We wonen sinds een jaar in het zuiden van Bulgarije en vandaag werden we wakker met een pak sneeuw. Ondanks dat ik niet zo'n wintermens ben vind ik dit altijd wel wat hebben. De foto's zijn wel slechte kwaliteit telefoonfoto's...
De zwarte hond is een straathond die sinds een tijdje in onze straat woont. Ze (gokje) heeft een leegstaand schuurtje waar een dik pak stro in ligt, af en toe geven wij haar wat te eten en drinken.
June moest even wachten zodat ik wat voer en drinken kond brengen
Daarna nog even spelen
Nog een sfeerplaatje
Voor onze eendjes was het ook de eerste echte sneeuw, ze vinden het maar vreemd
jeetje wat heerlijk, helaas is het hier meer lente dan winter, best jaloers op je...zeker Ogin, maak mooi plezier jullie...misschien ook gauw weer weg...wat lief van je dat de zwarte hond op je kan rekenen, straks een vaste eter bij je...
Aaaaah, sneeuw! Daar word ik instant blij van!
Geniet ervan!
Wat een leuke foto’s ik zou hier toch ook wel wat sneeuw willen
We genieten er zeker van, al geniet ik nu ook, binnen naast de houtkachel met een warme kop thee...
Het blijft inderdaad niet meer zo lang liggen aangezien de temperaturen weer gaan stijgen. De winters zijn hier niet zo koud, een paar dagen geleden was ik nog in de tuin bezig zonder jas en stonden de eerste bollen in de tuin al in bloei.
Die hond is ook veel te lief, maar we hebben besloten haar niet in huis te nemen. We willen er eigenlijk geen hond bij en helaas lopen er hier veel te veel leuke honden op straat (en diep van binnen wil ik ze allemaal 'redden'). Verder zorgen er meer mensen een beetje voor haar, de schaapsherder heeft zijn schapen vlakbij staan en die legt stro in de schuur en andere buren voeren regelmatig etensresten en slachtafval (er wordt hier veel zelf geslacht). Voorlopig blijft ze denk ik hier dus nog wel rondhangen.
O heerlijk wat een sneeuw! Heel sfeervolle foto`s inderdaad.
Wat bijzonder lijkt me, om in Bulgarije te wonen.
Wat een lieve hond lijkt me de zwarte. Hoe is de situatie daar, loopt ze geen gevaar voor jagers en andere killers? Fijn dat de buurt voor haar zorgt!
Wauw! Wat heerlijk. Ik hoop dat we hier ook nog wat sneeuw krijgen
Waaauw geweldig! Zou hier ook best wat sneeuw willen, 1 dag ofzo haha
Heerlijk zeg! Stuur maar hierheen als je het zat wordt Ik mis de sneeuw. Bijzonder ook dat je daar de dorpshonden hebt rondlopen en dat deze zo goed met June overweg kan. Het lijkt me inderdaad een lieverd.
Het is inderdaad bijzonder om hier te wonen. In Nederland woonde we in de stad en hier wonen we midden in de natuur wat we heel fijn vinden. Sinds we hier wonen merken we pas echt hoe hectisch en druk het leven in Nederland is.
Er wordt hier niet gejaagd op de honden, wat ik tot nu toe gemerkt heb zijn de meeste Bulgaren respectvol richting dieren. Ze liggen in het dorp vaak midden op de weg en iedereen wacht geduldig of rijdt eromheen. Zo vindt onze buurman het bijvoorbeeld zielig dat we June af en toe aan een lange lijn laten lopen, en als het warm is staan her en der bakjes water voor de katten en honden. Anderzijds worden er ook honden aan kettingen gehouden als waakhond, dat is wel echt een cultuurverschil.
De 'gevaarlijkste' dieren die we hier hebben zijn jackhalzen en sommige slangensoorten (de meeste zijn ongevaarlijk), voor straathonden zijn denk ik vooral ziektes en parasieten een risico.
De zwarte hond is echt heel zachtaardig en is ondanks haar grootte heel goed in zichzelf onzichtbaar maken, soms loop ik haar bijna voorbij zonder dat ik het door heb. Inmiddels weet ze dat ze vaak wat krijgt en komt ze voorzichtig aangelopen. We hebben haar al stiekem Galya gedoopt, verder doe ik heel erg mijn best om me niet te hechten...
Hoezo slechte kwaliteit? Mooi juist in juiste licht kleuren Heerlijk daar trouwens, lekker de ruimte voor de vierpoters en goed happen voor de mens. Ben jaloers.
Er zijn hier inderdaad best wel wat straathonden en daar maakte we ons in het begin wel wat zorgen over qua veiligheid. Dat is ons heel erg meegevallen, bijna alle honden die loslopen zijn vriendelijk of ontwijken ons. Misschien komt het ook omdat June een straathond is geweest dat er wederzijds goed gecommuniceerd wordt. Verder zijn straathonden ook wel zo slim om zichzelf niet in gevaar te brengen, bij vechten is er altijd kans op letsel. Ook is er hier meer dan genoeg ruimte om elkaar te ontwijken dus dat zal ook veel schelen. Soms loopt er ook wel een 'vreemde' hond mee als we een rondje wandelen, vindt June meestal wel gezellig.
In Nederland liepen in onze wijk veel niet zo sociale honden los (veel stafford kruisingen) daar was ik veel meer op mijn hoede dan hier.
Mooie foto's.
Is rabiës nog een ding daar, mbt al die straathonden en katten?
Rabiës komt hier inderdaad nog voor, ik raak dan ook geen straathonden/katten aan om risico te vermijden. Verder zijn zowel wij als June gevaccineerd. Wel heb ik de indruk dat het aantal besmettingen meevalt. Ik heb ooit eens de cijfers opgezocht en besmetting bij mensen was er als ik het me goed herinner zelden.
Bedankt, met kwaliteit bedoel ik een beetje de kwaliteit die je kan verwachten van een mobieltje van drie tientjes, ik vind de foto's verder ook leuk hoor.
Er staan hier genoeg huizen leeg, dus je hoeft niet jaloers te zijn
Wat een pak met sneeuw en wat leuk om te lezen! Bulgarije, wat een verandering met Nederland zeg. Hoe bevalt het daar en hoe is alles met de verhuizing en dergelijke gegaan? Lijkt mij een lastige keuze om te maken, maar zo te zien hebben jullie er veel rust en ruimte voor terug gekregen!
Wat een leuke foto's, ik vroeg me laatst al af, waar woon je nu dan, en kijk, nu weet ik het.
Ooch die zwarte hond, zolang jullie goed voor haar zorgen, ik hoop niet dat ze straks pups krijgt.
Ik zou het niet kunnen, ik zou heel veel honden hebben.
De eenden, komen die uit Nederland of zijn ze maar 1 jaar oud dat ze geen sneeuw kennen?
Ik heb altijd eenden gehad, leuke dieren, echte knuffelaars al zou je het niet zeggen.
Van mij mag je vaker vertellen, vind ik leuk!!
Wat een mooie foto's. Ik ben jaloers op de sneeuw mijn honden minder, die vind ik bijna niet meer terug in een flink pak sneeuw.
Bedankt voor alle reacties!
Het bevalt ons hier heel erg goed. We hebben deze stap genomen omdat we beide graag echte zomers wilden en meer ruimte en vrijheid. Daarnaast is ook de natuur hier nog echte natuur. We hebben verschillende landen bekeken maar de sfeer en cultuur van Bulgarije sprak ons het meeste aan. De mensen zijn heel ontspannen, maar zijn ook harde werkers wanneer ze werken en komen meestal afspraken na, verder zijn ze ook erg behulpzaam. De prijzen liggen hier een stuk lager (er is nog geen euro) wat het voor ons mogelijk maakte om op jonge leeftijd een huis te kopen zonder hypotheek. We zijn hier een stuk meer zelfvoorzienend, hebben een grote tuin, waarvan een gedeelte als moestuin gebruiken. Afgelopen zomer waren we qua groente geheel zelfvoorzienend aangezien we veganistisch eten is dat al een groot gedeelte van onze maaltijden.
Het huis hebben we gekocht precies voor covid, februari 2020. Voorafgaand zijn we er een paar keer eerder geweest, om de regio te verkennen en huizen te bezichtigen. We woonden in Nederland in een appartement en we zijn beiden niet heel materialistisch ingesteld. Daarnaast wisten wel al een aantal jaar dat we dit wilden gaan doen, dus veel gespaard en minder spullen gekocht. We hebben vlak voor de verhuizing een goedkope opel combo gekocht, alles wat erin paste ging mee en de rest hebben we weggegeven, naar de kringloop gedaan of verkocht. Op het laatste moment was dit wat stressvol aangezien ik donderdag de crematie van mijn oma had, vrijdag mijn laatste werkdag, tussendoor nog 'afscheid' genomen van mensen en de we woensdag daarop vertrokken zijn. Mocht ik het over kunnen doen dan zou ik denk ik iets eerder stoppen met werken en meer tijd nemen voor het voorbereiden. Mijn vriend zat thuis in verband met één van de lockdowns, dus dat scheelde wel veel qua voorbereiding.
June zat onderweg in een bench, gelukkig is ze inmiddels een iets mindere stresskip, maar ze had natuurlijk wel stress, dat wisten we maar dat was simpelweg even niet anders. We wisten dat ze het hier naar haar zin zou hebben dus dat hadden we ervoor over. Tussendoor zijn we regelmatig gestopt voor een plaspauze voor June en aangezien we nergens mochten overnachten hebben we in Hongarije op een parkeerplaats in de auto geslapen. Wat we vooral wel spannend vonden was de grensovergangen, toen wij vertrokken konden we ons nog niet laten vaccineren en volgens internet hadden we nergens een test nodig omdat we op doorreis waren. Dit ging overal goed, totdat we de Bulgaarse grens over wilden, ze vonden het een beetje een ingewikkeld verhaal en zeiden dat we het land niet in mochten. Aangezien we nog geen inwoner waren van Bulgarije waren, maar wel gingen worden, begrepen ze het niet helemaal. Uiteindelijk na wat gedoe en formulieren invullen en papieren checken mochten we doorrijden. Na twee dagen rijden kwamen we hier 's avonds laat aan. Het huis dat we gekocht hebben was geen klushuis en gemeubileerd, waardoor we niet veel meer hoefden te doen. Helaas ging het wel mis met het alarm dus moesten medewerkers van de alarmcentrale nog rond elf uur 's avonds naar ons toekomen, daarna konden we eindelijk slapen.
De eenden hebben we inderdaad afgelopen zomer hier gekocht. Als kind heb ik ooit een verloren babyeendje bij een sloot gevonden en natuurlijk direct mee naar huis genomen, die hebben we bij ons op laten groeien en toen ze kon vliegen hebben we haar teruggebracht naar de sloot waar ik haar vond. Dat eendje liep overal achter ons aan en was heel leuk, nu we de plek hebben wilde ik graag weer eenden. De eenden die we nu hebben zijn gefokt voor het vlees (waarschijnlijk een kruising peking x muskus eend), toen we ze kochten in juli werd er verteld dat we ze met kerst konden opeten, maar dat hebben we natuurlijk niet gedaan. Binnenkort gaan we ook nog een paar kipjes erbij nemen, gewoon voor de gezelligheid...
We hebben het helemaal niet ervaren als een moeilijke keuze, het is namelijk een heel leuk avontuur om zo naar een ander land te verhuizen en echt een nieuwe cultuur te leren kennen. Mocht het mislukken, dan houden we er een leuk vakantiehuisje aan over. Het scheelt denk ik wel dat we nog relatief jong zijn en daardoor nog niet zo vast zaten aan Nederland. Wat ik overigens wel moeilijk vind is de taal, ik ben op zijn zachts gezegd niet zo'n goede student
Omdat ze zo leuk zijn:
Wat een avontuur, gewoon lekker ontspannen naar Bulgarije verhuizen
Ik zou wel stress gehad hebben daar bij de grens als je er ineens niet in mag, na zon lange reis. Maar verder dus prima gegaan allemaal en goed gekomen.
Gaaf dat jullie qua groenten zelfverzorgend kunnen zijn. En goed bezig met de vegane levensstijl!
De taal lijkt me wel een dingetje ja, is toch weer een compleet andere taal dan nederlands, frans, duits of engels.
Wij hadden in het vorige huis ook kippen, zo gezellig, en allemaal een eigen karaktertje ook.
Wat gaaf Hannah, leuk dat je dit verhaal met ons deelt!
Hebben jullie daar een (bij) baantje gevonden om jullie zelf verder te voorzien of gaan jullie periodiek naar Nederland om te werken?
We hebben een oude legerkar (soort pipowagen) gekocht die we aan het opknappen zijn voor de verhuur aan toeristen. Mijn vriend werkt sinds een tijdje online als zzp-er voor een Nederlands bedrijf, wat voor ons genoeg inkomen geeft. Verder zijn er in Bulgarije een aantal callcenters waar ze Nederlands/Engelstalige medewerkers kunnen gebruiken, dat heeft niet onze voorkeur want dan moet één van ons door de weeks daar in de buurt verblijven en het is niet echt leuk werk, maar voor tijdelijk zou dat kunnen. Verder zitten we op ruim een uur van de kust, daar komen veel toeristen en zouden we in de de zomer ook kunnen werken (wel voor een laag inkomen). Uiteindelijk lijkt het me heel leuk om bijvoorbeeld af en toe een outdoor/wandel groepsreis te organiseren, maar dat is meer voor de toekomst als ik alle mooie plaatsen en routes ontdekt heb. Daarnaast zou ik het ook leuk vinden om iets op te zetten met de lokale bevolking, door bijvoorbeeld ambachtelijk gemaakte spullen in Nederland op de markt te brengen. Er is hier redelijk wat armoede en het zou mooi zijn om iets bij te kunnen dragen aan de lokale economie. Kortom ideeën genoeg, maar integreren kost echt tijd, zeker doordat ik moeite heb met de taal, maar dat wist ik op voorhand.
In principe is het niet het plan om terug naar Nederland te gaan voor werk maar de optie is er natuurlijk altijd, als het nodig is. Er wonen ook een aantal Engelsen in ons dorp en sommige gaan wel een paar maanden per jaar terug naar daar voor werk. Ook dat is redelijk luxe want met een inkomen van drie a vier maanden kan je hier wel een jaar leven.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?