Oke nieuw plan, hoe begin ik nu met opbouwen? Help!

Hey lieve mensen!
Mijn pup van 4 maanden heeft vanaf de eerste dag dat ik haar had enorm veel problemen met het alleen zijn, ondanks mijn pogingen het per seconden op te bouwen.
Nu heb ik afgelopen week een goed gesprek gehad met een GT. Zijn conclusie was dat ik geen duidelijke alpha was voor mijn hond, en dat ze zo overstuur raakt als ik de deur uitga omdat ze me dan niet in de gaten kan houden. Ik zal even kort proberen samen te vatten wat nu de bedoeling is dat ik doe.

*Cuppy mag niet op de bank of op bed.
*Ze loopt altijd heel erg 'op mijn voeten' en normaal ging ik haar dan ontwijken omdat ze zo klein is, en ik bang ben haar pijn te doen. Nu mag ik haar niet meer ontwijken, zij moet op mij letten, en niet andersom. Gewoon doorlopen dus.
*Ik moet haar negeren als ze naar mij toe komt, spelen en knuffelen mag alleen op mijn initiatief.
*Ik ga overal als eerst een deur door.
*Bij trekken aan de lijn, een andere kant in lopen. Ik bepaal de weg, niet zij.
*Ik eet als eerst.

Sommige van deze regels hanteerde ik al, maar lang niet allemaal.
Min vraag is nu, hoe kan ik nu het beste het alleen zijn weer opbouwen? Ik ga ongeveer 15 keer per dag ongeveer 3 seconden buiten staan. Als ik langer weg blijf, begint ze te blaffen huilen en piepen. Hoe doe ik het dan bijvoorbeeld met douchen? Of als ik naar de wc ga? Maar mee laten lopen, of laat ik haar blaffen en ga ik pas naar binnen als mevrouw stil is?

Excuus voor het lange verhaal, ik hoop dat iemand nog goede tips heeft.

ik zou het voorlopig nog even laten en eerst aan de nieuwe regels gaan werken. als ze die door heeft en je merkt dat zij zich zekerder voelt zou ik aan het alleen zijn gaan werken. als je nu al begint blijft het bij slechte ervaringen voor haar en dan wordt het alleen maar moeilijker om haar het alleen zijn te leren.

Met douchen en andere dingen die ik in huis doe heb ik het afgebouwd. Ik kon hem niet alleen laten omdat de katten niet te vertrouwen waren dus moest hij mee met de douche en strijken enzo.
Nu is hij wat weerbaarder en de katten negeren hem gewoon dus ben ik aan het afbouwen, eerst mocht hij nog overal mee heen maar kreeg hij geen aandacht, hij kwam in de douche keek wat ik aan het doen was maar ik keek hem niet aan en schonk er geen aandacht aan. Toen dat een poosje goed ging deed ik de deur dicht (waar hij het nie tmee eens was ) nu zijn we weer een stapje verder en blijft hij gewoon in de kamer, waar hij het ook nog niet helemaal mee eens is...maar dat is dan jammer
Het zal wel niet volgens de officiele regels zijn, maar het werkt wel

ik denk dat als je alle regels opvolgd. dat er dus een duidenlijk plaatje onstaat wie nu echt de baas is, en dat ze jou vertrouwd.. dat dan het alleen zijn ook heel makkenlijk zal gaan..

Ik hoop het echt. Ik vind het zo vervelend. Voor mezelf, voor haar en zeker voor mijn arme buren haha.
Over drie weken moet ik toch echt langzaam aan weer beginnen met werken. Heb al veel langer vrij gekregen dan mijn baas leuk vind haha.

eummm....zou het zo kunnen zijn dat jij er vooral zenuwachtig van wordt om weg te gaan?
Ik bedoel douchen?De wc! Pip laat ook weleens horen dat ze me niet kan zien. Maar ik dacht in mijn onschuld normaalste zaak van de wereld ik moet toch kunnen douchen en even naar de schuur of vuilnisbak. En dus was het de normaalste zaak van de wereld. Oke op puppy cursus is pip de enige die gaat piepen als ik me moet verstoppen. En dan vind ik dat eigenlijk heel lief. Maar ik wil dat ze op eigen pootjes leert te staan. Dus sommige dingen heb ik gewoon gedaan en dan piept ze maar even. De eerste keren boodschappen doen gaf ik Pip wel een kluif. Want anders had ze ook niets om zich op de richten. Bench training koste mij ook veel eumm doorzettings vermogen. Ik deed echt dat deurtje niet meer dicht als zij zich overstuur maakte. De dag dat ik besloot dat 'we'er maar eens aan toe moesten zijn! bleek dat pip gewoon 10 minuten min of meer aan het drammen was en daarne prinsheerlijk ging liggen. Ik bedoel eigenlijk maakte ik het haar moeilijk. Want ik ging er steeds op in. Ik bedoel het niet onaardig hoor. Ik maak ook nog dagelijks "fouten'en ben inconsequent uit liefheifde..dus weet wie dit zegt

Hey Wendy,
Vind het helemaal niet erg hoor wat je zegt! Ik vind zelf ook dat haar fouten de mijne zijn. Maar ik heb niet het idee dat ik er nerveus van wordt om weg te gaan als ik bijvoorbeeld ga douchen. Misschien ligt een deel van het probleem wel dat ik in een studio woon, ik heb maar 1 kamer. Dus ik kan niet zo even een andere kamer inlopen. Als ik weg ben ben ik ook echt weg voor haar.
Ik laat haar meestal ook gewoon binnen als ik naar de badkamer ga. Maar dan zit ze echt aan een stuk door te krijsen, en dat lijkt me ook niet goed. Mij is verteld dat elke keer dat ik over haar grens heenga van wat ze sankan, je weer een stap terug bent. Ik vind het zo moeilijk!
In ieder geval bedankt voor het mee denken iedereen, ik kan alle hulp goed gebruiken .

Hoi,

Onze Rhonan (Clumber) begon te janken en piepen als hij in de bench moest.

Dit hebben we ook opgebouwd, en af en toe kwam ik gewoon pas binnen als hij rustig was. En dan beloonde ik hem. Dit heeft goed geholpen.

Het boek 'De vrouw die naar honden luisterde' heeft mij goed geholpen. Je leest en leert veel over roedels en de groepsdynamica ervan.
Veel dingen die de alpha normaal in de roedel doet, dat doe jij nu ook (eerst eten, als eerste de deur door etc.)

Mijn hond was een dominante loebes en ik moest ook meer de alpha in huis worden.
Rhonan raakte trouwens ook altijd van onder de indruk als ik (net alsof) uit zijn bak at.

Verdere 'alpha' tips:

Met spelen kun je veel bereiken. Als je een beetje stoeit met je hond, leg hem dan op de rug, of leg je hand op zijn snuit. Dat zijn handelingen die de alpha normaal ook doet. Ook trouwens met je hand zachtjes druk uitoefenen in de nek van je hond. Zodat hij naar beneden moet. en jij bepaald wanneer het spelletje stopt.

En consequent blijven. Het kan veel energie kosten, maar hou het vol.

Ik hoop dat je er wat aan hebt

Groetjes Ilona

mmm over haar grenzen he...dan moet je goed naar de hondenpsychologie kijken: leeftijd met fase zeg maar.
Het gekke is dat ik er ontzettend veel over gelezen heb. Veel honden en eigenaren ken. En zelf pedagogisch werk doe. En met mijn eigen pipje het puur toch op gevoel doe Is niet gek maar goed ik geef dus toe dat alle dingen die ik me zo voorgenomen had wel of niet te doen...sommige liggen reeds in de prullenbak. Zo slaapt pip 4 van de 7 nachten bij mij in bed. Krijgt ze toch dingetje uit mijn hand te eten die ik eet. Ga ik in op haar vragen om spel of knuffels Het is een gevoelskwestie. Het is jou band met je diertje. De enige tip die ik echt kan geven: neem jullie eens op, annalyseer dan eens wat er gebeurd. Als jou gevoel dan zegt: ze is bang, troost haar. Als ze loopt te drammen help je haar niet met troosten, dan helpt consequente voorspelbaarheid! Duidelijkheid. Ik vind zelf mijn band met mijn pipje geweldig. Ik heb lang geaarseld om een eigen hondje; ik ken mezelf erg goed. En was bang dat ik het diertje zo wurgen met mijn liefde. Dat zal dus mijn valkuil zijn. Heb ik toch een pupje dat daar dwars tegen in gaat! Super leuk! Ik geloof dat wij een goede band hebben. Als jou pupje verlatingsansgt heeft voor jou gevoel zal je daar gelijk in hebben. Als je maar beseft dat hondjes baasjes spiegelen. Dus soms heb je wat trucjes nodig, om bepaalde dingen te vormen bij je hondje. daarnaast heb je vooral je gevoel nodig. En soms wat bevestiging in dat je het goed doet Liever aanhankelijk dan aggressief denk ik dan Succes!