herplaatser herplaatsen?

als je een pup in huis neemt,bepaalt zijn opvoeding en socialisatie voor een groot deel zijn karakter.
als je een herplaatser in huis neemt,is dat karakter,en wat de hond gewend is,dus al bepaald.
veel ongewenst gedrag kun je er nog uit krijgen,maar soms zit een hondje niet op zijn plek in zijn nieuwe huis,ookal voel je echt een klik,en ben je gek op je hondje
een situatie waar niemand gelukkig van word,hondje niet,en jij ook niet.
als je je herplaatser dan wilt herplaatsen,naar een situatie waar hij WEL gelukkig is,krijg je al gauw verwijten naar je hoofd:je hebt niet nagedacht,geeft te snel op,enz.
ik ben dus van mening dat je beter een herplaatser kunt herplaatsen,tot hij op zijn goede plekje zit,omdat je van tevoren niet alles van zijn karakter en gewoontes kunt weten.
wat vinden jullie?

Tja ik denk het ook, maar wat ook zo is dat er veel mensen zijn die er inderdaad niet goed over na denken,

als je dat wel hebt gedaan en het blijkt niet te gaan dan zou ik ook verder gaan kijken denk ik.. maar dan moet het wel heeeeel ver zijn

Zonder proberen kun je dat toch niet (altijd) weten?

ik zal er een voorbeeld bij noemen.stel je voor,je haalt een herplaatser in huis,en thuis blijkt het hondje stiknerveus te worden van je kinderen,die heel druk zijn.ook na een paar weken wordt dit niet beter.gun je het hondje dan een thuis zonder kinderen,of modder je verder,laat een gt komen,enz?

Ik kan het alleen maar met je eens zijn Karin.

En bij een goede organisatie kan je om die reden je hond ook altijd weer teruggeven.

Soms heb je alles geprobeerd, maar werkt het gewoon niet.
Helaas, maar helaas.

Hoi Karin,
Ik ben dat compleet met je eens.
Ik heb weleens opvangertjes gehad waarvan ik dacht ohw wat een lieverd maar je zag dan wel aan de hond zelf dat hij zich niet fijn voelde.
ja ik ben voor.
En waarom? het geluk van de hond gaat voor jou geluk.

Groetjes Natasja

Ik snap wel wat je bedoelt en ben het er deels mee eens de enige MAAR die ik heb is.. stel een herplaatser wordt steeds herplaatst.. keer op keer.. dat vormt een hond ook.. en heeft dus ook invloed.. snap je wat ik bedoel

ben het met je eens karin



gr liesbeth

ja,maar terug geven aan een organisatie(als dat van toepassing is),is dat dan een oplossing?jij weet op dat moment hoe die hond in elkaar zit,wat hij wel/niet wil.de organisatie niet,want daar is de hond heel anders,vaak in een hok,niet in een thuissituatie.

een herplaatser neem je ook vaak om emotionele redenen, de hond zit in een rotsituatie waar je hem snel uit wil halen , idd denk je nog niet verder behalve dat hij het overal beter kan hebben dan daar.
ik heb zelf een herplaatser in huis ,op mijn werk kreeg ik van mijn stagiër te horen over het vlinderhondje van zijn nichtje ,zij zat in een blijf van mijn huis en mocht haar hondje daar niet meenemen , het hondje ging van opvang naar opvang en die waren niet allemaal even lief voor haar ,of ik niet een adres voor haar wist,mijn collega kreeg uiteindelijk een paniektelefoontje van zijn nichtje dat de mensen waar Roxy zat haar s,middags in lieten slapen omdat ze de zoon des huizes in de vinger had gebeten, dus ik ben als een speer Roxy gaan halen om van hieruit een plek te vinden en eerst uit te zoeken wat er aan de hand was (een hond bijt niet zomaar)
uiteindelijk bleek Roxy , al een tijd, schijnzwanger te zijn en dat kind was in haar mand gaan zitten.viel erg mee hoor , was amper iets te zien, Roxy was in het begin zeker niet makkelijk maar ik wilde haar niet meer kwijt, maar als ze was blijven bijten had ik toch echt een andere plek voor haar moeten zoeken

Whow Marijke,
Om zo'n klein rot bijt incidentje?
Grof hoor om dan te denken aan inslapen

ja ze hadden het asiel gebeld om haar daar te brengen en gezegt dat ze gebeten had , toen hadden ze van het asiel gezegd dat ze haar dan beter in konden laten slapen , zeiden ze, ik geloof daar geen barst van , ze moesten natuurlijk betalen om haar daar te brengen , ze hebben bij de dierenarts hetzelfde verhaal verteld , van dat bijten en hoogst waarschijnlijk vreselijk overdreven want ze hadden al een afspraak voor euthanasie

ik ben ook van mening dat als het niet gaat om wat voor reden met een herplaatser dat het dan beter is een ander huisje te zoeken voor hem.

Ik heb het altijd met herplaatsers zo gedaan dat ik ze 2 weken in huis de tijd gaf om te kijken of het dier kon wennen en het goed ging en anders moest ik dan toch echt kijken of het ergens anders een goed thuis kon krijgen.

Gelukkig heb ik alle herplaatsers die ik gehad heb altijd een blijvend thuis kunnen bieden.

Ah, ik dacht dat je bedoelde van "je moet het alleen doen als je het zeker weet". En dat is gewoon onrealistisch.

Bijvoorbeeld jouw voorbeeld: hond ongelukkig door drukte van kinderen. Als je dat van tevoren wist... had je dat niet moeten doen. Maar als je het niet weet... tja, ligt eraan.

Ik bedoel: Dobby zou misschien hartstikke gelukkig zijn als hij in een groot omheind bos zou wonen waar hij naar hartelust kan jagen op vogels. Maar is het ook het beste?

Ik heb hier alleen maar herplaatsers in huis dus de honden, kat en het konijn. Ik zou niet anders meer willen. En net wat miss V zegt ik heb ze hier ook eerst voor 2 weken om te kijken hoe het gaat. Nou ze zijn hier geen van alleen meer weggegaan. En ik zou het zo weer doen.

Ik zou er eerst wel goed overnadenken om een hond weer te herplaatsen dat doet het beessie ook geen goed. Kijk maar naar Maylee ik ben in 1 jaar tijd haar derde eigenaar. ik vind dat echt te erg voor woorden maar dat is mijn mening.

Ik ben het deels met Karin eens. Maar zou het ook eerst een tijd geven. Het is namelijk dikwijls zo dat een herplaatser zich van sommige mensen een beetje al te snel moet aanpassen, terwijl het soms best wel even duurt. Is een hele aanpassing voor een hond en bij de ene lukt dit net iets sneller dan bij de andere. Bij Tibo duurde het ook een half jaar voor ik de hond te zien kreeg die hij eigenlijk is !

Maar moest ik zien dat het echt niet lukt en het dier is ongelukkig, dan moet er natuurlijk naar de beste oplossing worden gezocht voor de hond. Terugbrengen naar het asiel is een hele schok voor z'on beestje, die wordt dan een beetje depri. En er zijn al te veel mensen die dit zonder enige reden doen en al na bijv 2 dagen
Zo zat er bij ons een heel jonge Labrador, die was al aan zijn derde baasje toe omdat hij onstuimig was. Dit kwam het dier dus zeker niet ten goede.

nee,maar soms merk je gewoon aan een honedoel ook niet dat je dat na een paar dagen al kunt weten,maar soms merk je gewoon aan een hond dat jouw huis niet de juiste plek is.
bijvoorbeeld met levy.hij kwam van een oudere vrouw,die hem herplaatste omdat haar geestelijk gehandicapte volwassen zoon erg nerveus van hem werd.bij ons in huis werd hij erg gestresst door de kids,want hij was geen kleine kinderen gewend,en ging extreem slopen,ook nog na een half jaar,en echt de hele dag door.
uiteindelijk heb ik hem herplaatst bij een oudere vrouw,en daar vond hij de rust die hij nodig had,en gewend was.hij sloopt daar niets.
ik heb daar zoveel commentaar op gehad,terwijl het voor mijn gevoel nu goed is,zowel voor levy,als voor ons.
django heb ik moeten herplaatsen omdat hij constant probeerde te drinken bij mijn rottweiler-teef.die daardoor schijnzwanger werd en bleef.zè kreeg een giga tepel-ontsteking met hoge koorts,en moest opgenomen worden.
ik heb django toen herplaatst bij een vriend,waar hij nog steeds woont,en heel gelukkig is.
soms MOET je wel,ookal zegt je hart van niet.

Als je een herplaatser neemt, dan weet je waar je aan begint. Het verleden ken je niet en gewoontes zijn er al in geslopen. Ik vind dat je daar vooraf heel erg goed bij stil moet staan. Je kunt pas aan een herplaatser beginnen als je hier bewust van bent en een hond de tijd geeft. Vooraf weet je dat de hond eigenschappen kan hebben die niet helemaal naar jouw wens zijn. Of je moet je er op voorhand bij neerleggen, of niet voor de match kiezen. Ook als je al een hond hebt, zoek dan eentje erbij waarbij de honden elkaar op voorhand enigszins mogen.
De ene hond zal na een week op zijn plek zijn, de meeste herplaatsers hebben wel een aantal maanden nodig om helemaal thuis te zijn.
En redenen van 'werk nu weer full-time' die ik vaak in het asiel heb gezien toen een herplaatser weer terigkwam, vind ik echt om woedend over te worden.

nee,dat is ook geen excuus.maar dat bedoel ik ook niet.

Wat Renske beschrijft is ook hetgeen waar ik enorm boos over kan worden en zo zijn er tal van voorbeelden !

Maar wat jij zegt Karin, daar heb ik het volste begrip voor, het was gewoon beter en je zocht ook voor prima oplossingen voor de honden ! Dat is enkel toe te juichen !
Jij bent er volgens mij dan ook totaal de persoon niet naar om een hond weg te doen zonder reden en er dan maar iets bij te verzinnen ! Er zijn spijtig genoeg andere mensen, die het niet zo goed voorhebben als jij !!!

haha,bij ons in het asiel kwam iemand een duitse dog brengen,omdat hij te groot was geworden!
dat was echt de stomste reden die ik ooit heb gehoord.waarom koop je dan een dog???

zolang het voor de hond het beste is is het goed toch

Nee roy_c, want dat zijn vaak mensen die daarna weer een andere herplaatser nemen en dan blijven zeulen met een hond.

ja,maar renske,hoe kun je dan weten of een herplaatser in je gezin past,als je het niet probeert?vaak zijn het zwervers,waar niets over bekend is,alleen wat je in het asiel ziet,en daar is het niet bepaald een thuis-situatie

idd, maar dan is het voor de hond die weg is toch beter? en misschien klikt het dan met de volgende herplaatser wel. ik zeg ook niet dat je dat 10 x zo moet doen. maar je kan pech hebben dat et simpelweg niet klikt of gaat

juist roy,dat bedoel ik.dank je

In sommige gevallen, zoals je zelf ook al noemt, is het idd. beter om een herplaatser te herplaatsen.

Sire is een herplaatser en die is hier helemaal op zijn plek. Ik merkte wel dat het moeilijker was een band met hem te krijgen. Na de herplaatsing is hij 6 maanden depri geweest waarvan 1 maand flink. Nu hoort hij echt bij ons.

Kater Rood is een ander verhaal. Toen wij hem van straat plukten was hij op sterven na dood. Wij hebben hem laten opereren en bij mijn moeder geplaatst. Mijn moeder en hij waren geen goede match, Rood was veel te pittig voor haar. Ze werd zelfs bang voor hem. Wij hadden toen zelf een heel timide kater, Tickety-Boo, die bij ons was gekomen omdat zijn vorige baasje niet goed met zijn gezondheidsproblemen kon omgaan. Onze andere kater Djingiz sneeuwde Tickety-Boo helemaal onder. Dus toen hebben mijn moeder en wij geruild. Tickety-Boo ging naar mijn moeder, Rood woont nu bij ons.

Rood was helemaal verliefd op een goede vriend van ons. Hij was er niet weg te slaan. Die goede vriend heeft een keer drie weken op Rood gepast. Het was duidelijk dat Rood daar gelukkiger was. Dus van ons mocht hij daar blijven. Helaas zag de vriendin van de vriend dat niet zitten (Rood is 17 en is chronisch ziek wat ons ca. €50 aan medicijnen in de maand kost) Maar voor Roodje was het beter geweest als hij een derde maal herplaatst was.

Tickety-Boo is trouwens gelukkig bij mijn moeder.

Ik vind het soms een beetje vervelend dat herplaatsers zo worden aangeraden aan werkende mensen. Terwijl Sire bijna net zoveel werk was als een pup in het begin.

toen ik in het asiel werkte,had de da een enorme hekel aan perzen.hij liet ze bijna altijd inslapen,omdat ze klitten hadden,snotneuzen en soepogen.
ik heb ook niets met perzen,maar ik nam ze mee naar huis,lapte ze weer op,en gaf ze dan weg aan mensen die wel iets met perzen hadden.
bij honden is herplaatsen een groot taboe,terwijl met paarden niks anders gebeurt dan verkopen en kopen.
ik snap ook niet waar het verschil in zit,want ook paarden hechten zich aan mensen.