Ik heb het al vaak gehoord.. Oudere honden zouden van nature uit altijd geduldig en zorgzaam zijn tegenover hondenkinderen.. Nou dus echt niet! Ik kan Jess echt niet zomaar met pups laten omgaan.. Ze heeft er geen geduld en begrip voor dat deze pups de regeltjes en do's en don'ts nog niet uit hun hoofd kennen … Ze is bijna altijd bitchy tegenover ze .. En andere mensen mij vertellen dat ik me geen zorgen moet maken dat de natuur dat regelt..hmmmm bij Jess niet.. Nog andere honden hier die gewoon niet op pups gesteld zijn?
Ja...
Wij liepen laatst in het bos, waar een pup enthousiast op ons kwam afgehobbeld (baasje was druk met haar telefoon, dus zag het niet eens...). Was een pup van een groot ras, maar het was zo'n blije pup :)
Dus ik zeg tegen Mellow "kijk nou wat gezellig, een babyhondje" (vrolijke stem).
Pup komt bij ons, snuffelt en stort zichzelf vervolgens zo op zijn rug (half op mijn voeten).
Mellow denkt 'ho even, dat is míjn mamma!' (ja, dat maak ik ervan ) en geeft een grauw naar die hond. Niks gebeurd verder, maar ze was hier duidelijk niet van gediend. Eerste keer ook dat we een pup van zo dichtbij bij ons hadden.
Het eerste wat ik hierna dacht was 'dat gegeven dat volwassen honden pups altijd accepteren klopt dus ook niet' (oké, eigenlijk was dat mijn tweede gedachte, mijn eerste gedachte was een ietwat negatieve richting de baas van de hond )
Dat heb ik ook vaak gehoord!
Dat hun ouderere hond de pup wel helpt opvoeden en natuurlijk het eeuwenoude excuus dat ze een pup nemen om een maatje te zijn voor hun huidige hond..
Het is inderdaad heel erg hond afhankelijk of ze pups wel of niet leuk vinden, ik kan me ook voorstellen dat een oudere hond zo'n stuiterbal om hem/haar heen helemaaaaal niet tof vind..
Mara is wel geduldig met pups, maar als ze het zat is, geeft ze dat ook wel aan :)
Hier toevallig dan wel een teef die in love is met pups, maar ik vind het echt bullshit dat er wordt geroepen dat alle volwassen honden maar met pups moeten kunnen. Klinkt voor mij net als dat reuen en teven altijd goed gaan. Ook zulke onzin. Gelukkig zijn er mensen die hun eigen hond kennen en weten dat dat niet altijd zo is! :)
Ik heb zelf een pup Black, en een oudere hond Freggle in huis.
Gaat heel goed samen, maar als ons witje de pup zat is, krijgt ie een paar flinke snauwen.
Black respecteert dat ook, het oude hondje is ook helemaal de baas ook al steekt Black nu al met kop en schouders boven hem uit.
En als we buiten zijn, de meeste volwassen honden snuffelen even met Black en laten hem een beetje om zich heen springen.
Een hoop volwassen honden lijken te denken, wat moeten we eigenlijk aan met zo'n pup?
Maar eigenlijk alleen andere jonge honden gaan echt spelen met Black.
Ons teefje vindt pups leuk en interessant zolang ze rustig zijn. Beginnen de pups te stuiteren, dan snauwt ze de pups gelijk af en behoorlijk lelijk.
Ik heb bij Jess het gevoel dat ze (als ik haar laat,wat dus niet meer gebeurd)zelfs de situatie met de pup uitbuit en er misbruik van maakt dat er een zwakkere hond tegenover haar staat..
Ze doet in mijn ogen echt dominant en het feit dat het hier nog maar om een 'baby' gaat ontgaat haar volledig!
Hier heeft Tybor moeite met pups die meteen in zijn kraag gaan hangen,of zich heel erg onderdanig gaan gedragen.Bij mijn hond is het doe gewoon dan doe je al gek genoeg,doet een pup dat, dan is het vriendschap voor het leven
Turbo heeft/had het ook niet zo op pups. Ik denk dat hij ze gewoon niet begreep (en daardoor wel eens fout reageert: grommen). We zijn nu wel met spelklasjes bezig, waar hij ook al wel eens een pup tegengekomen is en hij accepteert ze al meer (maar hij begrijpt ze nog altijd niet goed denk ik en hoe jonger hoe moeilijker veronderstel ik). Ik kijk wel altijd goed uit met pupjes, wil niet dat ze een trauma oplopen ...
Ik kan me sowieso al goed voorstellen dat er veel reuen niet goed met pups omkunnen, voor de meeste reuen is dit ook geen taak normaal (ook niet in het wild). Bij teven weet ik het niet, maar blijkbaar ook niet als ik alles hierboven lees. Het zal wel zoals bij ons zijn zeker, niet elke vrouw heeft iets met kinderen. Ik vind kinderen wel ok, maar heb er zelf geen en heb er dus ook niet zoveel mee. Als ik een babyfoto zie denk ik ook niet meteen "oh hoe schattig". Als ik een foto van een pup zie daarentegen ...
En ook hier een grote JA!
Ik zou het geschreven kunnen hebben.
Ik krijg daar af en toe de kriebels van.. Als mensen roepen 'oh ja, dat gaat altijd goed hoor, volwassen honden en pups samen'.
Lady reageert over het algemeen wel beter naar pups, maar haar er echt mee vertrouwen doe ik niet.
Ik denk dat dat echt de misunderstandig van de eeuw is.. dat volwassen honden pups altijd leuk vinden. Veel 'oudere' honden vinden dat drukke puppengedoe maar niks en ik ken genoeg verhalen van volwassen honden die pups gebeten hebben.
Onlangs nog, heb ik gezien hoe een volwassen hond een jonge pup pakte. Schade viel gelukkig erg mee, maar er waren aardig wat mensen die de grote hond gelijk als 'vals' en 'abnormaal' bestempelden omdat het nooit zou mogen dat een hond een pup zou bijten.
Ik denk dat er nog wel wat misunderstandings van de eeuw zijn die we de hondenwereld uit moeten helpen Er is nog veeeeeeeel werk aan de winkel (ik denk aan: een hond mag niet grommen, hij kwispelt dus hij heeft het graag, ...)
Het is natuurlijk wel een verschil of een volwassen hond een pup bijt, die als een stuiterbal tekeer gaat.
Of dat een volwassen hond een pup bijt, die op de rug ligt.
Dat laatste zou eigenlijk niet mogen gebeuren.
Byr ( intact en anderhalf) vindt pups leuk. Zo ook het hondje van de buren dat ze verwaarloosd gevonden hadden in Frankrijk. Hondje zoooo bang. Tijdens de eerste kennismaking plakte de staart van het hondje tegen z'n buik en hij knapte naar Byr. Maar Byr bleef heel rustig en lief, zette alle kalmerende signalen op een rij en na een kwartiertje maakte het hondje een heel voorzichtig spelboogje. Nu zijn het dikke maatjes en ravotten wat af!
Aan de andere kant, toen Byr nog een pupje was van een maand of 5, kwam er een rb over het ijs om Byr te pakken. Het is dus niet altijd koek en ei tussen groot en klein.
Ik denk dat je ook moet kijken naar wat iemand onder 'pup' verstaat. Vaak zat worden hier pup topics geopend terwijl het gewoon om jonge honden gaat die al (lang) pup-af zijn. Hoe is het karakter van de hond en hoe is die in het algemeen in de omgang met andere honden....
Eens, onze reu is een zeer moeilijk manneke met andere honden. Pups daarentegen, daar gaat hij voor liggen en mogen ze over hem heen lopen en in zijn oren happen. Maar vanaf 4,5/5 maanden is het uit met de pret en moet hij niets meer van ze hebben. Laatst zei ook iemand tegen me met een St. Bernard "pup". Jouw hond is gestoord, dit is nog maar een pup van 6 maanden hoor. Waar ligt de grens pup/puber. ????
Wordt de grens getrokken als een jonge hond gaat puberen? Nee toch? Een puber heeft nog een heleboel 'puppykrediet', dat heb ik ondervonden toen Byr een maand of 8 was. Persoonlijk vind ik alles wat jonger is dan 1 jaar nog een pup. Jonge pup of oudere pup, dat dan weer wel haha. (de pup waar ik het over had was net 11 maanden)
Ja ik vind dat de teenager tijd onder de honden ook nog onder pup valt.Het zijn immers ook nog 'kinderen' toch?
Ik denk dat Charlie weinig onderscheid maakt in leeftijd. Het is meer de aard van het beestje dat er voor zal zorgen dat het klikt of niet. Is het een rustige puppy zal het normaal gezien goed gaan, is het een wilde puppy krijgt hij het zeker op zijn heupen. En zo met alle leeftijden, hij discrimineert niet op dat punt.
Voor mijn vorige hond was alles goed, die kon zeker met alle pups.
ben ik het niet mee eens. Een tiener kent de regels al een beetje en is grenzen aan het zoeken.
Joey is heel tolerant naar pups en zou niet snel echt snauwen. Hij gromt wel en waarschuwt, maar meer is vaak ook niet nodig. Een puber wordt echter regelmatig op de plek gezet, die proberen hem uit. (ik heb het met name over bekende honden trouwens, dus niet de eerste ontmoeting)
Ik denk dat maar weinig volwassen honden het daar mee eens zullen zijn.
Voor ons mensen zijn het vaak pups tot zelfs 1-jarige leeftijd maar ik denk dat het in dit geval belangrijk is te kijken naar hoe honden dat zien. Hier zie ik dat mijn eigen honden die heel goed en zelfs graag met pups omgaan na de 4de maand een stuk 'strenger' optreden. Waar ze eerst vnl. alles toestaan en hooguit negeren (kop wegdraaien of bij doordrammen weglopen) gaan ze daarna over op een duidelijke blik, grom, snauw en wordt er ook meer lichaamscontact gebruikt.
Inderdaad, pubers proberen uit. Maar een oudere hond die ze duidelijk maar zonder agressie op hun plaats zet is, is toch helemaal okee? Hij hoeft toch niet alles zomaar goed te vinden? Zo worden pubers toch prima opgevoed? Heeft niks te maken volgens mij met 'niet mogen' of 'intolerant' en gaan deze opvoeders juist heel goed om met pubers.
Byr is nu 20 maanden, is zeker nog niet 100% stabiel maar ik heb nog niet meegemaakt dat hij echt onaardig deed tegen een pup tot 1 jaar jong.
Dobby vind pups wel leuk om even kennis te maken, maar zodra ik een praatje maak met het baasje duurt het hem te lang. Dat gespring naar zijn gezicht, nee dat vind hij echt niet leuk. Hij corrigeert niet, maar lief en zorgzaam... ook niet.
okay..hmmmm jullie hebben gelijk…
laat ik het dan nu voortaan over pups en 'jonge volwassenen'
hebben..maar voor Jess is het 1 pot nat
Wat doet ze dan precies? Want zolang zij niet meteen vol op een pup duikt is er waarschijnlijk weinig aan de hand. Sommige honden vinden pups gewoon niet leuk, en dat mogen ze best laten merken. Ook pups moeten leren dat niet alle honden hen leuk vinden, en dat niet alle honden willen spelen. Ik ken zat honden die prima met pups kunnen, zo lang ze hen maar met rust laten. Die grommen de pups gewoon netjes weg. Duidelijke taal, en in mijn ogen niets mis mee. Wat leert een pup nou als altijd ELKE hond alleen maar wil spelen? Niks toch? Ze leren pas hoe ze met andere honden om moeten gaan door veel met verschillende honden in aanraking te komen.
Jessy doet nu niet veel meer maar ze heeft er weleens bovenop gezeten en vandaar dat we nu lekker doorlopen en verder met de bal spelen..Ze heeft er gewoon geen behoefde aan en geen geduld voor..
Geen probleem,niet iedereen is voor kinderen weggelegd dus we kunnen hier goed mee omgaan..
Ik word er af en toe alleen en beetje moe van dat er veel mensen zeggen dat onden ALTIJD lief zijn tegenover pups (of jonge volwassenen ).
Dit is echt een verkeerde opvatting waartegen ik mijn hond vaak voor in bescherming moet nemen als er weer een pup aan komt wiebelen en de eigenaar er gewoon 'vanuit gaat' dat zo'n confrontatie ALTIJD goed gaat!
Gelukkig zijn we niet de enige!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?