Honden wild na uitlaten?

balou rent alleen door de kamer,
vooral als het heeft geregent,dan gaat die zich aan de bank droog wvrijven,en dan rent hij weer een rondje.pakt zijn bal of knuffel en daagt ons uit om tespelen.maar poten of bek aflikken heeft hij nog nooit gedaan.
stress is het in mijn ogen iedergeval niet.
dan heb ik het wel over mijn hond he.!!!!.

tja zulk soort boeken lees ik nooit,
ze kunnen altijd wel denken te weten hoe het precies zit,maar ze kunnen niet in de hond zijn kop kijken.
of vragen hoe hun nu denken.
ik zeg zeker niet dat het onzin is er zal was wel een kern van waarheid inzitten.
een p denk ook vaak te weten hoe jij precies denkt,en wat er aan de hand is omdat het toevallig in een boekje staat.

maar dit is mijn mening het is niet mijn bedoeling om iemand aantevallen.
zeker ook niet jou ilja dus vat het niet verkeerd op.

Hoi,

Merk vaak dat wanneer er over stress bij honden gesproken wordt mensen snel denken dat het negatief is. Maar op zich is stress niks meer dan "een vorm van spanning die in het lichaam van mensen of dieren optreedt als reactie op externe prikkels en die gevolgd wordt door een bepaald patroon van fysiologische reacties". (even nette en duidelijke uitleg overgenomen vandaar tussen haakjes)

Sommige mensen en zo ook dieren kunnen minder hebben dan andere en zullen door bepaalde gedragingen laten zien dat het genoeg voor ze is geweest. En daarnaast is niet alle stress negatief, je hebt ook positieve stress maar in beide gevallen zullen mensen/dieren hiervan moeten herstellen.

Uiteindelijk kent iedereen zijn of haar hond het beste en zal de signalen gaan herkennen waarmee je hond aangeeft of iets te veel is of niet. En als je daarnaar kijkt en naar handelt blijft het voor hond en baas leuk en hanteerbaar.

Loekie is ook een hondje dat snel overprikkeld is. Toen ik haar pas had waren rondjes van 10 minuten echt meer dan genoeg want ze was gewoon kapot. Ondertussen kunnen we lekkere wandelingen maken maar geregeld zal ik toch nog een stap terug moeten doen omdat ik zie dat het teveel is (en niet dat ik dan gelijk acuut bij de eerste signalen omkeer maar bv wel mijn tempo aanpas).

Ook dit niet om iemand aan te vallen maar moest het even kwijt

Groetjes Elvira

Hoi Roxanne,

Ik ben het met je eens dat je een hond niet in zijn kop kunt kijken, maar ik denk dat dergelijke boeken geschreven zijn na uitgebreid onderzoek. Hier op het forum is bijvoorbeeld een heel mooi topic over de oudere hond te vinden, ik was verbaasd! het klopt allemaal en als ik het vergelijk met de mens (zit 25 jaar in de ouderenzorg). Zijn er opvallend veel overeenkomsten met mensen, heel bijzonder vind ik dat, ook omdat ik heel erg veel herkende naar mijn oude boxer (twee jaar geleden overleden).
Je word in ieder geval wat wijzer door te lezen ook al ben je het niet overal mee eens.

Groetjes Christel

Hier is het vooral een kwestie van verkeer en voetgangers. We wonen in het centrum, in een rustige wijk, dat wel. Maar de auto's vliegen je hier om de oren. Het is ook gewoon een rotherrie en veel mensen die hier 20-40 jaar gewoond hebben vertrekken omdat het zo veel lawaaieriger is geworden. Bij een hond die veel beter hoort, lijkt al dat lawaai me best stressvol.

Natuurlijk, honden kunnen geluiden buiten sluiten, net als wij mensen. Maar toen ik een keer heel ziek was door mijn schildklier kon ik geluid ook niet meer filteren. Ik liep de hond uit te laten en ze waren met zo'n grastrimmer bezig. Ik kon het niet negeren. Gek werd ik ervan. Helemaal opgefokt. Bij mensen is het dus in ieder geval mogelijk.

Ik herken hiervan een paar dingen in Dobby. Hij reageert buiten ook op ieder geluidje, een auto, een fiets, een dichtslaande deur, gillende mensen, een vogeltje, een ritselend blaadje, een mobiele telefoon die rinkelt, een scheepstoeter. Ik word al moe als ik er naar kijk.
Als we lang buiten hebben gelopen als er veel verkeer is, veel geluid (ook helicopters naar het ziekenhuis), we veel mensen tegenkomen... dan kan hij weer thuis rustig 5 uur lopen klieren.

Als proef op de som ben ik zondag ochtend toen het nog heel rustig was langer gaan lopen. We kwamen zowat geen mensen tegen en maar één hond. Er was zowat geen verkeer. We kwamen terug en Dobby is lekker gaan snurken.

Doe ik precies hetzelfde loopje op een doordeweekse dag, dan zit ik hier met een stuiterende hond die zijn rust niet kan nemen.

Echt bizar, ik had er ook nog nooit van gehoord. Het ligt echt aan de hoeveelheid prikkels die hij binnen krijgt.

Ik denk dat er net als onder mensen, honden zijn die erg gevoelig voor teveel prikkels en dat je daar voorzichtig mee om dient te gaan. Gelukkig voel jij je hond goed aan!

Groetjes Christel

nogmaals voor mij is dit volkomen nieuw,
Ik vind je verhaal heel duidelijk Wilma, en ga er ook zeker op letten!