Nederlandse Schapendoes
Nederlandse Schapendoes
Rasgroep van de Nederlandse Schapendoes
De Nederlandse Schapendoes behoort tot de Rasgroep "Herdershonden en Veedrijvers behalve Zwitserse Sennenhonden"
Geschiedenis van de Nederlandse Schapendoes
Aan het eind van de vorige en het begin van deze eeuw kwam de Nederlandse Schapendoes overal voor waar heide en schaapskudden waren. De herders waardeerden hem voor zijn moeiteloos plezier waarmee hij zijn werk verrichtte en voor zijn intelligentie.
Hij behoort tot de grote groep van langharige herdershonden met dicht behaard hoofd. Hij is verwant aan de Bearded Collie, de Puli, de Owczarek Nizinny, de Bobtail, de Briard, de Bergamasco en de Duitse Schafpudel van de variëteit die in Hessen, Odenwald en in het Nederrijn gebied voorkomt. Al deze op elkaar gelijkende honden zijn verkleinde mutaties van de Berghonden.
De kynoloog P.M.C. Toepoel is de grondlegger van dit ras. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wist hij interesse te kweken voor dit ras.
Tussen 1940 en 1945 werden exemplaren van de bijna verdwenen Schapendoes overal waar hij ze maar vond, gebruikt voor de fok, met een totaal van uiteindelijk slechts zes honden, t.w. drie reuen geheten Noell Scot, Boef 1 en Pluis (de hond van Toepoel zelf) en drie teven geheten Ingrid, Roetje en Astra. Na die tijd werd het ras nog uitgebreid met drie andere honden, t.w. de reu Boeloe (geb. 1955) en de teven Teddy (geb. 1950) en Tirza (geb. 1955), waarmee de basis van dit ras dus uit slechts negen afzonderlijke honden bestaat. Deze basis verschraalde door het fokbeleid in de jaren zestig dusdanig dat alle huidige Schapendoezen genetisch gezien afstammen van slechts één ouderpaar, die niet geheel toevallig allebei werkzaam waren bij de schaapskudde van scheper Wessel Luten. (scheper is het Nederlandse woord voor schapenhoeder c.q. herder).
De Vereniging 'De Nederlandse Schapendoes' werd in het jaar 1947 opgericht en in 1952 werd het ras voorlopig erkend door de Raad van Beheer.
In 1954 werd de standaard vastgesteld en werd het ras opgenomen in het Stamboek.
De definitieve erkenning volgde in 1971. Hierna wordt alleen nog maar gefokt met geregistreerde honden.
In 1992 erkende de FCI de rasstandaard, waarbij de naam van het ras gewijzigd werd van Schapendoes in Nederlandse Schapendoes.
In 2010 werd een 2de rasvereniging "De Schapendoes Club" opgericht door een aantal fokkers en liefhebbers.
Daarnaast bestaan er een aantal buitenlandse rasverenigingen voor de Schapendoes.
Karakter van de Nederlandse Schapendoes
De Schapendoes is een normaal en evenredig gebouwde herdershond met een levendig, alert en moedig karakter. Hij is schrander en waaks. Voor zijn eigen mensen toont hij grote innigheid en trouw. Hij is vrolijk, enthousiast, vriendelijk en temperamentvol en dol op blaffen.
Rasstandaard van de Nederlandse Schapendoes
Algemene verschijning:
De Nederlandse Schapendoes is een lichtgebouwde langharige hond met een schouderhoogte van 40 tot 50 cm. In zijn bewegingen is hij verend en licht. Hij is een opmerkelijke springer.
In twee zinnen wordt al gelijk een aantal karakteristieken van onze "Schapendoes" beschreven. Lichtgebouwd wil zoveel zeggen als dat de botten (het bone) lichter, fijner zijn dan wat je eigenlijk zou verwachten bij deze maat hond. Als gevolg hiervan beweegt hij zo verend en licht en kan hij ook zo gemakkelijk springen. In de vroegere standaard stond hierbij nog een duidelijke 'toelichting':
"Het springen van de vrolijke, pittige en allerminst papperige stijve of zwakke Schapendoes is inderdaad een karakteristieke eigenschap van dit ras. De grote behendigheid en de zekerheid waarmee hij neerkomt, vallen op. Het is een eerste taak van de fokkers, maar ook van de keurmeesters ervoor te zorgen, dat de Nederlandse Schapendoes zijn juiste aard en het ideale lichaam heeft voor herdershond op de Nederlandse heide, dus zonder iets dat hem hierin belemmert, ook al zouden het overdrijvingen van gewenste eigenschappen zijn.
De Schapendoes mag niet ontaarden in een z.g. tentoonstellingshond."
"Langharig", dit spreekt voor zichzelf. In de ring zal een kortgeknipte of door andere oorzaken kortharige 'Schapendoes' niet in de prijzen kunnen vallen.
Gedrag/temperament
In de oude standaard stond hier nog bij: "Hij mag niet 'dood' zijn,, maar ook niet zenuwachtig, doch gespannen. (vergelijk de Engelse woorden 'nervous' en 'excited')." Tijdens een keuring heeft een keurmeester maar een paar minuten de tijd om de hond te beoordelen. Bij deze beoordeling behoort ook het gedrag en temperament, dit staat immers ook in de standaard! Een slome, ongeïnteresseerde does, die niet temperamentvol door de ring gaat is niet rastypisch. U moet dan ook niet verwachten dat de keurmeester zo'n hond hoog zal kwalificeren.
Hoofd
In deze laatste versie van de standaard is de indeling een beetje gewijzigd. We hebben nu 3 hoofdstukken, n.l. hoofd, schedel en aangezicht. Overvloedige beharing is duidelijk, bij het hoofdstuk beharing kom ik hier nog op terug. Let nu vooral op de zinsnede; 'doet het hoofd en vooral, in schedel, breder lijken'.
Schedel
Er is bijna geen enkel ras met een werkelijk platte schedel, er zal altijd wel een lichte welving te voelen zijn, zowel van links naar rechts als van voor naar achter. De keurmeester zal altijd de hand op de schedel leggen. Hij wil voelen of de schedel niet te bol is, hij wil de verhoudingen meten van breedte en lengte en voelen of de groef niet te geprononceerd aanwezig is. Zien kunnen we het niet, bij langharige honden moeten we altijd onze handen gebruiken. In het vorige hoofdstuk lazen we dat de schedel breder lijkt, in dit hoofdstuk staat beschreven hoe breed hij moet zijn, n.l. iets groter dan de lengte! Nergens staat dat de schedel heel erg breed moet zijn. Het moet beslist geen Doggen- of Bobtailschedel lijken. Vrij breed in verhouding tot de lengte is wat anders dan heel erg breed.
Een duidelijke stop; als de stop te diep is zien we vaak ook een iets bol voorhoofd, soms samengaand met een te korte voorsnuit en een te brede schedel.
Aangezicht
Neus:
Hoewel het er niet expliciet bij staat, wordt ook bedoeld dat de neuslijn parallel loopt aan de schedellijn. Over de neusgaten staat niets in de standaard, maar die moeten van normale grootte zijn en goed geopend, immers functioneel!
Snuit:
Een volle brede voorsnuit is kenmerkend voor de schapendoes. Het valt ook gelijk op als de voorsnuit smal en/of puntig is. Een enkele keer kunnen we aan de buitenkant al zien dat het gebit niet in orde is. Missende tanden en kiezen kunnen een smalle kaak veroorzaken, maar meestal is het andersom, in een smalle kaak kunnen niet alle elementen een plaatsje vinden! Een flinke overbeet kan zorgen dat de onderkaak, bij dichte mond, niet te zien is.
Tanden:
Er staat niet met zoveel woorden dat het gebit compleet moet zijn, maar wel staat er normaal, en normaal is compleet! Bij missende premolaren hangt het er van af welke en hoeveel er afwezig zijn! De ene keurmeester is hier strenger in dan de andere! Het gebit moet scharend zijn, dit zegt iets over de stand van het gebit. Een enkele keer zien we een tanggebit, dat is niet goed, maar minder erg dan bijv. een boven-overbijter, (meestal alleen overbijter genoemd). Zelden zien we bij de Schapendoes een onder-voorbijter. Niet goed is een 'onregelmatig', of 'scheef' gebit. Dit kan veroorzaakt worden door te smalle kaken, scheve kaken, maar ook door een te lange tong! Een lange tong heeft op den duur precies hetzelfde effect op de tanden als wat een duim heeft op de tanden van een duimzuigend kind. Op oudere leeftijd kan die tong een totaal gedeformeerd gebit veroorzaken. Bovengenoemde verkeerde gebitsstanden zijn erfelijk. Gebitsregulatie om ethische redenen is jezelf, de keurmeester en de fokkerij voor de gek houden.
Wangen:
Door die sterk uitspringende jukbeenderen krijgen we dat volle typische Schapendoeshoofd.
Ogen:
Duidelijke beschrijving! Vooral de 'uitdrukking' staat goed beschreven. Niet, slecht of dun gepigmenteerde oogranden kunnen die uitdrukking verstoren, zo ook een ongepigmenteerd derde ooglid.
Oren:
Vroeger zagen we vaker grote, dikke, vlezige oren. Soms hebben de oren een harde (kraakbeen) richel en bovendien soms een vouw, waardoor de oren naar achter gevouwen open gedragen worden. Een laag geplaatst oor geeft een treurige uitdrukking. Een te hoog geplaatst wat klein oor heeft de neiging om, bij sterke aandacht, half te gaan staan, dit is ook geen gezicht. Vroeger stond er in de standaard nog: 'Mogen bij spitsen niet rechtop komen, zelfs niet half rechtop.” Elke keurmeester zal altijd kijken, door de aandacht te trekken, of de oren voldoende beweeglijk zijn. Een z.g. 'dood' oor dat dicht langs het hoofd gedragen wordt, is niet karakteristiek.
Hals
Droog wil zeggen zonder; zonder vet of losse keelhuid. Het hoofd wordt hoog gedragen, dus niet, zoals we vaak zien bij jachthonden, met de neus naar de grond gericht. De lengte van de hals wordt niet genoemd, dus gaan we er van uit dat het een normale, geen korte en ook geen lange, hals moet zijn.
Lichaam
Iets langer dan hoog moet het lichaam zijn. Er staan geen verhoudingen bij. Iets is niet veel, dus is hij niet een lange hond, maar ook geen vierkante, korte hond. Beiden komen af en toe voor. Bij de echt te lange hond is het vaak een combinatie met te korte benen. We noemen deze honden dan laag- of kortbenig. Als de afstand tussen de grond en de onderkant van de borst kleiner is dan de afstand onderkant borst tot de schoft, of wanneer de borstdiepte voorbij de ellebogen komt spreken we van laagbenigheid. Het is gebleken een sterk verervende eigenschap te zijn. Een te korte does ziet er niet typisch uit. Door de (te) korte rug zal de schapendoes minder soepel in zijn bewegingen zijn, moeilijker kunnen wenden en keren. (dus minder geschikt voor het werk) Bij Algemene Verschijning stond al dat de Schapendoes een lichtgebouwde hond is. Hier wordt dat nog eens benadrukt! Dit keer in combinatie met 'buigzaam en veerkrachtig'. Het zal duidelijk zijn dat een schapendoes met een zwaar skelet niet rastypisch is! Dit heeft niets met de maat te maken zoals soms verondersteld wordt. Te licht bone komt een enkele keer ook voor. Ook dit is niet goed. Deze hondjes hebben vaak een minder ontwikkelde borstkas, het zijn wat minne, iele honden, het kunnen zowel kleine als grote doezen zijn.
Ruglijn:
Bij dit onderdeel is bij de bewerking van deze standaard wat mis gegaan! Ik hoop dat dit in de toekomst gewijzigd kan worden in de raspunten. Het gevaar zit er n.l. in dat er Schapendoezen zullen komen met ronde ruggen, wat beslist niet de bedoeling kan zijn. Het zou duidelijker zijn geweest als er stond: "De spierspanning doet de ruglijn op de lendenen licht welven".
Borst:
Duidelijk beschreven. In de oude standaard stond hier: "De ribben lopen ver door naar achteren. Alweer zonder overdrijving", en vervolgens bij de Toelichting: "De evenredigheid in de bouw is een belangrijk vereiste voor een werkras. Hieraan dient dus grote aandacht te worden besteed".
Onderlijn
en buiklijn: Een opgetrokken buiklijn kan mooi gecamoufleerd worden door de beharing. De keurmeester zal dit dus altijd controleren.
Staart
Een behoorlijk lang verhaal over alleen maar een staart! Hieruit blijkt wel hoe belangrijk dit onderdeel is voor ons ras. In de oude standaard stond nog iets héél specifieks, n.l.: 'gevederde staart met een haak! Toen wij in 1988 de nieuwe standaard maakten hebben we heel lang nagedacht hoe we deze specifieke vorm zouden moeten benoemen. Bij een haak in de staart wordt al gauw gedacht aan een knik in de staart en een knikstaart was iets wat we beslist niet wilden! De kwalijke gevolgen van het fokken met honden die een knikstaart hebben, mogen genoegzaam bekend zijn! Om misverstanden, over de juiste vorm, te voorkomen hebben wij "met een haak" toen maar helemaal weggelaten. Ik hoop dat we in een nieuwe versie van de standaard weer iets kunnen toevoegen over de vorm van de staart. Sabelstaart zou bijv. een goede benaming zijn. Ook 'bij het einde iets opgebogen' kan een mogelijke omschrijving zijn. Duidelijk mag zijn dat een recht naar beneden hangende, een z.g. dode staart niet gewenst is! Gelukkig zien we dit niet vaak. Een te hoog gedragen staart komen we regelmatig tegen. Dit is niet goed, maar minder erg dan een, van angst, tussen de benen geklemde staart, want dit zegt iets over het temperament! Een sterk op de rug gekrulde, z.g. Keeshondenstaart, is een ernstige fout. Deze draagvorm zegt ook iets over de aanzet van de staart en de bekkenligging.
Ledenmaten
Voorhand:
Hier opnieuw de opmerking: licht van bot! Zo belangrijk is dit voor ons ras! Met rechte voorbenen wordt bedoeld geen O-benen, geen naar buitenstaande voeten (Franse stand), ook geen uitgedraaide, niet goed aansluitende ellebogen. Goede hoekingen zegt iets over de hoekingen die gevormd worden door schouder en opperarm (het z.g. boeggewricht) en die tussen opperarm en onderarm (ellebooggewricht). Vaak zien we dat de schouder te recht, te steil ligt en daardoor een te grote hoek maakt met de opperarm. Als de schouders wat teveel naar voren geplaatst zijn of te steil liggen zullen we geen voorborst kunnen voelen. De voorborst is einde van het borstbeen, te voelen tussen de beide boeggewrichten. De voormiddenvoet is veerkrachtig, niet slap en ook niet stijf. Ze moeten een stootje kunnen verdragen als de hond zijn werk doet op de Nederlandse heide.
Achterhand:
Het goed hellende bekken heeft er ook weer mee te maken dat de Schapendoes zijn werk goed kan uitvoeren, het is functioneel. Een hond met een recht bekken zal niet zo goed kunnen wenden en keren en ook niet zo gemakkelijk kunnen springen en galopperen. Bij een te recht kruis zal de staaraanzet en -dracht vaak verkeerd zijn, de staart zal dan te hoog aangezet zijn en daardoor naar voren gebogen over de rug gedragen worden, als een z.g. Keeshondenstaart. Te schuin hellend bekken is ook niet goed. Ideaal is, als het bekken een hoek maakt van ongeveer 30° met de horizontaal.
Matig gehoekt in het spronggewricht. In de oude standaard stond hier direct achter: gebouwd voor het werk bij de kudde. Weer functioneel dus! 'Goed gespierd' is in de nieuwe standaard foutief verschoven naar alleen het spronggewricht. Er behoort te staan: "De achterbenen zijn deugdelijk gespierd." Bij 'de hakken zijn laag' stond vroeger nog vermeld: "Ook hier zonder overdrijving. Toelichting: Voor het werk dat de Schapendoes bij de kudde moet verrichten, moet hij snel zijn en zich vlug kunnen wenden. Hij draaft dan ook weinig en meestal gaat hij galopperend door het veld.". Met te lage hakken zou hij niet zo gemakkelijk kunnen galopperen. Fouten in de stand van de achterbenen zijn bijv. 'Te nauw bij elkaar staande benen', 'koehakkigheid', dit is als de hakken dicht bij elkaar staan en de voeten weer wat uit elkaar. Een enkele keer zien we 0-benen. Soms gaat de achter-middenvoet vanaf de hak niet recht naar beneden, maar naar voren, we noemen dit 'sabelbenig' of 'sikkelhakkig'. Dit is niet goed en niet functioneel.
Voeten:
Op losse zandgrond zouden kleine voeten gemakkelijk kunnen wegzakken, vandaar dus grote voeten. Ook hier staat dus functionaliteit voorop! Geen spreidtenen! 'Hubertusklauwen' ook wel 'wolfsklauwen' genaamd, zijn toegestaan, we komen ze echter zelden tegen.
Gangwerk
Opvallend is dat hier niets staat over stuwend gangwerk, in de meeste standaards is dit wel een vereiste. Veel keurmeesters willen ook een stuwend gangwerk zien bij de schapendoes. Maar, hij is hier niet op gebouwd, hij is immers meer een galoppeur! In de oude standaard stond het volgende over het gangwerk: "De Schapendoes loopt naarmate hij sneller gaat, nauwer. In snelle gang beweegt de hond zich a.h.w. vloeiend voorwaarts. Toelichting: Het nauwer gaan bij snellere gang - een eigenschap van de werkhond - wil zeggen, dat de voeten meer naar het midden geplaatst worden, dus rechter- en linkervoet naar elkaar toe. Verder zou men kunnen zeggen, dat de hond "zuinig" loopt, d.w.z. zonder overbodigheid, als onnodig oplichten van de voeten en dergelijke."
Vacht
Haar:
De behoorlijk lange beschrijving van de vacht is kennelijk nog niet duidelijk genoeg, want vaak een discussiepunt tussen fokkers, keurmeesters en exposanten. Je moet veel vachten gezien en gevoeld hebben om te weten wat goed is. In ieder geval moet de vacht functioneel zijn. In de oude standaard stond er het volgende bij: "De Schapendoes, werkhond zijnde, dient beschermd te zijn tegen regen en koude. Vandaar de dichte en in het onderhaar zeer dichte vacht." De laatste tijd zien we jammer genoeg niet meer vaak de zo gewenste 'geduchte kuif'. Meestal is de beharing op het hoofd te zacht en valt als een soort gordijntje voor de ogen. Een kuif staat af van het gezicht, waardoor de ogen zichtbaar blijven en we de gewenste karakteristieke uitdrukking kunnen zien. Veel eigenaren binden thuis de kuif op, met een elastiekje of een haarklemmetje, hierdoor zullen de haren almaar blijven groeien omdat ze niet aan de normale slijtage onderhevig zijn. Op tentoonstellingen gaat het elastiekje er uit, met als gevolg dat de kuifharen dan sluik voor de ogen vallen.
Een enkele keer komen we een te harde vacht tegen. Deze lijkt dan op een Terriërvacht en zou ook wel te trimmen of te plukken zijn. Een goede Schapendoesvacht hoeft nooit getrimd te worden. Hoe de vacht verzorgd moet worden is een hoofdstuk apart en past niet in het kader van deze voordracht. In de oude standaard stond er wel wat over vermeld trouwens, n.l. "Dagelijks borstelen en zonodig kammen en ontwarren is noodzakelijk. Er dient op te worden gelet dat de ondervacht hierdoor niet verdwijnt, waardoor ook de natuurlijke bescherming verloren zou gaan".
Kleur:
Hoewel er in de standaard gesproken wordt over voorkeur kleuren, wil ik er voor waarschuwen om hier niet op te gaan fokken. We zouden het leuke gevarieerde kleurenpatroon kunnen kwijtraken. Een uitdrukking onder keurmeesters is: "Een goede hond heeft geen kleur". We bedoelen hiermee dat algehele kwaliteit altijd voorgaat boven kleur!
Grootte
Schofthoogte:
Tot nu toe wordt er met soepelheid omgegaan met de maten. Extremen worden uitgesloten voor de fokkerij.
Fouten
Dit is een standaardzin die in de vernieuwde standaarden van alle rassen voorkomt.
Diskwalificerende fouten
Gelukkig komt het zelden voor dat een Schapendoes de ring wordt uitgestuurd wegens angst of valsheid.
Gezondheid van de Nederlandse Schapendoes
De Schapendoes kan oogproblemen (oa PRA (Progressieve retina atrofie) en epilepsie hebben.
De kans dat deze aandoening bij een hond uit geteste ouders voorkomt is veel kleiner dan uit niet geteste ouders.
Vraag dus aan de fokker naar de testresultaten van de ouders, een goede fokker laat deze graag zien en heeft kopieën van de resultaten van de vader of kan deze via een site laten zien.
De oogtesten worden door een specialist uitgevoerd.
Voor PRA is een DNA test beschikbaar. De uitslag daar moet CLEAR zijn.
De uitslag bij de oogtest (ECVO) moet VRIJ zijn en elk jaar herhaald worden.
Bron: L.Scharenborg www.mexxum.nl/nestjepups.html
Verzorging van de Nederlandse Schapendoes
Een goede Schapendoesvacht hoeft nooit getrimd te worden. Hoe de vacht verzorgd moet worden is een hoofdstuk apart. Wekelijks borstelen en/of kammen en ontwarren is noodzakelijk. Er dient op te worden gelet dat de ondervacht hierdoor niet verdwijnt, waardoor ook de natuurlijke bescherming verloren gaat. Met eenvoudig maar goed gereedschap en de juiste zg. "terugkam-techniek" houdt je de vacht van de hond gezond. Het advies van de schepper van dit ras, P.M.C. Toepoel luidt: elke dag de vacht met de vingers doorwoelen op klitten en zaken die er niet in thuishoren, en daarnaast niet kammen maar borstelen.
Opvoeding van de Nederlandse Schapendoes
De basis van de verzorging van de hond zit in het aaien. Gewoon lekker kriebelen over zijn hele lichaam. Begin met maar eens met aaien van het puntje van zijn neus tot aan het puntje van zijn staart. Forceer niets; doe het op een tijdstip waarop de hond wat moe is. Gelukkig hebben veel pups, zeker in het begin, heel veel behoefte aan rust en ze vinden het over het algemeen heerlijk om lekker in slaap gekriebeld te worden.
Het kan zijn dat de pup wat moeite heeft met het aaien over zijn neus.Het leggen van de hand op de snuit van de pup wordt door hem als straf ervaren, iets onaangenaams dus. Forceer niets, maar aai hem dan van bovenop zijn bolletje naar het puntje van zijn staart. Als dit wel goed gaat, gaat u iedere keer met uw hand een heel klein stukje naar voren op het moment dat u begint met aaien. Heel langzaam en stapje voor stapje. De hond leert dan dat het helemaal niet bedreigend is. Uiteindelijk zult u uw pup kunnen aaien van het puntje van zijn neus naar het puntje van zijn staart.
Daarna gaat u op alle plekken van zijn lichaam uw hand een paar tellen stil laten liggen voordat u weer verder aait. Begin niet direct met een halve minuut, twee tellen zijn genoeg. Op zijn bolletje, op zijn ruggetje, op zijn achterwerk, op zijn snuitje, overal. Vervolgens gaat u hem ook over zijn pootjes kriebelen en pas als hij zijn pootje niet terugtrekt, houdt u af en toe zijn pootje vast.
U kriebelt hem nu ook achter zijn oortjes, op zijn snuitje, bij zijn oogjes en zijn lippen en u spreekt hem tussendoor steeds bemoedigend toe. De meeste pups vinden het allemaal heerlijk. De volgende stap is dat u een keertje zijn oortjes optilt er inkijkt en weer dooraait. Dan zijn andere oortje en zo kunt u ook een keer zijn ooglid naar beneden doen. Niet te lang, heel eventjes en vervolgens weer dooraaien. Alsof er helemaal niets aan de hand was. Dit breidt u heel langzaam uit.
Als u zijn pootje vastheeft of zijn pootje kriebelt, kijk nu ook eens naar zijn nageltjes. Eén voor één en vervolgens weer door aaien. Houdt zijn staart een keertje vast en til de staart eens op. Laat hem direct weer los en aai weer door. Let er wel op dat u stopt op het moment dat u zelf bepaalt, dus niet wanneer de hond zijn pootje terugtrekt. Als de hond hier eenmaal aan gewend is en hij het helemaal niet erg vindt als u hem ergens aanraakt, kunt u echt met de verzorging beginnen.
Let goed op de keuze van de hond; waar komt-ie vandaan (goede fokker, juist gesocialiseerd) enz. Het is goed om op puppycursus te gaan voor hond en baas. Gebruik je gezond verstand bij de keuze van de juiste hondenschool of ga te raad bij "vakmensen".
Rasvereniging van de Nederlandse Schapendoes
Schapendoes Club, de
Schapendoes Club, de
Schoutstraat 30
6691JH
Gendt
Telefoon:
Schapendoes, Vereniging De Nederlandse
Schapendoes, Vereniging De Nederlandse
Wanneperveen
Website: http://www.schapendoes.nl
Popularitieit van de Nederlandse Schapendoes
De Nederlandse Schapendoes staat op dit moment op de 90e plek van de meest populaire hondenrassen op de HondenPage
Overige informatie over de Nederlandse Schapendoes
Op de site van de VDNS ook diverse boekjes, bijvoorbeeld: "Een doesje kijkt U aan" is een echte aanrader. Verder aan te bevelen is het jubileumboek 1947-1997 en wie echt alles over de Schapendoes wil weten kan voor 90 euro een serie CD-Roms kopen waarop alle jaaargangen van het verenigingsblad vanaf 1949 t/m 2005
Nederlandse Schapendoes pup aanschaffen
Voor meer informatie kijk op www.schapendoesclub.nl pagina pupinfo
De vereniging De Nederlandse Schapendoes hanteert een richtprijs van 650 euro en houdt een lijst met beschikbare nesten bij
Nederlandse Schapendoes fokkers informatie
Geen fokkers informatie gevonden over de Nederlandse Schapendoes.
Heb jij overige informatie het fokkken van een Nederlandse Schapendoes pup. ? Dan kun je dat toevoegen als je je fokbeleid hebt laten keuren op de hondenpage.
Meer suggesties
Ben je op zoek naar een Hondenras ? Bezoekers van de hondenpage met een Nederlandse Schapendoes hebben ook deze rassen
Meer weten over de Nederlandse Schapendoes ?
- Heb je nog vragen over (puppy's van) de Nederlandse Schapendoes? Kijk dan in het hondenforum.
- Uitgebreide rasbeschrijving van de Nederlandse Schapendoes? Kijk dan bij de Nederlandse Schapendoes rasbeschrijving.
- Ben je zelf een Nederlandse Schapendoes Fokker? Voeg dan een gratis Fokker vermelding toe.
- Heb je een nestje Nederlandse Schapendoes puppy's ? Vermeld dit dan gratis op de puppy pagina.
- Wil je de meningen weten van anderen of zelf een mening geven ? Kijk dan bij de Enquetes!
De mening van de bezoeker
Hoogte: klein
Kindvriendelijk: 
Gehoorzaam:
Waaks: 
Kan goed alleen zijn:
Heeft veel beweging nodig: 
Is sociaal:
Deel de info over de Nederlandse Schapendoes:
Informatie verbeteren
Als jij informatie over de Nederlandse Schapendoes hebt die de kwaliteit van deze pagina verbetert dan kun je deze pagina aanpassen. Log wel eerst even in om dit te doen.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?