Is los laten lopen goed voor de hond? 
Ja zo kun je natuurlijk overal iets achter zoeken. Mijn honden zijn in mijn ogen dan gewoon voldaan en relaxt. "
Bedoelde enkel te zeggen dat als een activiteit opgevolgd word door een paar uur moeten bijtanken, het toch een aanzienlijke tol eist van het dier. En dan kun je zeggen dat je hond voldaan en relaxed is, misschien op dat moment ook wel, maar het blijft voor mij wel een indicatie dat het Veel is geweest voor de hond. Iets wat je dan misschien niet iedere dag moet gaan herhalen.
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Is los laten lopen goed voor de hond?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Bedoelde enkel te zeggen dat als een activiteit opgevolgd word door een paar uur moeten bijtanken, het toch een aanzienlijke tol eist van het dier. En dan kun je zeggen dat je hond voldaan en relaxed is, misschien op dat moment ook wel, maar het blijft voor mij wel een indicatie dat het Veel is geweest voor de hond. Iets wat je dan misschien niet iedere dag moet gaan herhalen. "
misschien is het veel geweest, maar als ik iedere dag een uur ga sporten dan ben ik ook vermoeid als ik thuis kom maar wel voldaan dat ik heerlijk actief heb gedaan. is dat niet het zelfde met honden? je hebt een lekkere wandeling gemaakt, je komt moe en voldaan thuis en gaat lekker een poosje uitrusten!
Da's toch wel iets heel anders. Nee, ze is lekker ontspannen, gaat drinken, en een fijn rustplekje zoeken.
Ik kan natuurlijk je hond niet zien, maar is het wel degelijk stress? Stress is toch nog wat anders dan 'nog in een mood zitten'.
Ik denk dan bijvoorbeeld aan:
Ik ga naar een feestje, en het is plezierig en vrolijk, veel lachen en gebabbel. Ik ga naar huis, en ben niet meteen 'rustig' want ik zit nog in die happy, opgewonden sfeer. Het duurt even voor ik helemaal relaxed ben en ga slapen. Maar is dat stress? Was daarom het feestje fout voor mij?
Als het bij jouw hond wel stress is, misschien er es op letten of je hond tijdens het loslopen ook al die stress en overprikkeling vertoont.
Nanu is namelijk ook tijdens het loslopen 'relaxed'. Ze trippelt naar hier, ze trippelt naar daar. Af en toe een geurspoor en dan gaat ze voluit rennen. Maar wat later is het weer snuffelen, en dralen, in een riviertje spelen, leker plonsen en weer rennen. En dan weer snuffelen en rondlummelen. Ze gedraagt zich echter niet als een "uitzinnig gekje' buiten.
Misschien je hond het laatste deel van een wandeling es aanlijnen, zodat ie nog tijdens het wandelen al kan rustiger worden? "
Nee, het zijn toch wel aanzienlijke stress signalen. In de poten bijten, de mat stuk (proberen te) krabben, veel schudden, etc. En vooral geen rust meer kunnen pakken...alsof je een wervelwind door het huis hebt rennen. Maar inderdaad wel pas binnen, na afloop van de wandeling...niet tijdens de wandeling zelf.
Valt mij nu op sinds dat ik weer een auto heb, en dus naar meer plekjes kan rijden waar hij veilig los kan. Voor mij maakt het niks uit, heb hem net zo graag aan de lijn als los, maar zou wel graag willen weten waar nou precies de schoen zich wringt.
En nee, het is niet de auto, dat is hij al sinds pup af aan gewend.
misschien is het veel geweest, maar als ik iedere dag een uur ga sporten dan ben ik ook vermoeid als ik thuis kom maar wel voldaan dat ik heerlijk actief heb gedaan. is dat niet het zelfde met honden? je hebt een lekkere wandeling gemaakt, je komt moe en voldaan thuis en gaat lekker een poosje uitrusten! "
Volgens mij stap je dan voorbij aan de enorme mentale component die komt kijken bij het los lopen? Veel meer dan een fysieke activiteit is dat voor de hond een geestelijke, waarin hij de vrijheid heeft alle geurtjes en sensaties op eigen houtje te volgen. Is dus niet hetzelfde als een uur sporten voor een mens (waarin, in ieder geval ik, de gedachte vooral op 0 probeer te houden...zodat ik het mannetje met de hamer niet tegen kom)
Heb gemerkt dat los lopen voor Promise (laat ik het even bij mijn eigen hond houden) niet zo zalig makend is als velen denken en ik ook lang gedacht heb. Na jaren van best wel wat getob met haar (veel hyper- en stressgedrag) ben ik gaan proberen meer met haar aan de lijn te lopen. Dit, samen met wat andere veranderingen, hebben haar (en niet te vergeten, mijzelf) ontzettend goed gedaan. Ze is van een redelijk nerveuze, veel blaffende en snel hyperende hond, naar een stabiele hond met rust in lijf en leden gegaan. Ze kan alles zoveel beter doseren en handelen, ongelofelijk.
Met Promise ben ik mij altijd bewust van het verloop van de dagen; de activiteiten die ze doet, de indrukken die ze krijgt, de onverwachte (of onvoorziene) stress-ervarinkjes op een dag, de wandelingen, onze sport (mantrailing).
Dit is voor mij niet moeilijk, het is tegenwoordig net zo normaal als ademen. Zo weeg ik per dag en per moment af wat we doen. Los wandelen? Vast wandelen? Combi van beiden? Gaan we alleen of nemen we Duuk mee? Gaan we de focus leggen op ongedwongen snuffelen en lekker kuieren of gaan we op locatie een speurspel groot of klein doen? Gaan we 10 minuutjes de hoek om of lopen we lekker anderhalf uur door de Peel? Doen we binnen of in de tuin nog een spel of gaan we rusten? Neem ik haar vanavond mee naar het mantrailen of is het genoeg voor vandaag omdat we vanmiddag een druk 2-jarig meisje op bezoek hadden?
Kortom
: al naar gelang wat de dag ons brengt, bepaal ik ter plekke of we los of vast wandelen en hoe lang.Maak ik de juiste keuze (9,9 van de 10 keer tegenwoordig), heb ik een hond die ten alle tijden het overzicht heeft en de rust voor zichzelf kan bewaren. Voor mij het bewijs dat het voor ons heel verstandig is om vaak bewust voor wandelen aan de lijn te kiezen.
Bij Duuk merk ik dit, in veel mindere mate, ook en veel van onze cursisten vertellen een vergelijkbaar verhaal. Uiteraard zijn geen twee gevallen hetzelfde en is het voor ieder verstandig naar zijn eigen hond te kijken en eigen overwegingen te maken wanneer er problemen zijn die mogelijk gerelateerd kunnen worden aan de manier en lengte van wandelingen. "
Fijn dat ik in ieder geval niet de enigste ben die dit ervaart.
Een en ander zal ook samenhangen met de gevoeligheid van de hond, en misschien ook wel de mens/hond interactie in het algemeen. Kan mij voorstellen dat een gevoelige hond die heel erg aan zijn baas hangt, en dan opeens los in het diepe geraakt, daar anders mee omgaat dan een zelfstandige, wat meer geharde, hond.
Nee hoor, hier niet. Mike loopt veel los, eigenlijk overal waar het kan en veilig is, maar eenmaal thuis gaat de knop om en is hij rustig. Geen last van hyperactiviteit naderhand. Meestal gaat hij op zijn matras relaxen. 
Moos is dan nog wel een pup, maar ik merk goed dat als ik met hem naar het bos ben geweest waar hij altijd los loopt, hij wel een stuk vermoeider is dan als we aan de lijn gewandeld hebben! Maar zodra we in de auto zitten snurkt hij de oren van mijn hoofd, en dat gaat thuis nog wel een paar uurtjes verder.. dus hyper wordt hij er niet van haha! Groetjes!
Bedoelde enkel te zeggen dat als een activiteit opgevolgd word door een paar uur moeten bijtanken, het toch een aanzienlijke tol eist van het dier. En dan kun je zeggen dat je hond voldaan en relaxed is, misschien op dat moment ook wel, maar het blijft voor mij wel een indicatie dat het Veel is geweest voor de hond. Iets wat je dan misschien niet iedere dag moet gaan herhalen. "
Ik zie het toch als iets heel normaals, dat een hond na een fikse wandeling een paar uur gaat slapen. Een hond slaapt immers ongeveer het dubbele van een mens, dat extra slapen zal dus toch overdag moeten gebeuren.
Ik zie het toch als iets heel normaals, dat een hond na een fikse wandeling een paar uur gaat slapen. Een hond slaapt immers ongeveer het dubbele van een mens, dat extra slapen zal dus toch overdag moeten gebeuren. "
Ik op mijn beurt vraag me dan af waar zo'n cijfers op gebaseerd zijn, en het activiteitsniveau van de honden waarop dat gebaseerd is.
Zoals we kunnen zien zijn er baasjes met de ene ervaring en andere met de andere. Het zal dus van de hond zelf of van andere omstandigheiden afhankelijk zijn.Of misschien van de plaats waar ze uitgelaten worden of hoe het laatste stuk weer naar huis verloopt...
Kylie en ook andere honden waar ik mee ga lopen liggen nadien languit op de bank maar vaker nog op hun kussen of onder de tafel of ze blijven nog een uurtje ofzo buiten in het zonnetje liggen.
Voor ik met Kylie en Zora van m'n moeder samen ga lopen zijn ze in de tuin aan't spelen en rennen. Dan worden ze uitgelaten... kunnen ze meestal rennen en als we terugkomen liggen ze allebei te luieren.
mijn honden zijn ook juist rustiger na het loslopen. meestal gaan ze dan idd een paar uur slapen/hangen. maar als ik na 10 min. weer mijn schoenen aantrek staan ze net zo vrolijk weer bij de deur. ze hebben dus heus wel energie over, maar kunnen ook lekker rustig liggen.
ook als ik niet veel loop gaan ze een paar uur liggen, alleen zie je dan dat ze binnen meer spelen tussendoor, en drukker zijn als er bezoek komt, en harder blaffen voor de post e.d. als ze lekker losgelopen hebben hoeven ze zich daar niet meer zo mee bezig te houden.
Ik op mijn beurt vraag me dan af waar zo'n cijfers op gebaseerd zijn, en het activiteitsniveau van de honden waarop dat gebaseerd is. "
Ik zou niet weten of daar echt cijfers van zijn, maar als ik het zo lees heeft jouw hond er inderdaad op dit moment meer moeite mee. Het bijten op de poten en al die andere dingen die je noemt, duiden volgens mij wel op stress. Ik heb trouwens wel eens gehoord, dat slaap voor een hond dus wel een stuk belangrijker nog is als bij de mens, het schijnt zo te zijn dat als je een hond 24 uur wakker houdt, dat hij dood kan gaan.
Mijne loopt voornamelijk los, maar ik ga wel wandelen op momenten dat niet jan en alleman met zijn hond op de baan is. Ik laat dus het spitsuur netjes passeren (dit voor de veiligheid van mijn hond, jammer genoeg teveel buren die hun hond maar laten lopen en bijten).
En ik vermijd zoveel mogelijk stress onderweg, weinig of geen bevelen, enkel indien echt nodig. Als het te druk is, lijn ik ook aan, geeft dan minder stress dan constant te moeten terugroepen of andere commando's uit te delen.
Als hij zo gestresseerd is bij het thuiskomen na het loslopen, zou ik hem wat meer de rust van de leiband gunnen. Als dat voor hem kalmerend werkt waarom niet.
Om deze reden loopt Jip enkel nog maar aan de lijn. Hoewel ik soms oefen met korte stukjes los op zorgvuldig gekozen locatie, maar dit gaat nog niet zoals ik voor hem zou willen. Het loslopen is teveel voor hem om te kunnen handelen en maakt dat hij heel makkelijk snel in zijn stress omhoog schiet. De gevolgen daarvan zijn regelmatig tot na 2 dagen nadien voelbaar. Onrust, moeilijk tot rust komen, hyper.
Ik was altijd in de veronderstelling dat een hond los moest kunnen lopen om aan bepaalde behoeften tegemoet te komen. Pas toen Jip een 6 tal weken niet meer los mocht merkte ik dat er meer rust in hem kwam. Momenteel lopen we korte snuffelwandelingen en uitsluitend aangelijnd. Hij doet het er goed op, komt beter tot rust.
Het is van belang om individueel de balans te vinden waar je hond het goed op doet. Dit is een uitproberen van opties die je hebt. Niet alleen kijken naar het gedrag ter plekke, maar vooral nadien. Een hond die voldaan is gaat lekker rusten, een hond die onderprikkeld is gaat meer uitdaging vragen en een hond die overprikkeld is wordt onrustig, blafferig, klierig, stresssignalen/gedrag. Dit laatste kan tot een aantal dagen nadien duren (bij een heel gevoelige hond) en als je dus iedere dag zo'n stressexplosie (lange losloopwandeling) opzoekt komt een hond al snel in een vicieuze stresscirkel. Want nog voor hij de stress van de dag ervoor verwerkt heeft (en het stressniveau de gelegenheid heeft om te zakken tot het nulpunt) komt er al weer een nieuwe hoeveel aan prikkels op de hond af.
Veel mensen weten niet dat extreem blaffen in huis (bwv naar elk blaadje wat voor het raam beweegt), slopen, niet alleen thuis kunnen blijven, te weinig rust kunnen nemen etc te maken kan hebben met een chronisch overprikkelde hond.
Heel belangrijk dus om bij dit soort problemen het eens in breder perspectief te plaatsen en balans op te maken. Want zowel een onderprikkelde als overprikkelde hond kan veel problemen krijgen.
@Kai, merk jij op dit punt verschil in Lewis na de aanval van een tijdje geleden?
Ik was altijd in de veronderstelling dat een hond los moest kunnen lopen om aan bepaalde behoeften tegemoet te komen. Pas toen Jip een 6 tal weken niet meer los mocht merkte ik dat er meer rust in hem kwam. Momenteel lopen we korte snuffelwandelingen en uitsluitend aangelijnd. Hij doet het er goed op, komt beter tot rust.
Het is van belang om individueel de balans te vinden waar je hond het goed op doet. Dit is een uitproberen van opties die je hebt. Niet alleen kijken naar het gedrag ter plekke, maar vooral nadien. Een hond die voldaan is gaat lekker rusten, een hond die onderprikkeld is gaat meer uitdaging vragen en een hond die overprikkeld is wordt onrustig, blafferig, klierig, stresssignalen/gedrag. Dit laatste kan tot een aantal dagen nadien duren (bij een heel gevoelige hond) en als je dus iedere dag zo'n stressexplosie (lange losloopwandeling) opzoekt komt een hond al snel in een vicieuze stresscirkel. Want nog voor hij de stress van de dag ervoor verwerkt heeft (en het stressniveau de gelegenheid heeft om te zakken tot het nulpunt) komt er al weer een nieuwe hoeveel aan prikkels op de hond af.
Veel mensen weten niet dat extreem blaffen in huis (bwv naar elk blaadje wat voor het raam beweegt), slopen, niet alleen thuis kunnen blijven, te weinig rust kunnen nemen etc te maken hebben met een chronisch overprikkelde hond.
Heel belangrijk dus om bij dit soort problemen het eens in breder perspectief te plaatsen en balans op te maken. Want zowel een onderprikkelde als overprikkelde hond kan veel problemen krijgen. "
Gorby loopt ook beperkt los
Hij had nooit losgelopen tot een leeftijd van 6jaar
Hij zou weglopen en uitermate agressief zijn.
Van beide dingen merken wij totaal niks, hij taalt niet naar weglopen, let zelfs erg goed op, op een prettige manier, en aan vechten of zich daartoe verleiden...... doet hij al helemaal niet.
maar toch beperken wij het
we zien dat hij er van geniet, hij kan zij groot lijf en lange poten vrij bewegen
doet dat dan ook, kan ongelofelijk hard lopen, dat hou je met niks bij (misschien een paard)
en je ziet hem dan door ook intens genieten, ook de snuffels hier, en dan daar..... heel ontspannen en gelukkig. En als er water is.... dan is tie waterhond, wij hebben zeker hem gelukkiger zien worden door de mogelijkheid van weg kunnen lopen.
en toch..... merken wij stress
geen onzekere stress, maar het omgekeerde, hij vergroot zijn geldingsdrang
hij kan los precies doen wat hij wil, en dat bouwt duidelijk zijn ego
daarbij komt dat als hij in een groep loopt (wij gaan regelmatig op pad met bevriende schnauzers en hun baasjes) hij duidelijk herdert en verantwoordelijk is (let op weglopers, achterblijvers, te ver vooruit lopers etc), en daar halen we hem dan bewust tussenuit zo af en toe, dan gaat hij aan de lijn (meestal de HFB) en dan zien we hem ook weer kalmeren, we hebben gemerkt dat als we goed doseren, hij voordeel heeft van het loslopen, anders kan het negatief uitwerken op zijn gedrag.
Mijn honden gaan slapen bij thuiskomst, maar ik zou het echt geen KO willen noemen.
Het is niet zo dat ze "neerploffen" en geen boe of bah meer kunnen zeggen.
Ze zijn juist heerlijk relaxt en tevreden
"Hier ook, na een lange wandeling is het meestal even bijkomen, eten en dan lekker slapen.
Maar ik zie het niet als knock out zijn.
Volgens mij stap je dan voorbij aan de enorme mentale component die komt kijken bij het los lopen? Veel meer dan een fysieke activiteit is dat voor de hond een geestelijke, waarin hij de vrijheid heeft alle geurtjes en sensaties op eigen houtje te volgen. Is dus niet hetzelfde als een uur sporten voor een mens (waarin, in ieder geval ik, de gedachte vooral op 0 probeer te houden...zodat ik het mannetje met de hamer niet tegen kom) "
Nee zo zie ik dat totaal niet, Als baas ken je je hond en daar ben je dus ook zelf bij dat je de grenzen van je hond niet overschrijdt!
Ik weet waar de grenzen van mijn honden liggen en zal er ten alle tijden voor waken dat ze deze niet overgaan. dit zijn echter wel mentale grenzen. Die liggen dus ook echt aan het individu. Waar de ene hond meer aan kan zal de andere hond sneller gestrest zijn .
Daar zul je als baas dus op moeten inspringen, Dan heb ik het tot nu toe alleen nog over de mentale stuk van het loslopen.
Er komt ook een stuk conditie bij kijken, dit moet opgebouwd worden, je houdt met je pup rekening de eerste tijd dat de wandelingen niet te lang zijn, maar naar mate dat ze rond de 11-12 maanden zijn ga je de conditie toch een beetje opbouwen want je kunt langere stukken lopen. zonder angst te hebben voor overbelasting van spieren en gewrichten. daarvan zullen ze de eerste tijd ook meer vermoeider zijn want je gaat je wandelingen uitbouwen ook al doe je dit in stapjes, dan komt de vergelijking met iemand die gaat trainen voor hardlopen weer
, die is elke keer als de sessie wordt uitgebreid met 10 minuten ook meer moe omdat je aan die 10 minuten extra moet wennen! het lichaam, het mentale gedeelte moet wennen aan de veranderingen, dit moet gedoseerd worden opgebouwd zodat de hond leert niet in de eerste 15 minuten zijn kruit te verschieten en dus als in stress, overprikkelde, hyper modus raakt. dit leer je doorgaans als pup al aan door korte momenten al los van de riem te lopen en weer aan de riem. Maar ik ben er mee eens dat er sommige honden zijn die niet goed tegen de frequente losloop wandelingen kunnen, TE veel vrijheid, TE veel stress op levert en dan doe je er goed als baas aan om dit te doseren en hier op in te springen.conclusie van het het verhaal is dat je als baas naar je hond moet kijken, daaruit leren wat je hond mentaal en fysiek aan kan en hierop je plan aanpassen.
Romeo mocht eerst 2 uren los op het hondenspeelveld.
Kon zwemmen, graven, rennen, door buizen rennen, met balletjes spelen en spelen met andere
honden.
Als ik dan naar huis ging, wilde mijnheer niet mee.
Zo van : heb ik het leuk en gaat zij naar huis.
Hij stond dan voor me na 2 uur rondsjouwen : zo en wat gaan we nu doen ?
Ik heb het toen teruggebracht naar 1 uur en toen ging het veel beter.
Verplichte rust erna. Honden kunnen zo lekker doordraven.
Ik vind je vraag wel goed doordacht. Bora heeft een speurweekend gehad van drie dagen. Drie hele dagen aan de lijn geweest. Ik loop nu bewust kortere stukjes want ze is nog steeds niet goed op de ralis. Naar honden reageert ze wat overdreven. Ze rent er voor weg of blaft er tegen. Dat is niets voor haar want ze is normaal een rustig type dat vriendelijk reageert op honden. Ik zie dat ze rustiger is aan de lijn. Nu na een week Is ze nog niet bekomen van haar weekend. Verder slaapt ze veel meer dan normaal. Voor haar was dit een beetje teveel van het goede.
Ik zie het op mijn lessen ook. Mensen die hun pup van 16 weken een half uur laten rennen omdat die zo druk is. En als ze het advies krijgen minder te lopen dan zie je zo'n pup rustiger worden.
Ze worden heb ik het idee overvoert.
Dat is moeilijk te zeggen. Die aanval liep min of meer samen met het begin van de puberteit, dus is het niet altijd mogelijk om te zeggen dat het een uit het ander voortkomt. Laten we zeggen dat niet alle andere honden leuk meer zijn...en daarnaast (denk dat vooral dit wel samenhangt met die aanval) is hij tegenwoordig veel gevoeliger voor de fixatie van andere honden. "Vroeger" kon hij dat nog wel eens naast zich neerleggen.
Maar dat is allemaal aan de lijn.
Los is er niks aan de hand. Hij zoekt niet meer, zoals vroeger, met alles en iedereen contact...maar volgens mij is dat ook een stukje ouder worden. Bevalt me eigenlijk ook wel, want zelf ben ik ook niet zo'n sociaal dier.
Hoe dan ook denk ik niet dat de oorzaak voor het opgefokte gedrag aan de hand van loslopen in die hoek te vinden is.
Hey,
Ik denk dat het voor sommige honden idd rustgevender is wanneer ze gewoon het baasje mogen volgen en niet zelf vrij moeten kiezen of ze al dan niet achter iets aan hollen of wat dan ook.
Heb redelijk veel hondenboeken gelezen laatste tijd. 1 van de dingen die mij daar meest van bij gebleven is, is het belang van het wandelen met je hond, maar vooral het samen rondtrekken in roedelverband met je hond. Wanneer een roedel afstand aflegt, gaan ze ook niet allemaal los door elkaar lopen en snuffelen, maar volgen ze gewoon de leider. Hierdoor krijgen honden hun broodnodige beweging + vormen ze hechte band met roedelleider (baasje).
Toen ik het boek net gelezen had, Heb ik Geike ook wat meer naast mij aan de riem doen lopen. Vroeger was los immers echt los en had ze soms echt nog maar een minimum aan aandacht voor mij. Ze bleef wel altijd mee volgen, maar riep ik haar naam dan hoorde ze mij vaak niet meteen omdat haar gedachten volledig door de geurtjes opgenomen werden.Ik kan mij voorstellen dat dergelijke mate van vrijheid stress veroorzaakt bij sommige honden omdat ze op zo'n moment eigenlijk geen leider meer hebben maar zelf de beslissingen moeten nemen. Na het lezen van het boek liep geike dus ofwel aan de voet ofwel los, maar dan speelde ik wel apport met haar of andere spelletjes om haar aandacht toch bij mij te houden (begeleid vrij zijn). Daarna mocht ze even volledig haar zin doen, maar slechts paar minuutjes. Merkte meteen enorm verschil: wanneer ik haar riep hoorde ze mij meteen en kreeg ik meteen aandacht.
Gans deze uitleg om maar te zeggen dat met je hond mooi naast je lopen,je band versterkt en dat dit echt wel rustgevend kan zijn voor jouw hond. Als je hem vrij laat, probeer dan toch de touwtjes in handen te houden zodat hij geen stress hoeft te krijgen omwille van de last die vrijheid voor hem mogelijk is. Samen wandelen is de hoeksteen van de relatie. Met je hond naar de losloop zone rijden, hem daar meteen in het gespeel gewoel droppen en dan weer met de auto naar huis, werd ten sterkste afgeraden in het boek omdat dit geen rust maar enkel excitement. Eerst wandelen met jouw als leider, dan spelen en dan weer rustig naar huis/auto wandelen was de boodschap.
Ik denk dat het voor sommige honden idd rustgevender is wanneer ze gewoon het baasje mogen volgen en niet zelf vrij moeten kiezen of ze al dan niet achter iets aan hollen of wat dan ook.
Heb redelijk veel hondenboeken gelezen laatste tijd. 1 van de dingen die mij daar meest van bij gebleven is, is het belang van het wandelen met je hond, maar vooral het samen rondtrekken in roedelverband met je hond. Wanneer een roedel afstand aflegt, gaan ze ook niet allemaal los door elkaar lopen en snuffelen, maar volgen ze gewoon de leider. Hierdoor krijgen honden hun broodnodige beweging + vormen ze hechte band met roedelleider (baasje).
Toen ik het boek net gelezen had, Heb ik Geike ook wat meer naast mij aan de riem doen lopen. Vroeger was los immers echt los en had ze soms echt nog maar een minimum aan aandacht voor mij. Ze bleef wel altijd mee volgen, maar riep ik haar naam dan hoorde ze mij vaak niet meteen omdat haar gedachten volledig door de geurtjes opgenomen werden.Ik kan mij voorstellen dat dergelijke mate van vrijheid stress veroorzaakt bij sommige honden omdat ze op zo'n moment eigenlijk geen leider meer hebben maar zelf de beslissingen moeten nemen. Na het lezen van het boek liep geike dus ofwel aan de voet ofwel los, maar dan speelde ik wel apport met haar of andere spelletjes om haar aandacht toch bij mij te houden (begeleid vrij zijn). Daarna mocht ze even volledig haar zin doen, maar slechts paar minuutjes. Merkte meteen enorm verschil: wanneer ik haar riep hoorde ze mij meteen en kreeg ik meteen aandacht.
Gans deze uitleg om maar te zeggen dat met je hond mooi naast je lopen,je band versterkt en dat dit echt wel rustgevend kan zijn voor jouw hond. Als je hem vrij laat, probeer dan toch de touwtjes in handen te houden zodat hij geen stress hoeft te krijgen omwille van de last die vrijheid voor hem mogelijk is. Samen wandelen is de hoeksteen van de relatie. Met je hond naar de losloop zone rijden, hem daar meteen in het gespeel gewoel droppen en dan weer met de auto naar huis, werd ten sterkste afgeraden in het boek omdat dit geen rust maar enkel excitement. Eerst wandelen met jouw als leider, dan spelen en dan weer rustig naar huis/auto wandelen was de boodschap. "
Welk boek was dat?
"Speelzones" doen wij hier sowieso niet aan. Ik wil de honden eerst een beetje kennen alvorens ik mijn eigen hond "onderdompel" Moesten we onderweg wat tegenkomen...geen probleem, maar hele groepen honden waar ik de dynamica nog helemaal niet van ken, doen we niet.
Los lopen is hier eigenlijk vooral op "verboden" plekjes. Gewoon het bos in, of langs de maas af, etc. Waar het veilig is gaat de riem af.
Luna loopt hier altijd los in het bos (op de veilige plekken)
Ze loopt dan de hele wandeling lekker mee.
Als we Luna aan de riem doen merk ik wel dat ze het een stuk minder leuk vind, niet goed op mij let.
Als we thuis komen is het even bij slapen, maar dat is heel normaal hoor
Hier ook, na een lange wandeling is het meestal even bijkomen, eten en dan lekker slapen.
Maar ik zie het niet als knock out zijn. "
Nee, Net zoals anderen ook al zeiden... Heel rustig en tevreden achteraf. Eten zouden ze dan wel willen als je er geeft en opnieuw op uitstap ook. Dan zijn ze weer onmiddellijk paraat.
Moest ik een hond hebben die nadien onrustig is zou ik die ook niet uitlaten.
Misschien kan er een overgang gemaakt worden ?? Kleine kinderen lat je ook niet heel druk stoeien en dadelijk bed in. Het pyamaatje aandoen, tandjes poetsen, knuffel bij hen en de nachtzoen enzo vormen een overgan.
Dat is moeilijk te zeggen. Die aanval liep min of meer samen met het begin van de puberteit, dus is het niet altijd mogelijk om te zeggen dat het een uit het ander voortkomt. Laten we zeggen dat niet alle andere honden leuk meer zijn...en daarnaast (denk dat vooral dit wel samenhangt met die aanval) is hij tegenwoordig veel gevoeliger voor de fixatie van andere honden. "Vroeger" kon hij dat nog wel eens naast zich neerleggen.
Maar dat is allemaal aan de lijn.
Los is er niks aan de hand. Hij zoekt niet meer, zoals vroeger, met alles en iedereen contact...maar volgens mij is dat ook een stukje ouder worden. Bevalt me eigenlijk ook wel, want zelf ben ik ook niet zo'n sociaal dier.
Hoe dan ook denk ik niet dat de oorzaak voor het opgefokte gedrag aan de hand van loslopen in die hoek te vinden is. "
Ik doelde niet zozeer op gedrag als wel op prikkel/stressgevoeligheid...misschien het toch wat alerter (moeten) zijn wat meer spanningen geeft. Wat je zelf ook al noemt het gevoeliger zijn voor fixatie (meer spanning in het lijf?). Lewis heeft kennis gemaakt met een ingrijpende gebeurtenis en stress explosie. Ik kan me voorstellen dat na een dergelijke gebeurtenis er, hoewel er geen zichtbare angst is, een hond wel veel allerter is en prikkelgevoeliger voor externe prikkels, waardoor het glaasje sneller vol is dan voorheen.
Maar het is voor ons mensen in dit soort dingen inderdaad vaak lastig om eenduidig een oorzaak aan te wijzen, met name bij een hond die nog volop in ontwikkeling is zoals Lewis. Dat spelen er meer factoren mee als de angstgevoelige periodes, hormomen etc.
Vraag mij af of dit geen reactie is op een activiteit die eigenlijk te lang geduurd heeft, of te veel ongereguleerde prikkels heeft opgeleverd? "
Hier merkte ik dat als de wandeling te veel was of te lang, dat Bijou dan juist in huis hyperactief was. Als het een normale wandeling was waar ze lekker los kon en we gingen weer naar huis, dan ging ze slapen. Dus in mijn ogen is het andersom; Te druk = hyperactief, net genoeg = rusten.
Kai, ik heb niets van de reacties gelezen en kan dus ook alleen maar reageren op de topicvraag.
Loslopen is mi goed voor de hond en zelfs noodzaaklijk!
Een hond heeft een bepaalde energie en die moet eruit goed schiks of kwaadschiks. Loslopen is een goedschikse manier. Het is een vrije manier van bewegen en dus lichamelijk goed voor zijn houding; hij wordt bv niet naar een kant gericht door altijd links aan de voet te lopen een kant op kijkend, of altijd eenzelfde trekbeweging te maken. Een vrije beweging zonder hinder of richting lijkt me beter voor zijn evenwichtige lichamelijke ontwikkeling.
Ook voor zijn geestelijke ontwikkeling heeft een hond het nodig om even zonder rem te kunnen bewegen en spelen en vol zijn energie te kunnen geven.
Ik geloof bv niet in het overprikkeld raken van een hond. Wel als een hond te weinig passende geestelijke en lichamelijke arbeid krijgt, zal hij zijn energie er ongewenst voor de eigenaar uit kunnen laten.
Men kan een hond dan aanleren rustig te blijven, maar dit is dan naar mijn mening, een geforceerd gedrag.
Een hond welke in passende mate beweging krijgt en geestelijke arbeid, gaat gewoon tijdig rusten en dit kan hij prima zelf regelen. Een probleem tegenwoordig is echter dat een hond zijn activiteit en geestelijke arbeid niet in balans zijn, doordat hij bv bij tweeverdieners negen uur per dag alleen zit (vaak ook nog opgesloten in een bench en daardoor zeer bewegings en geestelijke prikkel arm) en dan geactiveerd wordt. De hond komt zo uit een natuurlijk evenwicht wat past hij zijn leefpatroon, en komt in de problemen.
Ik heb bij werkende honden nog nooit meegemaakt dat ze overprikkeld werden door zg teveel aan bewegen. Ik heb wel veel meegemaakt dat honden ongewenst gedrag gingen vertonen doordat ze te weinig beweging en vooral te weinig aandacht kregen en niet op tijd gewoon hond mochten zijn: alle remmen los en spelen, zonder dat een mens de hele tijd commando's geeft.
De clou zit hem mi gewoon in: Leef samen met je hond!
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Is los laten lopen goed voor de hond?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?