Ode aan (jarige) Mellow

Vandaag is Mellow al weer 2 jaar geworden. Althans, volgens haar paspoort, maar dat is toch wel een beetje een schatting  
Voor het gemak houden we gewoon deze datum aan.

Terugkijkend op de afgelopen periode met Mellow kwam ik tot het volgende...

---

Lieve Mellow,

Vandaag ben je jarig, twee jaar alweer, wat gaat het snel! 
Weet je nog, toen je bijna 4 maanden was kwam je naar NL. Daar zat je net 2 dagen in het asiel toen je weer ging verhuizen, deze keer met ons mee.
Je was nog maar zo klein, je vond alles eng; van hond tot mens, van gras tot prullenbak.
We hebben heel veel geoefend, langzaamaan vond je de dingen wat minder eng.

Je kwam te wonen bij poes Puk, die al best hoogbejaard was. Puk vond het allemaal maar zo zo, jij wilde wel graag spelen maar snapte niet dat de zwaaiende staart van Puk iets heel anders betekende dan jouw zwaaiende staart. En ja, dan kreeg je wel eens een lel op je neus
Al snel pikte je het hengelende pootje van Puk op, zo stonden jullie tegenover elkaar, allebei te tikken met een voorpootje

Toen je 6 maanden was werd je aangevallen door 2 grote loslopende honden. Zo klein als je was, zo dapper heb je je verweerd. Je hebt die 2 grote honden best goed te pakken genomen. Gelukkig viel bij jou de schade mee, door tijdig ingrijpen van je mensenpapa. Als hij de ketting van die andere hond niet had gepakt was het een stuk minder gunstig afgelopen met je buik.

Hierna moesten we weer overnieuw beginnen met laten zien dat honden écht niet eng zijn, gelukkig ging dat vrij snel. Inmiddels heb je veel vriendinnetjes in de wijk.

En toen kwam de jaarwisseling, al dat vuurwerk vond je maar niks: lawaai, stank. Je vond het ook niet leuk om te gaan wandelen, dus gingen we lekker vaak naar het bos, daar kon je wel gewoon lekker je ding doen.

Na de jaarwisseling kwam je weer wat tot rust, al bleef je wat gespannen. Je reageerde ook heel erg op mij. Zat ik niet lekker in mijn vel, dan ging het met jou ook niet zo goed.

En toen kwam die zomerdag in 2012. Je liep in het weekend met mensenpapa op het fietspad toen er een hele grote groep wielrenners aankwam, een stuk of 20. Je bent daar zó erg van geschrokken dat je écht niet meer naar buiten wilde. En was je buiten dan wilde je na 1 plas weer snel naar huis.
Er is een gedragstherapeut gekomen, maar die tips hielpen ons niet echt verder (tenzij de GT erbij was). We hebben bijna 3 maanden ellende gehad, in het begin alleen in het weekend, al snel elke dag. 
Soms ging het even goed, tot je heel in de verte weer een fietser zag, je raakte dan zó verschrikkelijk in paniek dat je de hele boel bij elkaar gilde en in een rechte lijn naar huis wilde, krassen achterlatend op straat.
Ik trok mij dit zo aan dat ik, onbewust, jouw angsten versterkte. En zo kwamen we in een neerwaartse spiraal terecht. Ik heb heel wat tranen gelaten omdat ik het niet meer zag zitten. Maar nooit is in me opgekomen om je te herplaatsen, dat nooit!

Ineens zag ik 'het licht', ik besefte dat ik mezelf bij elkaar moest rapen wilde ik niet nog 15 jaar doorgaan op deze manier. En al snel ging het weer beter.
Wederom tot de vuurwerkperiode, die al in de derde week van november begon! Je vuurwerkangst was dit keer heftiger dan de eerste keer, dus wat kortere wandelingen en wat vaker naar het bos.

En toen ging poes Puk ook nog eens dood, ook jij was van slag door het hele gebeuren, je voelde aan dat het niet goed was. Normaal gesproken was je er als de kippen bij maar dit keer bleef je op afstand. 
De eerste dag zocht je haar nog, keek na het wandelen of je haar eten kon pikken. Al snel was je gewend aan het feit dat ze er niet meer was.

De eerste week van januari was je nog wat bang omdat er hier en daar nog wel wat vuurwerk werd afgestoken, maar daarna ging het alleen maar beter. 
Ik heb wel gemerkt dat je veel behoefte hebt aan structuur, dus we gaan elke middag naar het veldje en om de dag naar het bos.
Het veldje weet je ook precies te vinden, je vindt het daar ook zó leuk
Je kan er lekker rennen, spelen met blaadjes en lekker op je rug rollen

Verandert er eens iets in de dagindeling, dan ben je van slag, dus ik zorg gewoon dat dat niet te vaak gebeurt, dan gaat het allemaal wel goed.

En vandaag ben je dan al weer 2 jaar. Sinds je hier bent hebben we veel meegemaakt, maar we hebben elkaar ook beter leren kennen. Je vertrouwd meer op mij, zie je bij een onbekend geluid dat ik gewoon doorloop, dan ren jij vervolgens gewoon weer lekker achter de blaadjes aan, dat is wat je het liefste doet.
Fietsers (en dan vooral wielrenners) blijven een beetje eng, helemaal als ze (hard) praten. Maar je raakt niet meer zo in paniek als vorig jaar. En zo zie ik steeds meer vooruitgang bij je.

Lieve Mellow, wat ben ik trots op je! Trots op hoe je je de laatste tijd hebt ontwikkeld in positieve zin, maar ook wel een beetje trots op mezelf. Het is best moeilijk om toe te geven dat ik het zelf niet helemaal goed heb aangepakt en dat een deel van jouw angsten door mijn onzekerheid werd versterkt.

Ik ben zo blij dat je in mijn leven bent gekomen, we hebben zoveel van elkaar geleerd. Samen blijven we werken aan nog meer vooruitgang, wij komen er wel!

Had dat nou niet opgeschreven, nu zit ik te janken en moet straks nog de deur uit.

Wàt een mooi verhaal en wat ben jij een heerlijk superbaasje.

Van harte gefeliciteerd allebei.

Sorry!   
Ik moest zelf ook steeds huilen, misschien scheelt dat (iets van 'gedeelde smart is halve smart'? )

Wat heb je dat mooi beschreven, en wat heb je veel bereikt en geleerd met en van Melo

Mooi geschreven Cindy!

Gefeliciteerd lieve, mooie Mellow!

Wat mooi om te lezen hoe jullie naar elkaar toe gegoeit zijn! En de band zal alleen maar sterker worden!
Gefeliciflapstaart mooie Mellow!

Wat een ontroerend verhaal, wat mooi geschreven!
Wat een geluk voor Melow dat jij in haar leven bent gekomen.
Jullie allebei heel hartelijk gefeliciteerd met de verjaardag van Mellow.
Ik wens jullie nog heel veel gelukkige jaren samen.

heel erg mooi geschreven! En gefeliciteerd Mellow!

Mooi geschreven en wat leuk dat Mellow ook jarig vandaag. DJ en Sophietje zijn dat namelijk ook!!
Dus van harte gefeliciteerd en heel veel geluk nog saampjes!!

Mooi geschreven!! Gefeliciteerd!

Mellow, mooie dame..., van harte gefeliciteerd met je tweede verjaardag 


En Cindy..., jullie mogen echt trots zijn op  jullie zelf...., zo knap hoe je bij elke stap terug toch weer moed krijgt en tien stappen vooruit kan maken 

Nog heel veel leuke en leerzame jaren samen gewenst 

Wat mooi! Zit helemaal met kippenvel op mijn armen. Gefeliciteerd mooie Mellow!

Wat een ontzettend mooi en eerlijk verhaal Cindy! Mellow heeft bij jullie echt een gouden mandje (misschien zelfs wel een diamanten mandje. ). Fantastisch om te lezen hoe jullie bezig zijn met reflecteren en zoeken naar wat het beste voor Mellow werkt. Hopelijk kun je op een dag terug kijken naar alle angsten en zeggen: nu is ze er niet meer bang voor.

En natuurlijk gefeliciteerd Mellow met je tweede verjaardag!

Van harte gefeliciteerd met de verjaardag van Mellow!
Dat er nog vele gelukkige en mooie jaren zullen volgen...
Mooi geschreven! Fijn dat jullie zover zijn gekomen.

Het is nog best wel eens moeilijk, maar ik kan me er nu overheen zetten ('jammer dan, morgen weer een nieuwe dag'). 

Vanmorgen zijn we naar het veldje geweest, toen we terugliepen kwamen er 2 (hard pratende) wielrenners aan, wij waren net schuin over het voetpad gegaan. Ze schrok best van de wielrenners, wilde ook geen snoepje van me, maar haar staart bleef wel in een boogje hangen en ging niet gelijk naar haar buik, zoals voorheen. 

Ze mag ook best ergens van schrikken, doe ik ook wel eens, maar ze kon er soms gewoon een paar dagen in blijven hangen en dát was zo moeilijk, daardoor ging ik zó aan mezelf twijfelen!
Laatst liepen we op het hondenspeelveldje, ze schrok ergens van, ik zag haar verstarren vanuit mijn ooghoek, maar liep gewoon door. Ze bleef even staan en kwam vervolgens heel hard langs gerend, want ja, daar waaide een blaadje

Ik reken er niet op dat ze ooit superrelaxt zal zijn, ik ben nu al heel tevreden.
Ik zal sommige situaties ook niet bewust gaan opzoeken. In de winter kan ik best over het bewuste fietspad lopen, maar dat doe ik nu dus niet. Het is een lang fietspad wat, juíst met dit weer, behoorlijk druk is met wielrenners (normaal gesproken kom je er maar sporadisch een fietser tegen). 

Normaal gesproken moet de hond jou volgen, maar dit werkt voor ons gewoon goed. Ik doe wat zij aan kan en sinds ik dat doe gaat het zoveel beter.

Recht uit je hart.... Mellow boft met jullie als baasjes. Ze is al zo vooruit gegaan en is ook jouw spiegel. Het heeft zo moeten zijn dat ze bij jullie is gekomen. Voor haar maar ook voor jou. Geniet van haar.

Gefeliciteerd Mellow! Dat je baasjes nog maar vele jaren van je kunnen leren en genieten!

hip hip hoera!

Normaal gesproken moet de hond jou volgen, maar dit werkt voor ons gewoon goed. Ik doe wat zij aan kan en sinds ik dat doe gaat het zoveel beter.

ja die ervaring heb ik ook, doen wat je hond aankan werkt het beste voor alle partijen, en ondertussen leer je ook nog eens om door de ogen van je hond te kijken waardoor dit ook nog eens gunstig doorwerkt naar twee kanten toe.

Fijne verjaardag Mellow !!!

Mooi weer Hanne! Dank je wel

Wat heb je dat prachtig beschreven die eerste jaren van Mellow, ik heb het gelezen met de tranen in mijn ogen.
Wat heeft Mellow het toch enorm getroffen met zulke baasjes en ik hoop dat jullie nog vele jaren van haar zullen genieten!

Van harte gefeliciteerd met de 2de verjaardag van Melow. Wat fijn dat ze haar angsten aan het overwinnen is. Ze is nog jong, dus wellicht overwint de rest ook. Maar zo niet dan valt er mee te leven, toch.
Roy had een vreselijke hekel aan wielrenners. Niet dat hij er ooit van geschrokken was, maar gewoon omdat ze zonder op of om te kijken met grote vaart langs reden, inderdaad meestal hard roepend dat je opzij moet.
Andere fietsers waren geen problem, maar zodra Roy iemand voorover gebogen op een fiets aan zag komen, zoals wielrenners meestal doen, dan ging hij tekeer als een gek en had ik maar houden aan hem. Met als gevolg dat die renners al ver van tevoren begonnen te bléren, dat ik die ***hond vast moest houden.
Ik heb weleens zo'n renner proberen uit te leggen, dat als zij al niet ver vantevoren beginnen met schreeuwen en op een normale manier zouden passeren, dat ze dan ook geen last hadden van nijdige honden.
Om van mensen maar te zwijgen. Want kijk,  hardrijden is prima, maar niet op een smal pad, wat in de eerste plaats voor voetgangers is. (Brom)fietsen worden daar gedoogd omdat er geen echte straat is en er wel huizen staan, maar dt wil niet zeggen dat je voetgangers van hun sokken moet rijden

Het is hier meer dat ze met elkaar praten (1 wielrenner is dus niet zo'n heel groot probleem) en ook dat ze vaak héél hard langs komen scheuren, want een bel hoeft er blijkbaar ook niet op die dingen te zitten...

Cindy
Proficiat met Mellow's 2e verjaardag.
Je kunt niet een beetje trots op je zelf zijn, maar berentrots!
Wat een uitdaging ben jij aangegaan door deze hond een warme mand te geven. Mellow heeft geboft met een baasje met zoveel doorzettingsvermogen en inlevingsvermogen in de hond.
Samen worden jullie sterker.

Mooi verhaal, wens Mellow maar een fijne verjaardag toe! En jullie natuurlijk ook een fijne dag met Mellow

Proficiat! 

Gefeliciteerd!!!!!!!!!

gefeliciteerd!

Nog vele fijne jaren Mellow. Je doet het goed... en je mag trots zijn op je vrouwtje