steriliseren

 Voor de eerste loopsheid,  geloof me dat er incontinentie zit aan te komen, en nee daar moet je het niet voor laten als het medisch noodzakelijk is......en je hebt een groot ras, na castratie ontwikkelt de reu en teef buikvet.

Dierenkliniek bron....... Slecht werkende kringspier Dit is de meest voorkomende oorzaak van onbewust urineverlies bij de hond. Het komt vooral voor bij een gecastreerde teef omdat in dat geval de geslachtshormonen wegvallen na de ingreep. Het beïnvloedt de spanning van de plasbuis, die dan niet meer goed kan sluiten. Wanneer de castratie plaatsvindt voor de eerste loopsheid, is het risico vergroot. Bij grote rassen met overgewicht kan er meer druk op de blaas komen te staan, waardoor de kans op urineverlies groter is.

Bedankt voor alle reacties,

Ik heb zelf het gevoel dat mijn DA het wel om het geld doet, vandaar mijn vraag ook hier. Persoonlijk vind ik het nogal een grote stap om in een gezond lichaam te snijden en vraag me echt af of sterilisatie kanker voorkomt. Wij, mensen laten onze baarmoeder of eierstokken  ook niet verwijderen om kanker te voorkomen.....

Ik zal me inderdaad in de voor en nadelen verdiepen, voor zo ver ik dat nog niet gedaan heb.

Heb net de encyclopedie gelezen, de keus wordt hierdoor nog moeilijker :)? Mijn gevoel zegt niet doen maar als ik alle reacties lees weet ik het niet meer. Baarmoeder ontsteking wordt met 23% verminderd. Mijn DA zei dat ieigenlijk alle teven die niet gecastreerd zijn dit krijgen.......

Als ik zelf een teefje zou hebben zou ik even aankijken, denk ik, hoe de loopsheid elke keer verloopt. Gaat dat allemaal vlot, zou ik afwachten. Zeker als het een hond is met langharige vacht zou ik (zoals Maart ook al aangaf) wel even 2 keer nadenken.

Ik heb vroeger wel een teefje laten steriliseren omdat ik ook tegelijkertijd een intacte reu had. En ik zat niet op een oepsnestje te wachten en de honden steeds scheiden ben ik ook niet voor.

Uiteraard zijn er dierenartsen die niets liever doen dan opereren. Oh ja zeker wel! Gelukkig zijn er ook nog anderen. Het is belangrijk een goeie dierenarts te vinden. Soms ben je beter iets verder te rijden voor een goeie dan de eerste de beste kortbij huis te nemen bv. Valt me op dat als ik ervaringen met mensen deel over dierenartsen hier kortbij die ik niet goed vind, mensen daar totaal geen oren naar hebben. Kortbij is gemakkelijk, dus kortbij. Redenering die ik totaal niet snap.

 Nee, maar na een bepaalde leeftijd, kan je meedoen met een bevolkings onderzoek, voor een uitstrijkje, zodat baarmoeder kanker in een vroeg stadium kan worden opgespoort. Ook voor borstcontrole, dat is niet voor niets.

Er zijn vrouwen, waarvan de moeder een bepaalde vorm van borstkanker heeft, bijna altijd metfatale afloop, die hun dna laten controleren, hebben ze het kanker gen, laten sommige prefentief hun borsten verwijderen! 

Teven krijgen vooral tumoren bij de borstklier. Ook is er bij ongecastreerde teven een verhoogde kans op baarmoeder ontsteking. Als ze zelf een nest hebben gehad, is de kans op tepeltumoren en een baarmoederontsteking weer kleiner.

Er is hier een topic over baarmoederontsteking, niet altijd heeft de teef dit overleefd!

Een dierenarts verdient uit eindelijk meer, om een teef niet te castreren. Dan komen later vanzelf de tepels, die verwijdert moeten worden. Als het bij één tepel zit, volgen er meestal meerdere.

Bovendien, een risico volle spoed operatie, van een dood zieke meestal oudere hond, met baarmoeder ontsteking, met alle nazorg.

Dat gaat je een hoop kosten.

Ik heb zelf een oud teefje, dat door haar leeftijd hartproblemen gekregen heeft en niet gesteriliseerd/gecastreerd is. Ze heeft enkele jaren geleden voor de eerste keer baarmoederontsteking gekregen. Door haar hartproblemen was het een te groot risico om haar dan nog te castreren. De baarmoederontsteking is tijdelijk weggegaan door antibiotica, maar is regelmatig weer teruggekomen. Mijn hondje is daar dan ook steeds écht heel ziek van. Ik heb dus enorm veel spijt dat ze niet gewoon gecastreerd is toen ze jong was. Ze heeft nu ook melkkliertumoren waarbij een operatie ook heel risicovol is vanwege haar hartproblemen en de dierenarts vermoedt een grote tumor in haar baarmoeder waaraan ze uiteindelijk waarschijnlijk zal overlijden. Dit alles had dus gemakkelijk voorkomen kunnen worden als ze gecastreerd was wanneer ze nog jong was. 

Natuurlijk begrijp ik dat castreren ook nadelen heeft, dus dat je daarmee ook weer dingen kunt krijgen waardoor je spijt hebt van de operatie. Helaas heb ik ook bij andere diersoorten zoveel nare ervaringen met baarmoederontstekingen (katten-niet van mijzelf, fretten, hamsters, mensen ;-) ) dat ik echt het gevoel heb dat elk dier daar op oudere leeftijd toch wel heel gevoelig aan wordt en dat het enorm veel voorkomt. En op oudere leeftijd kan je dan vaak niets doen of is het veel meer risico. Wanneer het dus kan om te castreren, heeft dat ondertussen echt wel mijn voorkeur gekregen voor bijna alk dier (behalve hamsters, omdat een operatie daarvoor gewoon echt wel te zwaar is). 

Ik zit ook nog steeds in twijfel. Mijn dierenarts heeft me ook gewaarschuwd voor baarmoederontsteking, maar laat het aan mij (als ik me er niet goed bij voel, niet doen, heeft hij me gezegd).
Daya is nu 3 en een half jaar en nog intact. Ik ben zelf heel erg bang voor gedragsveranderingen  en "enorme" gewichtstoename (ze heeft daar best wel aanleg voor). Haar loopsheid is heel erg regelmatig en met het nodige aan piepbeestjes opruimen, is de nestdrang ook snel weg. 
Wel wordt ze een waar duiveltje, net voor ze gaat vloeien...  Dat slaat 180 graden om als dat over is. Dan krijgt iedere reu haar achterste van dichtbij te zien (als het aan haar lag). 



Ik vind het ook moeilijk hoor.  Vooral als je dan verhalen leest van honden die een baarmoederontsteking niet overleefd hebben. 

 Als jij het gevoel hebt dat je da het wel om het geld adviseert,dan zou ik een andere da zoeken als ik jou was.

Ik heb mijn vorige boxer teef op de traditionele manier laten steriliseren (castreren) vóór haar eerste loopsheid, toen zij ong. 12 maanden was.

Zij is nooit incontinent geworden, een ijzersterke blaas tot aan haar dood vorig jaar met 13,7 jaar.

Zij heeft in de loop der jaren 1x een mastocytoom op poot gehad (geopereerd) en syndroom van cushing met 10 jaar (toen werd haar vacht pas slecht).

Mijn huidige boxer teef heb ik als herplaatser gekregen met 11 maanden oud en zij was toen aan het einde van haar eerste loopsheid.

Na ong. 100 dagen heb ik haar laparoscopisch laten steriliseren omdat ik de operatie destijds bij Mickey best ingrijpend/pijnlijk vond, de laparoscopie was voor Jane zelf niet belastend.

Het is iets duurder maar ik vond het zeker de moeite waard, zij heeft er totaal geen last van gehad.

Dank jullie wel voor alle reacties. Ik vind het moeilijk om een keus te maken (ben een echte twijfelaar pfffff haha, en weet gewoon niet waar ik goed aan doe).

Ze is nu 20 maanden, en is 2 x loops geweest, zonder problemen. Drupjes bloed ruim ik gewoon op, heb daar geen probleem mee. Natuurlijk is haar gedrag wel wat anders maar niet overdreven. Nu is haar gedrag een groter probleem als je het een probleem kan noemen want ook daar heb ik niet zo'n moeite mee. Gewoon een ondeugende puber.

Mijn DA wilde al gelijk een afspraak maken voor de sterilisatie, maar mijn gevoel en verstand liggen nog niet op een lijn. Vandaar ook mijn vraag hier. Ik ken een teefje die baarmoederontsteking had en dat was ook bijna te laat, maar ken ook teefjes die nergens last van hebben gehad en ook gewoon oud zijn geworden. 

Ik had altijd zoiets van ik laat niet snijden in een gezond lichaam, wilde mijn reu eigenlijk ook niet laten castreren, maar door zijn gedrag moest ik wel en heb daar nooit spijt van gehad.

Echter, bij een teefje is de operatie zwaarder en dat maakt het voor mij ook zo moeilijk. 

Zucht.......... Twijfels twijfels twijfels

Zijn er vaak gedragsveranderingen bij teven als ze gecastreerd zijn? Worden ze rustiger, liever t.o.v andere honden, makkelijker of juist het tegenovergestelde.....

Ons jongere hondje hebben we wel laten castreren (dus ook door de problemen met onze oudste) en bij haar hebben we totaal geen gedragsverandering gemerkt eigenlijk  Ook verder geen verandering in vacht, toename in gewicht of andere problemen. Ze is wel kortharig. 

Van de castratie zelf had ze heel weinig last. Af en toe probeerde ze wel eens aan de draadjes te plukken, maar verder leek ze er geen problemen mee te hebben. Ze was eigenlijk al van de volgende dag terug de oude 

Dus mijn ervaring is eigenlijk alleen maar positief. Maar het gaat dan natuurlijk maar over 1 hondje. 

Teefjes kunnen iets veller worden. Ik heb nooit iets gemerkt

 Feller.

"  Feller. "

Paddy's Mate (Kees)

 Dank je, ik en mijn taalvoutjes

Ze kunnen wat pittiger worden.

 Door de jaren heen hadden we 3 teven,nu 1 en wij merken geen verschil.

ik merk geen verschil als ze geholpen zijn.

ik doe het als ze 1x loops zijn geweest.

nooit geen problemen gehad,maar nu een gevoelige witte herder die incontinent is.

heb ik nog nooit gehad met alle honden niet.

ze is nu 10 en het gaat op en neer.

soms tijden geen last en dan weer een tijdje wel weer grote plassen.

heb een klein hondje gehad met een hartruis die niet geopereerd kon worden,maar kreeg tepel tumoren,heb haar uiteindelijk moeten laten inslapen.

ze zat helemaal onder,ze is wel 12nog geworden.

heb nu nog een herder die net loops is geweest voor de eerste keer,op leeftijd van 14 maanden en twijfel nu of ik het zal doen of nog een loopsheid zal afwachten.

ze veranderen niet van karakter,ik vind ze juist makkelijker worden.

en aan de vacht zie ik ook geen verschil.