Hallo allemaal!
Ik heb een Pomeriaantje van inmiddels twee jaar oud en ik heb hem sinds hij 7/8 weken was.
Hij is echt een schat van een hond. Hij is aanhankelijk, zachtaardig, nooit vervelend, blaft nooit naar anderen, loopt heerlijk buiten en is echt nooit tot last. Hij legt hooguit een speeltje bij je voeten om aan te geven dat hij wilt spelen. Op deze gebieden had ik hem niet anders willen hebben, maar nu komt de ‘maar’.
Op sociaal gebied is hij nooit heel erg sterk geweest. Hij is goed met mensen en dieren die hij goed kent, maar minder bekenden wekken veel angst/onzekerheid bij hem op. Voor grotere honden heeft hij grote angst, hij bevriest of wilt het liefst naar de overkant van de straat rennen en al helemaal in het donker. Er is nooit iets voorgevallen sinds ik hem heb en hij is vanaf 8 weken al gesocialiseerd met een Pomeriaan van mijn vriendin. Dit zijn echt de beste vriendjes geworden, het lijkt wel een stelletje soms.
Ook ging hij al mee naar hondenparken na zijn vaccinaties, maar daar bleek al dat hij wat afstandelijker was naar andere honden. Met kleine/medium honden gaat het wel, zodra ik die hond benader en laat merken dat alles goed is, wilt hij vaak al snel spelen met ze.
Echter is hij nooit echt vals geweest ondanks zijn onzekere karakter. Hij gromde als pup een enkele keer naar mij, waarna ik hem flink corrigeerde. Vervolgens heeft hij een lange tijd dit gedrag niet meer vertoond.
Toen hij een jaar was, kwam er een keer een vrouw naar hem toe (onbekend). Zij benaderde hem best wel rap en aaide hem op een beetje een overwhelming manier. Ik zag zijn ogen rood worden en binnen een fractie van een seconde hapte hij naar haar hand. Hier schrok ik toen van, waarna ik hem weer corrigeerde. Op dat moment realiseerde ik me dat ik moet oppassen met onbekenden die hem spontaan benaderen. Dit is de eerste (en laatste keer tot nu toe) geweest dat hij daadwerkelijk een poging tot bijten deed.
Daarna is het weer heel lang rustig gebleven, ook omdat ik mensen vooraf vertelde hem rustig te benaderen en even te laten wennen.
Echter sinds een maand of twee, gromt hij weer, maar nu zelfs naar mij en mijn moeder (waar hij beide dol op is).
Een aantal keren toen ik thuis kwam of wegging, tilde ik hem op (dit wilde hij altijd, hij springt tegen mij op, draait rondjes en kwispelt) en wilde ik hem een kus geven op zijn kopje. Zijn ogen werden weer vuurrood en hij ging grommen. Hij bijt dan niet daadwerkelijk, maar zijn valse kant komt wel ineens naar voren. Ik kon voorheen altijd alles bij hem doen, ook kusjes geven. Dit is nu een paar keer gebeurd de afgelopen tijd, maar heel vaak gebeurd dit ook niet wanneer ik hem kus. Het lijkt dus situationeel.
Nu kan ik hem ook geen kusjes geven als hij hiermee aan wilt geven het niet prettig te vinden, maar omdat dit wel altijd kon vind ik het wel vreemd.
Wat er vandaag gebeurde vind ik nog vreemder, waardoor ik mij nu echt zorgen begin te maken. Voor het slapen gaan krijgt hij altijd een snoepje van mijn moeder en dit weet hij maar al te goed. Hij staat al rondjes te draaien en te kwispelen voordat ze er is. Ook nu was het niet anders, maar wat wel anders was was dat hij direct erna zijn staart omlaag deed toen mijn moeder hem een kleine aai wilde geven. Ik zag al aan zijn ogen dat hij het niet prettig vond en inderdaad, hij ging grommen naar mijn moeder. Ik ben niet boos geworden dit keer, omdat ik het gevoel heb dat dit ave rechts begint te werken. Hij wilt ongetwijfeld iets duidelijk maken, maar wat dat in vredesnaam is kan ik echt niet ontcijferen in deze situatie. Het lijkt allemaal te verslechteren en ik maak mij grote zorgen om deze gedragsontwikkelingen. Ik weet namelijk dat het echt totaal geen vals beestje is, hij is zo lief en zachtaardig als het maar kan.
Nu zijn er nog twee pomeriaantjes in huis, deze zijn in huis gekomen toen Archie een half jaar was. Deze zijn aangeschaft door mijn moeder en stiefvader, omdat ze Archie zo leuk vonden en Archie is erg op mij gericht (en ook echt mijn eigen hond). Deze twee zijn echt een contrast van Archie. Ze blaffen ontzettend veel, slopen dingen, trekken aan de riem, maar hebben dan weer totaal geen valsheid. Ze zijn ook wat dominanter dan Archie, maar weet redelijk van zich af te bijten wanneer ze zijn speeltje afpakken (jep, door te grommen). Verder kunnen ze het prima vinden samen, maar Archie is alsnog liever bij mij dan in de woonkamer bij hun.
Nu denk ik zelf dat de komst van deze twee verband kan hebben met Archie zijn verslechterende gedrag, maar dat is gissen.
Ik weet niet wat ik moet doen om Archie te begrijpen. Ik wil ook niet steeds boos op hem worden. Hij weet ook dat hij fout zit zonder dat ik wat doe, zijn zielige houding na het grommen spreekt boekdelen. Ik ben bezig met mijn eerste huis huren, of kopen, maar dit gaat niet van de één op de andere dag gebeuren. Ik wil hier dus nu direct nog mee aan de slag.
Nu heb ik wat offertes opgevraagd bij gedragstherapeuten, maar die kosten vallen niet mee. Vandaar dat ik hier ben gekomen om eventueel adviezen in te winnen, want ik ben radeloos. Echter ben ik wel bereid de kosten te maken als ik het niet kan oplossen.
Alvast bedankt, al is het alleen voor het lezen voor mijn verhaal.
Hoe corrigeer je hem als hij in jouw ogen iets fout doet? En hoezo zit hij fout als hij gromt? Hij zal er een reden voor hebben. Pijn of ongemak misschien.
Verder is het nooit slim een hond te (laten) aaien als hij dat niet uit zichzelf komt vragen.
Ik weet niet hoe hij geaaid wordt, maar veel dwergkeesjes hebben hoofdpijn, en zullen gaan grommen als je aan hun kop of nek zit.
Is hij door de dierenarts nagekeken? Dat zou ik eerst eens doen.
Ja, wat Kees zegt, het kan zijn dat je hond pijn heeft, dat eerst uitsluiten.
Ik heb zelf een happer, bij onverwachte dingen en mensen, dan kan hij nippen, maar ook dat is bijten, corrigeren helpt niet inderdaad (tenminste bij mijn hond) ik moet hem juist kalmeren, en dat werkt.
Mijn hond heeft wel een slechte achtergrond, die is wel geslagen, dus dan werkt het heel anders.
Het verkeerd corrigeren kan verkeerd uitpakken, het kan ze onzeker maken en zelfs bang voor jou.
Wat ik heb gedaan, is beginnen met beter lezen van mijn hond (pijn is uitgesloten) ik zie nu veel beter wanneer hij ongemakkelijk word, hij geeft het heel klein aan, maar ik zie het nu.
Ook ben ik een beetje opnieuw begonnen, alsof hij een vreemde hond is die ik net heb, helemaal opnieuw opvoeden dus, ik beloon wel met snoepjes, werkt heel goed bij hem, zo leer ik hem truukjes die nergens op slaan, maar waar hij toch trots is als ik hem beloon met stem, zo zit hij beter in zijn vel en krijgt meer zelfvertrouwen.
Maar het is moeilijk, ik kan alleen maar uit eigen ervaring praten, wat bij mij werkt hoeft niet bij jou te werken, en dan komt een gedragskundige toch van pas.
Ik zou niet zomaar meer je hond optillen, altijd eerst je aandacht vragen en misschien vind jou hond het wel fijn, maar niet onverwachts, het onverwachte is bij ons een probleem.
Oh en vreemde mensen en trouwens ook bekende, mogen hem niet aaien, tenzij hijzelf laat blijken dat hij het wel ziet zitten, en dat gaat nu heel goed.
Ik zou beginnen met pijn uitsluiten. Bij dwergkezen komt bijvoorbeeld sm/cm voor en dit is gewoon enorm pijnlijk. Zeker omdat hij aanrakingen dus duidelijk niet prettig vind zou ik eerst zeker willen weten of de hond pijn heeft.
Daarnaast is het eigenlijk nooit slim om grommen te corrigeren. Want je hond communiceert op zo’n moment wel nog met je. Hij geeft aan dat hij datgene wat je doet niet prettig vind. Een hond kan het niet op een andere manier duidelijk maken en vaak hebben ze al veel kleine signalen gegeven voordat ze grommen.
Je weet dat je hondje geen behoefte heeft aan contact met honden en mensen die hij niet kent. Ik zou hem dus ook niet meer in situaties brengen waarbij hij de nood voelt aan te geven dat hij dit niet leuk vind. Vreemde mensen hoeven jouw hond niet te aaien. De enige die daar op dat moment gelukkig van word is die persoon maar jouw hondje duidelijk niet. Ik zou hem ook alleen nog maar met hondjes laten die hij kent en leuk vind.
Heel heel heel erg veel kleine keesjes hebben sm,cm. Lees je daar eens over in en kijk of je gedrag, signalen herkent. Je ziet dan bv, vaak krabben aan de kop, het oor of in de lucht. In ieder geval heel goed om dit uit te laten sluiten.
Verder vraag ik mij af, heb je je hond opgevoed als hond, dus geleerd zich te gedragen als een opgevoede hond, of niet. Ik heb zelf een kleine hond, maar vanaf dag een opgevoed als grote hond, zoals ik mijn andere honden ook opgevoed heb. Grenzen geleerd, tot hier en niet verder, Het woordje nee geleerd en stop enzv.
En voor ik iedereen over mij heen krijg, lhasaa,s kunnen enorme bijters zijn, als je ze niet opvoedt, en dat opvoeden kan heel goed positief, maar ook nee hoort daarbij.
Waar komt je hond vandaan, waar geboren en hoe waren de eerste tien weken voor hij bij je kwam?
Is er medisch niets aan de hand met je hond, dan zou ik zeker een gediplomeerde en bij een vereniging aangesloten gedragstherapeut in de arm nemen. Want dit bijten gaat op den duur niet goed, je hond is nu volwassen aan het worden en geeft iets te duidelijk zijn grenzen aan. Waardoor is de vraag, dit uitzoeken en dan het behandelen of medisch of gedragsmatig,
Hoi,
Dit soort signalen zie ik bij hem niet.
Archie komt uit een nestje van een particulier waar hij met een zusje en moeder woonde. De vader was wel weg.
Wat betreft opvoeden ben ik altijd best trots geweest, hij blaft niet zoals andere dwergkezen, hij kent talloze commando’s als zit, wacht, zachtjes, nee, bah, afblijven, draaien (dit vond mijn vriendin leuk), kom. Hij trekt nooit aan de riem, is voorzichtig met zijn speeltjes, kan prima alleen zijn (hij gaat slapen).
Ik ben er onwijs blij mee, maar een dierenarts of trimsalon, of onbekenden is dus een probleem wanneer diegenen er niet goed mee om kunnen gaan. Dan komt zijn valse kant toch naar boven, al zal dit wel uit angst/onzekerheid voort komen. Hij is erg gericht op mij, ik ben ook bijna altijd met hem omdat ik thuis werk. Dus daar is hij misschien een beetje mee verpest. Hij is hooguit een ochtend of twee per week alleen.
Nogmaals, laat medisch de sm en of cm uitsluiten, dst kan bij een neuroloog, doorstuur nodig vd dierenarts, , want laatst stond hier op het forum dat 90 % vd kleine keesjes (vaak uit buitenland of voorouders uit het buitenland en de naam pomeriaan duidt daar wellicht op) dit heeft. En het is vreselijk als ze dit hebben.
Heeft hij niet, dan een gedragstherapeut. Voordat de hond gaat grommen, rode ogen krijgt en bijt gaat er een heel scala aan waarschuwgedrag aan vooraf , dat gedrag kunnen we hier niet zien. Zoals ik het nu lees, ,,ik probeer hem dan op te vrolijken,,? Beloon je dan het gedrag wat je niet wilt hebbben? Kortom niet te zien achter een scherm. En in de nek pakken als hij hoofdpijn heeft is naar, dus sluit dat aub eerst uit,
Een bezoek aan de DA ivm mogelijke pijn kan nooit kwaad. Dus dat kan je zeker doen.
Maar zoals ik het lees is de hond meermaals fout begrepen en is zijn reactie een gevolg. Niet gewenst, uiteraard niet, maar wel begrijpelijk. Dus ik zou niet meteen je hond 'vals' noemen.
De eerste keren dat ie in zijn leven gromde, heb je fel gereageerd met een fysieke correctie (nekvel pakken). Als een hond die snel angstig is (of afstand wenst) gromt, dan is dat letterlijk wat ie wil zeggen: laat me even met rust, dit is te veel voor mij. Maar vervolgens krijgt ie met de felle correctie nog meer angst op z'n bord. Vaak geeft dat de aanleiding om van grommen over te gaan naar uithalen/bijten.
Dus hier is ie in oorsprong misbegrepen en komt de agressie vanuit de mens, niet initieel vanuit de hond.
Ook bij het aaien door je moeder: jij zag op voorhand al een verandering in zijn blik, zijn staart ging naar beneden, dat was het moment om de hond ruimte te geven en even stil te staan bij waarom ie zich bedreigd voelt. Maar vervolgens gaat je moeder de hond aaien en beng! hij haalt uit. Ook dit kwam dus niet 'uit het niets', de lichaamstaal was er al. En dan is het een kwestie om ruimer te kijken naar wat er speelt: was het te druk? heeft ie ergens pijn en is ie bang van de aanraking? was er voorheen al wat gebeurd (op wandeling, in huis)? Waren de andere hondjes erg druk of bazig geweest? Enz.
Je schrijft dat er twee andere drukke hondjes zijn bijgekomen. Bekijk die dynamiek eens wat vanop afstand.
Ik lees bijvoorbeeld dat je hond moet grommen omdat ze zijn speeltje afnemen (worden die andere hondjes daarin begeleid, dat ze jouw hond wel respecteren en voldoende met rust laten?), dat de andere hondjes dominanter zijn (onbeleefd? opdringerig? treitergedrag?).
Voor een hondje dat van nature al terughoudend is en graag afstand neemt, kan dit drukke gedrag van de andere honden veel spanning geven. Die spanning toont zich niet altijd zo duidelijk, maar je schrijft dat ie dan liefst apart bij jou is en dat zegt veel. Een hoofd dat gedurende de dag al overloopt omdat het onder druk staat door zijn leefomgeving, ja, dat kan door een kleine prikkel opeens overlopen. Dan is het niet die ene prikkel op zich (bijvoorbeeld een ongewenste aai) die de echte oorzaak is. De aanzet zit dus al in alle andere opgebouwde spanning en de aai is de druppel die de emmer doet overlopen.
Dus laat de stempel 'vals' even los. Probeer ruimer te kijken. Zorg voor een rustige leef- en. wandelomgeving voor de hond. En neem het op voor je hond in de zin van: als de andere honden hem lastig vallen (speeltje willen afpakken), kom onmiddellijk tussen en stuur die hondjes weg. Zodat zij leren dat ze jouw hond moeten respecteren en jouw hond leert dat jij voor hem opkomt. Ook als je aan zijn blik ziet dat er te veel spanning komt (bijvoorbeeld als een mens hem wil benaderen), vraag dan meteen aan die mens om afstand te houden. Dat hoeft niet op een geforceerde manier te gaan, dat kan rustig en vriendelijk. Gewoon even wat ruimte geven.
En bekijk hoe dat gaat. Of je hond daar baat bij heeft.
Het eerste waar ik aan dacht toen ik je openingspost las, was syringomyelie. Het komt relatief vaak voor bij kleine hondjes die gefokt zijn op bolle kopjes (zoals de chihuahua en dwergkeesjes/pomeriaan). De symptomen kunnen heel langzaam ontstaan, maar ook heel snel.
Symptomen syringomyelie:
Krabben aan één zijde van de hals of schouder (vaak zonder de huid aan te raken).
Pijnaanvallen (nekpijn).
Gevoelige plekken in de huid (hond wil hier niet aangeraakt worden).
Een andere houding bij het slapen.
Een slechte coördinatie (dronkenmansgang).
Spierzwakte en afname van spierweefsel.
Jonge honden kunnen scheef groeien (scoliose).
Verlamming aangezichtsspieren (zelden).
Evenwichtsstoornissen (zelden).
Deze problemen kunnen plotseling of geleidelijk ontstaan, komen en gaan en geleidelijk steeds erger worden.
Een pomeriaan... waar komt ie vandaan?
Wat was het karakter van de ouderdieren?
Waren de ouderdieren getest en vrijbevonden van erfelijke afwijkingen?
Sowieso zou ik naar de dierenarts gaan om medische zaken uit te sluiten en wat al eerder is aangegeven, laten onderzoeken op cm/sm
Voor de duidelijkheid: op dit forum worden CM en SM vaak vermeld zonder uitleg. Niet iedereen weet wat dit inhoudt.
CM is Chiari-achtige Malformatie: het volume van de kleine hersenen (cerebellum) past niet in het achterhoofd met vaak uitpuiling door het achterhoofdsgat. Er kan zelfs een knik in de hersenstam ontstaan. Bij gradatie 1 milde klachten en bij gradatie 2 ernstige klachten.
Daardoor kan het hersenvocht vaak niet vrij doorstromen naar het ruggenmerg. Hetgeen enorme druk in het hoofd van het hondje kan veroorzaken.
SM is Syringomyelie hetgeen meestal ontstaat door CM. Door geen vrije doorstroming van het hersenvocht ontstaan er holtes (syrinxen) met vocht in het ruggenmerg. Dit kan allerlei ernstige neurologische klachten en pijnen veroorzaken.
Overigens kunnen CM en SM dezelfde klachten geven.
CM en SM kunnen alleen gediagnosticeerd worden door middel van MRI. Sommige klinieken met een MRI apparaat geven korting bij verdenking CM en SM.
Ook mijn gedachte. Pijn uitsluiten
Ik heb nu 2.5 jaar alles geprobeerd en (gelukkig) Abel altijd met liefde maar consequent begrenst en geholpen als hij het lastig had (snappen en lelijk doen bij onzekerheid en angst). Keer op keer naar de dierenarts. Alleen bij mij een heel fijn hondje, de rest was en is nog steeds soms moeilijk. Na veel prikkels slecht eten. Mijn dierenarts heeft me zo vaak voor ‘gek’ verklaard en overbezorgd. Tot ik de juiste trof en wel doorgestuurd werd. Mri en idd CM. We zijn er nog niet en gelukkig heel goed te doen voor nu. Het gaat met de juiste medicatie en dosering zoveel beter. Voeding/darmen gaan we nog aan werken, gelukkig heb ik altijd gedacht: er is iets, hij is niet ‘vals’ dat geloofde ik niet. En ik snap zijn ‘onbegrepen’ gedrag nu zoveel beter.. en de medicatie helpt hem ENORM.
Jasper, hoe gaat het?
Ik ben ook nieuwsgierig! Hopelijk is er al meer duidelijkheid ...
Vandaag zijn er honden gedrag specialisten langs gekomen voor een consult. Dit was best confronterend. Archie is erg onzeker en bang, maar ook te plakkerig en afhankelijk van mij. Zodra de vaste riem tevoorschijn kwam, sloeg hij om in paniek. Op kleine correcties of suggestieve signalen reageerde hij in volle paniek, dit had ik nog nooit zo gezien bij hem. Het consult duurde 6 uur, na een uur was er al aanzienlijke verbetering te zien. Het begon met een hond die compleet flipte bij een lichte correctie met de riem (salto’s, flip flops en noem het maar op) en eindigde bij een hond die keurig naast me bleef en al uit zichzelf stopte alvorens de correctie nodig was.
Het feit dat ik altijd een flex riem gebruikte, bevorderde de situatie niet, vandaar dat hij nu ook erg paniekerig was bij een ‘normale riem’. Ik heb vandaag geleerd om hem op meer afstand te houden van mij en ook om meer de leiding te nemen.
Door dit consult en de hulp ben ik er wel van overtuigd geraakt dat het een gedragsprobleem is en geen ziekte (gelukkig). De progressie die ik heb gezien in een middag geeft mij een behoorlijk positief perspectief. De uitdaging blijft nu om archie zelfverzekerder te laten worden en minder afhankelijk van mij. De affectie die ik hem geef zal ik ook moeten reduceren.
Dit consult was echt om aan te raden, deze mensen wisten echt wat ze deden. Ook hadden zij zelf honden meegenomen, een akita en een shiba. Normaal was het geen doen om een grote hond als visite te ontvangen, maar nu was het na een halfuur gesetteld en ze konden gewoon bij elkaar in de buurt komen.
De conclusie is denk ik dat ik Archie zelf teveel overspoeld heb met affectie en een grote afhankelijk heb gecreëerd, mede door eigenlijk 24/7 met hem te zijn en alles toe te laten wat betreft plakken.
Ik ga met alle positiviteit aan de slag met de nieuwe handvaten die ik vandaag geleerd heb!
Wat moet ik verstaan onder de correcties en de lichte correcties met een riem?
Ik zou zeker nog wel je hond laten nakijken op hetgeen je hier verteld is...
Een correctie houdt in een zeer licht spanningsmoment van de riem. Dus heel rustig, kort maar snel een korte impuls geven bij ongewenst gedrag als grommen, te ver vooruit lopen etc. Hij heeft echter vandaag geen grom gedrag vertoond ondanks dat er twee onbekende mensen en twee onbekende honden langs kwamen.
Mocht er geen verbetering komen, laat ik hem zeker nog verder onderzoeken. Maar nu voor wijst er niets op een medisch probleem. Naast het grommen op (voor mij) onverklaarbare momenten, vertoond hij geen symptomen van ziekte of pijn. Wel heb ik me gerealiseerd dat er meer spanning in mijn hondje zit dan ik had verwacht. Zelf veroorzaakte verlatingsangst, onzekerheid, maar ook de twee andere terroristen in huis dragen daar aan bij.
Het zou mooi zijn als je met een paar aanpassingen het gedrag kunt ombuigen! Persoonlijk zou ik nog steeds de testen laten doen om de aandoeningen we we al hebben genoemd, uit te sluiten. Het kan nl. ook een combinatie zijn van aangeleerd gedrag én een fysieke aandoening. De Keeshondjes zijn ook gevoelig(er) voor o.a. syringomyelie, dus ik zou dat echt willen uitsluiten ...
Verder nog een 'waarschuwing'. Je hebt vandaag met je hondje 'gewerkt', maar de kans is heel groot dat hij dusdanig onder de indruk was van alle nieuwigheden, de vreemde mensen en grote honden, dat hij de kat uit de boom is gaan kijken. M.a.w.: gewenst gedrag vertonen. Ik zou er dus niet vanuit gaan dat het goede gedrag van vandaag gaat standhouden. Het echte werk moet nog komen, dat is je hondje leren dat jij te vertrouwen bent als leider.
Ik begrijp dat je met rukjes aan de lijn werkt, hier op het forum zijn heel veel mensen daar streng op tegen, dus ik denk dat je wat dat betreft rekening moet houden met negatieve reacties. Mijn eigen ervaring met probleemgedrag, is dat je met koekjes, snoepjes, afleiden en vooral geen correcties vaak nergens komt. Maar ik zou je wel willen adviseren om een tuigje te gebruiken en geen halsband. Het is gemakkelijk om de luchtpijp te beschadigen met een klein rukje, helemaal bij een klein hondje (we gebruiken vaak meer kracht dan we denken). Plus: als je hond zo op en neer springt, kan hij zichzelf ook verwonden aan de halsband.
Laatste tip om in de gaten te houden: leiderschap kun je niet afdwingen, dat verdien je. M.a.w.: je hondje heeft de touwtjes in handen en jij moet bewijzen dat je zijn vertrouwen en onderdanigheid waard bent. Dat doe je inderdaad door leiding te nemen en duidelijkheid te geven, maar vooral door conflicten te voorkomen (tussen jou en je hondje, maar ook tussen je hondje en andere honden/mensen). De beste leider is iemand die jou in je waarde laat, duidelijkheid geeft en waar je op kunt vertrouwen en bouwen. Dat kun je niet afdwingen, maar wordt je geschonken.
Ik vind het knap dat een hondentrainer een hond blijkbaar ook helemaal medisch kan keuren, voor zover ik weet moet je om pijn of ongemak uit te sluiten daar toch echt helemaal voor opgeleid zijn. Wat is er allemaal gedaan om pijn uit te sluiten?
Ik heb wel een beetje een vermoeden van wat voor soort trainer bij jou langs is geweest en mijn keus zou het nooit zijn geweest. Correcties werken altijd zolang ze maar fel genoeg zijn, de onderliggende oorzaken van gedrag verander je er echter niet mee, dat zit er nog steeds en zal in veel gevallen uiteindelijk ook weer naar boven komen. In mijn eigen omgeving heb ik dat vaak genoeg gezien bij andere bezitters. Je leert je hond er helemaal niets mee, alleen dat iets ongemak of pijn oplevert maar niet welk gedrag wel vertoond moet worden en wat wel gewenst is, juist dat is zo belangrijk voor een hond om te leren.
Dat hij zo in paniek was vind ik heftig en ook absoluut niet het teken van een goede trainer, een echte gedragstherapeut zou daar heel anders mee om gaan, niet door blijven gaan tot een hond uit wanhoop maar opgeeft. Daarnaast is het fysiek ook echt niet oké, salto's maken aan een halsband... Die hond gaat daar flink last van hebben...
En over het laatste stukje, aan de hand van de openingspost ben ik het er mee eens dat je hem te veel overspoelde met interactie, maar hoezo overspoelt de trainer jouw hond dan door ineens twee grote onbekende honden mee naar binnen te nemen? Dat zijn situaties die je in stapjes aanwend, met veel geduld, positiviteit en vertrouwen.
6 uur in consult met je hondje , dit kan toch niet, ik snap dat je hondje geen gedrag meer vertoonde, dit is eht te lang voor een hond. Je hond raakt uitgeput, dit is al snel, kan al na 1 kwartier zijn, en dan nog meer dan 5 uur door gaan.
Ik ben niet tegen rukjes aan de lijn, als je het goed timed en opzij rukt, zelf doe ik het nooit omdat ik altijd te laat zou zijn, en niet opzij kan rukken, dan komt er op de keel inderdaad te veel spanning.
Ik denk dat een goed trainer nooit zo lang zou door gaan, ik raad dan ook aan als het gedrag weer terug komt, om toch ook medisch te kijken, en een trainer heeft geen MRI ogen, die kan niet naar binnen kijken.
Ik zou dan echt eerst eens advies vragen over welke trainers er wel goed zijn.
Meestal (welke methode dan ook) word jou geleerd om hoe met de hond om te gaan, en dan in dessies van 3 kwartier, want dan is je hond op, doodmoe.
Hoe ond op de hoogte hoe het verder gaat, het zal vast een heleboel duiten gekost hebben, de wil is er, en liefde geven, daar word geen ene hond vals van, onthoud dat goed.
Het is niet echt trekken. Zijn hoofdje mag niet in beweging komen. Zie het als een impuls die je met je vingers geeft.
Maar hij maakte van de stress en paniek wel salto's, dan zijn die correcties voor jouw hond alsnog gewoon veel teveel geweest.
Ik ben ook niet tegen riem correcties als de timing goed is én als de hond er goed op reageerd. Bij mijn hond paste ik het heel soms toe in hele specifieke situaties en dat werkte, zij reageerde echter niet angstig, absoluut niet. Bij haar was het enkel even een waarschuwing of even een 'goed op letten nu'. Zij reageerde precies op de manier die ik wilde, namelijk haar focus weer op mij richten. Dat beloonde ik en op die manier werd de training weer op een positieve manier vervolgt (zoals hoe het grootste deel van de training sowieso hoort te zijn).
Inmiddels verander ik met alle informatie die ik tot me neem wel steeds meer van mening en neig ik steeds meer naar het helemaal niet meer geven van dat soort correcties. Zó veel kan bereikt worden met gedrag aanleren in plaats van straffen. Correcties en zeker serieuze zoals een ruk aan de riem zijn dan niet meer nodig.
Ik ben er dus niet per definitie tegen, maar op de manier waarop het bij jouw hond is gebruikt is het absoluut niet oké. Geen één hond zou zo veel stress moeten ervaren door een correctie of tijdens een training.
Ik denk dat je je moet afvragen of je er verstandig aan hebt gedaan wat betreft de keuze die je nu hebt gemaakt...
Ik zou eerst medisch alles laten uitsluiten en daarna pas met mogelijke gedragsproblemen aan de gang gaan. Vooral omdat hetgeen we genoemd hebben (cm/sm), heel vaak bij deze honden voorkomt.
Je moet je dan dus ook gaan afvragen of het geruk, ook al is het licht, prettig is voor een mogelijke afwijking die je hond kan hebben.
Daarnaast zou ik zelf kiezen voor een andere trainingsmethode. Deze lijkt me niet prettig voor een hond.
Ook ik heb mijn bedenkingen bij deze specialisten, het waren blijkbaar meerdere personen, die ook nog es twee vreemde honden bijhadden en vervolgens 6u lang jouw hond leerden zich 'te gedragen'.
Eerlijk gezegd doet dit behoorlijk wat alarmbellen afgaan. Want ik lees in je tekst vooral hoe jouw hond zich moest plooien (de lijntraining bijvoorbeeld) en niet zozeer welke steun & setting hij nodig heeft om aan de slag te gaan met al zijn angsten en onzekerheden.
Als specialisten angst en onzekerheid zien bij een hond, dan gaan ze hem echt niet 6u lang overladen met trainingen (die mij eerder leken als een ego-dingetje 'zie ons eens baas zijn over deze hond') door vreemde mensen met vreemde honden. Dat is protserig gedrag, geen onderbouwde steun.
Angst en onzekerheid haal je niet weg door overlading, want angst is een diepe emotie en dat vraagt eerst veel inzicht en vervolgens veel tijd en geduld. Het is geen trukje dat je toont bij een eerste kennismaking. Door een angstige hond te overdonderen, kan je hem verstarren, jazeker. Maar verstarring is iets uiterlijks, iets wat wijst op nog meer angst. Binnenin blijft de emotie dus aanwezig.
Let dus op wat je doet, met deze 'tips' van deze mensen. Zodat je het voor je hond niet erger maakt ipv beter.
Ik zal toch eerst echt sm/cm willen uitsluiten omdat een halsband en rukjes hieraan geven bij een hondje met sm/cm uit den boze zijn, dit is pijnlijk. Dus als je hondje dit zal hebben geef je hem geen correctie maar pijnig je hem.
Sluit me aan bij wat diverse mensen boven ook zetten als waarschuwing, ik wil er 1 aan toevoegen omdat die voor mij ook opvalt.
In beginpost schreef je dat je veel knuffelde en affectie gaf maar dat de hond op een bepaald moment niet alles meer leuk vond.
Nu zeggen de therapeuten dat je affectie moet reduceren, waar ik het deels wel mee eens ben, maar hoe ga je dit invullen is dat wel goed besproken want als het in je aard ligt om veel te communciren, veel aan te halen of te belonen dan kun je nu niet ineens niets meer doen aan affectie of belonen van goed gedrag, hoop dat ze daar wel goed advies in hebben gegeven anders zit je straks met een hondje dat nog onzekerder wordt omdat hij weinig feedback van jou terug krijgt, maar wel lijn correcties.
Goed gezegd, dat bedoelde ik met je kan een hond niet genoeg liefde geven, door inderdaad beloningen, door een aai of een kroel, en gewoon als je relax bent gewoon lekker kroelen, natuurlijk moet dit niet overdreven worden, dat je heel de dag met je hond op schoot zit, maar een knuffel een een goed zooo met een kroel kan echt geen kwaad.
Ook mag je gewoon lekker voor de tv of zo gewoon lekker je hond bij je hebben, dat maakt je hond echt niet slechter.
Mijn hond ligt graag tegen me aan als ik relax een serie of zo zit te kijken, maar hij luistert gewoon heel goed, alles waar TE voor staat is niet goed, TE weinig is niet goed Te veel ook niet.
Misschien moet u eens uitleggen wat te veel liefde geven is bij u?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?