Focus op omgeving i.p.v. op mij.. wat te doen?

Een grote reden waarom wij voor de witte herder hebben gekozen is zijn baasgerichtheid en grote 'will to please'. Eigenwijze honden (om het zo maar even te noemen) passen minder goed bij ons, we vinden het leuk als onze hond sterk op ons gefocust is en graag iets voor ons en met ons wil doen. Ik verheugde me erop gehoorzaamheidslessen te volgen en vele trucjes te leren (zoals de post ophalen).

Nu, onze herder is inmiddels ruim 10 maanden oud. En de eigenschappen die ik net beschreef, het lijkt wel alsof hij hier niet over beschikt vreemd genoeg. Hij vertoont zeker typisch herder gedrag, zo is hij bijvoorbeeld redelijk waaks, hij is slim en pikt snel dingen op en is baasgericht in de zin van dat hij ons never nooit uit het oog zal verliezen. In huis volgt hij me overal, ligt nu bijvoorbeeld aan mijn voeten terwijl ik typ, terwijl de tuindeuren openstaan en hij ook prima buiten kan spelen. Het is een knuffelkont, hij zoekt veel contact en komt graag kusjes halen. Ook tijdens het uitlaten gaat hij niet verder dan 10m bij me vandaan. Als mijn vriend en ik samenlopen en uit elkaar lopen probeert hij ons naar elkaar te drijven. En zo verder.. Het is echt een schat van een hond, maar..

Het volgende loop ik met name tegen aan:
1. Binnen thuis gaat het eigenlijk vrij goed. Als ik zijn aandacht vraag zoekt hij ook echt contact met me met zo'n blik van 'jaa, wat gaan we doen?'. Maar buiten ben ik het contact echt totaal kwijt. Snoepjes geven, gek doen, stemmetjes opzetten, oefeningen doen, ga zo maar door, alles probeer ik, maar hij is eigenlijk alleen maar druk met zijn omgeving (hee even snuffelen!, hee wie loopt daar?!). Zelfs als ik pal voor hem ga staan wringt hij zijn hoofd nog om mijn been heen om te kijken naar wat hem op dat moment interesseert. En dan loopt de herder van de buren aan de overkant waarvan het baasje 1x in zijn vingers knipt en de hond direct 100% gefocust is op zijn baas. Geweldig, maar grr wat frustrerend als je met zo'n spring in het veld als ik rondloop.  Ik wil dat ook! Het enige wat eigenlijk helpt om zijn aandacht  te trekken is wisselen in tempo met lopen. Dus heel langzaam, dan weer rennen, dan weer even stoppen, etc. Maar dit windt hem blijkbaar ook erg op, want nadat we dat een tijdje hebben gedaan hangt hij in mijn arm of springt ie tegen me op (inmiddels niet meer zo prettig met 40kg).

2. Als we oefeningen doen (met name gewoon thuis in de woonkamer of in de tuin) raakt ie erg snel vreselijk opgewonden. Hij wordt eigenlijk een beetje hyperactief, hapt naar mijn hand waar ik een voertje in heb, blaft tijdens de oefeningen, etc. Ik snap niet waar dit vandaan komt, het lijkt een soort overenthousiasme. Als we eventjes bezig zijn met een oefening dan wordt hij wel wat rustiger, maar vooral nieuwe oefeningen waarvan hij de bedoeling nog niet helemaal begrijpt kan hij echt helemaal hyper van worden.

Komt dit allemaal omdat hij eigenlijk nog vrij jong is? Geen pup meer, maar toch ook zeker nog niet volwassen. Komt dit later nog? Zou het toch wel erg leuk vinden om op een wat rustigere manier te trainen en hem op mij gefocust te hebben tijdens het wandelen ipv zijn omgeving (sowieso als hij volgt aan de riem). We hebben met hem de puppy en basiscursus gevolgd en gaan in september beginnen met de gehoorzaamheidscursus, hopelijk gaat dat ook een stuk helpen.


Wie o wie heeft raad.. Heb ik nu echt een herder met apart gedrag of gaat dit allemaal nog goed komen als hij wat meer rust in zn kont krijgt?

(Misschien goed om te vermelden want het zal vast gevraagd worden  ja, het is een raszuivere witte herder uit goede lijnen en zijn ouders zijn beide super baasgericht).

Met 10 maanden gaan ze veelal puberen, daar komen veel 'problemen' vandaan. Bijt even door en je pupje word vanzelf een volwassen herder

Verder bespeur ik toch wel wat overprikkeling. Probeer dingen rustiger aan te pakken en minder op een dag te doen.

Hoe is de situatie als je zijn aandacht kwijt bent? Bij mij was het namelijk zo dat mijn bouvier geen aandacht voor mij had als ik haar haar gang liet gaan, terwijl ik met iemand stond te praten. Ze denkt dan te weten waar ze mij kan vinden en gaat dus haar zelfstandige bouvier kant achterna  Maar op het moment dat ik haar naast me af leg en ik ga met iemand praten, is er niets aan de hand.

Dit is een beetje hoe het schema eruit ziet, omdat ik altijd oppas voor overprikkeling houden we hier zoveel mogelijk aan vast..
08.00 - wandelen (+/- 10 min)
12.30 - wandelen + trainen, loslopen, rennen etc. ff energie kwijt (+/- 30-60 min)
16.00 - wandelen (+/- 10 min)
19.30 - wandelen (+/- 20 min)
23.00 - wandelen (+/- 10 min)

Dit schema lijkt mij wel oké voor een herder van 10 maanden?
Ik probeer inderdaad de rust er zoveel mogelijk in te houden, als hij zo 'gek' doet tijdens oefeningen bijvoorbeeld negeer ik het compleet en wacht net zo lang als een standbeeld tot hij rustig wordt. Dan eindig ik meestal met een makkelijk commando (bijv. zit) zodat we positief eindigen.

Als ik op straat zijn aandacht kwijt ben, de situatie waarin dat gebeurt varieert echt. Kan zijn dat hij wat lekkers ruikt, dat er aan de overkant een andere hond loopt, dat er een vogel voor hem wegvliegt, etc. Heb inderdaad ook een keer gehad dat ik iemand tegenkwam en stond te kletsen, nou hij sprong echt met 4 poten in de lucht op mij! Dat is me geen 2e keer overkomen, toen heb ik hem gelijk af gelegd en toen bleef hij rustig liggen.

Ik denk dat een wandeling van 60 minuten nog te gek is met 10 maanden/40 weken. Ik zou 40 minuten achtereen als echte max aan houden.

Ik bedoelde eigenlijk dat je moet bekijken wanneer hij overprikkeld raakt en dan voor die drempel al stoppen. Dus voordat hij begint wild te doen (blaffen, happen etc), moet jij al stoppen en iets rustigers gaan doen.

Hier heb ik als ik bijvoorbeeld met Dribbel 's avonds naar de zee ga (veel prikkels) en dan de volgende middag nog een rondje bij een meer wil, dan is dat te veel achtereen voor haar (dit komt door omstandigheden, waar ik ook mee aan de gang ben). Ze zal dan bij het meer wild achter vogels aan rennen en geen oor voor mijn commando's hebben, terwijl ze normaal gesproken wel oor voor mijn commando's zou hebben.

En als jouw hond de ene kant op loopt, loop jij heeeel hard de andere kant op zonder om te kijken. Wedden dat hij komt

De 60 minuten is ook zeker niet elke dag hoor Meer in het weekend als we echt een nieuw bos gaan ontdekken, of een afspraak hebben om met iemand samen te lopen.. Door de regel is het eerder 30-45 minuten. Maar goed dat je het even aanstipt.

Het stoppen vóórdat hij het gedrag gaat vertonen is moeilijk omdat hij het juist het sterkst vertoont in het begin, zeg, de eerste minuut. Dat zou dus betekenen dat we niet kunnen trainen. Daarom word ik in dat geval dus het 'standbeeld', tot hij rustig is, probeer het dan nog eens, en als het niet lukt sluit ik af met een makkelijk commando wat hij goed kent.

En haha ja hij komt zeker weten als ik wegren!! Soms verstop ik me ook wel eens achter een boom ofzo.. dan weet hij niet hoe gauw hij me moet zoeken!

Goed zo

Ik zou dan met die oefening waarbij hij zo druk word, naar je eigen houding kijken: hoe sta jij tov de hond? Krom je je rug terwijl je staat zodat je als het ware over hem heen hangt? Hoe is je stem, je ademhaling? Heb je zelf onrust in je lijf?

al hij gefocust is op zijn omgeving. dan moet je daar gebruik van maken . ga naar het bos. en maak een gaatje in de grond gooi bij voorkeur zo veel mogelijk blaadje en zand weg zodat hij denkt dat er iets machtigs interessants in die grond zit. en leg vlak voor hij bij je is er wat snoepjes in. op die manier leert hij dat jij ook heel interessant bent! zoek een boomstronk met een gat er in . krab er aan maak geluid en leg er wederom wat snoepjes in . je moet hem het idee geven dat je samen op avontuur bent. dat je samen met hem de omgeving verkent. en heus als hij zijn puberteit door is en hij volwassen wordt. leert hij dat op jouw letten juist super leuk is.

Dat is een goede tip, ga ik zeker eens doen!! Nu probeer ik hem bij mij te laten komen als hij losloopt en dan krijgt hij een snoepje, maar deze manier vind ik ook erg leuk .

Het is heel moeilijk te bekijken wat je hond bedoeld. Misschien kun je je een paar dingen afvragen:
Is zijn gedrag hormoonbepaald? Ruikt hij teefjes o.i.d.?
Is het zijn leeftijd? Hij is immers pas 10 maanden?
Is de trainingsmethode niets voor hem? Verveeld het hem of heeft hij meer aan een vast patroon in de oefeningen? Of oefen je te veel of te weinig of is de kwaliteit van de cursus onvoldoende?
Heeft hij misschien te veel energie om zich goed te kunnen concentreren/aandacht op jou te vestigen?
Best lastig! Vraag het aan je hondenschool of probeer eens een lesje te volgen bij een andere hondenschool. Wellicht vind je iets wat meer aansluit bij je hond?
Er is 1 ding dat ik zeker weet: Geduld! Hij leert het vast wel. Je bent al heel goed bezig dus het is een kwestie van tijd.
Misschien weet een rasvereniging je iets meer richting te geven of mensen met dezelfde soort of weet de fokker raad?
Heel veel succes!

op het moment dat ze nu zijn trainings methode om gaat gooien en moeilijk gaat doen schiet ze niks op. haar hond vind alles gewoon machtig interessant en dat hoort ook bij zijn leeftijd. het is juist zaak dat ze de vaste training gewoon houd zoals het is. alleen bij uitjes moet ze zichzelf interessanter maken dan de omgeving. op die manier win je zijn aandacht.

We oefenen elke dag 1 tot 2 keer (buiten en binnen) niet langer dan 10 minuten, als ik al eerder merk dat hij zijn aandacht kwijt raakt sluit ik eerder af.. En we gaan nu idd naar een andere hondenschool dan waar we de puppy en basiscursus hebben gevolgd, ben daar heel benieuwd naar.

Mellow had ook nooit aandacht voor mij. Luisteren? Hee, een blaadje, leuk!
Ik kon gek doen, weglopen, lekkers meenemen: niks hielp.
Verstoppen wel. Meestal

Inmiddels komt ze 9 van de 10 keer als ik haar roep en komt ze niet, dan hurk ik en zeg verrast "ooooh, kijk nou eens!", werkt bijna altijd.
Ze kijkt nu tijdens het lopen ook regelmatig even om ('loop je door?' ) en wacht ook als ik dat vraag.

Ik vind dat eigenzinnige ook wel wat hebben juist

IK heb zo'n idee dat dit zijn manier is om jou duidelijk te maken dat het teveel is voor hem. Je zou eens kunnen kijken wat er gebeurt als je een stapje terug gaat en niet meer elke dag te trainen maar bijvoorbeeld 1 keer in de twee dagen 5 minuten. Waarschijnlijk zal het dan al veel beter gaan.

Ik heb die fout gemaakt bij mijn eerst flatcoated. Er zei eens iemand tegen mij: je hebt nog een heel leven voor je met je hond . Dodo was na 1 jaar helemaal overtraint en wilde niets meer.
Bij Bora hield ik daar rekening mee en ik heb met haar geen moeilijkheden gehad in de puberteit.
Ze hebben op deze leeftijd veel meer behoefte aan samen werken, zoals in het bos snoepjes tussen de takken verstoppen. Of ( in het lonnekermeer zie ze je wel) je hond leren op een afgezaagde boomstronk te laten zitten, of onder een boomtak te laten lopen, of over boomtakken te laten lopen. Ook kun je aan de takken van de bomen worstjes stoppen of tussen de ribbels van de bomen. Zo maak je een wandeling heel interessant en is het komen veel leuker, en je hond leert meer op jou gericht te zijn. Vergelijk een duitse herder niet met een witte. Het komt goed met je hond, over een half jaar lach je er om. Hoop dat je er iets aan hebt.

Eerder stoppen met je oefeningen...

Je kunt dan zijn uitdagende gedrag voor zijn.

Oefenen is prima maar niet telang. Als je hond gaat happen in je arm dan ga je te lang door.

Doet je hond een oefening goed ookal is dat meteen de eerste keer ook stoppen.