Onze held

26 januari 2011




Ik was vandaag erg trots op onze Soraya, en dat wil ik jullie graag vertellen.
Mijn man en ik hadden vanmorgen een afspraak, dus mijn man laat Soraya even uit daarnaast zet hij de grijze kliko aan de straat want ja die moest natuurlijk ook geleegd worden vandaag. Dus opschieten allemaal. In de tussentijd zetten ik de koffie bekers in de keuken, ik was al niet helemaal wakker en achteraf bleek mijn man dat zelfde te hebben. Ik gaf bij de koffie mijn man een gebaksvorkje in zijn koffie in plaats van een thee/ koffielepel daar begon het mee, nou daar kan je niet echt mee roeren. Maar goed alles was opgeruimd en ik zet de bromscooters buiten (wij hebben tot onze schande geen rijbewijs). Komt mijn man naar mij toe. Brigitte ik denk dat ik de deur heb dicht geslagen en mijn huissleutel zit nog in de deur. Ja probleem, maar wij moesten opschieten dus ik zei:’wij gaan al de verplichtingen af en als wij thuis komen zien wij wel verder, nou daar was hij het mee eens. Opeens dacht ik aan Soraya, ik riep mijn man terug en zei:’misschien krijgt Raya de deur wel open....
Afijn wij hadden alle verplichtingen gedaan waaronder ook een grote zak met katten dieet voer gehaald bij de dierenarts, ik dacht die laten wij even in de schuur om te kijken of wij wel echt naar binnen kunnen.
Ik had nog even mijn eigen sleutel geprobeerd meer tevergeefs.
Ik riep 1 keer RAYA en zij kwam naar de tussendeur en die maken zij met een super snelheid open. Toen riep ik nog eens Raya kom in twee keer is het haar gelukt om onze nogal zware deur open te krijgen. Op het moment dat ik de deur verder open kon duwen was ik zo blij, de adrenaline raste door mijn lichaam heen, ik was zo blij dat die deur op een normale manier open ging, want er stond maar 1 raampje open, maar daar hadden wij niet bij gekomen zonder een ladder.
Soraya had duidelijk door dat wij blij waren, en begon spontaan te lachen zo als alleen dalmatiërs dat kunnen, nou zo’n lekker dikke kluif was op dat moment wel op zijn plaats. Wij hebben uiteindelijk nog geen halve minnut buiten gestaan, sneller kunnen wij de deur niet eens open krijgen met sleutel!!!!
Dus vandaag was onze Soraya de held!!!!

Groetjes Brigitte.

Door Brigitte en Soraya Koopman op 26 januari om 18:09