Dit kan vreemd klinken...

Wat een ontzettend zielig verhaal, kan wel janken..!! Erg mooi dat je dat met ons wilt delen en ik moet er nu eigenlijk nog niet aan denken maar zal het onthouden voor in de toekomst

Hey Charlotte,

Wat een in en intriest verhaal en zeker ontzettend leerzaam. Ik kreeg er tranen van in mijn ogen, zoooo verdrietig!

Toch heeft je verhaal ook een mooie kant. De liefde die Chief voor Onyx had en visa versa, dat is toch prachtig?!

Ga jezelf alsjeblieft niet gek maken dat jullie er voor gekozen hebben om Onyx niet meer mee naar huis te nemen. Je wéét niet wat er zou zijn gebeurd als je dat wel had gedaan. Misschien was Chief's liefde voor Onyx wel zo diep dat hij hoe dan ook niet zonder hem verder wilde leven.

Je kan wel denken dat je weet hoe het zou zijn gelopen, maar je weet het nooit zeker... Ga er maar vanuit dat het zo heeft moeten gaan. Ze wilden gewoon weer samen zijn.

Dank je voor het delen van je verhaal.

Warme groet,
Caroline

aaHH!! wat een zielig verhaal, ik ken zoiets ik had vroeger ook een hond Laika, oke ik was maar 5 ofzo.. maar ik was wel heel verdrietig! mijn hond werd ziek at niet meer en liep niet meer, het enige wat ze deed was ademen en drinken. dat was zo zielig toen hebben we haar laten in slapen... ik ben nog steeds verdrietig op 19 september :( .

heel veel sterkte!!

Liefsss Ilse :I

8 april2010 heb ik mijn golden Shanty (14)in moeten laten slapen.
dit is thuis gebeurd en mijn kleine cavaler(1)zat aan het hoofdeinde van haar bed om intens te huilen tijdens de laatste prik. vervolgens heeft ze haar likkend begeleid tot het einde, daarna heeft ze bij haar gelegen tot de dierenambulance Shanty kwam halen. tot aan de ambulance liep ze mee toen draaide ze zich om en was het voor haar klaar.
heel belangrijk was deze ervaring want ik had Kendry eerst uit willen besteden maar de dierenarts wilde haar er bij houden.

dus ik begrijp hoeveel pijn dat gedaan heeft met jouw honden maar troost je het had mij ook kunnen overkomen.
veel sterkte en geniet van je honden.

groet els

Ik laat altijd ALLE dieren 'afscheid' nemen (dus snuffelen en aanraken) van andere overleden huisdieren...

Ik vindt het heel goed dat je andere mensen hier over laat nadenken!

dit heeft mijn oma gehad, nu is haar andere hond nog aan het zoeken, naar zijn vriendinnetje

zo sneu, ze is wel al wat vrolijker, maar de volgende keer weten ze wat ze moeten doen.

Oh, wat een verdrietig verhaal!
Maar ben wel blij dat je dit met ons wilt delen.
Het is ook tussen kat en hond zo.
Liefs Anita.

weetje,
ik heb daar nooit zo bij nagedacht.
Maar wete wel wat ik ga doen als ik ooit meer dan 1 hond tegelijk heb.

enuuh,
ze zijn altijd bij jou he !
dat je dat even weet !

liefs,

Tgoh, wat een triest verhaal, maar volledig waar! Ook dieren hebben gevoelens!

sterkte!

Jeetje wat een verhaal!

Ik vind het heel ontroerend.

Vandaag was voor ons dus de grote trieste dag en dankzij Charlotte hebben we ons Dishka meegenomen. Xsanto leek heel blij dat hij mocht gaan en heeft geen kik gelaten. Zijn vriendinnetje Dishka heeft hem een laatste likje gegeven bij de eerste verdoving en is direct naar mijn man toegelopen om hem te troosten en troost te vinden bij hem. Ze was een echt schatje...thuisgekomen is ze hem inderdaad niet beginnen zoeken....godzijdank dat ik dit nog mocht lezen gisteren...we hadden anders problemen gehad. Ben dus heel blij dat alles zo mooi en sereen verlopen is, het doet enorm pijn maar we zijn gelijkertijd blij voor hem dat hij van zijn lijden verlost is. Nu alle aandacht naar ons Dishka die het zo goed gedaan heeft, hij was tenslotte haar alles....ik kan je niet genoeg bedanken Charlotte....dikke knuffel

Ik ben heel erg blij dat ik jullie hiermee van dienst kon zijn. Het verliezen van je beste vriendje is al erg genoeg. Dan sta je niet stil bij deze dingen. Nogmaals heel erg veel sterkte. Ik zal een kaarsje branden straks
Geef Dishka een knuffel van me. We denken hier allemaal aan jullie

Vreselijk een hond die je verliest door een gebroken hart toch fijn dat je dit met ons deelt sterkte

jeej dit wist ik ook niet,
En eignlijk zo logisch!!
Bedankt vor je verhaal zal het zeker in mijn achterhoofd houden en doorgeven aan anderen.

Wat zielig zeg!thanx dat je ondanks die pijn en je vele verdriet toch wilt delen.Sterkte want na die jaren denk je daar nog aan dus ja voor altijd is ook voor altijd he Liefs en knuffels Rina & co

Ben erg geraakt door je verhaal, moet vreselijk zijn om 2 honden in korte tijd te verliezen.

Toen het bij ons 16 jarige teefje Donna uiteindelijk zover was dat we vonden dat het niet meer kon, is de dierenarts thuis geweest. zodat kelly, ons andere hondje destijds precies kon zien wat er gaande was. en Donna kon in vertrouwde omgeving inslapen.

Wel heb ik gehoord dat niet iedere dierenarts bereidt is om thuis te komen. bij onze zzoef zou ik als zich hetzelfde voordoet weer voor deze manier kiezen.

maar ik begrijp dat jij geen keuze had.
En ik ben het helemaal met je eens. ik denk dat het voor een hond veel kan schelen als ze zien wat er gebeurd is met hun vriendje

Rianne

heb van mijn dierenarts de tip gekregen om,als het zover is bij Gijs Thijs duidelijk afscheid te laten nemen

Och.. die arme schat. Sterven aan een gebroken hart.. *zucht..*

wij hadden een halve husky/herdershond uit het asiel gehaald, die bleek later ziek en ook ouder dan was gezegd. omdat wij toch een hond wilde voor bewaking hebben wij een rottweiler pup gekocht, dit was en is in de loop der jaren de enige hond die wij gekocht hebben. alles liep op rolletjes tot gringo de husky ziek werd en in samen overleg werd besloten om hem in te laten slapen.dit is bij ons thuis gebeurd in het bijzijn van reza.wat er toen gebeurd had ik nog nooit mee gemaakt, reza begon als een wolf te huilen en heeft dit bijna 3 dagen volgehouden.daarna was het over en hebben wij gringo kunnen begraven. trouwens wij laten onze dieren altijd thuis inslapen, in hun vertrouwde omgeving.

Ik vind het juist heel goed dat je dit verhaal met ons deelt.
Wat zielig zeg, dood gegaan aan een gebroken hart, arm beestje.
Het is een goede waarschuwing voor ons alle.
Zodat we onze hondjes kunnen redden van een gebroken hart.

nogsteeds heel veel sterkte !
heb echt respect voor jou want t lijkt me pijnlijk om dit te schrijven ! vond ik ook toen ik t over me jack moest doen
maar het krijgt wel een plekje en heb er na bijna 3 jaar ook vrede mee
wij kunnen er niks aan doen dat het zo is gegaan
groetjes neeltje

jee, wat goed dat ik dit lees...
on ze Angel is al elf, en ze woont samen met haar zoon Banderas bij ons.
Zij is écht zijn alles, hij is nog nooit zonder haar geweest natuurlijk, en ik ben eigenlijk nu al bang voor de dag dat ze er niet meer zal zijn voor hem, maar door nu dit te lezen, zal ik er zéker voor zorgen dat hij zal kunnen afscheid nemen van z'n mama...

bedankt voor dit verhaal!!!!

Bedankt voor jouw verhaal, hoop dat je het verlies een plaatsje hebt kunnen geven.

Terra is hier thuis overleden, wij hebben onze twee andere honden inderdaad afscheid laten nemen.
Maar toch raakte Banjer echt heel erg depressief, ik maakte me zorgen, dacht dat hij snel zou volgen.

Het veranderde pas toen Joekie al een paar maanden in huis was, hij knapte weer op.

Op een zondag morgen vond mijn man wat van die oude banden van de video recorder, en we zetten die aan op de tv, daar was Terra op te zien, we wisten het zelf niet meer.
Meteen ging Banjer zijn kop omhoog en richting tv, nadat hij haar had gezien, was hij 4 dagen weer van slag af.

Ze hoeven tegen mij echt niet te zeggen dat een dier geen benul heeft als hij zijn maatje verliest.
Een hond weet het wel degelijk.

Groetjes Beertje