Onzeker

Hoe ga je om met onzeker gedrag van een hond?

We hebben twee honden van 6 maanden. Een van de twee is een slimme, maar een beetje onzekere hond, Mo. Die vanaf ze pup was, bij ons heeft gewoond. De andere heeft volgens mijn dochter hersenen in de grote van een aardbei, is supervrolijk en altijd erg lief. Zij is bij ons gekomen toen ze vier en halve maand was.

Samen hebben ze reuze veel plezier. Het gaat echt heel goed. Mo is de baas en volgens mij vindt Mila dat prima. Tot zover is het prima.

Op dit moment zie ik steeds vaker dat Mo veel onzekerder is dan Mila. Gister schrok ze van mijn zoon de achter haar stond terwijl ze het niet verwacht had. Het was echt heel zielig. Ze was echt bang. Toen ze zag dat het mijn zoon was, schrok ze nog erger om vervolgens van schaamte bijna weg te kruipen. Maar ook vreemde (met name) mannen die binnenkomen vindt ze echt niet leuk. Terwijl Mila er altijd kwispelend naar toe gaat, naar een paar minuten.

Ik weet dat ze leeftijd heeft om wat meer angst te hebben. Maar ik vraag me wel af, of we nog iets kunnen doen om dit minder te maken. Ze is vanaf ze bij ons woont voldoende overal mee naar toe gegaan en was toen ze jonger was ook voor niets bang.

Iemand een goed idee?

Je kan ze zekerder maken door hun iets te laten doen wat ze eng vinden en dan aan te moedigen.

Zoals met een zoekspelletje, moedig je ze aan om aan onder en achter spullen te zoeken waar ze normaal niet aanmogen komen.
Of bij iets wat ze eng vinden, bv de stofzuiger. Leg er een snoepje op en moedig je hond aan(toe maar, goed zo) om hem te pakken.
Zo krijgt je hond zelfvertrouwen.

ook trekspelletjes zijn heel geschikt, en dan natuurlijk je hond een paar keer laten winnen.
Wel altijd volgens jou regels natuurlijk..

groetjes en sterkte

Bedankt voor je berichtje.

Dat zijn de dingen die we eigenlijk altijd al doen, gelukkig dus.

Het rare is dat ze van Mila ook altijd wint, ze is veel sterker. Dus eigenlijk zou je zeggen dat er geen enkele reden is om onzeker te zijn.

Het is ook een superlieve hond, een knuffelkont van wie ik zeker weet dat ze voor ons allemaal door het vuur zal gaan.

train ook op succes. Iets waarvan je weet dat ze het goed kan, regelmatig doen, en flink belonen en aanmoedigen daarvoor. Altijd afsluiten met een goede (evt. makkelijke) oefening. Dat krikt haar zelfvertrouwen op.

Als je hondje zo schrikt van je zoon die achter haar staat kan er dan niet iets mis zijn met haar gehoor?

Want normaal horen honden toch iedereen aankomen.
En als ze verder gewoon zeker is, zou ik daar toch even naar kijken.

succes

Trainen op succes is wel een goeie denk ik. Voorlopig gewoon even dingen laten doen die ze goed kan. Is ook wel zinvol. Goed inslijpen van vaardigheden wordt niet altijd genoeg tijd voor genomen denk ik.

Ze hadden op dat moment een nieuw bot. En daar was ze heel geconcentreerd mee bezig. Ik denk dat haar oren wel goed zijn. Hij stond daar al een tijdje te kijken naar haar. Ze was niet bezig met het beschermen van der bot. Ze vindt het altijd prima als iemand aan haar bot of eten komt. Ze schrok gewoon echt. Na een paar minuten, toen de schrik weg was en ze weer door ging met haar bot is mijn zoon bij haar gaan zitten op de grond en dat was prima. Toen ze zo schrok ging ze tussen hem en mij instaan, met alle haren omhoog heel erg blaffen, alsof ze mij moest beschermen. Het was echt heel zielig, dit nog aangevuld met een heleboel schuldbewust gedrag achteraf...