Mr.Chuckles.....inmiddels gearriveerd

alias Nio.


vanaf as. woensdag ons tijdelijke 'gezinslid' op doorreis naar familie in Athene.
 
En nu maar hopen dat het engelse weer zich een beetje van zijn goede kant laat zien zodat hij alvast aan de 'betere' temperaturen kan wennen.

Dat wordt weer flink 'puppy-proofen' hier in huis alhoewel het huis heel erg op honden ingericht is dus dat zo op het eerste gezicht wel mee zal vallen.

Wat een prachtig pupje !!!!!!
Benthe zegt dat ze die wel als vriendje wil 

hahahaha......ja het is een lekker ding hoor! En de keren dat we hem bezocht hebben altijd super relaxed zonder greintje angst of hyper zijn. Mag hopen voor zijn 'echte baasjes' dat het zo blijft.

Maar even een vraagje aan jou......Kun jij je nog herinneren hoeveel jou meisje woog rond de 15 weken? Ik besef me uiteraard dat het per hond kan verschillen maar vraag dat ivm de reis naar Griekenland straks.'

omygosh schattieee

ooooo wat een koppie, en moet je die straks weer afstaan ? dat zal moeilijk worden.

Ja Willemijn die gaat uiteindelijk naar zijn 'echte thuis'! Baas en bazin (familie) komen om de beurt hier logeren, die wat het laatst komt neemt hem dan mee naar huis.

Makkelijk zal het idd niet zijn maar omdat we weten wat voor een hond we zelf in de toekomst erbij willen zou het toch moeten lukken.........(zei ze nu heel stoer....ahum....)

Dat gebeurt mij weer hoor!......pfffffff.....

Zit ik hier een heel verhaal te typen met de ontwikkelingen tot nog toe, breid ik de topic titel uit met '.....inmiddels gearriveerd' maar vergeet ik eerst op 'reageren' te klikken!

Nou, nou, dikke shit! Later of morgen dan maar nog eens een poging wagen.....

Oehhhhh, aaaaaaah, wat een schatjeeeee!   

Prachtig hondje!

Gossie wat een lieverd ( die zou je toch stiekem willen houden )

Take two!!!  (wat zou ik nu weer fout doen?)

Nio onze gastpup was behoorlijk snel gesetteld en huppelt hier rond alsof hij nooit ergens anders is geweest. De bench is voor hem een waar speelparadijs en de (donut)mand van mijn kerels is toch wel zijn favoriete slaapplek bij verre. Alhoewel hij overal wel makkelijk slaapt.

De ontmoeting tussen Nio en mijn kereltjes verliep goed. Nio die nog een beetje onder de indruk was van het vertrek uit zijn vertrouwde omgeving, ons en de autorit, was gelijk alles vergeten toen hij Loco ontmoette. En Loco vond het net zo geweldig. Ten was minder enthousiast en had zoiets van prima maar geen polonaise aan mijn lijf en die bench ga ik niet in! Waar Loco hem opzocht en zich ten alle tijden door de pup liet benaderen gaf Ten hem gelijk heel duidelijk de grens aan. Waar Nio ook weer heel mooi gelijk gehoor aangaf.

Het is weer heel mooi om die interactie tussen alle partijen te zien. En wat ik nog mooier vind is het contact wat mijn eigen kereltjes met mij zoeken als Nio zich flink uitslooft met het uitdagen tot spel. Blikken die boekdelen spreken."Wat moet ik hier nu mee? Jij bent toch helemaal geen 'match'?" Zo is het tot zover makkelijk in goede banen te leiden.

De nacht slaapt hij ook zonder problemen door dus wat dat betreft houden we de traditie in stand gelukkig.

Ik vond het ook machtig mooi om zo'n kleintje zo netjes maar ook zo makkelijk een kippenek op te zien peuzelen (mijn kerels kregen als pup nog geen vers, dus nieuw voor mij). Ook die puppy kong uitpluizen is een feest om te zien. Had trouwens gedacht dat die groter waren maar de maat blijkt groot zat voor nu.

Moet wel heel erg opletten dat ik niet op hem ga staan. In de achtertuin die vrij diep/lang is, volgt hij mij en mijn kerels mooi op een afstandje maar halverwege trekt hij dan een sprintje waarbij hij je bijna letterlijk onder de voeten loopt. Dus dat is voor mij wel even extra opletten. Sasha, Ten en Loco waren allen grotere puppen en hun vachtkleur sprong meer ih oog dus iets moeilijker om onbewust over het hoofd te zien.

Ik was hem al even kwijt maar toen bleek hij uitzichzelf vanuit de open bench naar de mand in de keuken te zijn verhuisd. Dat is zo'n genaamde donut mand, goed gevuld met een behoorlijke opstaande rand in zilvergrijs ..........laat dat nu net dezelfde kleur als zijn vacht zijn.....

Verder is het gewoon heerlijk genieten van al die typische pupse bewegingen en kapriolen en vooral ook van mijn kerels die zich ontzettend netjes en behoorlijk volwassen (waar is de tijd gebleven? gaat veel te snel!) gedragen.

Totzover het verslagje van het lekkere (om op te eten) droppie Nio en mijn heerlijke kereltjes.