gister liep ik gewoon een rondje door de wijk. ik zag in de verte een paar hondjes in de tuin zitten. ik dacht ik loop er gewoon langs. 1 van de hondjes gromde naar marvey en ginny. ginny dacht nou ik loop lekker door. net even der lang ontsnapte de Franse buldog. en viel ginny aan. ik dacht dit gaat uitlopen op een gevecht...... maar wat denk je........ mevrouw ginny negeerde de hond en ging zitten (wel staart tussen der benen) en richtte de focus op mij later keek ginny me aan met een kwispelende staart en zo een kop ''heb ik het goed gedaan?'' ik zei goeie keuze was dat van jou ginny!!!! der staart echt niet normaal ging tekeer omdat ik een compliment gaf, ik zag der letterlijk weg vliegen met der propeller staart. ik ben zo trots op mijn meisje.
Goed hoor, ik zou ook trots zijn,dan heeft ze dus alle vertrouwen in jou
gaaf zeg, wat knap, daar mag je zeker trots op zijn
goed zo !! je mag zeker trots zij bevestigd ook nog maar eens je super band met je knappe meid !!!
Wat super! Ze vertrouwde dus echt op jouw! Wat fijn zeg!
Dat is een geweldig gevoel! Een zeer herkenbaar verhaal. Die blik die jou dan aankijkt van: ''we lopen nu gewoon door, toch?'' En dan zeg ik: Good!! Brave knul! Heerlijke momenten!
Bovenstaande reactie was van mij, sorry! vergeten in te loggen.
Nogmaals: zo een moment duurt slecht enkele seconden en zal een buitenstaander niet eens opvallen.
Maar tussen baas en hond is zoiets echt 'groots'. Een moment van verstandhouding, vertrouwen!
Ik begrijp volkomen jouw euforische gevoel! Echt mooi! Daar doen we het toch voor?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?