Bullterrier en kinderen

Goedendag!

Wij zijn aan het overwegen om een bullterrier pup in huis te nemen. En ik ben heel benieuwd naar de ervaringen van mensen met kinderen en een bullterrier.

Een betere "jeugdhond" had ik me niet kunnen wensen. Ze zijn wel lomp en de pups bijten erg hard. Maar ze zijn over het algemeen erg tolerant naar de kinderen en kunnen tegen een stootje (de kids soms niet, die zullen wel ondersteboven gelopen worden enz)

Is dat dan de enige hond, want in je profiel zie ik nog een hondje?

Ik vind ze trouwens wel leuk en ok. Geen ervaring zelf met type hond in combi met kinderen. Afhankelijk van hoe ze opgevoed worden zijn het wel leuke honden.

Eerlijkheid gebied me wel te zeggen dat een bepaald gezin nu de tweede in huis heeft, ooit hadden ze een herplaatser en vol lof waren ze tot de hond te fel werd naar de kinderen. Toen was hij niet leuk en is weggedaan.

Nu hebben ze er weer een, en was echt een leuk pupje, maar nu is hij niet leuk meer.  Maar komt meer door de volwassen eigenaren. 

Een volwassen bullterriër is best een flinke en sterke hond.

Ik denk té sterk voor kinderen, dus zij zullen hem niet uit kunnen laten.

" Een volwassen bullterriër is best een flinke en sterke hond.
Ik denk té sterk voor kinderen, dus zij zullen hem niet uit kunnen laten. "

jantien

Kinderen tot de leeftijd van een jaar of 12 zouden überhaupt geen hond moeten uitlaten.

@ TS. Ik heb zelf geen kinderen, maar kan genoeg BT-eigenaren met kinderen, fokkers die destijds jonge kinderen hadden. Ging en gaat prima en natuurlijk is een bull terriër sterker en lomper dan een jack russell. Daarentegen tolereren ze heel erg veel van kinderen. En opvoeding is natuurlijk een belangrijk iets, zowel voor de bull als zeker ook voor de kinderen.

Hier informatie van een fokker waar hij de BT samen met kinderen beschrijft.

https://ultimatejoys.com/de-bull-terrier

Er is hier nog iemand op HP met een mini BT, ben haar naam even kwijt, zij heeft volgens mij ook nog een redelijk jong kind, in ieder geval eentje.

Het zijn wereldhonden, verreweg het allerleukste ras , maar de opvoeding is een aardige kluif 

Denk er goed over na, ook zeker in combinatie met je huidige kleine senior. 

Wij hebben wel gewacht tot onze zoon wat ouder was, de puppytijd was wel heftig haha maar nu gaat het echt perfect. Ze zijn helemaal gek op elkaar. Wij hebben wel een mini dus niet zo groot en mega sterk. Ze is helemaal leuk met alle kinderen, alleen wat enthousiast en lomp. Mijn vriendin heeft een zoontje van 3 en die komen regelmatig op bezoek en dan wil ze wel constant bij hem in de buurt zijn en vooral de eerste 10 minuten rent ze hem omver of duwt ze haar hoofd tussen zijn benen, paardjerijden haha hij is wel stoer want kan me voorstellen dat niet elk klein kind daar tegen kan

Mijn zoon is nu 13. Hij mag haar soms uitlaten, maar liever niet. Wij wonen in een flat en veel hondeneigenaren hier hebben niet zulke leuke honden en er zijn ook veel bewoners die bang zijn en daar reageert ze weleens op.

Oh ik bedoelde jou en dacht je zoon jonger was, haha.

Helemaal eens met Hannah. Die ik heb gekend? Kende hun eigen kracht en gewicht niet, riante lomperikken met spelen dus. Verders echt super lief, aanhankelijk en vormde ook echt een team met de kinderen. Wat me ook is opgevallen aan dit ras? Is dat ze ook snel door hebben wie wel of niet wilt ruig spelen. Ik had er geen zin in, dus lagen ze lekker op schoot bij me. Zijn wel trekkertjes aan de lijn hihi, dus dat vergt wel enige training om de aandacht op jouw te laten blijven.

" Een volwassen bullterriër is best een flinke en sterke hond.
Ik denk té sterk voor kinderen, dus zij zullen hem niet uit kunnen laten. "

jantien

Kinderen moeten zo wie zo nooit alleen een hond uitlaten. Wat gebeurt er als een andere hond op jouw hond afvliegt. Kind trauma oke maar hond wellicht gewond. 

Bullterriers zijn wereldhonden. 

Hij was bijna 12 toen we haar kregen, tijd gaat hard haha 

Ben ik hélemaal met je eens hoor. Ik ga ook graag een straatje om als ik een klein kind met een te grote hond zie....

Ik heb er een aantal gekend en woon tegenover een mini nu.

De 4 die ik kende van heel dichtbij waren te dik en erg lui, wilde niet wandelen en zeer zeer koppig.

Allemaal teven van verschillende eigenaren trouwens.

Het was de bedoeling dat ik ze mee nam met uitlaten maar dat was onmogelijk.

Op een teef na konden ze niet met andere honden overweg ondanks dat ze van pup af meegingen met de uitlaatservice tot ong. 2 jaar toen ging het niet meer.

Met kinderen waren ze wel neutraal, die negeerde ze gewoon.

Een teefje die ik wel eens meenam naar het bos met mijn eigen honden moest ik heel erg mee uitkijken dat ze niet in de werkmodus kwam want dan maakte ze echt serieus schade bij mijn honden of honden die in het bos liepen. Terwijl ze zo zonder spel gewoon een schat was. Maar ook weer erg koppig, als ze geen zin had bleef ze gewoon staan en je strak aankijken maar lopen deed ze echt niet.

Nu woont er een tegenover me, heel lief met kinderen, teefje, ook een mini, net een jaar oud, maar deze gaat echt voor de kill als er andere honden langs lopen en zo is er ook al een kind gebeten door haar toen de eigenaar midden op de weg stilstond met hond die werd geaait door buurtkinderen. Teefje reageerde op mijn honden en beet dus een van die kinderen.

Ik weet dat de eigenaren echt liefhebbers zijn van het ras maar hun het opvoeden gewoon niet lukt.

Bij iedere langslopende hond springt ze gewoon tot bloedenstoe tegen het raam op.

En dan ken ik nog een mini reu, die uit Engeland is geïmporteerd en uit een werklijn komt, deze is van pup af aan al niet sociaal naar mensen en dieren.

Zo scherp dat je er niet langs kan lopen zeg maar.

Ik kom ze 6x per jaar tegen op evenementen voor politiehonden waar deze hond niet voor onderdoet in drive voor de mechelse herders, als hij groter zou zijn, beter trainbaar en socialer dan kon hij gewoon als politiehond aan het werk, hij is net zo moedig en vasthoudend iniedergeval.

Overgens doet ze er ook wedstrijden IGP mee waar hij heel goed in is.

Voor mij weegt het wel mee of een hond goed te trainen is als je kinderen hebt, in dit dichtbevolkte land kom je gewoon overal honden en mensen tegen. En zoals bij iedere hond kijk goed naar de lijnen en hoe sociaal de ouders zijn.

" Ben ik hélemaal met je eens hoor. Ik ga ook graag een straatje om als ik een klein kind met een te grote hond zie.... "

jantien

Ik heb er zelf ooit nog een heel gezeik mee gehad. Meisje van 12 was haar boomertje aan het uitlaten en mogt deze niet loslaten van haar ouders. Toch gedaan en hondje was aangereden en dood.

Staan die ouders dus bij mij voor de deur omdat dochter had gezegt dat hondje was doodgebeten door een grote herdershond en die van mij leek er het meeste op haar beschrijving.

Kon niet want ik was werken rond dat tijdstip, dagen later pas toen de dierenarts had verklaard dat diertje door een aanrijding om het leven was gekomen en niet door een andere hond kwamen ze er dus achter dat ze het hondje wel had los gelaten en deze er vandaar was gegaan op een plek waar ze niet eens mogt komen.

Of de keren dat ik gewoon in de wijk kinderen achter me aan heb gehad met mijn niet sociale uitlaathond van de buren, want ja ze moeten en zouden kennis maken met elkaar..... je snapt dat dat niet handig was. Kind janken omdat ik het niet wilde.