Wat zou jij doen??

Oh volgens mij snap ik het al maar corrigeer me als ik fout zit.

Zou het niet aan de wisseling kunnen liggen. Dus dan daar en dan daar? Ondanks dat jij de vaste persoon bent? Dat het verwarrend werkt en jij een soort houvast bent?

Verder vind ik het altijd maar lastig vanachter een beeldscherm wat te zeggen behalve dan dat angst vanuit jou nooit goed kan zijn.

Ik hoop dan ook dat je die tanden gewoon kunt zien als tanden. Die veroorzaken ook maar gaatjes en op z'n heftigst een flinke wond maar de wereld vergaat niet. (De mensen in mijn omgeving staan ook nog. )

Ik vind het erg jammer dat je dit anoniem doet, wij weten niet om wat voor hond het gaat.
Wetende dat het via een forum toch al moeilijk is om te helpen, maakt dit het nog lastiger.

PFFF dat is lastig,ik zou zeggen van voren af aan beginnen met trainen net alsof het een pup is veel positieve beloningen en vooral veel ritme en regelmaat zodat hij weet waar hij aan toe is,ik zou niet wachten tot hij echt iemand verwond,mischien weet je dierenarts een goede deskundige of een kynologenclub bij jou in de buurt???wens je heel veel sterkte en hoop voor jou en je hond dat het goed komt

Ik kan begrijpen dat je even met je handen in het haar zit, maar probeer het belang van de hond niet uit het oog te verliezen... De spanning die nu vanuit je bericht te lezen is die voelt de hond ook erg goed aan, dat is niet bevoordelijk voor de band die juist zo belangrijk is.  Begrijp me niet verkeerd, maar ik kan me gewoon zo goed voorstellen dat er een negatieve lading te voelen is nu tussen de hond en jou en de mensen om je heen.  Belangrijkste is vertrouwen terug krijgen in  de hond en de hond ook weer in jou, want honden voelen het heel goed als er spanningen zijn. Je gaat dan toch anders de hond benaderen en dat kan juist negatief werken.  Je moet jezelf gaan bedenken of de energie er is om aan die band te gaan werken?  Kun je jouw hond weer gaan vertrouwen denk je?

Je bent GT moe, kan ik me voorstellen, maar ik geloof er ook in dat er zeker een goede gt is die jullie kan begeleiden zodat de band weer kan worden wat die ooit is geweest en wellicht zelfs nog beter.

Denken in het belang van de hond, je zegt "wie wil er nu zo een hond"  als je dit ook naar de hond uitstraald is dat verre van positief natuurlijk.  Geen vertrouwen in je hond, maar ook geen geloof op dit moment.  Ik denk dat er veel mensen zijn die wel zo een hond willen, zo zou jij ook zeker moeten denken. Want je bent op deze hond gevallen, zonder zijn/haar trekken en ik vind dat je de hond hierom niet zo kan noemen in de zin van "wie wil er nu zo een hond"! Mensen die een uitdaging zoeken en graag met hun hond en het gedrag bezig zijn zouden wellicht juist wel zo een hond zien zitten.

Bedenk je dus goed wat je zelf wil, een jonge hond waar zeker werk aan is maar wat niet onmogelijk is.  De hond heeft jou nooit iets gedaan, de band is er dus wel zeker en die band kan nog beter en sterker worden.  Is het een opwelling van wanhoop of zie je het echt gewoon niet meer zitten?

Als je het echt niet meer ziet zitten en denkt dat er geen hoop meer is dan is herplaatsen helemaal geen slechte optie.. Dat het bij jou nu niet helemaal goed gaat wil niet zeggen dat het met de hond in een andere situatie ook niet goed kan gaan.

Ik bedoel het niet rot maar we mogen als mens in een situatie als deze niet egoistisch zijn en denken dat een hond het niet beter kan hebben dan bij ons als baas. Misschien is er voor de hond juist wel een betere situatie en dan mogen we niet denken dat niemand zo een hond wil toch?

Er zijn meerdere opties, het is belangrijk om goed na te gaan denken waar de kracht nog aanwezig is, wat je zelf graag zou willen. Als je echt denkt alles te hebben gedaan en je merkt dat de hond in deze situatie niet gelukkig is en dat je zelf niet gelukkig bent dan is herplaatsen in ieder geval niet iets onmogelijks.

Maar ook knokken en er samen voor gaan is niet onmogelijk.

Ik wens je dan ook erg veel sterkte toe in de keuzes die je zal gaan maken, denk eerst goed na of dit bericht voortkomt uit onmacht en het gewoon even niet meer weten of dat het voort komt uit echt niet meer verder kunnen.

Je zit nu sowieso op een ander niveau met de hond omdat je bang bent. Je zal elkaar weer moeten 'vinden' als het ware, zodat jullie weer begrijpen wat je van elkaar verwacht. Jouw angst is voor hem voelbaar, iets wat juist kan zorgen voor onvoorspelbaar en gek gedrag want hij begrijpt er waarschijnlijk ook niets van zo.

Ik heb helaas geen tips voor je, ik hoop vooral dat er iemand is die je wel kan helpen in plaats van de GT's die nu over de vloer gekomen zijn. Belangrijkste is dat je het vertrouwen weer terug kunt vinden in jezelf en in hem.

update:
De hond in kwestie (waar de meeste toch al van wisten welke het was) is inmiddels al herplaatst.
Ik had gt 2 gebeld hoe ik dit het beste aan moest pakken (mp, asiel is geen optie voor hem) en ze wilde hem zelf meteen hebben (niet om daarna weer door te doen naar een ander, maar echt zelf houden)

Hij is dus na een lange regenachtige  wandeling vanmorgen weggebracht en vanmiddag worden er nog hoop spullen opgehaald (vriezer met inhoud, en alle dingen die ik in de haast nog ben vergeten mee te geven). Sowieso zijn er dingen waar ik goed over na moet denken of ik deze meeneem. Bijv. sommige speeltjes waar hij toch niet meespeelde, maar ik betwijfel of ik daar een toekomstige hond mee wil laten spelen... 

In ieder geval laat ik haar nog even tekenen dat hij ten allen tijden terug mag komen en niet van hand tot hand zal gaan...

Als je hond het nog niet zo lang doet en je hebt het gevoel dat het steeds erger wordt,zou ik denken dat ie ziek is.
zou naar een goede DA gaan voor een foto van z`n hele lichaam om kanker uit te sluiten en bloed en urine laten nakijken.
honden die zo boos kunnen worden om niks en van kwaad tot erger ,kunnen heel ziek zijn (kanker) dan hebben ze hun gevoel enz enz niet meer onder controle dit zijn vaak de 1ste symtomen van een hond, ondanks dat ie goed eet en speelt,het gedrag veranderd eerst met zulke ziektes, ze worden nukkig .
En mischien als jij je prettiger voelt dan maar een muilkorf om ,hou er zelf niet van zou het zelf nooit gebruiken,maar echt ga naar je DA.sterkte ermee en laat nog eens horen hoe het gaat of is afgelopen.

Ik kan goed begrijpen dat dit een lastige situatie voor je is, ik wens je sterkte in wat je nog gaat beslissen hierin

Hoe of wat dan ook, heel veel sterkte.

huh dat gaat wel erg snel, 
ben even sprakeloos moet ik zeggen, dit was dus gewoon al gepland blijkbaar.

Ik hoop maar dat hij nu bij iemand is die gaat werken met kalmerende signalen en rust in de hond wil gaan brengen, dan is het voor iedereen het beste denk ik.

Hi, goed bedoelt advies voor jezelf:
Probeer even voor je zelf te beslissen of je echt ervoor wilt gaan of niet. Iedereen kan jou hulp en advies bieden, maar JIJ moet het doen.. En angt voor je hond is heel erg, ik weet dit uit eigen ervaring van vroeger.
Probeer eens het volgende, als je hond gromt is waarschijnlijk je eerste reactie angst... Bedenk dan dit - je hond geeft jou een signaal dat je waarschuwt dat er iets niet goed gaat. En dit is alleen een Waarschuwing. Wees hier dankbaar voor, want hij wil jou duidelijk niet zomaar aavallen! Anders had hij dit allang gedaan. Hij probeert jou gewoon iets duidelijk te maken. En aan jou de taak om erachter te komen wat.
Als je in zo'n geval even iets meer afstand neemt en op een rustige toon hardop tegen je hond én jezelf zegt: Oke je bent het ergens niet mee eens, dat kan.. Ik zal proberen erachter te komen wat het is.
Dan begin je gewoon de situatie te omschrijven: Jij lag lekker te slapen, toen kwam ik ineens.. Ja misschien ben je hier even van geschrokken en wil je gewoon je rust. En waarschijnlijk ben je nu wel een beetje bang van mij, omdat ik het ook eng vind en dat voel je best wel. Maar ik doe me best om rustig te blijven en je te begrijpen en ik wil graag een goede band opbouwen.... Zoiets bijvoorbeeld,  en dan maak je er een heel verhaal van...

Dit helpt misschien niet direct voor je hond, maar dit kan echt helpen om jou te kalmeren. En als jij rustig blijft, dan straal je veel meer rust en zelfvertrouwen uit naar je hond. En even serieus harop na te lopen wat er zojuist is gebeurd, kan echt een eye-opener zijn, en dan bedenk je misschien wel dat het helemaal niet zo'n rare reactie was om te grommen.

En tussen grommen en daadwerklijk aanvallen zit echt een wereld van verschil. Grommen is natuurlijk geen leuke reactie van een hond, maar het is echt bedoeld om een aanval te voorkomen. Hij wil niet aanvallen, alleen maar dat een bepaalde bedreiging zijn kant op stopt.

Hoe je hier verder mee om kan gaan, kan ik je niet in adviseren, GT's bij je thuis kunnen beter lezen waarom hij gromt en wat je hieraan kan doen. Ga NOOOIT met een GT aan het werk die met dergelijke hulpmiddelen als een schokband komt aanzetten - echt nooit! Dit zal nooit de band tussen jou en je hond goed doen.

Heel veel succes

Gr. Alexandra

Ik ben even flabbergasted......

Dit is wel heel erg snel gegaan en ik hoop niet dat je spijt krijgt van deze beslissing..
Handelen in angst en emotie kan nooit een juiste handeling zijn...

Al denk ik wel dat het voor de hond misschien beter is...
Een nieuwe start met iemand die geen angst voor hem heeft en hem wil leren begrijpen en er naar handelen.  Ik hoop dat het een goed einde gaat krijgen op een positieve manier en ik hoop ook dat je geen spijt gaat krijgen van je besluit.

Oh, negeer mijn vorige bericht ook maar. Toen ik het tikte was de rest nog niet geladen.. :S

Misschien wilde je de hond al langer herplaatsen maar zocht je gewoon net dat laatste zetje? Hoe dan ook:
Ik denk dat als je goed naar je eigen gevoel hebt geluisterd dat je de juiste keuze hebt gemaakt. Zowel voor de hond als voor jezelf. Blijf hier ook achter staan, want iedereen kan hier anders over denken.

Ik hoop natuurlijk wel dat de hond ergens heel goed terecht is gekomen en dat hij daar gewoon beter op zijn plek zit. (En dit is niet nagatief naar jou bedoeld!)

Gr. Alexandra

gepland, nee, dat was het niet.
Maar bij het telefoontje hoe en wat ik het slimst aan kon pakken, bood ze het meteen aan...
Ik kan het dan wel uit gaan stellen, maar daarbij ga ik me ook niet beter bij voelen.
Woensdag ga ik op vakantie en zou hij eigenlijk meegaan, dus dan zou het weer 4 weken verder zijn voordat ik hem wegbreng en zou ik er alleen maar meer tegenop gaan zien...

Ik verwacht niet dat ik er spijt van ga krijgen, natuurlijk vind ik het verschrikkelijk, maar verwacht wel dat het voor hem het beste is.

Mocht het ook om wat voor reden daar niet gaan, kom ik hem acuut weer ophalen...

Ik wist niet om welke hond het ging en ook niet welk ras.Als ik dit vraag os het zeker niet om bevooroordeeld te reageren. 
In tegendeel. Ik ben van mening dat elk ras z'n kwaliteiten heeft en
zn gebruiksaanwijzing. En dat niet elke tip voor elke hond werkt.
Vandaar dat ik het eerder vroeg.

Maar lees ook dat de keuze is gemaakt! 
Je wilt het beste voor je hond en dat is het belangrijkst! Want het 
blijft altijd moeilijk zoiets!

is het heel brutaal om te vragen hoe de visie van deze gt is, ik zit er nu best veel aan te denken, en deze gt had dus blijkbaar al eerder geholpen? Of lees ik het verkeerd.

Mogen we nog weten welk ras de hond is?

ohw hij is al geplaatst, dat ging supersnel
is geen oordeel, gewoon vaststelling

veel sterkte, zal toch niet makkelijk zijn voor je
hoop dat je beestje goed terechtkomt!