Afscheid van Fox

Ik heb gisteren onze jack russel Fox laten inslapen omdat hij gebeten heeft in het handje van ons 2 jarig zoontje. Maar het gemis is zo verschrikkelijk en moeilijk want we zijn onze beste vriend kwijt. Ik heb zo een spijt dat ik het heb laten doen. Kon ik maar de klok terug draaien!!!

Sofie

Ai ja... wat vreselijk... Kan me voorstellen dat je er spijt van hebt, want dat is wel een hele rigoreuze beslissing.

Ik vind het ook een behoorlijk rigoreuze beslissing want wat ik mezelf afvraag is: een kind van twee begrijpt niets van de taal van de hond; als die het dier pijn heeft gedaan kan het uit reactie geweest zijn dat hij beet. Ik keur het bijten zo wie zo niet goed hoor maar ik had dan desnoods een ander thuis voor hem gezocht op een plek zónder kinderen.

Ja jeetje kom je inderdaad de klok maat terug draaien!
Lijkt mij lastig om zo'n beslissing te nemen voor 1 hap....

Sterkte!

Soraya&Mila.

Was dit de eerste keer dat je hond je kindje hapte.
Ik vind het ook een rigorteuze beslissing hoor.
En dan gelijk definitief het beest in laten slapen.
Ja ik heb me eigen mening erover.
Maar dat hou ik liever voor mezelf.
Maar sterkte.

Jo

Ik zou je graag iets troostends willen zeggen, maar dat gaat me niet lukken.
Kan me voorstellen dat je, je schuldig voelt want het was natuurlijk ook totaal onnodig.
Er zijn buiten inslapen nog zoveel andere manieren om te voorkomen dat je kindje gebeten word.1 ervan is herplaatsing.

Was het maar waar dat je de klok terug kon draaien. Maar helaas.
Enige wat je kan doen is er van leren en dat is in dit geval dat je geen ander hondje moet nemen.

Sterkte.

Groetjes Marianne

Het was eigenlijk wel een prehistorische oplossing hoor!!(ja ik kan het niet laten om nogmaals te reageren)Hoe langer ik er over nadenk hoe bozer ik word .Het hondje heeft in het handje gebeten van ons 2 jarig zoontje.......Ja ...1 hap! Er zijn tegenwoordig zoveel mogelijkheden om een bijtende hond om te buigen tot een niet bijtende hond(en ik denk dat het zelfs nog de eerste keer is dat het beestje beet,teminste zo klinkt het,want anders was hij vorig jaar al overleden geraakt)

Dan hoeft hij toch niet meteen dood!!!Stel je toch eens voor dat alle mensen een spuitje kregen die een klap uit deelde,nou dan kan ik denk ik en lege straat!

En je weet niet wat je kindje heeft gedaan,waren ze alleen,hoe gebeurde het eigenlijk?!

Soraya.

Ik heb hier geen woorden voor.
Ik keur het bijten echt af maar om nou meteen je hond een spuitje te geven.Nee dat vind ik wel erg ver gaan.
Je had dan je hond beter kunnen herplaatsen.

En wat heeft je kindje gedaan?Een kind van 2 weet no helemaal niet hoe hij met een hond moet omgaan.Hoe vaak hoor je niet dat honden aan hun staart worden getrokken of in hun ogen worden geprikt.

Nee sorry ik vind dit echt heel erg!

Ja dat zei ik dus ook al... en ik kan ook geen enkel stukje sympathie opbrengen en al helemaal geen medelijden! Het was een Fox, hoe ernstig kan de beet geweest zijn? Een bijtincident is nooit leuk maar jullie als ouder horen ALTIJD in de gaten te houden of het kind niet op de hond afkruipt want dan kán het natuurlijk een keer fout gaan. Ben overigens benieuwd of je zoveel karakter hebt om op deze reacties te reageren, of kies je nu wederom de makkelijkste weg?

christ en sofie.

wat jammer en helaas dat je nu met dit verhaal komt, het is niet meer terug te draaien, had het maar gedaan, en hier advies ingewonnen,

weet het wel, daar heb je niets meer aan, maar je kan verwachten dat hier eigenaren op zouden reageren.

ik wens je veel sterkte met de beslissing van je besluit.

Ik wil er natuurlijk wel nog op reageren, het is de eerste keer dat hij echt gebeten heeft maar had ervoor wel al een paar keer een poging gedaan! en herplaatsen wilden we niet en ook niet naar het asiel.
Het is misschien een impulsieve reactie en heb er inderdaad spijt van, maar wat als het veel erger zou geweest zijn of de volgende beet veel erger. Zouden jullie dan ook zo reageren?

Sofie

Nee ik zou niet zo reageren maar een goed huis voor hem zoeken.
Ik denk altijd dat mijn honden het het beste hebben bij mij.Niemand kan zo goed zorgen voor ze als ik dat doe.

Maar... op het moment dat het mij niet lukt dan zal ik ze ten alle tijde herplaatsen en niet in laten slapen.
Een hond kan met gemak zonder zijn baasje leven als je maar zorgt dat hij bij een liefdevol baasje komt.En echt die zijn er genoeg te vinden.

Ik snap heel goed dat je, je hond niet je kind kan laten bijten. En zelfs dat je besluit zonder een gedragstherapeut erbij te halen dat je het gewoon niet wilt gokken.

Maar er zijn meer mensen op de wereld die goed voor je hondje hadden kunnen zorgen.
Waarom wilde je geen herplaatsing dan?
Voor zelfs de moeilijkste hondjes is vaak een baasje te vinden met veel liefde en geduld.

Groetjes Marianne

Ik had tóch voor herplaatsing gekozen als de kans op herhaling aanwezig zou zijn. Dat het niet met (kleine) kinderen samen kan, hoeft toch niet te betekenen dat hij maar ingeslapen moet worden? Ik reageer misschien erg fel en het is absoluut niet mijn bedoeling je te kwetsen maar dit doet mij en met mij blijkbaar meer forumbezoekers, zoveel verdriet. Lijkt me ook vreselijk voor jullie zelf hoor om dit een plekje te geven.

Nou nou wat oordelen jullie gelijk hard zeg.
Het verhaal is helemaal niet compleet, lijkt mij zo tenminste.

Laten we Sofie eerst eens de kans geven om het hele verhaal te vertellen.

Sofie:
Hoelang had je de hond, was de baby er eerst of je kindje.
Kan je vertellen of je hondje al niet veel van je kind moest hebben of viel dat allemaal wel mee?
Liet je de hond alleen eten zonder kind erbij?

Probeer ons eens uit te leggen hoe het precies gebeurd is.

Weet je we zijn hier natuurlijk allemaal hondenvrienden en van zo'n bericht schrikt iedereen, logisch toch?

Zoals je je verhaal hebt geschreven lijkt het inderdaad dat je na 1 hap van je hond in het handje van je kind naar de dierenarts bent gerend om hem in te laten slapen.
Dus op zich begrijp ik de reakties hierboven wel.
Meestal zijn er al een aantal incidenten aan vooraf gegaan.

Kijk, mocht je inderdaad in paniek de hond hebben laten inslapen, zet ik er inderdaad ook mijn vraagtekens bij.

Maar ik wil je graag de kans geven om je verhaal te doen.

Groetjes Lia

Ik weet niet of er wat te willen valt in zo'n situatie. Ik weet ook niet wat er precies is gebeurd en hoe de hond heeft gebeten. In de meeste gevallen is de mens schuldig, omdat hij de signalen niet heeft gelezen van de hond. Al een paar keer een poging gedaan is dus al een duidelijke waarschuwing van de hond. In dat geval had ik hond en kind gescheiden van elkaar en een gedragstherapeut ingeschakeld. Als het echt niet meer had gewerkt, dan idd een asiel of herplaatsing. Daar is niets mis mee, want bij een baasje die goed met de hond overweg kan, had de hond nog een goed leventje kunnen hebben. Ik begrijp niet waarom jullie dat niet zouden willen. Ik denk dat een hond beter af is in een asiel dan dood... Maar goed, da's mijn mening.
Ik hoop in ieder geval niet dat jullie nog een hond nemen.

Ik vind het niet echt een hard oordeel lia.Want bijten de dood is er toch nog een legio van oplossingen te vinden.

Ik oordeel zeker niet dat ze de hond niet meer bij haar kind wilde en erger wilde voorkomen. Maar meteen dood, terwijl er toch buiten dat om een leven mogelijk was geweest voor het hondje.

En ik wil haar helemaal geen schuldgevoel aanpraten of natrappen.Maar ik kan ook moeilijk liegen en zeggen dat ze zich niet schuldig moet voelen en de goede beslissing heeft genomen.

Groetjes Marianne

Want bijten de dood is

buiten moet dat dus zijn

@ Lia: Ik respecteer dat je het rustig probeert te relativeren maar ik heb zeker na het tweede bericht mijn eigen conclusie getrokken, misschien kortzichtig van me, sorry.

@ Angela: Ik deel voor de volle 100% dezelfde mening als jou!

Dank je Mona...

Ik wil toch ook even uitleggen hoe het is gebeurd: we waren met twee volwassenen en drie kinderen (ik mijn schoonbroer, onze zoon en 2 kinderen van mijn schoonbroer), onze hond was bij mijn schoonbroer (schoonbroer zat gehurkt en de fox stond erbij) en seppe onze zoon kwam afgelopen met zijn handje uit en de hond heeft toegehapt zonder enige aanleiding.

Op de hond afgelopen? Dat kan heel bedreigend zijn. Jaloers kan ook, of een corrigerende hap voor de baby, omdat hij hoger in rang is en de schoonbroer had misschien wel aandacht voor de baby? Hoe dan ook, erg gevaarlijk om de baby zomaar rond te laten lopen met een hond erbij.

Ik kan wel ingaan op wat er mis is gegaan waarschijnlijk in deze situatie.
Maar wat heb je eraan?

Het is een foute inschatting geweest van de volwassen mensen rond het hondje dat al eerder heeft aangegeven zich niet veilig te voelen bij het kind.Uitgestrekte handjes die naar je toekomen is niet echt een veilig gebaar voor een hond zeker niet als hij dit al eerder kenbaar heeft gemaakt.

Maar de grote vraag blijft dan nog.Waarom niet herplaatsen maar de dood voor zo een voor de hond klein vergrijp?
Dat je ten alle tijden wilt voorkomen dat je kind word gebeten is meer dan logisch.Valt niet over te discuseren.

Groetjes Marianne

sofie {wat jammer nou dat dit gebeurt is, zelf schrijf je toch ook in je berichtje , IK HEB ER SPIJT VAN EN IK WOU DAT IK HET TERUG KON DRAAIEN. ook jij hebt dus je twijfels.

ja helaas het is niet meer terug te draaien, jammer dat je geen advies hebt ingewonnen, maar ook daar heb je nu niets meer aan.

geef het een goed plekje Sofie, en hou de goede herinneringen bij je van dit hondje.

willemijn.

We hadden de hond 5jaar en een half, en Seppe is 2 jaar. In het begin ging alles zijn gewone gangetje zonder problemen tot seppe is beginnen lopen. Seppe mocht niet langs hem lopen of fox was al aan het grommen en het verergerde constant. Een andere thuis zoeken was geen optie van mijn man, als de hond hier niet kan zijn dan nergens. Ook uit schrik om dezelfde reactie te vermijden want soms was het niet alleen grommen naar Seppe maar ook naar ons of andere volwassen mensen.

Hoi vriendinnetjes

Ik heb inderdaad geprobeerd het te relativeren.
En ja zo'n discussie als nu is ook heel leerzaam voor ons allemaal.

Eigenlijk moest ik gelijk terugdenken aan eind maart dit jaar. Toen kwam ik voor het eerst op dit forum met mijn verhaal. Misty, golden retriever, die voor de zoveelste keer zeer agressief had gereageerd en de pup van mijn dochter behoorlijk had verwond.
Ook tegen mij zeer agressief op dat moment. Dit gebeurde steeds vaker en het bleek dat ze een afwijking had in haar hersens wat nooit meer goed zou komen.
Voor mij was het een weloverbewogen beslissing om haar in te laten slapen en ik heb echt zoveel steun gehad op dit forum.(En met Misty is er 8 jaar overheen gegaan voordat ik die zeer moeilijke beslissing heb genomen)

Kijk ik kan mij best wel goed verwoorden en sommige mensen kunnen dat niet en vandaar dat ik iedereen de kans wil geven om hun verhaal te doen.

Weet je ik kan mij echt niet voorstellen dat iemand, na 1x gehapt te hebben, de hond laat inslapen. En tel daar bij op een dierenarts die daarin meegaat!!
Dat is echt heel triest als die zich DA noemt.

Groetjes Lia

uhhhh.....ik vind dit wel een heel drastische maatregel die je genomen hebt, zeker nu ik het verhaal hier gelezen heb. Ik heb sterk het vermoeden dat je niet goed de signalen van een hond begrijpt, en dat je in paniek zo'n besluit genomen hebt, daarmee dat je de klok wil terug draaien, maar helaas dit gaat niet meer. Hoe oud was dit hondje trouwens?

Grtzz en sterkte met dit een plaats te geven!

Martine

Beste Sophie,

Ik vind dit heel emotioneel en kan me hier dan ook niets bij voorstellen.
Ik heb even getwijfeld of ik zou reageren want ik ben hier ten slotte nieuw.
Maar ik wou dat ik onze hond had kunnen laten leven en die was ziek heeeel erg ziek.
Wij hebben hem tot ons groot verdriet vijf weken geleden in moeten laten slapen en er zit een kans in dat onze andere hond ook erg ziek is.
Intens verdriet heb ik hier allemaal van.
En jij laat een hond inslapen omdat hij een kind gebeten heeft daar kan ik (en nu al helemaal niet) bij.
Ik begrijp dat een hond nooit een kind mag bijten maar daar ben je zelf als baas ook bij.
Onze Rocky was ook niet verzot op kinderen en heeft er ook wel eens een afgesnauwd.
Maar wij als baasje hebben daar onze verwantwoording voor genomen en ontzettend goed opgelet.
Er zijn zulke goede oplossingen te bedenken zonder dit te hoeven doen.
Die zijn hier allemaal allemaal al genoemd.
Ook de dierenarts die hier zomaar mee akkoord gegaan is snap ik niet.
Die van ons zal dit nooit zomaar doen, maar eerst een andere oplossing zoeken.
Maar je kan nu niet meer terug en jij zult moeten leven met deze beslissing.
Maar ik zou

Er moest nog een stukje onder.

Maar ik zou nu niet graag in jou schoenen staan.

Lousanne

En daar is je man qua denkwijze de 'fout' ingegaan. Want een hond die niet bij jullie in het gezin kan met een klein kind, kan bijvoorbeeld prima in een gezin met pubers of bij een stel zonder kinderen.
Het is nu eenmaal gebeurd, heel spijtig. Wat Willemijn ook al zei, had hier van tevoren maar advies ingewonnen.... Ik blijf erbij dat jullie de signalen van deze hond niet goed hebben ingeschat, want een hond is maar zelden vals. En zelfs valse honden kunnen vaak heropgevoed worden en herplaatst worden. Nu is het te laat en ik hoop dat jij/jullie hier van leren.

Hallo Allemaal,

Vanuit de hond is het goed te begrijpen waarom hij gebeten heeft.

Maar goed, de vraag is dan altijd nog of de bazen ermee om kunnen gaan om deze hond te begeleiden.
Een kind is ook geen object om mee te gaan oefenen. Als per ongeluk het gezichtje dichter in de buurt is, dan zou de hond daar kunnen happen.
Helemaal niet kwaad bedoeldt vanuit de hond, maar de gevolgen kunnen voor het kind wel heel erg groot zijn, misschien wel de rest van zijn of haar leven.

Daarom is voorzichtigheid altijd heel belangrijk.

Dit is een typisch misverstand tussen hond en mens en dat is heel erg jammer.
Helaas is er niets meer aan te veranderen en ik hoop dat de hond zijn rust heeft gevonden.

Groetjes, Margje