Hoi Wij hebben een hondje(Kruizinga chiwawa x Franse bull). Ze is nu net 2 jaar. Super lieve hond voor ons gezin ( 3 kids, 3 5 en 7 jaar oud)maar niet voor vreemden. Mensen kunnen bij ons binnenkomen en zolang ze haar niet aanraken is er niets aan de hand. Met kinderen is dit een ander verhaal die kunnen ook gewoon binnenkomen maar bij de kinderen blijft ze in de buurt. Het lijkt net als ze wil dat ze haar aanhalen maar als ze dat doen dan grijpt ze. Ze gromt niet, ik zie aan haar houding dat ze het gaat doen. Oren plat en staart naar beneden. Maar sinds kort valt ze ook aan uit het niets. Ze ligt bijvoorbeeld onder de tafel en de kinderen zijn aan de andere kant van de kamer. Dan komt ze er plotseling aanlopen en valt aan. Geen reden dus. Ik doe haar nu apart als en dus kinderen komen spelen. Maar nu doet ze het ook bij 1 van mijn dochters sinds 2 dagen. Wie weet wat ik hier aan kan doen???
Ten eerste denk ik niet dat dit dominantie is ...
is er iets gebeurt met mensen/kinderen die de chihauhau kruising ik het nauw gedreven hebben? Of dat je signalen gemist hebt ?
misschien moet je een nestje maken dat helemaal dicht is en waar je hondje tot rust kan komen en waar de kinderen of andere mensen niet voorbij moeten .. Bv een bench met laken of dichte mand zodat je hondje zich kan terug trekken wanneer de stress of dergelijke te hoog wordt
Nee er is niets gebeurt.
Ze heeft wel een plek waar ze zich kan terugtrekken. Maar dat doet ze niet. Alleen als ik haar op haar plek leg blijft ze liggen maar meer omdat ik dat zeg.
Ik denk dat de kinderen, een miscomunicatie met je hond hebben.
De beste manier om elke vreemde hond te benaderen is om een hond eerst je hand te laten ruiken.
En dan kan de hond beslissen of die aangehaald wilt worden of alleen even wilde ruiken wie dit kind is.
(Honden hebben niet zoveel met namen, maar onthouden mensen beter dmv geur.)
Verder....leer ook wat lichaamstaal van de hond waarbij onderstaande video's je echt verder kunnen helpen.
Nog ter afsluiting.
Zoek ook naar overeenkomsten.
Dit om eventueel hoofdpijn of andere lichaamspijn uit te sluiten.
Het kan zelfs een voedselallergie zijn waardoor een hond een overgevoelig zenuwstelsel heeft.
Bij zomaar happen moet men ook altijd naar pijn kijken.
Een bezoek aan de dierenarts kan soms al direct wat problemen oplossen.
Maar kijk ook naar hoe je hond met de kinderen omgaat...maar ook hoe je kinderen met de hond omgaan.
Omdat je een kleine hond heb, kan het gebeuren dat kinderen te ruw met een hond omgaan.
(Zo kan een kleine hond veel minder hebben dan een grote Deense Dog)
Dus kijk ook of jou kinderen wel eerlijk met de hond omgaan.
Verder geeft je hond (zoals Max al aangeeft) een absoluut eigen ligplek waar die niet gestoord mag worden door kinderen.
Een mand, bench.....iets.
En op die plek mogen de kinderen hem niet storen, aaien en zelfs niet roepen.
Zodat je hond zeker weet dat die DAAR veilig is.
Ow..en wat ik nog wil toevoegen aan video's zijn 2 video's waarbij ik het helemaal niet mee eens ben hoe er met hun word omgegaan, maar het is wel een goed voorbeeld over hoe je je honden kan iriteren.
En wat je ook echt gewoon niet moet doen bij honden, maakt niet uit welk formaat de hond is (groot en klein)
En veel dingen zie ik vaak terug bij kleine kinderen.
Dit kan ook een reden zijn waarbij honden geiriteerd kunnen raken bij kleine kinderen.
Jeetje, ik heb even 1 filmpje gekeken. Wat zielig.
Dat gebeurt hier absoluut niet. Ik ben bijna altijd in dezelfde ruimte als de hond en de kids maar dat gebeurt niet. Onze hond gaat zelf bij de kinderen liggen en zoekt ze op.
Ik kan het ook heel moeilijk uitleggen. Maar onze hond valt aan als de kids gewoon met elkaar aan het spelen zijn. Waar de hond dus niet bij wordt betrokken, ze ligt dan bv. aan de andere kant van de kamer.
Ik zou toch eerst even naar de dierenarts gaan. Oren na laten kijken, en andere dingen uitsluiten.
T is van achter t scherm lastig te beoordelen. T kan zijn dat ze toch eens door de kinderen benaderd is op een manier die je hond niet prettig vond. T kan ook zijn dat ze gewoon mee wil spelen met de kids, en dat een beetje onhandig doet. Overleg het met je dierenarts, en vraag eventueel een gedragsdeskundige om hulp als je er zelf niet uit komt.
T is voor de kinderen ook niet prettig zo, lijkt me.
Whaha nee man, je plaagt je hond toch wel eens... Okee die van jou is te groot om eea mee uit te voeren :p
Ik vind dat geen plagen meer. Pesten komt meer in de buurt.
Ik ga er vanuit dat ze niet alles achter elkaar heeft lopen doen....
Maar ja, die honden pikken ook wel meer dan de onze zou pikken, die zou terugpesten :P
Zelf als ze het niet allemaal na mekaar heeft gedaan vind ik het echt zielig. Akkoord dat je je hond eens kan plagen, maar sommige dingen zijn echt pesten, ze laat het uitschijnen dat het je hond verdraagzaam maken is, maar ik denk dat je hond je er alleen maar door gaat wantouwen. Zo eens eten op hun rug leggen is plagen, honden op mekaar leggen en potjes forceren om elkaar te irriteren is pesten. Ik zou me schamen als iemand die ik kent zoiets doet en er dan nog zo trots op os om het online te plaatsen.
Sorry, dit was of topic. Ik denk dat je eens moet nadenken of er iets veranderd is waardoor je hond het nu ook naar je dochter doet. Want als je hond wantrouwig is naar vreemde kinderen kan ik nog begrijpen, sommige honden gaan daar nu eenmaal niet zo goed mee om. Maar als huj altijd goed met je dochter om kon en het nu ineens wel doet lijkt het dat er toch iets veranderd moet zijn. Als je niets weet zou ik een GT laten komen, met je hond bij kleine kindjes moet je nooit een risico nemen, ookal is het maar een klein hondje.
Hoe is de situatie als de hond reageert? Zijn de kinderen rustig een spelletje aan het doen? Of zijn ze druk aan het spelen? Wat doen de kinderen voordat er een uitval komt?
Zou eerst maar eens naar de dierenarts gaan, lichamelijke ongemakken uitsluiten en dan eens heel realistisch kijken hoe je zelf met de hond omgaat.
En anders een gedragsdeskundige laten komen die zien vaak meer dan wij zo kunnen lezen, want krijg een beetje het idee dat de hond wil bepalen wat er gebeurd en hij denkt dat de zon uit zijn gat schijnt.
Oren en staart plat naar beneden duidt op onzekerheid en/of angst, niet op dominantie. Ik denk niet dat jouw hondje dominant is als ik het zo hoor, maar eerder onzekere (angst)agressie vertoont.
Dat je de reden niet ziet, wil natuurlijk niet zeggen dat die er voor de hond niet is. Het klinkt eerlijk gezegd een beetje alsof de aanwezigheid van de kinderen haar ongerust maakt. Je schrijft "bij kinderen blijft ze in de buurt" en "het lijkt net alsof ze wil dat ze aanhalen maar als ze dat doen grijpt ze".. Maar het zou ook kunnen zijn dat de kinderen haar ongerust maken, dat ze in de buurt blijft om te controleren wat ze nu weer allemaal gaan doen maar dat ze helemaal niet uit is op fysiek contact.
Denk even aan een straat waar relletje is. Een agent gaat kijken. Vervolgens draait een van de relschoppers zich om en gaat hem om de nek vallen. Hoe zal die agent reageren? Terugzoenen? Of duwt 'ie die persoon van hem af? Een ongeruste hond wil helemaal niet dat er aan hem gezeten wordt.
Vervolgens heeft jouw hond gemerkt dat bijten werkt. Krijgt hij eindelijk rust. Alleen tsja, die druktemaker in huis - lees dat kind dat onverwachte bewegingen maakt, hem aankijkt, hem wil aaien - is der nog steeds....
Dit is in aanleg een hele gevaarlijk situatie, niet alleen omdat ook kleine hondjes grote schade aan kunnen richten - fysiek en mentaal - maar ook voor je hond zelf. Dit hoeft ze op straat maar een keer te doen bij het 'verkeerde' kind en je hebt een klacht aan je broek.
Ingrijpen dus. Ik kan best wat tips verzinnen maar ik vind eigelijk dat je hier heel snel een goede gedragstherapeut bij moet halen, voor er grotere ongelukken gebeuren. Je huis is nu geen veilige plek voor je kind en ook je hond voelt zich er niet goed.
Als je aangeeft waar je woont (regio) is hier vast wel iemand die een tip heeft wie je in zou kunnen schakelen.
Ik neem niet aan dat je zo wil eindigen http://youtu.be/4iwaGPgNLO8
(ik weet niet hoe erg het nu natuurlijk bij jullie is, maar dit geeft in ieder geval aan dat er heel veel gedrag om te buigen is.)
Ik zou voor nu: je dochter en de hond niet samen alleen in 1 kamer, je dochter negeert de hond, niet aaien, niet ermee wandelen. Geen brokjes geven nu, pas nadat je expert hulp in huis hebt gehad. Als je hond namelijk kinderen - en nu ook je dochter eng vindt - dan kan het zijn dat hij wel dat brokje pakt maar zich vervolgens in een situatie bevindt die hij helemaal niet aan kan en na dat brokje 'ineens' bijt. Dat moet je nu voorkomen. Want elke beet is er 1 teveel.
Zodra je ziet dat de hond 'klaar voor de aanval' gaat, ingrijpen door af te leiden, bv klap in je handen en roep iets vrolijks / leuks waardoor hij naar jou toe komt, beloon hem als hij dat doet. Hij heeft een betere gedragsoptie gekozen dan aanvallen, dat is een bonus waard.
Maar nogmaals, belangrijkste, zoek hulp!
Dat is inderdaad waar ik ook aan zit te denken Wakkere Husky...
een groep kinderen geeft onrust, hoe dan ook, en sommige honden hebben daar veel moeite mee. Stoeien, lachen rennen is allemaal onrust in de groep. en een goede GT erbij. Misschien kunnen we je er een aanraden, afhankelijk van welke regio.
Bedankt voor jullie reacties.
Ik heb even verder gezocht op internet. Ook heb ik haar goed in de gaten gehouden. Ik denk zelf dat ze schijnzwanger is. Ze oogt verdrietig (weet niet hoe ik het anders moet uitleggen), loopt de hele dag rond, wil niet wandelen eet weinig en speelt niet met haar speeltjes maar verstopt alles in haar mand. Ook pakt ze haar speeltje anders op dan anders. Ik hoop dat dit haar gedrag verklaard naar de kids toe.
Wat denken jullie?
Groeten
Kim
Dat kan het zeker verklaren!
Teven kunnen best chaggerijnig zijn en niet lekker, maar dat ze je kinderen aanvliegt lijkt me ook dan niet gewenst. Verergering van gedrag verklaren, ja, hele probleem verklaren, nee, dat is denk ik te makkelijk gedacht.
Heb het begin nog even gekelen, ben het eens met wakkere husky. Schijnzwanger kan zijn dat ze knuffels verzameld en haar nest verdedigd, maar het verklaard niet het gedrag van je hond. Ik denk dat je haar lichaams taal niet goed herkend, dat er grenzen zijn overschreden. Ze zal nu op een punt zijn gekomen gelijk in te grijpen. Heeft niets met dominantie te maken.
Je hebt je hond het "zelf moeten laten uitzoeken". Ze voelt geen bescherming of steun, dat merk je aan het verlies van vertrouwen (doet het nu meer).
Het is een kleine hond, kwetsbaar dus. Deze hond moet een plek hebben waar "niemand" in de buurt komt zodat je hond echt kan ontspannen. Dat kan nu niet. Kinderen zijn in hun doen en laten onbedachtzaam, dit is voor vele honden bedreigend en onvoorspelbaar.
Bedankt voor jullie reacties.
Ik heb inmiddels contact gehad met een gt.
Fijn, ik ben benieuwd naar de bevindingen van de gt.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?