verdrietig nieuws

Mijn deelneming met het overlijden van je overbuurman. Fijn dat je buurvrouw Simba een thuis biedt. Mijn respect voor haar.
Dit doet me denken aan een vrouw die jarenlang allerlei zieke dieren opving. Maakte niet uit wat voor dier. Als het ziek was verzorgde ze het tot het echt niet meer kon, of totdat ze beter waren. Dan gingen ze de vrije natuur weer in, als ze daar vandaan kwamen, of ze zocht een goed tehuis. Maar er bleven er ook bij haar wonen. Ze woonde op een boerderijtje midden in de polder, dus geen last van klagende buren over stank of geluidsoverlast. Het was er niet vuil hoor, nee ze hield alles goed schoon. Haar broer kwam vaak meehelpen met hokken of de stal uitmesten.
Toen werd ze ziek. En algauw bleek dat ze niet meer beter zou worden. Ze kon het niet laten om toch voor de zieke dieren te blijven zorgen. Dat hield haar in leven, zei ze. Helaas werd ze steeds zieker. Haar broer en zijn zoon kwamen elke dag om de dieren te verzorgen, maar ja, de broer had een eigen bedrijf, dus die had het eigenlijk druk genoeg. De zoon studeerde. De vrouw stierf en liet de boerderij na aan haar broer. Die wist eerst niet goed wat hij ermee moest. Er waren nog een aantal chronisch zieke dieren aanwezig en een oud paard en ja, die wilde niemand hebben. Toen is die zoon op de boerderij gaan wonen en heeft, met hulp van zijn vader en zus, de dieren verzorgd. Nee, hij nam geen nieuwe dieren meer aan.
Nu zag ik van de week dat het boerderijtje te koop staat. De dieren die er waren zijn inmiddels gestorven op twee katten en een hond na. Als het boerderijtje verkocht wordt gaan die met de zoon mee.

Wat triest dat zo'n lieve man zo plotseling wegvalt Mijn oprechte deelneming, want vele twee en viervoeters zullen hem missen !

Ook top van je overbuurvrouw dat zij nu zijn hond een goede thuis wil geven, dat is hartverwarmend. Zulke betrokkenheid hoor je niet veel meer !

@ Ans, wat ontroerend, vaak worden dieren immers gewoon in de steek gelaten

Dank jullie allemaal voor alle lieve reacties!!!!! 

Met Simba gaat het goed!

Nog wel een beetje van de leg (met name qua eten) en hij is vreselijk aan het verharen (ik heb mijn buurvrouw dus maar even al mijn kammen en borstels en handschoenen uitgeleend want tja.... alle spulletjes van Simba liggen natuurlijk nog in het huis, en daar kunnen wij niet in)... mijn buurvrouw heeft inmiddels contact gehad met het asiel waar Simba van afkomstig was, en dat komt helemaal goed.... nu nog even een zoektocht naar de dierenarts waar hij onder behandeling is voor zijn schildklier...de pillen hebben we wel meteen meegekregen van de politie maar helaas staan er geen gegevens op van de DA. Heel onhandig dat we het huis niet in kunnen maar het is niet anders.... 

Morgen ga ik even huis aan huis langs omdat ik van meerdere mensen te horen gekregen heb dat zij graag meedoen aan een bloemstuk namens de buurt voor Hans... en inmiddels hebben ook een aantal mensen aangegeven dat ze, indien nodig, graag Simba uit willen laten / mee willen nemen naar het bos ... 

ik moet zeggen: ik ben even heel erg trots en blij met onze straat en buurt! Wat een lieve en betrokken mensen!!!!

@ Ans: wat een mooi verhaal!!!!! ik zit even met een brok in 'm keel!

Ben blij te horen dat Simba het toch redelijk goed stelt ! Na de aanpassingsperiode zal het eten en verharen ook wel terug beteren !

Ik moet zeggen, ik ben echt onder de indruk van jullie buurt ! Hartverwarmend hoe de mensen daar dus duidelijk nog om elkaar geven ! Mag je terecht trots om zijn ! En blij dat je in zo'n buurt mag wonen ! Bij ons was het vroeger ook zo, maar nu leven mensen naast elkaar ipv met elkaar

Nog veel sterkte en dikke knuffel voor Simba en jouw lieve honden !

Wat erg! Heel veel sterkte.