Mechelse herder en reuma

Goedemorgen, 

2 jaar geleden schafte ik mijn eerste hond aan, een mechelse herder reu van toen 1 jaar oud. Al snel kwamen er een hoop problemen naar boven. Uitvallen,grommen, happen enz. Gedragstherapeut, cursussen maar het mocht niet baten. Ons huishouden was nou eenmaal de druk, hij kreeg teveel prikkels en kon ze niet kwijt. Dit resulteerde helaas na een anderhalf jaar knokken in herplaatsing.

Sinds 3 maanden geleden hebben we een chihuahua kruising reu. Lief beest, gehoorzaam, doet het super goed! Maar het verlangen naar een mechel blijft. Het was niet enkel mijn maatje maar hij hielp me ook nog eens heel goed door mijn overprikkeldheid heen. Iets waar ik heel veel baat bij heb.

Er zijn echter wat dingen veranderd in de situatie. Ik werk niet, heb 2 naar school gaande kinderen dus heb in principe tijd genoeg om met de hond(en) bezig te zijn. Wandelen, fietsen, speuren enz. Er is echter 1 probleem, ik heb reuma waardoor het me niet elke dag lukt om uren te wandelen. Ene dag beter dan de andere dag, op de slechte dagen zou het een kleinere wandeling of kortere fietsroute worden. Op die dagen zouden we ons thuis bezig kunnen houden met hersenwerkjes.

Omdat het met mijn herplaatser volledig fout is gegaan en dit me nogsteeds veel zeer doet wil ik deze keer de goede keuzes maken en goed voorbereid zijn en daar komen de volgende zaken bij kijken.

Reu of teef ivm de reu die we al hebben.

Wandeling, is een dag of 2 tussendoor korter of niet lang wandelen probleem?

Waar let ik op? Werklijn, showlijn?

Uiteraard gaan we naar de hondenschool voor de nodige cursussen.

Vroeger heb ik een mechelse herder gehad bij mijn ouders, dus ras ervaring is er wel.

Wellicht kun je zelf nu over een herplaatser nadenken? eentje die wat ouder is en het minder erg vind als er een dag minder gewandeld wordt.

Zo kun je de hond ook een paar keer bezoeken om te kijken of er een klik is en dit een hond is die past in je gezin.

Hebben jullie iets geleerd van die vorig situatie, waarom hij uitviel, gegromd heeft etc? Heb je een goede gt in de arm genomen, of een herderdriller...

Ik zou dus als je achteraf denkt dit of dat had anders gemoeten, je nog eens goed in gaat lezen over de nieuwste inzichten op het gebied van omgaan met honden, je verdiepen in communicatie met honden, en jullie situatie er nu wel geschikt voor is, er zeker voor gaan ondanks de reuma. 

(in Berlijn zit een heel goede arts, internist Andreas Michelsen, hij zou tachtig procent van de reumapatienten blijvend kunnen helpen, https://zorgnu.avrotros.nl/hulp/hulpartikelen/item/wat-is-het-effect-van-vasten-bij-reuma/) 

Ook hij meent dat sporten en bewegen voor reumapatienten heel goed is. En als het dan eens een dagje wat minder gaat, is dat ook niet zo erg.

Denk ook aan naar een goede fokker gaan die test op erfelijke afwijkingen en de pups goed socialiseert.

showlijn vind ik vaak te angstig, die vind ik nooit een aan te raden keuze. Voordeel is dan wel dat die vaak wat kleiner/smaller zijn.

Een goede stabiele werklijn, niet te hevig, niet te kalm is een ideale hond. En daar zijn er zat van.

Met mijn jongste wandel ik ook niet elke dag, het biedt hem hem allesbehalve rust dus ik doe vaak alternatieven.

Ik geloof daar nooit zo in in dieeten enzo.

Als je verrekt van de pijn(ik heb artritis,nu rustig) ga je geen dagen minder eten.

Een mechelaar het gewicht van de hond  is denk ik nogal veel voor je gewrichten,hoewel je ook de hond om je middel kan doen,de lijn dan he

Wij hadden een spaniel en jazz nu.

Door andere omstandigheden kan ik hem niet uitlaten,toen ik het wel deed nam ik een riem met een zacht handvat en tuig.

Als ik van tevoren  zou weten dat ik een lichamelijke beperking heb dan zou ik nooit voor een hond kaliber herder kiezen,eigenlijk voor geen enkele sterke hond die nog opgevoed moet worden,iedere hond trekt in het begin,durft uit te vallen uit speelsheid zeker als ze jong zijn,trekken en willen spelen en die klappen die je dan op je lijf/handen krijgt.

Het is niet zo dat ze vanaf dag 1 keurig aan de riem lopen,dat kost tijd moeite.

" Als ik van tevoren  zou weten dat ik een lichamelijke beperking heb dan zou ik nooit voor een hond kaliber herder kiezen,eigenlijk voor geen enkele sterke hond die nog opgevoed moet worden,iedere hond trekt in het begin,durft uit te vallen uit speelsheid zeker als ze jong zijn,trekken en willen spelen en die klappen die je dan op je lijf/handen krijgt.
Het is niet zo dat ze vanaf dag 1 keurig aan de riem lopen,dat kost tijd moeite.
 
 
  "

Monique

Dat is het probleem niet, het zit hem vooral in mijn heupen en benen. Ik heb ook nog een partner die helpt in de opvoeding en gaan wandelen. Ik ben gelukkig niet alleen. Trainen en oefenen is geen probleem ik heb in principe tijd zat en heel veel geduld. Wel is het als ik meer wandel en beweeg ik minder last heb van mijn klachten. Ik liep met de herplaatser uiteindelijk makkelijk 10km per dag.

Bij reuma heb ik toch een ander beeld,daarvan mijn reactie.

Ik heb bekkeninstabiliteit. Niet helemaal te vergelijken met reuma, maar qua trekken wel. Mijn grote kees weegt 16 kilo, als ik veel last heb is dat echt te veel als hij zou trekken. 

Echt, begin er niet aan. Zoek een ras wat dezelfde aanleg heeft maar lichter is. Het schipperke bijvoorbeeld.

Misschien kun je iemand in je omgeving vragen om een enthousiaste jonge hond uit te mogen laten, en dan goed bij jezelf na te gaan of je het trekken van een jonge hond lichamelijk aankan. Het is namelijk wel goed advies om rekening mee te houden. Ik heb geen reuma, wel elke dag veel pijn, en ik heb een border collie. Die loopt nu altijd naast, maar de eerste 2 jaar duurde het even voordat het kwartje viel en trok hij altijd aan de riem. Voor mij was dat wel te doen, maar misschien levert het voor een ander vooral veel pijn en frustratie op, en dat voelt de hond ook. Maar verder lijkt me dit het enige bezwaar, aangezien je genoeg uitdaging wilt bieden. Hersenwerkjes op dagen dat het niet gaat om lang te lopen is een uitstekende oplossing. Hier is de hond dan ook helemaal voldaan wanneer hij mentaal aan het werk gezet wordt. 

De hond die jou hielp bij overprikkeling, was dat dezelfde hond die zelf overprikkeld was en herplaatst moest worden?

Je hebt nog maar net een nieuwe hond, een chihuahuakruising. Is hij dan geen maatje voor je waar je mee kan wandelen en tijd mee doorbrengt?

Persoonlijk zou ik eerst op hem inzetten, met hem een fijne vriendschapsband opbouwen en hem beter leren kennen. Dan kan je op termijn nog altijd zien of je genoeg kracht en energie hebt voor een tweede hond erbij.

" Als ik van tevoren  zou weten dat ik een lichamelijke beperking heb dan zou ik nooit voor een hond kaliber herder kiezen,eigenlijk voor geen enkele sterke hond die nog opgevoed moet worden,iedere hond trekt in het begin,durft uit te vallen uit speelsheid zeker als ze jong zijn,trekken en willen spelen en die klappen die je dan op je lijf/handen krijgt.
Het is niet zo dat ze vanaf dag 1 keurig aan de riem lopen,dat kost tijd moeite.
 
 
  "

Monique

Gelukkig is dat eruit te trainen en is dat niet iets blijvend. Ik overweeg weer een herplaatser al ik dat wel eng vind na deze nare ervaring. Het is even overwegen waar ik goed aandoe, ik ben dol op het ras en kan ze zeker aan, alleen na deze ervaring ben ik gewoon enorm voorzichtig geworden betreft herplaatsers en wil ik als ik voor een pup ga de goede keuze maken. Ik ben gelukkig niet alleen, hier nog 2 mensen in huis die de hond kunnen uitlaten dus ook daar zit eigenlijk weinig probleem in. 

" De hond die jou hielp bij overprikkeling, was dat dezelfde hond die zelf overprikkeld was en herplaatst moest worden?
 
Je hebt nog maar net een nieuwe hond, een chihuahuakruising. Is hij dan geen maatje voor je waar je mee kan wandelen en tijd mee doorbrengt?
Persoonlijk zou ik eerst op hem inzetten, met hem een fijne vriendschapsband opbouwen en hem beter leren kennen. Dan kan je op termijn nog altijd zien of je genoeg kracht en energie hebt voor een tweede hond erbij. "

Alaska's Finest!

Voor mijn man is het een maatje, ze zijn helemaal gek samen. Het is geen hondje wat bij mij past kwa karakter en ras. Het is een terrier kruising, een best zelfstandig hondje wat er weinig toe doet wat de baas doet. Ookal is hij jong, hij doet liever zijn eigen ding. Een mechel staat het liefst overal met de neus bovenop, is graag bij de baas, met de baas, en dat mis ik zo enorm. Het gezelschap, alles samen doen. Onze chihuahua mix boeit het allemaal vrij weinig. Ik doe echt veel met hem, wandelen, spelen, trainen, trucjes oefenen, neem hem overal mee naartoe maar hij ligt liever bij de baas savonds dan bij mij. 

Ik denk dat je ook enorm van een Tervuerense gaat houden en is misschien toch net iets makkelijker. De socialisatie is misschien niet zo gemakkelijk, maar voor u zeker geen probleem. In ieder geval, een Mechel of een Tervueren ... hoeft denk ik niet echt een probleem te zijn omdat je reuma hebt. Je bent gelukkig niet alleen en onze Belgen zijn wel werkers, maar dit wil niet persé zeggen dat je zelf ook altijd al je kilometers moet afleggen. Je kan ze gemakkelijk laten werken zonder jezelf moe te maken. Je kan zoekspelletjes en dergelijke doen. Ik zie daar niet direct problemen in. 

De asielen zitten wel vol met Mechelaars waarmee het is misgegaan. Tervuerense zie je veel minder in de asielen. Komt het omdat ze minder gekweekt worden of omdat ze makkelijker zijn? Ik weet het niet. Een herplaatser met rugzak lijkt me wel niet al te makkelijk. Als je geluk hebt kan je misschien wel een goed gesocialiseerde en opgevoede herplaatser vinden, maar ik denk dat meestal een pup makkelijker zal zijn.

Ik zie het vaak fout gaan met Mechelaars, maar ik zie dan ook veel mechelaars die gewoon als waakhond worden genomen en waar verder niet naar wordt omgekeken ... ze mogen enkel heen en weer rennen achter de omheining. Niettemin heb ik toch wel een heel grote zwakte voor de Tervueren. Je zal er vast ook niet aan kunnen weerstaan. Zoveel aandacht dat die hebben voor u ... enorm ... zalig !

Ik weet niet of je dit nog leest want het is al een tijdje geleden maar waarom perse een Mechelaar?

Er zijn heel veel rassen met die eigenschappen. Ook fysiek kleinere honden. Ik zou gewoon wat breder gaan kijken. En als je zelf van nature prikkelgevoelig bent, zijn rassen met deze eigenschappen niet altijd de meest handige keuze. Ze spiegelen vaak enorm. Hoewel ik ook combinaties ken waar het goed gaat. Daar zou ik ook even over nadenken.