In mijn dagelijks leven als dierenarts, is er iets waar ik een ontzettende hekel aan heb

Discussie opstarten maar men moet het met je eens zijn. 

Definitie ervan misschien opzoeken in woordenboek.

Nooit zoiets kinderachtigs meegemaakt dat dierenarts perse in een goed daglicht moeten staan en ALLE baasjes maar ten aller tijde moeten aftikken want anders is er onwil. Niet 1 x begrip voor mensen die eens niet direct af kunnen tikken. 

 Dit vind ik dan weer niet netjes Eline. Je mag het er niet mee eens zijn maar Blaise heeft wel alle recht ook in discussie te gaan.

Dan ga je beter zelf weg...

Forum.

Oud Grieks woord voor een publieke plek, waar iedereen met elkaar van gedachten kan wisselen. Elektronische discussiegroep waar mensen met een gemeenschappelijke interesse informatie, meningen en standpunten kunnen uitwisselen. 

De code voor dierenartsen die ze wettelijk dienen na te leven is het zeer duidelijk gesteld dat een dierenarts "een dier in nood niet mag uitsluiten van hulp". Dat staat vast (ondanks dat sommige dierenartsen zich er niet aan houden doordat baasjes dit niet weten).

Hier valt niet over te discussieren, staat vast.

Het punt waar het hier over gaat is dat er eens omstandigheden KUNNEN zijn dat je niet direct kan betalen. Hier kan een dierenarts besluiten niets te doen. DIT vind ik erg en daar gaat het om.

En er zijn genoeg dierenartsen die wel degelijk mogelijkheden bieden, die nhebben hart voor hun patienten.

Nu is er verschil. Doet de da niets terwijl het dier anders overlijd en jij kan het niet betalen en je dier sterft hierdoor.....dan kan niet alleen licentie van dierenarts ingetrokken worden maar ook flink beboet.

Dank je wel Matthias en Jenny.

Maar wanneer is er een dier in nood?

Als die maar 10minuten te leven heeft.

Ondraaglijke pijn heeft.

Vage lijnen...

Matthias, daar zit de moeilijkheid in. Wie beoordeelt wat een noodsituatie is? Dat ligt veelal in handen van de dierenarts die dit ook kan misbruiken (oordelen ten behoeve van patient of eigen belang.... dit is dan afhankelijk van de arts). 

Meestal als het uitsluiten van hulp de dood of ondraaglijk pijn/lijden tot gevolg heeft. Bloedingen....noodsituaties.

Dus niet een enting of nagel knippen.

Je geeft dus toe dat je wel degelijk in noodsituaties moet helpen.

Fijn.

Een behandeling die tot volledig herstel leid is weer iets anders. Omdat een da verplicht is dit te overleggen met het baasje (die beslist welke en of er behandeling volgt). Ook de kosten dienen besproken te worden. Dan volgt de beslissing, zegt baasje ja dan kijkt da wanneer.

MAAR als baasje dit niet meteen KAN betalen is het aan de dierenarts hoe schappelijk die zich opstelt. Bied hij mogelijkheden of laat die ze verrekken.

Een andere mogelijkheid is naar een ander doorverwijzen, maar dat doet hier niet ter zake.

Tuchtcollege bied de mogelijkheden licenties in te trekken en te beboeten. Helaas kent men elkaar en zullen uitspraken vaak gekleurd zijn.

Waarom wil je perse dat ik me in de da verplaatst? De "patient" hoort centraal te staan. Voor medelijden heb je moeders voor.

Een dierenarts heeft recht op zijn geld. Van een kale kip kan je niet plukken dus ik denk dat als je telkens weer met onbetaalde rekeningen blijft zitten dat je op een gegeven moment wel duidelijke afspraken moet maken met de cliënten. Vaste klanten die de dierenarts beter kent zullen dan ook eerder wat langer over een rekening mogen doen als de nood aan de man is.

Pittig!
Ik kan beide kanten begrijpen.
Maar ik sta toch ook meer aan de kant van het dier wat gewoon recht heeft op levensreddende interventies.
Ik heb het niet over een diarree of een gescheurde nagel. Zelfs niet eens over een gebroken poot. Maar ik denk nu aan echte noodgevallen. Als je dier aan het stikken is, vreselijk gewond door een ongeval, vergif binnen heeft gekregen,... En de dichtstbijzijnde dierenarts wimpelt je af omdat je je portefeuille of kaart niet bij hebt.. Wel die sleur ik over de straat heen! Dan sluiten ze me maar op!
Ik verwacht langs de andere kant ook niet meer van die dierenarts dan dat die mijn hond zo behandeld dat het acute levensgevaar voorbij is en dat ik dan verder kan naar mijn eigen dierenarts of eventueel bij deze blijf. En vanzelfsprekend ga ik achteraf netjes betalen.
Maar de dierenarts die zich omdraait als ik met een noodgeval aankom omdat ik geen geld bij heb is in mijn ogen GEEN dierenarts en verdient het ook niet om dit te blijven. Tenslotte begin je toch aan zo een studie als je toch een grote liefde voor dieren voelt! Je wilt dieren helpen en redden. Ja natuurlijk mag je daar aan verdienen! Maar echte noodgevallen gaan voor op geld.
Van het moment dat je alleen nog maar aan geld denkt en niet meer aan je initiële idealisme (wat in de realiteit natuurlijk minder haalbaar is) dan moet je er mee stoppen en gaan werken met dingen die niet leven.

Een stelling gaan vergelijken met iemand die met een ziek dier moet afdruipen vergelijken met geen geld geen medelijden? Wat een schaamteloze houding. 

Hoe durf je medelijden te vragen om "hoe erover gedacht wordt over da's die niet helpen" vergelijken met daadwerkelijke personen met een ziek dier? 

Dus als er geen medelijden met jou is of de da dan moet ziek dier en baas die niet direct lan aftikken maar verrekken? Geen geld geen medelijden.

Wat een schofterige houding dit. Harteloos en respectloos.

Hoe erg voor iemand die zijn dier moest zien verrekken en niemand die een mogelijkheid bood......want je kon weleens een wanbetaler zijn.

Dit slaat alles

X ongeschikt (als dierenarts of in de zorg)

De opzet is legaal. Ze bieden goedkoop een onderdeel en zijn daarop uitgerust. Ze spelen in op waar vraag naar is, lagere kosten.

Voor de meeste da's een doorn in het oog omdat ze inkomsten.

je kunt iemand niet dwingen iets te doen waar hij geen zin in heeft.
Er zijn DA's die alleen oogoparaties doen, die ga je toch ook niet dwingen spreekuur te doen?

Overigens valt er het meest te verdienen aan spreekuren, niet aan operaties, die weliswaar duur zijn, maar daar wordt ook veel gebruik van assistenten, medicijnen en apparatuur voor gebruikt. Plain and simple spreekuur met hier en daar een prik levert het meest op.

Ik vind het verschil tussen huisdieren en boerderijdieren ook wel erg groot worden. Een kip die klaar is met eieren leggen, of toevallig als haantje geboren wordt, wordt als afval beschouwd, en voor Fifi moet de dierenarts maar duizenden euro's voorschieten omdat dit zijn plicht zou zijn.

Misschien omdat ik uit de paardenwereld komt dat ik dit toch wat anders bekijk. Daar zit je ongeveer in het midden. Maar als het veel duurder is om het dier op te knappen dan een nieuw paard aan te schaffen dan gaat het dier meestal toch richting slager. Of wanneer een paard nog makkelijk 15 jaar meekan, maar wel alleen als huisdier omdat je er niet meer op kan rijden.

Een dier is denk ik net zoveel waard als de baas erom geeft. Een hond heeft wat mij betreft niet meer "rechten" dan een varken. Beide horen fatsoenlijk behandeld te worden. En hebben het recht op een medische behandeling als ze ziek zijn. Maar ik begrijp niet waarom een hond dan het recht zou hebben op een duizenden euro's kostende pootoperatie en het varken op een nette euthanasie als hij zijn poot gebroken heeft. Het is aan de baas om dat te bepalen. De dierenarts kan daarin adviseren, aangeven wat de vooruitzichten zijn etc. Maar die hoeft niet de kosten voor te schieten als die niet door de eigenaar kunnen worden opgebracht!

Ik persoonlijk ken geen geldbeluste dierenartsen. Ik ken wel dure dierenartsen en goedkopere. De een heeft de nieuwste apparatuur staan, doet veel aan nascholing. Ook zijn assistentes worden regelmatig op bijscholing gestuurd. Je kunt er altijd terecht en hij neemt de tijd voor jou en je hond. Bij de ander kun je terecht voor goedkopere hulp. Maar dan moet je wel op het spreekuur komen, want anders is er geen assistente. Voor lastigere operaties wordt je doorgestuurd, want daar zijn tegenwoordig betere apparatuur voor. Het is wel een geweldige veearts, voor paarden is hij super.

Ik ken overigens geen dierenarts waar niet een slecht verhaal over rond gaat. Of het zijn geldwolven, of ze hebben de kat van oma slecht behandeld, of ze maken veel te veel reclame voor voer. Of ze pushen verzekeringen, uiteraard alleen maar om er zelf beter van te worden. Ik neem die verhalen tegenwoordig maar met een flinke korrel zout. Ik heb mijn eigen ervaringen en oordeel daar naar. En ja, ook een dierenarts maakt wel eens een fout. En dan vind ik het heel belangrijk hoe daarmee omgegaan wordt. Kan iemand dat toegeven of ontkent hij/zij dat. Want je kunt ook leren van je fouten, maar dan moet je ze wel eerst erkennen.

Ik zou niet weten waarom een dierenarts de behandeling van jouw hond zou moeten voorschieten. Er zijn genoeg alternatieven in de vorm van hulp van gemeentes en dergelijke. Alleen vinden die niet dat een dure knieband operatie van de hond valt onder noodgevallen. En waarom zou een dierenarts dat dan wel moeten doen?

Er zullen ook onder de dierenartsen rotzakken zitten. Maar ik ken geen dierenarts die niet in ieder geval de hond, kat of konijn in ieder geval netjes uit zijn lijden wil verlossen. Dat is wel iets anders dan de hond voor duizenden euro's opknappen als dat nog mogelijk zou zijn. Maar dat vind ik ook de verantwoordelijkheid van de eigenaar, en niet van de dierenarts. Hoe graag die het misschien ook zou willen!

In mijn stukje had ik het inderdaad over het punt dat je een dier van levensbedreigend naar stabiel brengt en dan verder bekijkt. Of inderdaad netjes laten inslapen als het echt te erg is. Ik heb het inderdaad niet over knieoperaties, oogbehandelingen en.
Gewoon over een dierenarts die een ernstig noodlijdend dier weigert omdat het baasje op dat chaotische moment geen geld bij heeft.

Wat een nare discussie is dit geworden, verzekeringen die met bier vergeleken worden, of jenever, alsof iemand die alleen in termijnen kan betalen wel altijd lekker zijn pilsje drinkt.

Blaise die gevraagd word het topic te verlaten.

Er word over schade aan auto's gesproken, enzv.

Als het goed is, wil Blaise gewoon zeggen,

mijn hond zijn poot is er af, hij bloed dood, HELP!!!

ow ik kan het niet betalen nu, maar wel in termijnen.

nee sorrie mevrouw, probeert u de poot strak te verbinden, hopelijk bloed hij niet dood en komen er geen infecties,

wij kunnen U niet helpen, want U bent misschien wel een wanbetaler en betaald straks helemaal niks terug.

maar wel een pilsje drinken he en wat zie ik U rookt pfff schande, wanbetaler!!

ja maar de hond heeft pijn en bloed dood,

tja ik kan niet iedereen op deze manier helpen hoor, ik ben ook maar een bedrijf.

dag mevrouw, tja sorrie hondje,

als je baasje nou niet ontslagen was, en u heeft uw eigen risico al opgemaakt want u bent chronisch ziek, tja daar kunnen wij niet aan beginnen hoor, dahaag mevrouw, goed afbinden hoor de poot, ja zo ja, goed zo!

sorrie hondje.

Volgende klant!

Mijn dierenarts heeft gewoon een incassobureau ingeschakeld, wil je in termijnen betalen dan kan dat, moet je even contact opnemen met het incassobureau en die regelt het verder, betaal je de maandelijkse termijnen niet, dan krijg je een deurwaarder.

Mijn dierenarts werkt alleen, heeft geen praktijk met een grote wachtkamer, en helpt elk die in nood.

En zo zijn er gelukkig nog veel meer.

En ja als je een jonge hond hebt, verzeker hem dan gewoon, ik heb mijn ouwe hond verzekerd, het was het helemaal waard, nooit geen zorgen.

Veel mensen weten ook niet dat je je hond kan laten verzekeren, ik kom ze regelmatig tegen.

 Topantwoord. En eens met Yoop.

Ik ben weg hier. 

Tenzij. Cruciaal verschil, nu zeg je het omgekeerde :p

Ik heb me tot nu toe buiten deze discussie gehouden.

Ik heb tien jaar lang voor mijn 4 Spaanse meiden een zorgverzekering betaald en ze de medische zorg kunnen geven (vooral mijn Vera) die ze nodig hadden. Ik raakte mijn baan kwijt en moest alles schrappen behalve de vaste lasten en eten (telefoon weg, autootje weg en met pijn in mijn hart en een schietgebed) de zorgverzekeringen voor mijn meiden. Ik ben godsblij dat ik een goede band met mijn dierenarts heb en als nu een van mijn, inmiddels 3 meiden, iets mankeert en medische zorg nodig heeft en ik kan het niet meteen betalen ik dat dan gespreid kan doen.

Nou nou. Inderdaad, wat een nare kant is deze discussie opgegaan.

Ben het heel erg met Yoop eens, goed verwoord.

Ester, jammer dat je zo defensief reageert.

Het punt is ook: ik kom als hulpvrager bij een dierenarts. Je kunt van mij, eerlijk hoor, nu zeg ik het ook vrij zwart wit, je kunt van mij niet verlangen dat ik alsmaar aan de belangen van de hulpverlener ga denken.

Nee. Ik ben hulpvrager er verwacht duidelijke antwoorden, heldere behandelingsvoorstellen, transparante behandelkosten maar vooral ook: empathie.

Ik kom daar niet om me in te leven in het wel en wee van een da praktijk. Sorry.

En als iemand met een doodziek dier komt, verwacht ik dat de hulpverlener hulp biedt. Eerst. En dan in gesprek, nadat de tranen gedroogd zijn, over hoe dit betaald gaat worden. In alle redelijkheid.

Verreweg de meeste baasjes gaan dit goed oplossen.

Voel je daar niets voor, ga dan in een omgeving werken waar je nooit met huisdiereigenaren te maken hebt.

Gisteravond zaten we nog wat na te praten over dit topic en kwamen tot de conclusie dat het hebben van huisdieren een kostbare zaak geworden is omdat we; a zo ontzettend veel van ze houden en B alles wat bij mensen mogelijk is, ook bij dieren kan.
En helaas is het zo dat dieren geen mensen zijn.
Dieren zijn idd "eem zaak". je moet er goed voor zorgen en mishandelen mag niet, maar er is geen wettelijke verzekering, geen bijstand, geen dierenbijslag. Dieren zijn jouw verantwoordelijkheid.

Kan je niet meer voor hun geneeskundige hulp betalen heb je pech. begrijp mij goed, mijn hart breekt! Ik zie de verhaal;en hier en begrijp hoeveel er van onze hiuisdieren gehouden wordt.

Ik heb nergens gezegd dat huisdieren te vergelijken zijn met een kratje bier, maar wel; voor de prijs van een kratje heb je een verzekering. Als je drie dieren hebt ( wie dwong je die beesten te nemen?) heb je een tamelijk groot probleem, want dan zijn de verzekeringskosten al evenveel als het voer dat ze eten. Maar wie zei dat je meerdere dieren moest nemen? Ja, je hart was groot, maar één was ook goed geweest. Pech hebben met gezondheid en banen, we hebben het niet in de hand en dat hebben we ook nooit gehad. Je kunt de hele wereld niet redden.

Voor je een dier neemt, zul je moeten nagaan ( niet omdat ik het leuk vind, maar omdat het jouw verantwoordelijkheid naar je dier is) of je het in andere omstandigheden ook nog kan verzorgen. Heb je drieduizend euro op de bank als je het niet wil verzekeren? Het is jouw probleem, en niet dat van de DA, die ook meestal alleen zijn best doet. Leg je probleem niet op het bord van een ander, onder het mom van; die hield toch zoveel van dieren? Nee, jij hield veel van dieren.Neem dan ook jouw verantwoordelijkheid. Sommige zaken zijn niet terug te draaien.

 Super antwoord!

Heb alles net even gelezen en ik nu zit te denken is dat als iemand ,en dat kan iedereen gebeuren zelfs de rijkste onder ons,opeens in financiële nood komt je bij andere bedrijven (energiemaatschappijen ,woningbouw,zorgverzekeringen en zelfs bij banken ) wel betalingsregelingen kan treffen ...

Ook allemaal bedrijven dus, waarom niet bij het bedrijf dierenarts?