Toen we ons pupje in huis kregen verheugde ik me al helemaal op dat heerlijke warme puppylijfje op mijn buik, lekker slapend, en fijn samen knuffelen. Ik was ook niet anders gewend van alle pups die ik tot nu toe had meegemaakt.
Maar helaas, ons pupje wilde helemaaal niet knuffelen! Hij vond het wel heerlijk om geaaid en gekriebeld te worden, maar op schoot zitten hoefde voor hem niet zo, hij bleef vaak stribbelen om er weer af te komen. Ik denk dat hij als kleine pup in totaal zo'n 3x bij mij op schoot heeft liggen slapen, en dat was dan wanneer hij zoooo ontzettend moe was dat hij echt de puf niet meer had om te protesteren.
Ik vond dit erg jammer, maar had op verschillende forums wel gelezen dat het niet ongebruikelijk is en dat sommige honden gewoon niet zo van knuffelen houden. Gelukkig maar, want soms dacht ik echt dat mijn pup mij niet leuk vond, anders zou hij toch wel willen knuffelen?
Maar de laatste weken is er echt een totale omslag gekomen. Mijn pup van nu inmiddels 6 maanden is niet meer bij me weg te slaan! Hij achtervolgt me door het hele huis, zoekt continu mijn aandacht, probeert bij mij op schoot te klimmen als ik op de bank lig, duwt zijn kop onder mijn hand, en ga zo maar door. Ik ben helemaal in de wolken want ik ben dol op mijn hond en vind het heerlijk samen te knuffelen op de bank.
Ik vraag me alleen wel af hoe het dan komt dat hij dit tot op ongeveer een maand geleden nooit zo gewild heeft? Is het een herder eigenschap? Het 'kat uit de boom kijken' verhaal.. Misschien heeft hij erg aan mij en zijn nieuwe thuis moeten wennen en heeft hij zich nu 100% aan mij toevertrouwd? Ben benieuwd of er meer hondeneigenaren (met name herders!) hier ervaring in hebben.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Als kleine pup nooit willen knuffelen, nu niet van me af te slaan!" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
De aanhouder wint???
Ik denk dat het met het opgroeien te maken heeft. ze worden dan rustiger en gunnen zich meer tijd hiervoor.
jayla wilde als pup ook niet met ons knuffelen. ze ging liever gewoon lekker tegen je aan zitten. nu ze volwassen is geworden kan ze af en toe wel echt genieten om lekker aangehaald te worden. toch is het wel heel anders dan bv onze maltezer masha. die is veel meer een knuffelkont dan jayla.
nog even een kleine toevoeging: ik zou er ook wel weer een beetje mee oppassen want met 6 maanden kunnen ze ook gaan pubberen.. en het "knuffelen" zoals jij het noemt klinkt voor mij een beetje meer als claimen.
als pup is het de wereld verkennen, zoveel indrukken die op de pup afstormen, geen tijd voor andere dingen.
er is ook nog geen band, dat moet groeien, en nu ?
ja daar is tie band, de rust komt in zijn billen {kont} en hij neemt nu de tijd om bij jou lekker te knuffelen, de band ontstaat altijd op lagere termijn van beiden zijden.
heerlijk voor je. je hebt er zo naar uitgekeken, en daar is tie dan die band.
goed aanleren om alleen te kunnen zijn, nee niet jij, je hond.
Geen tijd.. waarom op schoot zitten bij de baas die je al kent terwijl je ook je tanden in de tafelpoot kunt zetten? Misschien smaakt ie deze keer wel anders! Hier een Golden die niets van knuffelen af wilde weten.. nu is ze 10 maanden en zoekt ze meer lichamelijk contact, maar je kunt het nog steeds geen knuffelen noemen. Ik zou ook dol graag een hond willen die lekker tegen je aan komt liggen en haar koppie op schoot legt, maar ik denk dat dat er bij Evy niet in zit.
Lekker genieten van je plotselinge knuffelkont.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Als kleine pup nooit willen knuffelen, nu niet van me af te slaan!" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?