Hond valt uit als visite vertrekt

Graag krijg ik advies bij het volgende probleem: we hebben sinds 9 maanden een schat van een Roemeense hond, mix ras. Ze vindt alles en iedereen even aardig, blaft bijna nooit (alleen als ze even ergens van schrikt, en de glazenwasser). Ze loopt redelijk aan de lijn en heel goed los, kan met bijna alle andere honden overweg.

Maar omdat ze zo lief is, is het zo makkelijk te vergeten dat ze wel ongewenst reageert op vertrekkende mensen. Dan kan ze opeens grommen, blaffen en zelfs bijtbewegingen maken (al heb ik niet het idee dat ze dat echt wil, maar genoeg om de visite goed te laten schrikken). 

Ik heb al gelezen dat je d'r dan voor vertrek even zou kunnen aanlijnen, of in de bench doen. Hebben jullie een idee waar dit gedrag vandaan komt, en hebben jullie nog andere suggesties?

Vermoedelijk is het een uiting van verlatingsangst. Je weet natuurlijk niet precies wat ze heeft meegemaakt in haar jonge leven.

Mijn tante had (50 jaar geleden) een hond terwijl zij fulltime werkte.... Als wij op bezoek waren ging alles prima, zodra we aanstalten maakten om weg te gaan vloog de hond je schoenen aan. De hond werd dus met een 'smoesje' naar een andere kamer gebracht als het bezoek weg wilde.

Mensen hier op dit forum kunnen gissen waar het aan kan liggen, maar niemand hier kent jouw hond of heeft hem ooit gezien.

Iedereen gaat dus allerlei opnoemen en jij gaat uiteindelijk nog niet weten waarom ze het doet.

Om het te weten te komen zal je een gedragstherapeut moeten contacteren.

Die kan jouw hond observeren en je raad geven.

Dank voor je antwoord. Daar heb je - natuurlijk - gelijk in. Tegelijkertijd is het ook beetje een dooddoener. Een forum is toch voor het uitwisselen van informatie en verhalen? Die had ik dan graag vernomen. 

Hoe oud is ze?

Waaraan zie je, dat ze alles en iedereen even aardig vind?

Aan haar reactie, denk ik nl, dat dat niet zo is.

Haar reactie is een uiting van stres. 

Kans dat ze visite, vreemde mensen gewoon spannend vind, ze bouwt stres op en als de mensen weggaan, dan durft ze van zich te laten horen.

Idd ik weet het niet zeker.

Ik heb een privé opleiding tot gt, bij een zeer goed opgeleide gt die jaren fulltime in de honden werkt. Ik werk daar sinds 7 jaar.

7 jaar theorie en praktijkervaring, gemiddeld 3 gt per week, de vaste lessen, de privélessen, de losse workshops en gedragscursussen,  dus ook een hele hoop honden met ongewenst gedrag meegemaakt.

Natuurlijk is elke hond uniek, elke baas is uniek en elke hond en baas relatie is uniek.

Met gt observeer je de hond, houding, stressignalen, gedrag en de context, maar je kijkt ook naar de baas, zijn (on)-vermogen. Dan stel je een gericht plan van aanpak op.

We houden mail contact en komen na 4 weken voor een tweede afspraak om zelf te zien hoe de vorderingen zijn en of ons plan bijgesteld, verbeterd kan worden. Gaat het niet goed, dan komen we eerder terug.

Hier op een forum, kijk ik graag mee met eigenaren om te kijken of ik iets voor je kan betekenen. Kleine moeite.

Wat met jou hond helpend kan zijn, is om haar te leren, dat ze niets met andere mensen hoeft. Mensen die ze kent zijn belangrijk, bij de overige zal ze moeten leren, dat die op afstand zijn en ze er niets mee hoeft.

Als er bezoek is, zou je haar op een afstand van jullie kunnen zetten, als ze de bech een fine plek vind, daarin en dan iets heel lekkers geven.

Zo kan ze op een plek, waar ze zich veilig voelt, leren dat ze niets met bezoek hoeft en door iets lekkers, zal ze bezoek aan iets prettigs gaan koppelen, maar dan wel op afstand.

Honden zijn net als wij emotie eters, als je niet een, maar een heleboel voertjes geeft of een bot van de slager, waar ze lang op kauwt, zal dit haar een prettig gevoel opleveren.

Kauwen werkt ook ontspannend.

Ik weet niet hoe je het buiten doet met vreemde honden of mensen? Ik zou er nooit op afgaan, maar leren, dat ze niets met vreemde hoeft en het bij jou fijn en veilig is.

Ik hoop dat je hier iets mee kan.

Succes

Dank voor dit antwoord. Ze is 2,5 jaar oud. Buiten tijdens het wandelen zoekt ze mensen en honden zelf op. Bij mensen gaat ze gewoon kijken zo van: heb je wat voor me? Als de persoon niets doet, ook goed, als de persoon haar aait, ook goed (al stimuleer ik dat niet). Ze leert mensen steeds beter te negeren, en zelfs honden worden nu af en toe genegeerd. Ze is makkelijker te 'lezen' in haar communicatie met honden. Dat vindt ze inderdaad vaak spannend. 

Als we visite krijgen, gaat ze eerst even in de bench. Als iedereen rustig is, mag ze er uit en gaat ze echt op de nieuwkomers af. Na kennismaking lijkt alles prima en doet ze wat ze anders ook doet. Op die manier word je een beetje 'in slaap gesust' totdat de visite opstaat en zij opeens (inderdaad denk ik een stressreactie) uitvalt. 

Ik ben me er van bewust dat ik tegen visite moet zeggen dat ze moeten aangeven (verbaal) wanneer ze weggaan, zodat ik haar even vast kan houden/in de bench kan doen/naar een andere ruimte kan brengen, maar ik wil het gedrag graag begrijpen.

Dat ze mensen en honden zelf opzoekt, kan juist uit onzekerheid zijn.

Als je bang bent voor spinnen, houd je ze in de gaten. Zolang de spin stilzit, kan je hem soms nog verdragen, maar zodra die in beweging komt, ga je uit je dak.

Dat is wat bij je hond zou kunnen gebeuren, met bezoek.

Buiten op alles afwillen, om zo de controle te houden. 

Vreemde zijn onvoorspelbaar voor je hond en dat geeft stres en maakt de situatie onzeker. Over een vreemd heb je geen controle, dat geeft ook stres.

je hond kan je bezoek niet voorspellen en heeft er geen controle over.

In de  bench is vertrouwd, dat is veilig. Zo leer je je hond ook, dat ze niets met bezoek hoeft. Bezoek wordt zo voorspelbaar, bezoek is, lekkers in de bench.

Mijn hond houd niet heel erg van mannen. Als mijn man een filmavondje heeft, met zijn roeivrienden, gaat Luca naar boven, traphekje voor de trap en ze krijgt een kluif. Ze hoort de mannen, ze ruikt ze, ze weet wat er gebeurd en heeft zelf de controle. inmiddels blaft ze niet meer als ze komen, ze gaat lekker liggen slapen.

Als bezoek ter druk is voor je hond, ze zich niet prettig voelen, dan is een andere ruimte of de bench een heel goed alternatief.

Het gaat er om, dat je hond goede ervaringen opdoet, je hoeft ze niet bloot te stellen aan een situatie, die ze (nog) niet aankan.

Ik begrijp wat je zegt, ik zal mijn hond eens bekijken vanuit dat standpunt. 

Het punt is, dit 'uitvallen' van je hond als de visite weg wil gaan, is helaas zelfbelonend gedrag en kan daarom , als gedrag, zo aangeleerd zijn. Heeft je hond zichzelf geleerd.

Want. Visite staat op- hond denkt: hé actie!- en bemoeid zich er vrij druk mee-krijgt dan veel aandacht want zowel visite als baasje manen hem tot rustig doen- maar dat is hoe dan ook aandacht.

Missie geslaagd. Volgende keer bemoeid hij er zich nog harder mee, wordt eisend in zijn gedrag,baasje wil nog meer dat hond anders doet maar geeft hoe dan ook aandacht. De circel is rond.....(negatieve aandacht=ook aandacht)

Het hoeft dus niet zo ingewikkeld te zijn met allerlei onderliggende psychologische motieven of zo.

En dan nog, hij veroont nu ongewenst gedrag en dat gedrag moet je zien om te buigen op een manier dat de hond niet als beloning ziet.  Want ook het uitgebreid hond in de bench doen en zeggen niet doen en zo: alleaal aandacht.....

Dus.

Probeer de kunst van het bevriezen en negeren;

Zodra mensen opstaan en hond doet direct mee en maakt heisa: Zeg tegen bezoek dat ze stokstijf stil moeten blijven staan. Niet wapperen met handen of armen enz.  Jijzelf ook. Niemand kijkt de hond aan, niemand zegt iets tegen de hond.

Volhouden. Totdat de hond de lol erin verliest want hij krijgt van niemand aandacht.

Dan wordt hij rustiger en kan je bezoek richting deur lopen. Gaat je hond weer heisa maken: vraag je bezoek weer te bevriezen. Stilstaan, niks doen.  Eigenlijk is dat dus negeren. 

Wachten tot hond rustig wordt en doorgaan met het vertrek. Zo ga je door tot de visite weg kan gaan terwijl hond rustig is.

Dat lijkt een heel gedoe en in het begin is het dat ook, dus je moet je bezoek hier wel op voorbereiden en hun medewerking vragen. Dit kun je trouwens ook oefenen met huisgenoten.

Maar als je dit consequent doet en herhaald dan zul je zien dat het ongewenste gedrag gaat uitdoven en stoppen.

Echt, probeer maar...

Mijn vorige herplaatser Lola deed dat ook, ik vermoed uit een soort afreageren van spanning het opstaan, afscheid nemen, beweging, bij ons hielp het toen ik het eenmaal wist, om tussen hond en bezoek te blijven en zelf kalm te blijven. Als je bezoek ook kan leren kalm te blijven is dat denk ik het leerzaamst, anders even in een andere ruimte doen.

Alhoewel ik niet helemaal in zie dat dit een vraag om aandacht is, denk ik dat de voorgestelde methode inderdaad nuttig kan zijn. Zal ik alleen wel flink wat visite moeten uitnodigen de komende tijd... . Juist omdat wij niet vaak mensen over de vloer hebben, heb ik nog niets kunnen uitproberen. Dank voor de suggestie!

Het begint ook niet met een vraag om aandacht. Zeker niet.

Maar. Je hond heeft geleerd dat heisa maken bij vertrekkende mensen leuk is en gegarandeerd beloning want aandacht van alle mensen oplevert....

Dat is geen bewust proces van je hond maar een gevolgtrekking: als ik zo en zo doe krijg ik allerlei mensen over me heen die iets van of met me willen. Joepie! Gezellig!   Volgende keer reageert je hond instinctief dus op dezelfde manier, omdat hij ervaren heeft dat dit gedrag beloning oplevert.....

Dat is dus wat je doorbreken moet

Snap je?

" Mijn vorige herplaatser Lola deed dat ook, ik vermoed uit een soort afreageren van spanning het opstaan, afscheid nemen, beweging, bij ons hielp het toen ik het eenmaal wist, om tussen hond en bezoek te blijven en zelf kalm te blijven. Als je bezoek ook kan leren kalm te blijven is dat denk ik het leerzaamst, anders even in een andere ruimte doen. "

Dobry

Sam ook, want hij doet het alleen bij mannen, enge mannen in zijn ogen, mijn broer daar doet hij het niet bij, het ging wel steeds beter, soms liepen mannen achteruit, dan durfde Sam niet, stilstaan wilde hij toch nog wel nippen, want het is geen bijten, lijkt wel op sturen. Al ging stilstaan wel beter.

Nu met de Corona hebben we niet meer kunnen oefenen.

Als er iemand heel druk binnen kwam dan ging het meteen al fout, mensen moeten inderdaad heel rustig binnen komen, en nu hij zelf steeds meer vertrouwen heeft, word het gedrag ook minder.

Nee zeggen mag best, doen wij ook, niet schreeuwen, maar nee zeggen, of een knip in de vinger erbij..

Visite moet ook meewerken, nu met korte broeken kunnen die tandjes schaven, niet leuk.

Furby, mijn vorige Spanjaard deed t ook altijd. Bij hem hielp t om hem vooruit te sturen zodat hij niet achter t bezoek aan ging.

Suc6!

Ik heb een keer een herplaatser (Roemeen) in huis gehad die hetzelfde deed. Het was echt snappen. Het was, denk ik, meer de plotselinge beweging van opstaan wat hem triggerde (mensen staan snel op, let maar op) en hij deed dit minder (heb hem maar een week gehad omdat hij mijn honden wilde opeten) als mensen rustig opstonden. Maar ik lijnde hem aan als mensen weg wilden gaan. Voor iedereen prettiger. Ik denk dat hier wel aan gewerkt kan worden, maar die kans heb ik niet gehad. Safety first.

Ik denk eerder dat het helemaal niet leuk is voor de hond en zeker geen aandacht vragen.

De hond ervaart spanning, gezien het gedrag en dat is geen prettig gevoel voor ze.

Dat komt door de voor hem onzekere situatie. 

Wat ik lees bij Dobry en Joop is managen, je hond helpen en duidelijk maken wat je van hem verwacht.

Dat werkt heel goed.