Dogboek > Afscheid van mijn beste vriend
Kerstmorgen,
Koud en kil,
Ben om 6 uur naar beneden gegaan, maar mijn beste vriend is er niet meer.
Dinsdagmiddag om 4 uur even naar de dierenarts want ons boyke was niet in orde hij at geen brokjes meer.
Dan maar kip en rijst dat was zij lieveling eten al vanaf dat hij klein was
Maar dan een echo, Tiny heeft nog mee geholpen maar hij was zoals altijd rustig bij de dieren kliniek, bij Boyke wees uit dat Boy erg ziek was opereren was zijn enige kans 50% als verder alles goed zou gaan .
Hij was al wel 10 jaar, op 10 november was Boy jarig geweest en nog 2 biefstukken op gegeten, en sinds zijn linker voorpoot niet zo goed meer wilde heeft Tiny in Zelhem een speciale kar gekocht dan kon Boy toch nog mee, in oktober In Landal bij Enter was zijn laatste vakantie, toen ging hij ieder dag nog in zijn kar mee en zelfs door Giethoorn in de fluisterboot ging ons Boyke mee.
Maar dan
Om 6 uur begon de operatie Huib Broekhuizen had uitgelegd wat er ging gebeuren en wat er goed en mis kon gaan
Minuten leken uren en dan half 8 de telefoon Huib legde uit onze Boy was niet te redden kanker door heel zijn buik in de lever en milt
Dan met lood in de schoenen waren wij, Tiny Cindy Linda Jorn Richard en ik en tevens Huib en zijn vrouw bij de laatste minuten van ons Boyke dat doet heel zeer, heel zeer,
Met Oma en Niek en Jose hebben wij dinsdagavond troost gezocht.
Hij was een huisgenoot die overal bij was op vakantie, in de boot, hij is overal mee naar toe geweest, dat wilde wij en zeker Boyke zelf daar genoot hij van
Hij was overtuigd van zijn eigen kracht nooit bang, nergens van niet van vuurwerk
Niet van bedreiging nee ik zei altijd als iedere man in Nederland was als onze Boy was iedereen rustig want hij dulde geen trammelant hij was er voor ons altijd.
Zelfs voor onze zwaar gehandicapte buurjongen was hij een vriend een beschermer want dat was hij.
Andre, Claudia en Richard van Hondenschool Claudia waren, toen Boyke nog pup was
Al overtuigd van zijn trouw, zijn moed en kracht,
Zijn fokker Geerts uit Ulicoten was een ervaren Rottweiler fokker daar zijn wij met Dennis en Stephan van Halderen op 27 december 1999 hem gaan bekijken het was de laatste reu uit het nest van 4 reuen en 1 teefje waarvan een reutje ook in Oosterhout bij Mario en Rietje Hensen zijn thuis heeft gevonden,
Wij hebben woensdag afscheid genomen van Ons Boyke,
Tiny heeft een rode roos en wat balletjes meegenomen, toen is Boyke gecremeerd.
Boyke moest bij ons blijven dat wilde wij allebei daarom hebben wij onze Boy gisteren opgehaald bij Viviana het dieren crematorium in Prinsenbeek.
Tiny en ik zijn katholiek wij geloven daar in daarom heeft Pastoor de Valk de as van ons Boyke gezegend op kerstavond.
Een donkere Kerst voor ons,.maar ik hoop voor iedereen dat kerst toch een feestelijk en een ontspannen tijd mag zijn.
Wij zijn blij met de ontvangen reacties de telefoontje,s de kaartjes en de steun
Ton Tiny en ook toch nog ons Boyke Damen
Door Ton Damen op 25 december om 17:56
ineke. ook wij hebben helaas een goede vriend moeten laten inslapen. wij leven dan ook erg met u mee. sterkte
Sterkte jullie
wat erg Ik sta nu ook voor een moeilijke beslissing om onze golden in te laten slapen Hij is 13 en zijn lichaam wil niet meer maar zijn geest wel Maar het doet zo een pijn om afscheid te nemen
Mijn hart breekt als ik dit lees......Wat kunnen we toch van dieren houden. Heel veel sterkte ! Son
hoi ik weet hoe u je voel voor mij was het ook zo mijn hond is op 30-11-2009 overleden sterken
Bedankt,een huisdier verliezen waar je veel van houdt is pijnlijk mar waar wij zijn erg blij dat Boy geen pijn heeft gehad,toch bedankt voor Uw medeleven en verder U zelf ook sterkte Groetjes Ton Damen
Om een reactie achter te laten moet je eerst even inloggen!
Helaas, je hebt nog niets geschreven in het DogBoek
Je kunt meer dogboek verhalen lezen van Ton Damen:
Afscheid van mijn beste vriend
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?