Dierenarts...pas op je handen.

Dierenarts pas aub op je handen want Sasja bijt.
Niet vanuit agressie, maar vanuit zelfbescherming.

Ze is tot 2 jaar geleden altijd mishandeld geweest.
Nu zit ze bij mij voor altijd en heeft ze alleen een vrouwtje die prettig gestoord is.
(Ikke dus)
Het enige waar ze nu op moet letten zijn verstopte koekjes.
En dikke kussen op haar mond.

Ik heb haar een jaar geleden meegenomen naar Ringtraining om haar te laten wennen aan het betasten door diverse mensen.
Dit om onderzoek door een DA makkelijker te laten maken.
Allemaal profesionale mensen...maar mijn hond heeft gebruiktaanwijzingen.

De laatste 3 bezoeken aan de DA gingen zo goed dat een muilkorf niet nodig was.
(Lees: Sasja vind het helemaal niet erg om geaait te worden en zoekt zelfs de aandacht op van andere mensen)

Nu heb ik helaas dit jaar in de situatie geweest dat Sasja heeft ingegrepen om mij te beschermen.
Alles is goed afgelopen, maar haar oude denkgewoonte is weer spontaan naar boven gekomen.

Mijn lieve Sasja zoekt nog steeds de aandacht op..wilt alleen maar geaait worden.
En mocht ze bang zijn? En met heeft effe gedult met haar? Ze hoeven alleen maar aanwezig te zijn en hun eigen ding doen.....dan binnen 30 minuten is alle angst weg en kunnen ze zelfs over Sasja heen hangen (= dominante handeling) en lekker aaien.
Wat doet mijn hond? Tegen de benen aan hangen..alle aaien lekker opzoeken en dan vind ze letterlijk alles goed.

Vandaag had ze weer even de Banaanen in de oren en deed haar eigen ding.
Nu is de dierenarts ook wel een siutatie waar de geur hing van zeer veel bange honden.
Dus ze wist gelijk de uitgang te vinden.
Maar deze deur zit gelukkig altijd dicht en kan alleen opengemaakt worden door de deurklink.
De vorige keer ging het met de DA zeer goed.
Hij kon overal aanzitten om de gezondheid van Sasja te controleren.
Mwa....ze had de bokkenpruik op en wilde dit vandaag niet.

Dus oplossing van de DA..dan maar een muilkorf om zijn eigen handen te beschermen.
Ik geef hem groot gelijk.
Sasja is groot en lief...maar zo´n grote hond kan aardig happen als het uit angst komt.
Thuis kan ik Sasja totaal betasten tot zelfs mijn vingers in haar mond steken.
Maar ik ben haar baas, dus moet ik dat ook wel.
Ik doe het nooit zomaar...er is altijd een reden.

Als ze iets van de staat eet en ik word boos in woorden..een harde LOS...laat ze los.
En daar achteraan komt gelijk een dikke knuffel.
Het gebeurd zelden...maar moet toch beloond worden.
Van mij mag ze wel snuffelen, maar niet eten van dingen die zomaar op straat liggen.

Tja...Sorry DA...Je zal toch op je eigen handen moeten letten.
Ik doe alles om mensen te beschermen maar een DA is een profecional persoon.
Die is wel wat gewend in de omgang met allerlij huisdieren..ik hoef me niet schuldig te voelen.
De muilkorf is een goede bescherming om de handen van de DA te beschermen als die de gezondheid van Sasja aan het controleren is.
Ook de tanden zijn gecontroleerd doordat ik de lippen van Sasja opzij gehouden heb zodat de DA goed kon kijken en alles ziet er goed uit.

Ze is goed gezond...en tja....DA...je hebt gelukkig hulpmiddelen om je eigen handen te beschermen.
Hij was ook helemaal niet boos.
Dit gebeurd nu eenmaal...Mijn hond is nu eenmaal zo...en mijn DA?? Die is wel erger gewend.
Ik heb nooit een muilkorf nodig dan alleen bij de DA.
Ik heb wel soms de behoefte aan een anker...voor mezelf...als Sasja een kat ziet heb ik wel een spreekwoordelijk zin om een anker uit te gooien omdat ze zo sterk is.
Maar in de praktijk ben ik de Anker

lief, hoe je voor je hond opkomt.

Sasja is al in mijn leven sins ze 1,5 jaar was.Ze is inmiddels 8.
In het ouderlijk huis..ben ik er pas telaat achter gekomen dat mijn broertje Banjer en Sasja deed slaan.
Bij de orginele eigenaars van Banjer en Sasja zijn ze beide mishandeld geweest.
Geloof me..ik heb nu alle contact met mijn broertje verbroken omdat je nooit een hond zal slaan om je eigen agressie te afslaan op je hond.
En dat bijna elke dag.
Pas op het laatst deed hij het waar ik bij was...ik heb mijn broertje (die 28 jaar is) tegen de muur omhoog genageld.

Banjer is helaas vanwegen hoge ouderdom en teveel lichamelijke pijn ingeslapen bij de DA.
Maar Sasja is met mij meeverhuisd.
(Mijn vader in het ouderlijk huis is ook helaas vorig jaar overleden'

Ik ken haar dus al zeer lang.
En enkel omdat ik haar altijd eerlijk behandeld heb, kan en mag ik zeer veel bij Sasja.
Ik heb haar respect al lang verdient

Het gevaarlijkste kan een iets te stevige knuffel zijn.
Verstopte brokjes en koekjes die ik in kartonne dozen verstop die ze mag verscheuren.
Ze is gewoon een eerlijke hond..maar ook eigenwijs ... (eigenwijs is ook wijs'

Er zijn genoeg tranen gevallen..genoeg getreurd...
Je moet gewoon lekker genieten van je lieve 4voetige vriend.

En een DA is echt wel wat gewend met meer dan 30 jaar praktijkervaring.
Moet ik me dan schamen voor het gedrag van mijn hond naar de DA toe...nee.
Die is wel wat gewend en komt ook gelijk met de muilkorf aan vanuit praktijkervaring.
Hij probeert het eerst gewoon zonder muilkorf, maar op het moment dat mijn hond de tanden laat zien komt de muilkorf op een hele vriendelijke manier gelijk naar voren.

Het is net zoals je eigen huisarts...die is ook wel wat gewend als je iets lichamelijks apparts heb.
Zo is het ook met DA´s...die zijn ook wel wat gewend.
Maar mijn grote hond heeft ook scherpe tanden die schade kunnen brengen...als ik de DA was zou ik ook die muilkorf gebruiken.
En op geen enkele manier word de muilkorf agresief gebruikt rond de mond van Sasja.

Ik doe er alles aan om Sasja weer goed te laten wennen.
En in het dagelijks leven doet ze het gewoon goed.
Ze is net zo maf en eerlijk als ik.

Een echte heerlijke clown.

van mij hoef je je niet te verdedigen, je bent goed voor Sasja, als ze geen vertrouwen in de dierenarts heeft, en haar tanden laat zien, logisch dat de dierenarts haar even terecht wijst met een muilkorf. daar hoef jij je niet voor te verdedigen, niet bij mij.

ik lees tussen de regels door dat je Sasja, alles zal geven wat ze verdiend.

top .

De liefde voor je hond spreekt echt uit wat je schrijft, echt lief. Ik heb ook zo'n hond, tenminste, Shelly is niet mishandeld voor zover ik weet. Maar ze leefde tot ze 6 maanden oud was in een dierenwinkel waar ze te koop werd aangeboden, een beruchte dierenwinkel in Amsterdam. De eigenaar werd al eens veroordeeld wegens overleden en ernstig zieke pups. Shelly is gelukkig gezond. Maar ik denk niet dat die veel hebben gedaan aan socialisatie met aanraken en veel andere dingen, waardoor ze nu een gebruiksaanwijzing heeft. Wij hebben haar niet gekocht in die winkel trouwens, maar het gezin waar we haar van hebben overgenomen. Ze kan lelijk doen tegen kinderen soms, en ik zorg ervoor dat niemand haar zomaar aanraakt. Ze reageert snel angstig op allerlei geluiden en op straat gaat ze soms in 'vluchtmodus' als ze ergens van schrikt en trekt me dan zowat omver. Het gaat wel steeds beter gelukkig met de tijd. Ze is nu 1,5.

Bij de dierenarts is ze erg onder de indruk van alle geuren ed, ze wil dan de deur uit vluchten of de tafel af springen. Ze gedraagt zich dan erg onderdanig, oortjes plat en doet niks als de dierenarts haar/zijn werk doet. Gelukkig is een muilkorf nog niet nodig geweest maar dat gaat wel komen, dat denk ik wel tenminste. Want zelfs als ik soms aan haar friemel, bijv een korstje ergens ofzo, bijt ze me wel eens in mijn handen. Nooit hard, maar toch doet ze het, en ze waarschuwt ook niet. Ze kijkt me dan héél sielug aan, zo van, dat deed héél veel pijn hoor. Toch ben ik heel erg dol op haar en ik hou wel van haar nukken, eerlijk gezegd. Ze is gewoon een hondje wat niet met zich laat sollen.

De laatste keer dat we bij de dierenarts waren, vond de dierenarts haar erg lief. Ik dacht, deze keer wel, maar ik zag aan Shelly dat ze bijna ging grommen naar haar. Ik zeg het natuurlijk wel hoor, dat ze kan hapsnappen, alleen ziet Shelly er zo schattig uit dat ze denken dat het wel mee zal vallen. Mijn vriend laatst ook, was met haar aan het dollen, hapt ze ineens in zijn neus. Half per ongeluk zullen we maar zeggen, ik heb hem gewaarschuwd dat ze het ging doen, maar hij ging door en jahoor, hap. Dikke snee in zijn neus, nog net geen ehbo. Daar straffen we haar niet voor, nooit, heeft ook geen zin. Als ze zoiets doet, hebben we niet genoeg rekening met haar gehouden want we weten hoe ze is.

Gewoon rekening houden met haar gevoelige en soms nukkige aard, er is wel een reden dat ze zo geworden is natuurlijk. En jouw hond helemaal, dus ik snap heel goed hoeveel je van haar houdt. En je dierenarts is altijd verzekerd voor schade, hahaha, nee hoor, grapje, ze hebben daar prima muilkorven. En die kun je ook stressvrij gebruiken, gewoon met veel kalmte te werk gaan. Eventueel zou je kunnen overwegen haar een natuurlijk kalmeringsmiddel te geven voor een dierenartsbezoekje, zoals calmex. Ik heb die besteld, heb hem nog niet uit hoeven proberen. Ik geef Shelly als we moeten een paar dagen van tevoren al elke dag stressless door haar voer, is een kruidenpoedertje. Maar veel masseren en knuffelen werken nog het beste voor haar stress hoor, en daar is ze heel goed in. En ik ben er ook gek op. Ik prijs haar veel en werk met positieve motivering, en anticipeer op haar gevoeligheden. Laat Shelly maar lekker zichzelf blijven, dan is het mij best. Jij zal daar net zo over denken, of niet.