Vanmiddag een hond gered!

Pff wat een middag zeg…
Na mijn moeders werk gingen we nog even mijn ID ophalen en langs wat winkels in het centrum. Zo’n 2 uur waren we uiteindelijk onderweg (ik was dus al aardig gesloopt want op dit moment is dat al erg veel voor me) toen we richting de auto liepen en ik een loslopende hond een schoenenzaak in zag lopen. De medewerkers daar stuurde de hond weer naar buiten dus het was duidelijk dat die daar niet bij hoorde. Ze kwam op ons (ik had Ashley en Abby mee) afgerend om te spelen en ging er toen weer vandoor. We hadden gelukkig nog een reserve riem bij ons dus ik heb Ash meteen aan mijn moeder gegeven en ben achter de hond aan gegaan samen met Abby (want daar reageerde ze goed op). Ze rende een kledingzaak in de pashokjes in waar ik ‘m bijna te pakken had… Maar ze schrok en ging er weer vandoor, tussen de benen van een medewerker door die tevergeefs haar nog probeerde te vangen. Daarna ontstond een soort kat en muis spel. Ze vond mij en Abby prachtig en keek ons dus ook steeds speels aan, zakkend door de voorpoten. Maar zodra ik aanstalten maakte haar richting uit te lopen ging ze er weer vandoor. Ze reageerde op de woorden koekie en kip maar niet goed genoeg dat ik haar te pakken kon krijgen. Ik was ‘r op een gegeven moment ook even kwijt en blijkbaar rende ze toen telkens vlak achter me langs volgens m’n moeder duidelijk ons uitdagen dus maar niet toegevend. Het halve centrum heb ik door ‘gerend’ (telkens als ik uit ‘r zicht was natuurlijk) achter ‘r aan (ondanks m’n bloedarmoede e.d.) want ik was doodsbang dat ze de weg op zou gaan en zou worden aangereden. Gelukkig rende ze uiteindelijk de Hunkemöller in, toen had ik ‘r want daar was een van de deuren dicht! Ik heb de medewerkster om hulp gevraagd waarna de arme hond tegen de glazen deur aanliep in haar paniek, gelukkig kon ik haar toen aanlijnen omdat ze in een hoek was gedreven en meenemen. Maar ze liep niet verder tot ze een snoepje had gehad hoor, zo slim was ze dan wel weer… Hahaha! Eenmaal buiten kon ik op haar penning ‘r naam en telefoonnummer lezen dus weer terug bij m’n moeder hebben we meteen de eigenaar gebeld. De terriër heette Jip en bleek standaard haar halsband om te hebben omdat ze dit soort streken al vaker had uitgehaald. Ze kwam van de andere kant van de stad (had dus een flink eind gelopen!), woonde samen met een soortgenootje (die wel luistert) en was al 10 jaar oud, maar dat laatste was absoluut niet aan ‘r te merken. Ze is gezellig met ons meegelopen naar de auto terwijl ze onderweg nog wat met Abby heeft gespeeld en een plasje heeft gedaan, en bij de auto kwamen de eigenaren gelukkig al gauw aanrijden die erg blij waren dat hun hondje weer was gevonden. Ik heb nog even een grote gezicht wasbeurt gekregen (met wat speeltje hapjes tussendoor) en zij heeft nog even een snoepje van me gehad en toen zijn we allemaal weer richting huis gegaan. Eind goed al goed dus… Gelukkig maar, want moet er niet aan denken dat er iets met die schat was gebeurd!
Ben nu wel helemaal gesloopt… Was al slap maar ben nu helemaal een vaatdoek voor mijn gevoel. Maar het was voor een goed doel en ben blij dat het zo is afgelopen natuurlijk! Volgens de eigenaar is ze erg goed in mensen herkennen en herinneren dus zou ze mij nog wel herkennen mocht ik ‘r ooit nog eens tegen komen… Ik hoop dat dit nog eens zal gebeuren maar dan wel onder wat leukere omstandigheden natuurlijk.



Eenmaal thuis heb ik natuurlijk een uitgebreide inspectiebeurt gekregen van onze 'speurhond' Elphaba die even wou weten waar ik naar stonk...



Sorry meid maar dit keer kon ik echt niet anders !

Dikke pluim voor jou. Menigeen laat zo'n hondje gewoon aan zijn lot over. Vanavond goed uitrusten en terug kijken hoe goed alles is afgelopen?!

mooi, en ja snuffelen met wat jij in aanraking geweest bent, logisch toch, een vreemde eend in de bijt.

maar geweldig van je, echt, en ik hoop dat ze je herkent als je ze weer eens ziet.

Wat goed van je!

Wat goed dat je het hondje hebt weten te vangen en weer kunnen herenigen met zijn baasjes. Een super goede daad 
Haha dat snuffelen ken ik wel, doen ze hier ook als ik thuis kom van het werk en als een van mijn cliënten (thuiszorg) ook een hond heeft. Dan krijg ik eerst een uitgebreide inspectiebeurt van ze 

Uitrusten ga ik vanaf nu zeker doen. Mijn lichaam wil ook niet echt meer dus ik heb weinig keus...
Zal vanavond wel flink dromen, net zoals Jip, hahaha! Maar ben erg blij dat het allemaal zo is afgelopen.

Goed gedaan, zo'n hondje kun je toch niet laten zwerven?
Het duidelijk dat jou hart op de goede plek zit!

Wow, goed gedaan van je om niet op te geven.

Nu lichamelijk gesloopt, maar als het hondje verongelukt was dan was het geestelijk zwaar.

Spoedig er terug weer bovenop Wichita... en hopelijk kom je hem nog tegen... maar dan aangelijnd!

Grappig genoeg blijkt nog een HP lid Jip te hebben gezien, en wel in diens eigen achtertuin vlak voordat ik 'r in het centrum tegenkwam! Helaas was de snelheidsduivel alweer verdwenen voor ze daar gevangen kon worden. Wat is Nederland dan weer opeens een klein landje hè, hahaha...

Wat een verhaal! Goed van je. 

Wat lief van je dat je zoveel moeite hebt gedaan!
Jip is weer op zijn plekkie en jij kan nu gaan bijkomen.

Super van jou!!!! Snap herl goed dat je moe bent, echt heel fijn dat jullie je zo hebben bekommerd om Jip. Wat een ondeugd, hihi.

vind het super wat je hebt gedaan
Hopelijk ben je wat bij gekomen

Ben nog altijd aan het bijkomen maar het gaat wel al iets beter inmiddels na een weekendje rust dat wel...

Super gehandeld, je weet niet wat het hondje anders had kunnen overkomen. Helemaal toppie gedaan!!