Luca aangevallen door een pittbulachtige.

Dogboek > Luca aangevallen door een pittbulachtige.

LUCA

Toen ik samen met Luca op die bewuste zondagmiddag rond 5 uur nog een paar brieven op de post wilde doen, kon ik niet vermoeden dat het leven van Luca die avond een bijna fatale wending zou nemen.
Luca liep uitgebreid snuffelend aan de lijn langs de afrastering van een braakliggend stuk terrein, waar over een paar maanden appartementen gebouwd worden.
Tot mijn grote schrik stond opeens recht voor onze neus achter de afrastering een pitbull-achtige hond, die kwaad snuivend zijn territorium aan het bewaken was.
Ik wist toen nog niet dat de hond vanuit de achterkant van een van de aangrenzende rij woningen losgelaten was en onrechtmatig op dat terrein liep.
Ik was al aan het oversteken, toen de hond een gat vond onder aan de afrastering en tot mijn grote ontsteltenis de straat op rende en heel agressief op Luca afstormde.
In mijn achterhoofd wist ik dat Luca ten dode opgeschreven was, als de pitbull zijn halsslagader te pakken zou krijgen.
Met Luca in mijn armen moest ik de aanval afweren, wat absoluut niet lukte.
De agressieve hond viel Luca aan en beet zich vast in zijn rechterachterkant.
Ik ben bovenop Luca gaan liggen om hem te beschermen, intuïtief en heb geprobeerd hem los te krijgen.
Schreeuwend heb ik om hulp geroepen en inmiddels waren er verschillende mensen toegestroomd die wel keken, maar niets konden doen om te helpen.
De hond had inmiddels Luca tot bloedens toe verwond en Luca lag gillend onder me.
Ik dacht nog : “als ik hem loslaat, is het gebeurd”., dus ik heb alles gedaan om hem te beschermen, mij niet realiserend dat de pitbull zich ook tegen mij zou kunnen keren.
Maar ik liet Luca niet los. Natuurlijk liet ik hem niet los. Een toevallige voorbijganger, die na achteraf bleek een hondentrainer was, was in staat de pitbull los te trekken.
Door mijn geschreeuw hoorde de eigenaar vanuit zijn tuin dat zijn hond mijn Luca dood aan het bijten was.
De eigenaar gooide de pitbull over de afrastering en weer kwam de pitbull onder het hekwerk door, nu om zijn werk af te maken.
Toch lukte het de pitbull tegen te houden, ik denk door de trainer en de eigenaar.
Opeens was de eigenaar samen met zijn hond verdwenen en ging weg zonder nog naar Luca om te zien.
Wat er om mij heen gebeurde, interesseerde me niet, want Luca lag stervend onder mij.
Ondanks dat ik in paniek was, heb ik Luca opgepakt, tegen mij aangedrukt en de slagaderlijke bloeding dichtgeduwd en ben samen met de overbuurvrouw die op het geschreeuw was afgekomen, naar huis gestrompeld, in mijn armen een doodbloedende hond.
De dierenarts kwam en de eerste woorden die hij in de gang tegen mij zei waren :
“is dit allemaal van Luca, het lijkt wel een turkse slachterij”, doelend op het bloed dat overal in huis lag.
Achteraf denk ik en weet ik dat de dierenarts dacht dat Luca zou sterven.
Ook zei de dierenarts dat het feit dat ik de slagaderlijke bloeding dichtgeduwd had, Luca het leven had gered.
De eerste hulp is gedaan in mijn serre, omdat Luca niet meer vervoerd kon worden.
De dierenarts had angst dat de blaas geraakt was, maar dat was niet het geval.
De hele rechterachterkant was uit elkaar getrokken en met meer dan 6 hechtingen in zijn kleine achterkant en nog een aantal open wonden, zijn wij aan de nacht begonnen.
Ik zie nog dat de uren dat de dierenarts bij Luca was, hem constant in zijn ogen keek.
Een teken dat hij dacht dat Luca de nacht niet zou halen.
Toen ik naast Luca zat, merkte ik dat ikzelf ook gebeten was in mijn linkerhand en dat mijn beide knieen helemaal kapot waren.
Iets wat ik tot dat moment niet gevoeld had.
Ik ging niet naar de Eerste Hulp, omdat ik bij Luca wilde blijven.
Ik had gelukkig een tijd geleden al een reeks tetanus-spuiten gehad, dus ik was wel beschermd.
De volgende twee weken heb ik beneden op de bank geslapen, omdat Luca constant zachtjes huilde en ik hem niet alleen wilde laten.
Elke dag kwam de dierenarts langs, gaf hem een spuit tegen de pijn, duwde zijn blaas leeg, omdat hij dat zelf niet kon en maakte zijn wonden schoon.
Luca heeft de eerste week helemaal niet gegeten, ontzettend weinig gedronken en dan nog alleen als ik hem uit mijn hand liet drinken.
Met veel geduld begon Luca in de tweede week een heel klein beetje te eten en zo herstelde hij heel erg langzaam.
Luca overleefde en de bloedingen en open wonden genazen, maar zijn poot kon hij niet gebruiken en toen hij zo ver hersteld was, dat hij een narcose aan kon, heeft de dierenarts een aantal rontgen-foto’s gemaakt en daaruit blijkt dat Luca “het slot”
op zijn rechterknie heeft.
Zelfs onder narcose kon de dierenarts de knie niet buigen, dus het letsel is blijvend.
Ik heb aangifte gedaan van het gebeuren, maar op het politiebureau kwam ik erachter dat je geen aangifte kunt doen van een soortgelijk voorval.
Het heet dan : “eigen waarneming” en alleen door het feit dat de dienstdoende agent met mij meeleefde, is de politie bij de eigenaar aan de deur geweest en heeft hem ontboden op het politiebureau, al waar hij zei mee te werken en de kosten te vergoeden via zijn WA-verzekering.
Een maand na datum hield de eigenaar van de pitbull mij vlak bij het politiebureau op straat staande en zei mij mee te werken.
Toen ik zei dat ik het vreselijk vond, dat hij pas na een maand reageerde en nog niet eens vroeg of Luca het overleefd had, reageerde hij heel oppervlakkig.
Ik ben inmiddels bezig met een juridische procedure.
Wat ik veel belangrijker vind, is dat Luca het overleefd heeft.
Als ik in het park de andere Jack Russells zie rondrennen en Luca daar als een konijntje op drie poten keihard achteraan zie sprinten, realiseer ik me steeds weer dat Luca geluk heeft gehad, dat hij überhaupt nog leeft.
En zoals de dierenarts zei : “het is zonde voor zo’n leuke hond”.
En dat is het ook !!
Maar Luca is er nog en fysiek is hij weer aardig opgeknapt, eet weer goed en is heel vrolijk.
De tijd zal leren of hij zijn knie ooit nog zal kunnen gebruiken en vooral het trauma zal verwerken van zo’n vreselijke aanval.
Voor zijn vrouwtje blijft Luca in elk geval een echte bikkel !!!

Machtel Hessels
[email protected]
:'(

Door honden page profiel Machtel, Romeo en Luca +Machtel, Romeo en Luca + op 15 maart om 11:53



Hallo Machtel, Het hondje van de mensen voor wie ik j.l. week voor de katers heb gezorgd (een kruising pincher/chihuahua) is enkele weken geleden doodgebeten door een Rottweiler. Het was niet het eerste bijtincident van die hond. Voor zover ik het begreep hebben ze die hond laten inslapen, maar toen was het al wel te laat. Ik ben blij dat jouw hondje het wel heeft overleefd. Ik stond met Sharey indertijd ook al eens angsten uit, maar zoiets heftigs heb ik gelukkig niet meegemaakt. En nu ik een nieuw hondje heb ben ik weer behoorlijk alert op straat. Ik ontwijk nogal eens mensen met bepaalde honden, niet alleen z.g. vechthonden, maar ook honden waarvan ik merk dat ie baas is over zijn baas. Hoe is het afgelopen met de juridische stappen die je ging ondernemen? Groetjes, Willy

ook had je verhaal gelezen meis brok in me keel en de rillingen over me lichaam zo heftig , maar wat ben een kanjer geweest en hoe je hebt gereageerd en zo blij dat luca dit heeft overleeft je bent een hele moedige vrouw dit is uit de grond van me hart hele dikke knuffel van jacky en natuurlijk pootje van kyra

Wat een verhaal zeg, met de hand voor mijn mond heb ik het gelezen... Nou wat een bikkels zijn het ook he..die JR's!! Ik weet bijna zeker dat Spike en Luca nu samen achter de konijntjes aan crossen :) dat wij ze maar nooit vergeten he :) x

wat een heftig verhaal zeg! ik vind het zo moedig dat je vol hebt gehouden om Luca te beschermen. petje af hoor! heel speciaal.

Ben diep ontroert door je verhaal van Luca! Jeetje echt ongelofelijk, dat er zulke mensen zijn, en die niet eens bekommeren om je hond. Echt meer dan vreselijk wat jij en luca toen hebben moeten doorstaan.

Tjeetje, wat erg om zoiets mee te maken. Nee, dit vergeet je niet zo snel, dit blijft je altijd bij. Ik ben ook altijd zo bezorgt om mijn kleintjes als ik grote honden tegen kom. Liefs Willy

Lieve Machtel, ik heb echt tranen in mijn ogen na het lezen van jouw vreselijke verhaal...wat afschuwelijk om mee te maken, voor jullie beiden..maar wat een vechter was jouw Luca...het lijkt wel of hij voor jou gevochten heeft, wat bijzonder... Nu ik gisteren een soort zelfde verhaal heb gehoord, waar ik nog niet eens zelf bij was, maar wat me een slapenloze nacht heeft bezorgd, heb ik heel, heel veel bewondering voor je..wat moedig en tegelijkertijd denk ik dat ik waarschijnlijk wel hetzelfde had gedaan als het om mijn ventje was gegaan...ik denk dat het een soort overlevingsinstinct is.. In elk geval had jouw lieverd het niet overleefd als je het niet had gedaan en ik vind je echt heel dapper.. Ik begrijp dat jouw lieve Luca afgelopen 3 juni is overleden, heb gewoon tranen in mijn ogen... Heel veel sterkte, het is nog maar zo kort geleden...hij leeft nu voor altijd voort in jouw hart totdat jullie op een dag weer samen zullen zijn... liefs, Mariska

Jeetje pfff en dat op de vroege ochtend zo,n verhaal lezen,tranen staan in mijn ogen. Wat angstig zeg.... Gelukkig hebben jullie beide het overleefd! Heel dapper van je groetjes Karin

Lieve Machteld, wat ben jij ongelofelijk dapper geweest, en wat is die eigenaar van de pittbullachtige een enorme @#$%&* !! Ik hoop dat de juridische procedure goed afloopt of gelopen is (duurt meestal erg lang)

hier nog een met tranen in de ogen gelezen.... Heerlijk dat Luca het overleefd heeft...maar die eigenaar....daar shcieten woorden te kort voor.... Heel veel sterkte...

Beste Machte, Wat een stoere tijger ben jij!!! Heel heftig, kippevel hoor!! God zij dank heeft je ventje het gered, ook mijn grootse angst met al mijn teckels. Waarschijnlijk heeft de eigenaar van de pitbull ook nog nooit oog voor zijn eigen hond gehad, beest is niet voor niets zo agressief, wat zijn er toch een rare nare mensen. Gelukkig ook nog heeeeel veel zoals wij ;-) die alles doen voor hun hond, er voor door het vuur gaan!! We make it a better wordl!! Fijn weekend en een extra aai voor Luca sophia en roedel

Jeetje.. al een hele tijd niet meer actief geweest hier.. maar wat een verhaal zeg..! Wat moeten jullie door een hel zijn gegaan.. en zeker petje af voor jou hoor.. echt een moedig optreden van je..! Ik hoop dat zijn knie nog goed komt.. maar je mag inderdaad blij zijn dat het nog zo is afgelopen.. zulke hondeneigenaar zou je toch iets aan willen doen..?! Liefs, Veronique

Oh, vreselijk, wat een drama!! Dat is toch verschrikkelijk! Wat een bikkel is Luca idd, dat ie dat zo overleeft heeft. Wat ontzettend goed, dat je zo adequaat hebt gereageerd en niet in totale paniek raakte! Je bent een supervrouwtje voor die lieve flinkerd. Ik hoop van harte, dat jullie ook weer boven de schrik zijn gekomen en toch met plezier kunnen wandelen buiten. En dat het pootje/ knietje nog wat beter wordt! Lieve groet, Jetty

Hoi Machtel wat een vreselijk vehaal en wat ben jij moedig geweest om zo te reageren, maar wij houden echt van onze hondjes en dan doe je dat gewoon denk je niet bij na later komt de schrik pas goed, heel veel sterkte. lIEFS mARLEEN

o wat een vreselijk verhaal! echt wat eng zeg! en natuurlijk super dat Luca het heeft overleefd.. ik moet er niet aandenlen wat er was gebeurd als die man jouw niet geholpen had! kleine hondjes zijn werkelijk helemaal kwetsbaar.. ik hoop dat ik zo dapper als jouw ben als zoiets met Piet zou gebeuren!

het klinkt misschien een beetje stom, maar je kunt de eigenaar altijd aansprakelijk stellen voor de kosten. Er zijn een hele hoop getuigen die kunnen beamen dat het jouw hond die werd aangevallen. Eventueel kan er ook een test gedaan worden, om te zien wie de agressor is. Wij hebben,twee keer iets dergelijks meegemaakt, een keer was mijn man het slachtoffer en een keer onze hond Junior, maar beide keren hebben we de eigenaar aansprakelijk gesteld. En eigenlijk ging het niet om het geld, maar om de eigenaar te laten voelen dat er wel degelijk wat gebeurd was. Gewoon een briefje schrijven met dat je hem aansprakelijk stelt voor de kosten. Ik heb het de tweede keer telefonisch gedaan en de gebeurtenis op het dagrapport laten zetten. Volgens mij heb je daar drie maanden de tijd voor( aansprakelijk stellen). En het staat bij een eventuele rechtszaak helemaal niet netjes dat die hufter gewoon verdween. Jij was heel dapper, pet af hoor.

Jeetje wat een verhaal zeg, een wonder dat Luca dit overleeft heeft. Wel dankzij jouw moedige optreden. Groetjes Arina

ooh, heb met tranen in mn ogen dit verhaal gelezen, ik vond dit zo verschrikkelijk!!. Ik ben echt blij dat hij het overleeft heeft!. Groetjes

Ohhhhhh wat verschrikkelijk.... daar is mijn verhaal een "kleinigheidje" bij ! Ehmmm hoe is e.e.a. geregeld met de wa verzekering van de eigenaar van de pitbull... ik zit nu nl. ook verwikkeld in een schadevergoedingskwestie !!!

Zo een heel heftig verhaal. Gelukkig dat Luca het wel heeft overleefd zeg! Groetjes

 

Laat een reactie achter

Om een reactie achter te laten moet je eerst even inloggen!

 

Dogboek


Mijn Dogboek

Helaas, je hebt nog niets geschreven in het DogBoek

Foto's

Er zijn geen foto's toegevoegd bij Luca aangevallen door een pittbulachtige.

Lees meer dogboek verhalen

Je kunt meer dogboek verhalen lezen van Machtel, Romeo en Luca +:
Luca aangevallen door een pittbulachtige.


De HondenPage maakt gebruik van cookies. Dit zorgt er voor dat onze website voor jou als bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken en advertenties.info / verbergen en toestaan
^