We zijn laatst op vakantie gegaan naar Engeland en Logan moest mee. Nouja, moest... het probleem was dat we met de hele roedel gingen. Mijn ouders, broer, schoonzus, mijn vriendin en ik zelf, dus was er niemand die op Logan kon passen.
En nee, een pension is geen optie omdat het simpelweg wreed is om een hond als Logan op te sluiten, en al helemaal als er niemand van zijn roedel in de buurt is.
Dat, en iedereen wou hem er eigenlijk gewoon graag bij hebben.
Dus, Logan in de auto en richting Duinkerke waar we op de boot gingen.
En daar kwamen we er achter dat hij alleen in de auto moest blijven... Drie uren lang.
Je moet weten dat honden als Logan niet lang alleen gelaten kunnen worden door hun enorme drang om bij de roedel te blijven.
Wij hebben dit geprobeerd toen hij nog jong was maar door het aantreffen van een compleet hysterische pup die elke keer opnieuw met de staart tussen de benen stond te trillen en te gillen in zijn eigen poep en plas zijn we hier toch maar mee opgehouden.
Ze hadden toch gelijk over de verlatingsangst in wolfhonden.
Je snapt dat we tijdens de boottocht drie uren lang hebben rondgelopen met beelden van een ondergescheten auto en kapotgetrokken lederen bekleding in ons hoofd.
Aankomst Dover. Snel naar het auto dek en daar troffen we het tafereel aan...
Een slapende Logan in de kofferbak die net wakker werd en ons kwispelend begroette...
Hij is gek op autorijden en vindt het fantastisch om in de auto te zitten. Zo leuk zelfs dat hij prima even 3 uren alleen kon zijn.
Honden kunnen je echt keer op keer blijven verassen.
Hebben jullie nog leuke anekdotes over momenten dat je echt heel erg trots was op je hond?
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Hij blijft me verrassen " wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Onze labradoodle Noa is nogal gek op eenden en vorig voorjaar zag ze haar kans schoon om er een te pakken, toen er een eend met 6 jonkies bij ons de weg overstak.......Voordat ik het wist had ze er een te pakken! Ik zo lullig roepend" joh, Noa, los" En beledigd keek ze me aan, van "meen je dat nou echt?", maar ze liet gelukkig gelijk los, en het kleine, schattige eendje liep ongeschonden terug naar mams.
Noa liep mokkend verder, steeds omkijkend en dan naar mij kijkend, van "mag ik echt niet"...... De schrik van mijn leven, maar achteraf wel erg grappig...
Wow. geweldig. Logan is zelf ook gek op wild maar ik denk dat hij niet los laat als ik 't zeg. Respect voor Noa!
Haha die Logan.
Thuis niet alleen willen zijn maar in de auto is prima
Fijne vakantie gehad met z'n allen?
Ja, simpelweg perfect. zonnig maar met een frisse wind dus niet te warm voor Logan en lekker zonnig voor mij. Overal zijn wandelpaden, zelfs dwars door landerijen. Een week lang geen computer, geen telefoon, geen tv en de hele dag wandelen met broeder wolf. echt, echt, echt perfect.
Klinkt heerlijk Robbie
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Hij blijft me verrassen " wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?