Dierenrusthuis

Hey iedereen
, ik was gisteren aan het kijken naar 1000 zonnen op de vrt op de Belgische Televisie, daarin was er een korte, maar o zo mooie reportage over een zekere Marie Jeanne.
Zij houdt er haar eigen dierenrusthuis aan over.
Even gegoogled met haar naam en dit kwam ik tegen.


Marie-Jeanne Frédérique koestert dierenrusthuis in Galmaarden “ledereen is hier vegetariër”



Een haantje dat vroeger uit de mouw van een goochelaar kwam gekropen, een kip die teenjes mist en een hond wiens poten zijn vergroeid door een leven aan de ketting. Allemaal dieren die ten dode zouden zijn opgeschreven indien er niet zo iemand als Marie-Jeanne Frédérique was geweest. In de tuin achter haar huis in de Dorekensstraat leven honderden dieren en allen dragen ze hun triest geschiedenis met zich mee. Van de uitgeverij Readers Digest kreeg zij voor haar inzet de titel van “Bijzondere Belg”.



Marie-Jeanne Frédérique bekommert zich al haar hele leven om afgedankte of mishandelde dieren. Al was het Marie-Jeannes dochter, Fabienne, die met de opvang begon. Marie-Jeanne Frédérique: « Mijn dochter bracht van jongsaf aan gewonde en achtergelaten dieren mee naar huis. We waren zo begaan met onze dieren dat we toen een afspraak maakten. Als één van ons twee sterft, zal de andere het werk voorzetten. Toen Fabienne in 1985 overleed, heb ik woord gehouden”.



Het dierenrusthuis telt een tweehonderdtal dieren, waaronder 150 kippen, pauwen, geiten, ganzen, honden, katten en een kreeft. Marie-Jeanne Frédérique : « Mijn kreeft Sophie is een geval apart. Een dame vond haar langs de kant van de weg en bracht haar hierheen. Sindsdien is ze al tweemaal van pantser veranderd. De eerste keer dat ik zo een pantser vond, dacht ik dat ze dood was”.



Wijn


Oude en zieke dieren mogen dan wel hulpeloos lijken, soms boezemen ze zelfs Marie-Jeanne nog angst in. Marie-Jeanne Frédérique : « Ooit werd ik gebeld omdat er drie achtergelaten honden in een wei liepen. De dame die me belde had geen angst – een van de honden was een Duitse scheper – en bracht ze naar mijn huis. Maar toen ik er de volgende ochtend alleen voor stond en de honden dienden gevoederd te worden heb ik eerst twee glazen wijn moeten drinken vooraler ik hun kennel durfde binnengaan”.



Nu nog verzorgt Marie-Jeanne haar dieren helemaal alleen. De hokken, de afsluitingen alles bokst ze eigenhandig in elkaar. Marie-Jeanne: “Ik houd me 16 uur per dag met mijn dieren bezig, maar werken heb ik dat nooit genoemd. Eigenlijk ben ik metselaar, schrijnwerker en verver tegelijkertijd, want wie dieren heeft moet ervoor zorgen hé”.



Vegi’s


Het dierenrusthuis in de Dorekensstraat baadt in rust en kalmte. Iedereen lijkt er vredig samen te leven en dat is ook zo. Marie-Jeanne Frédérique : « In dit huis is iedereen vegetariër. Zelfs de katten en de honden leven op vegetarische korrels. Want het is toch maar al te absurd dat je het ene dier zou opofferen om het andere te voeden”. (SVH)


Nog een ander artikeltje


Galmaarden – Marie-Jeanne voorzitter van de vzw Fabienne heeft reeds vele jaren een rusthuis voor dieren. In haar huis en tuin vangt zij verwaarloosde, oude en zieke dieren op die nergens anders terechtkunnen. Om dit extra in de verft te zetten werd ze door Reader’s Digest de titel van Bijzondere Belg toegekend.

Het rusthuis onstond ongeveer 30 jaar terug toen de dochter van Marie-Jeanne, Fabienne, voor het eerste verwaarloosde dieren mee naar huis bracht.. Moeder en dochter zorgden samen voor de diertjes, tot Fabienne in 1985 plots overleed. Vanaf die dag heeft Marie-Jeanne het werk verdergezet. Het is ergens een manier om bezig te blijven en zich dicht bij haar overleden dochter te voelen. Momenteel heeft ze reeds 150 kippen en hanen, 4 pauwen, 3 parelhoenders, 3 ganzen, een fazant, 3 geiten, 4 honden, 5 katten, 2 papegaaien, 3 exotische vogels, 3 schildpadden en haar kreeft Sophie. De meeste van deze diertjes hebben een zeer ellendig leven achter de rug. Bij haar krijgen ze echter een total ander bestaan. Marie-Jeanne leeft als het ware voor de dieren. Ze weigert ook om dieren te slachten en ze te laten opeten door andere dieren. Zodoende zijn alle beestjes overgeschakeld op vegetarisch eten. Om een beetje uit de kosten te geraken geeft ze een nieuwsbrief uit met het reilen en zeilen van de vereniging. Wie dat wenst kan ook het peter-of meterschap krijgen over een bepaald dier. Voor meer info kan men een kijkje nemen op het internet www.ASBL-FABIENNE.org





Mooi toch hé?

Groetjes Haike en Acha

Zeer mooi respect voor haar.
Als ik het geld ervoor zou hebben zou ik ook zoiets doen..
Maar ja dat zal vrees ik maar een droom blijven kan alleen maar mijn best doen met wat ik nu heb.

Wou heel mooi! Wat fijn dat zei zich zo inzet voor elk dier! Super

Hey Annabelle,
ja het is eigenlijk ook van mij, al van kinds af, mijn droom om veel dieren te kunnen opvangen!
Ik droomde van een boerderij met véééél plaats, zodanig dat ik al die arme stakkers een thuis kon geven!
Maar helaas, ik heb maar een gewoon huisje met een gewone tuin.

Dat is gewoon prachtig. Ik hoop alleen dat ik nooit aan een tweehonderdtal dieren raak want ik ben ook zo'n persoon die zich meer aangetrokken voelt tot dieren met "problemen" op allerlei vlakken.

Zoals haar zouden er meer mensen moeten zijn, als ik de plaats had zou ik zo alle sukkeltjes die in de asielen "ten dode" staan opgeschreven binnen halen.

Gelukkig heb ik een vriend die er de rem opzet, anders hadden er hier ook al een hele hoop gezeten denk ik.

Ja het zou van mij moeten afhangen, ik zou er ook nog een paar beestjes erbij nemen, maarja...

Ik vind het heel nobel wat die dame doet, alleen zet ik een kanttekening bij het feit dat de honden en katten ook een vegetarisch dieet hebben.

hier in nedelland heb je ook een dieren tehuis in omgeving zeist daar worden alle honden geplaast die niet meer herplaast baar zijn

vergeten het dieren tehuis wordt gerund hoe kan het ook anders door vrijwillegers een pluim voor deze mensen

Jacko,
Ja maarja, dat kan ik haar vergeven.
Ik heb een reportage gezien, en die honden en katten zagen er echt wel goed uit.
En haar gedachte is; " ik red dieren die klaar zijn voor het slachthuis, dan moet ik toch geen dieren geven aan de dieren die wel in het slachthuis terecht gekomen zijn"

groetjes Haike

dat is nog eens een vrouw naar mn hart..
knap dat ze het aankan.
moet je wel een flink grote tuin voor hebben zeg!

respect voor haar..

Liefs, iris

Heel veel respect!