Shar-Pei een groot hondenras was dat van Chinese afkomst was, moest hij vechten.
De pups bezitten meer huid dan andere pups. De rimpelige huid vormt zich tussen de tweede en de 16e week.
De oorspronkelijke Shar-Pei was in de 1950er jaren bijna uitgestorven. Zijn redding is aan Matgo Law te danken die uit Hongkong afkomstig was en begin jaren 1970 sommige Amerikaanse hondenvrienden vroeg hem bij de redding van het ras te helpen. Het nieuwe type hond had nog weinig met de oude Shar-Pei gemeen.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Shar-Pei
LAATSTE NIEUWS
Oproep Nederlands Kampioen 2010
Inschrijving Leren kijken naar Honden
Inschrijving 5 jr CoE
Info R.R. World Congress
HOME
RRCN
RRIN
CoE
FOKKEN
PUPS & ADVIES
RASINFORMATIE
DATABANK
ACTIVITEITENAGENDA
SHOWS
ALGEMEEN
SPOTLIGHT
WORKSHOP MASSAGE
Nakomelingendag 2011
Kampioenschapsclubmatch 2011
Nieuwe artikelen in de clubwinkel
Oproep: Gezocht Vrijwilligers Activiteiten:
Lijkt het je leuk om mee te helpen om activiteiten te organiseren meld je dan aan bij het secretariaat
De Rhodesian Ridgeback
Jan Coppens, Hondenwereld, juni 2000.
Ruim honderd jaar geleden jaagde een befaamde jager op grootwild in Rhodesië (nu Zimbabwe) met zijn meute honden. Zijn naam was Cornelis van Rooijen en zijn meute jachthonden bestond uit zeer uiteenlopende kruisingsproducten van de destijds algemeen voorkomende populaire Europese rassen.
In de meute waren exemplaren die in grootte en exterieur varieerden van kleinere doggen tot terriërs. Een grote diversiteit in kleur was aanwezig, doch eenkleurig geel en rood, als ook gestroomde honden zag je het meest. Van Rooijen wist door strenge selectie een jachthond te verkrijgen die bijzonder geschikt was voor het jagen onder de barre omstandigheden. Een hond die weinig gevoelig is voor de in ruime mate aanwezige parasieten, een hond die om weinig verzorging vraagt, een die niet overmatig veel voedsel nodig heeft, een die lang zonder water kan, een die zowel op zicht als ook met de neus jaagt, een die het kamp of de boerderij kan bewaken, een die behoorlijk snel kan lopen, wendbaar is en over de nodige spierkracht beschikt, een die over een groot uithoudingsvermogen beschikt … Cornelis kreeg het voor elkaar om een dergelijke hond te fokken en hij werd door andere jagers zeer gerespecteerd.
Velen kochten bij hem hun honden of combineerden ze met de zijne. Op zijn boerderijtje in Plumtree waren er altijd wel belangstellenden die zeer onder de indruk waren van de band die Cornelis met zijn honden had.
Cornelis keek verder dan de Europese rassen die de Boeren en Engelsen meebrachten naar Afrika, hij kruiste ook met Afrikaanse honden en bastaarden. Sommige ervan waren voorzien van een dorsale kam of ridge, welke deze mutatie doorgaven aan het nageslacht. Er bestaan diverse versies van even zovele auteurs en onderzoekers waar deze mutatie zich het eerst heeft voorgedaan. Aanvankelijk werd gesproken over de hond van de Hottentotten welke leek op een jakhals en voorzien was van een rugkam.
Later is dit weerlegd, deze honden zouden met Bantu's uit Oost Afrika meegekomen zijn. Niet de hottentot hond doch de Afrikaanse jachthond "Nguni" zou verantwoordelijk zijn voor het doorgeven van de ridge in de populatie jachthonden van Van Rooijen.
Van Rooijen's honden stonden in die tijd bekend als: Leeuwhond, Boerhond, Van Rooijenhond, Rifrug, Kamrug en Steekbaard.
Gezegd mag worden dat Cornelis van Rooijen bijzonder veel inspanningen heeft gedaan om die voor het Afrikaanse klimaat geschikte gebruikshond te fokken die we nu kennen als Rhodesian Ridgeback.
Een hond die op geen enkel terrein uitblinkt doch op alle kan functioneren. Hij is snel maar niet de snelste, hij is sterk maar er zijn sterkere rassen en zo kan je nog wel een aantal eigenschappen belichten.
Een ding is zeker het is een normale hond zonder overdrevenheid, geen toeters en bellen, gewoon "sound".
DE RIDGE
Hieraan dankt het ras zijn naam. De ridge wordt gevormd door een streep in tegengestelde richting groeiend haar, midden over de rug. Aan de voorzijde bevindt zich de "box" die net achter de schoudertoppen begint en symmetrisch van vorm is. De box kan rond, hartvormig, recht, vierkant of rechthoekig zijn en dient twee symmetrisch geplaatste kruinen of "crowns" te bevatten. De ideale rugstreep is direct achter de box ongeveer 5 centimeter breed en verloopt taps tot in een punt doorlopend ter hoogte van de heupen. De lengte van de box mag niet meer dan een derde van de totale lengte zijn.
Deze ridge heeft geen enkele functie en voornoemde jager op grootwild zal hieraan geen enkele waarde gehecht hebben. Bij het opstellen van raspunten door een aantal liefhebbers is de ridge als bijzonder kenmerk genoteerd. Dit gebeurde op initiatief van de families Peard, Dickson en Barnes. Reden hiervoor was het gegeven dat omstreeks 1920 de interesse voor safari's beduidend verminderde. De leeuwenjagers namen snel in aantal af en ook werden hun honden minder gefokt. F. Barnes belegde een bijeenkomst in Bulawayo in het jaar 1922 en er werden, naar voorbeeld van de standaard voor de Dalmatische hond, richtlijnen vastgesteld voor het fokken van één type hond met een ridge. Barnes richtte bij deze gelegenheid tevens de eerste club voor het ras op, die we nu nog steeds kennen als de Parent-club. Door zijn inspanningen werd deze club alsmede de rasstandaard in 1924 erkend door de Kennel Union of South Africa (KUSA). De ridge is hierdoor het specifieke kenmerk van het ras geworden. Hij is hierdoor toch bijzonder belangrijk in de fokkerij en bij het showgebeuren.
Inmiddels zijn er naast de Rhodesian Ridgeback andere rassen bekend waarbij een vergelijkbare rugstreep aanwezig is. Onder andere de Thai Ridgeback welke in 1993 erkend is door het F.C.I. Ook in diverse Afrikaanse landen zijn populaties te vinden met deze eigenaardigheid. In Namibië de "Kaokaland jachthond", bij Zulustammen de "Isiqha" als ook de Bantu's en Hottentotten met hun "Nguni" jachthonden.
Ook op een eiland in de golf van Siam, genaamd Phu Quoc is er de "Phu Quoc windhond". Laatstgenoemde is omstreeks 1890 naar Frankrijk meegebracht en in Antwerpen op een tentoonstelling gekeurd. In het boek "Hondenrassen" van de hand van H.A. Graaf van Bylandt, daterend 1904, is van dit ras een beschrijving opgenomen voorzien van een tekening uit 1895.
Let er wel op dat bij een pup zonder ridge deze er NOOIT één zal krijgen! Ook het aantal kronen zal nooit in aantal toe- of afnemen.
ik ga dit uitprinten
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "waar komen de namen van de rassen vandaan" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?