Kijk dan eens naar runderkophuid. T stinkt wel maar ze vinden t meestal erg lekker. Ik geef meestal van die lange staven.
De link even als voorbeeld, ik koop t op de markt.
Hij wordt niet geslagen hoor met de correctie, voor de castratie heeft mijn man hem wel eens bij zijn nekvel moeten pakken naar zijn plaats want hij was echt agressief en klaar om aan te vallen en dat was alleen omdat hij naar mij liep of langs hem liep, is echt maar twee keer gebeurd. Hij was ook niet met stem te corrigeren op dit moment.
Als het nu gebeurd dan is dat niet zo agressief meer maar dan wordt die wel naar zijn plaats gestuurd en gaat dan wel gewoon.
Hij wordt wel wat nerveus met die ruzies inderdaad, ik zet nog wel eens even de muziek aan dan.
Die heeft die binnen no time op. Heb ook eens die staven van yakmelk ofzo gehad, volgens de dierenwinkel zouden ze daar heel lang mee doen maar helaas ook zo op.
Dan zou je platen kunnen geven, daar zou hij wel langer mee moeten doen.
Ik heb zelf ook een neptak, niet alle honden houden daar van, questie van uitproberen.
Nee hoor, dat zijn geen vrienden van mij. Gelukkig mag ik op dit forum reageren als ik dat wil. Als ik jouw reacties zo lees, raad ik je aan om als de wiedeweerga alsnog opzoek te gaan naar een (al dan niet andere) gedragstherapeut. Serieus, je man heeft hem bij zijn nekvel moeten pakken?! Er valt nog zo veel te leren voor jullie. Tips op dit forum zijn natuurlijk hartstikke fijn, maar een gedragstherapeut gaat je echt helpen.
Voor mij zou het al helpen als die gewoon rustig kan liggen zonder meteen op te springen als iemand op staat. Gewoon alleen naar de wc kunnen bijvoorbeeld, het geeft mij zoveel onrust en de laatste tijd heb ik al meer stress dat ik het gewoon even niet kan hebben. Ik val niet uit naar hem hoor dat niet want dat heeft geen nut.
Maar waarom stoor je je er zo aan? Dit is heel normaal gedrag. Als ik naar de wc ga, gaat mijn hond voor de wc deur liggen. Zou het niet helpen om er zelf gewoon minder aan te storen en hem lekker achter je aan te laten hobbelen..
Maar het is natuurlijk goed mogelijk dat hij jouw onrust voelt en het daardoor lastig vindt om rustig te blijven liggen terwijl dat jij (een veilige haven) weggaat van hem. Hierdoor wordt jij weer onrustiger en kom je eigenlijk in een soort cirkel terecht waar jullie nu waarschijnlijk in vast zitten. Je voedt als het ware elkaars onrustigheid. Zoiets sluipt erin en dat kan niemand jullie kwalijk nemen.
Misschien kan je eens investeren in een snuffelmat met brokjes of kong gevuld met iets lekkers en deze geven als je even een momentje voor jezelf wilt (bijvoorbeeld naar het toilet of koken). Deze geef je op zijn plaats en terwijl hij daarmee bezig is, kan jij even iets voor jezelf doen.
Verder wil ik je oprecht heel veel sterkte wensen met het verlies. Het is ook wel een rollercoaster waar je in zit zeg. Sommige honden reageren ook heel sterk op hormonale veranderingen, dat zal ook vast wel mee kunnen spelen.
Bellobox heeft ook een doorbijtersvariant, ik vind het zelf wel echt goed kauwmateriaal waar een hond zeker wel even druk mee is. Als je hond dan wat meer rust vindt en ontspant is dat ook alleen maar prettig voor jou.
Je mag me eventueel een privébericht sturen voor een kortingscode, Miranda :)
Daar wil ik echt voor gaan kijken idd, al is het maar voor hem om lekker bezig te kunnen zijn, want ik denk soms ook wel eens dat hij zich verveelt. En inderdaad even een afleidingom de fokus van mij af te halen. En ik denk ook wel dat je gelijk hebt dat we elkaar op dit moment versterken, wat ik zelf nu ga proberen is om op het moment zelf er ook uit te stappen en even terug te trekken zodat ik weer wat kan ontspannen.
Hoe vaak heb je dit al genoemd? De hond woont niet bij hun maar bij de schoonmoeder en daar gaat het goed!
Heb je zelf ervaring met deze box? Want is wel interessant maar het is een mega goede knager.
Ja. Heel tevreden over, wij bestellen deze elke maand. Meerdere op dit forum bestellen daar deze boxen voor hun mega goede knagers
Heb ik inderdaad ook wel eens aangedacht, misschien verandering van hormonen en natuurlijk hangt er wel verdriet in huis nu, de sfeer kan dan natuurlijk voor hem ook wel meespelen. Het blijft lastig om te vinden hoe nu te reageren.
Goh die wil ik wel proberen dan ben wel benieuwd,
2. Verder is het wel irritant omdat hij ongemerkt opeens naast mij staat en ik dan over hem struikel en mezelf soms net kan opvangen en omdat ik erg veel last van mijn rug heb is dat wel een dingetje.
Nou wat je zegt of hij wel eens rustig ligt dat is nee, ja als wij op de bank zitten maar zodra er iemand op staat om bv naar de wc te gaan dan springt hij op en loopt mee dit gaat de hele dag door.
Hij gaat bij mijn schoonmoeder wonen, zij is alleen maar daar is het een andere hond, hij gaat lekker in de tuin liggen of lekker op zijn mat en volgens mij achtervolgd hij haar ook niet de hele tijd.
3. maar echt grommen naar ons om niks vind ik niet ok dit doet die soms ook tegen anderen en dan zeg ik altijd laat hem maar met rust.
1. Dat je de hond niet losgooit waar er nog fiets- en mountainbikepaden zijn, vind ik zelf heel verantwoord. Niemand zit te wachten om omver gekegeld te worden door een loslopende hond, of omgekeerd: je wenst niet dat je hond aangereden wordt door een mountainbiker. Dat zou ik toch proberen bespreken met je man: dat je de hond zeker zijn vrije momenten wil aanbieden, maar op plaatsen waar jij je goed bij voelt. Dit maakt het voor de hond ook duidelijk: dan weet hij wat hij mag verwachten als ie met jou op wandel is en kent hij het onderscheid tussen 'hier loop ik netjes aan de lijn' en 'hier mag ik lekker gek doen'. Dat vind ik niet streng van je, maar net heel consequent en verantwoord.
2. Zeker kan het erg onhandig zijn als een hond onverwacht achter je aanloopt of plots achter je voeten blijkt te liggen. Bij je schoonmoeder doet hij dit niet. Ik denk dat het dus een kwestie van onrust of onzekerheid is.
Hij komt slecht af en toe bij jullie logeren, het grotendeel van de tijd woont ie bij je schoonmoeder. Dit kan verwarrend voor hem zijn, en zeker als ie niet helemaal weet wat er van hem verwacht wordt. Je kan proberen duidelijkheid voor hem te scheppen, door aan te geven wat je wél van hem verwacht. Dus bijvoorbeeld: je gaat eten bereiden in de keuken. Dan vraag je hem eerst op een bepaalde plaats te liggen, je laat weten dat je dit goed vindt, en dan ga je koken. Komt ie steeds overeind en toch weer achter je hielen liggen? Dan begeleid je hem vriendelijk weer naar zijn plaats. Blijft hij wel liggen? Laat weten dat dit goed is.
Als je eigen irritatie en frustraties weg zijn, al dit ook effect hebben op de hond. Dus op die manier zullen jullie elkaar beïnvloeden en kom je er dus wel!
3. Grommen is een signaal, de hond wil er iets mee duidelijk maken. Als hij naar je gromt om te claimen, dan hoef je dit idd niet te pikken. Maar er zijn ook opbouwende manieren om je hond dit kenbaar te maken. Dus probeer eerst zo onbevangen mogelijk naar de gehele situatie te kijken. Waar draait het om? Voelt de hond zich bedreigd of in het nauw gedreven? Verdedigd ie iets? Of claimt hij? Van daaruit kan je kijken hoe je hierop kan anticiperen, dus de situatie zo kan managen dat er niks te verdedigen valt, of hij zich nergens benauwd om hoeft te voelen. Door weerom eerst aan de hond kenbaar te maken wat je van hem verlangt. Deze aanpak zorgt voor meer vertrouwen en meer rust. Dan weten jullie van elkaar wat je aan elkaar hebt.
Komt goed!
Honden kunnen wel echt reageren op geluiden van andere huizen, ja. Niet elke hond trekt zich er wat van aan, maar de gevoelige types kunnen het wel oppakken.
Ik kan me ook voorstellen dat het, ondanks dat het uiteraard goed bedoeld is en jullie hem goed kennen en andersom, voor de hond misschien ook gewoon stressvol is om bij jullie te zijn voor een paar dagen. Niet omdat jullie niet goed voor hem zijn, maar puur omdat zijn routine dan verandert en hij daardoor minder weet waar hij aan toe is. Dit omdat je zegt dat hij bij je schoonmoeder meer ontspannen is en daar niet zo achter haar aanloopt. Waarschijnlijk voelt hij zich daar ondertussen thuis, daar is de routine waar hij aan gewend is. En als hij dan bij jullie is, dan is hij uit die routine gegooid, en dan gaat hij hangen aan wat hij kent/het meeste vertrouwt in die routine-loze omgeving: jou. (Ook al was hij eerst jouw mans hond, onzekere honden voelen zich vaker veiliger bij een vrouw dan een man omdat die gewoon wat minder bedreigend overkomen, zachtere stem, kleinere bouw). Ook ik denk dat hij zich op die momenten heel onzeker voelt en daarom jou steeds opzoekt en zo dicht mogelijk bij jou wil zijn. Jij bent veilig!
En om eerlijk te zijn, je man vindt het misschien niet leuk om te horen maar dergelijke bestraffingen om dominant over te komen (wat zoals gezegd achterhaald is), zal de hond ook niet helpen met zich veilig voelen bij jouw man. En je zegt dat hij de hond overal vrij laat en jij wat strenger bent bijv. langs de weg. Grappig genoeg kan ook dit voor een onzekere hond juist heel fijn zijn: daardoor weet hij bij jou precies wat er van hem verwacht wordt.
Je zei dat je man waarschijnlijk niet op een cursus wil, maar ik denk dat het misschien wel zou schelen als je hem zo gek zou kunnen krijgen om een paar goede opvoedingsboeken te lezen, of wat video's te zien, of toch samen naar een cursus of workshop te gaan. Gewoon zodat hij een beetje met de tijd mee kan leren gaan ;) En hopelijk wat beter inziet waar de hond behoefte aan heeft. Dan is het ook niet meer jij tegen man+schoonmoeder in de opvoeding, maar kunnen jullie hopelijk samen doen wat het beste werkt voor de hond.
Dat gezegd hebbende, weten honden (net als kinderen) vaak ook wel dat ze bij de ene baas andere dingen kunnen, mogen en moeten dan bij de andere. Dus in die zin is het helemaal niet erg als hij bij jou op het fietspad netjes naast moet lopen en bij je man niet. De hond snapt dat verschil tussen jullie heus wel :) Hopelijk ziet je man dat ook in. Wellicht kun je het naar hem ook zo verpakken als: ik ben niet zo groot en sterk als jij, dus ik móet de hond wat strakker houden om zeker te weten dat ik hem onder controle kan hebben in mogelijk gevaarlijke situaties.
Ik hoop in ieder geval dat je door dit topic meer begrip voor de hond voelt en daardoor ook minder irritatie. Dan komt die band vanzelf goed.
Herre mijn tijd waarom nemen mensen een hond, hem domineren aam nekvel pakken en van hot naar heer slepen en dan klagen dat het beest vervelend is. Zo voed je een kind ook niet op. Laat de hond lekker bij schoonmoeder en let er niet meer op.
Hoi Miranda, wat een rollercoaster inderdaad, sterkte.
Ik denk dat er al heel veel goeie tips zijn gegeven, van mijn kant ook nog even deze (die aansluit bij Iglo):
We hadden hier een hond te logeren die ook constant achter me aan liep. En zodra ik uit zicht was ging hij piepen. Ik werd er gestoord van. Maar dat terzijde
Op een gegeven moment ben ik hem regels gaan geven. Bv als ik in kantoor zit te werken, lig je in je mand te slapen. Dus leidde ik ben naar z’n mand, en elke keer als hij eruit kwam leidde ik hem weer terug, zonder boosheid maar ook zonder hem verder aandacht te geven. Na een paar keer proberen had hij het door, slaakte hij een diepe zucht, en viel in slaap. Elke dag herhaald en na een paar dagen was hij veel rustiger en gelukkiger. Wie weet helpt zoiets bij jullie ook.
Hij is natuurlijk maar een paar dagen bij jullie, maar wellicht helpt het om dit elk bezoek consequent te doen zodat hij bij aankomst al gelijk denkt ‘oh ja, dat was hier de regel’.
Als ik het goed lees zal dit je irritatie naar de hond toe een stuk verminderen, en zal je man weer vertrouwen terug krijgen dat het echt wel gaat tussen jullie. Hoe dan ook, succes!
Ik lees allerlei tips over hulp die je in kunt schakelen, maar wat ik vooral mis is de schoonmoeder in dit verhaal. Als ik het goed begrepen heb, is zij de huidige begeleider van de hond en zijn jullie vooral oppas. Persoonlijk zou ik er moeite mee hebben als de oppas van mijn hond een GT zou inschakelen. Liever zou ik hebben dat aan mij gevraagd wordt hoe mijn hond het beste behandeld kan worden. Wat zijn gewoontes zijn en waar ik op welke manier aan wil werken. Het zou dan fijn zijn als je dat als oppas volgt. Als er gedrag is waaraan gewerkt dient te worden, dan kan je schoonmoeder dit verder oppakken, indien ze wil.
Het heeft weinig nut om voor die ene week dat je een keer oppast allerlei hulp in te schakelen als dat alleen zou zijn voor bij jullie thuis.
Veel succes met de overwegingen en veel sterkte gewenst!
Hoezo? Ze is niet zomaar een oppas maar ook het vorige baasje die nog met regelmaat oppast. De hond gedraagt zich daar anders dan bij de schoonmoeder. Het is toch van belang dat een hond zich bij hun ook prettig voelt en hun als "oppas" weten hoe ze er mee om moeten gaan. Wie kan nou beter het gedrag van een hond observeren dan een gedrags deskundige. Zij kan hun toch alleen maar handvaten geven, hoe hier mee om te gaan? Dat is toch alleen maar iets positiefs?
Allereerst heel veel sterkte! Wat een moeilijke periode voor je. Respect dat je alsnog de moeite neemt om je band met de hond te versterken!
Je hebt al heel veel goede tips gehad! Zorg inderdaad dat dingen als over de hond heen hangen en bij het nekvel pakken nooit meer gebeuren! Dit maakt de situatie alleen maar erger. Doe wat hersenwerkjes en zoekspelletjes met je hond om jullie band te versterken en voor ontspanning.
Heel veel succes in ieder geval het komt vast goed!
Allereerst heel veel sterkte en dapper dat je hier om hulp komt vragen.
Dat je om hulp vraagt en je niet laat wegjagen, dat zegt genoeg over jou, je wilt het graag goed doen.
Ik heb ook zo'n hond die me overal achtervolgde, voor mijn voeten stond, mee naar de wc wilde, maar dor hem op zijn gemak te stellen, terug naar zijn plaats te sturen, (dat zou je kunnen leren met brokjes en beonen, knappe hond, goed zooo) zo creeeer je wat meer rust.
Het gaat echt even duren, zeker omdat jullie hond, niet altijd bij jullie is.
Hij is gewoon onzeker, zoekt steun door zo dicht mogelijk bij je te zijn.
Eigenlijk een compliment, je hond wil graag bij je zijn, dus niet aan irriteren maar begeleiden, zodat hij zich wat meer op zijn gemak kan gaan voelen, want hij voelt zich niet veilig.
Door je emoties wil hij misschien ook meer bij je zijn, dus neem het hem niet kwalijk.
Een goed gesprek met je man zou slim zijn, misschien wat dingen die je hier leest opschrijven, wat bij je past.
Samen komen jullie er wel uit, even de irritatie afzetten, en opnieuw beginnen met een andere kijk op je hond op hoe en waarom hij dit doet.
Komt goed.
Hoe heet je hond, en welkom hier, blijf lezen hier, ik heb toen ik hier net kwam heel veel geleerd.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?