Alvleesklierontsteking

Iemand toevallig recent te maken gehad met alvleesklierontsteking bij de hond?

We lopen al sinds maandag bij de kliniek omdat Senna acute alvleesklierontsteking heeft. De nodige medicijnen heeft ze en hebben nauw contact met de kliniek. 

Wat mij zorgen maakt is dat ze het ene moment wil spelen (wat kwa energie helemaal niet slim is) en het andere moment heeft ze een dip. 

Helaas werkt ab niet tegen alvleesklierontsteking en moet haar lichaam met ondersteuning van lichtverteerbaar voer om de 2 uur en medicijnen tegen braken misselijkheid pijn het zelf doen.

Mijn vraag is wie kent het verloop en waren die wisselingen van ziek naar beter bij jullie ook zo aanwezig. 

Senna is een labrador retriever, 10 jaar, normaal heel fit en is mooi op gewicht. 
Jaren geleden was ik veel actief hier op het forum helaas kan ik mijn oude account niet in. Ik ben er kapot van ze is mijn maatje en ik maak me grote zorgen vooral doordat het ook vaak fataal afloopt

Oei, dat  is heel heftig....een aanrader is een vetarm en goed verteerbaar dieet aan te raden....overleg het goed met je dierenarts.....en zorg dat de misselijkheid weg gaat, meer kan je niet veel doen, goed contact houden met de kliniek...zorgen dat je hond niet uitdroogt.

Ik neem aan dat door de alvleesklier ontsteking de insuline aanmaak ook flink zal fluctueren waardoor de suiker dan hoog en dan weer laag zit of zo. Wat ook die verschillen van in energie zitten zal verklaren. Zal erg vermoeiend zijn die wisselingen ook voor je hond.

Ik hoop dat de ontsteking goed en vlot onder controle te krijgen is. 

Ik heb er verder geen ervaring mee. Maar ik zou als ik jou was naast hier ook ecbt elke vraag die bij je opkomt aan de kliniek stellen.

Hoe vaak zijn de energie wisselingen van de hond. Is dat echt hop hop ene op andere moment of paar keer per dag dat het wisselt.

Heb je dat ook aangekaard bij de kliniek. En is er een advies gegeven hoe je hond hierin het best kunt opvangen? Moeten de suikerwaardes nu niet ook goed in de gaten gehouden worden?

Ik heb goed en dagelijks contact het lijntje is heel kort. We worden gehoord en dat is heel fijn. Zeker met zo’n overbezorgde baas als ik ????

Hun geven aan dat ze verplicht om de twee uur moet eten. Dit ook om haar bloedsuikerspiegel op pijl te houden. Maar ook voor energie om de ontsteking aan te vechten.

Op zich zelf doet ze het heel goed met de torenhoge waardes die terug kwamen van het lab woensdag.

Volgende week moeten we terug om te kijken of de waardes minder zijn. Dan zullen we ook ander dieetadvies krijgen mocht het beter gaan.

Een verhaal van een kliniek is toch altijd anders dan van iemand die het persoonlijk heeft meegemaakt.

Diagnose stellen kunnen ze heel goed maar de prognose van het verdere verloop van de ziekte daar zijn ze zeer terughoudend in om te geven ook omdat ze geen valse hoop willen geven. Wat logisch is maar ik wil graag een verhaal horen met goede afloop ????

Senna, zo heet je hond ? Het verloop van een alvleesklier ontsteking is bij iedereen anders, en ik begrijp dat je graag verhalen, berichtjes wil inzien die een goede afloop hebben...en ik begrijp ook waarom ze heel erg terughoudend zijn in de kliniek met het gevolg ervan..fijn dat je dagelijks contact kan en mag houden in de kliniek, stel je vragen eerst op papier zodat je niets vergeet te vragen....en ik hoop zo dat Senna er boven opkomt...voor jou veel onzekerheid en een grote zorg..

De hond van een kennis had vorig jaar acuut een alvleesklierontsteking.

Zij moest toen om de alvleeslklier tot rust te laten komen 2 dagen vasten als start. Je zou dit nog kunnen overleggen of dit voor jouw hond zinvol is.

En daarna dan een pancreasdieet, goed verteerbaar, vetarm voedsel  kleine porties over de dag verdeeld. Deze hond kreeg ook een tijdje enzymen.  Zou je ook nog na kunnen vragen of dit iets is voor Senna.

De hond van de kennis is nu nog wel op een pancreas dieet maar het gaat goed, geen ontsteking meer.

Fijn dat je goed contact hebt met de artsen en alles kan bespreken. Hopelijk is ze snel beter.

Wij hebben het een paar maanden geleden meegemaakt met onze hond Billie. Ik weet nog dat we op een dinsdagmiddag samen waren fietsen, en hij rende alsof hij de tijd van zijn leven had. En ‘s avonds begon hij ineens ziek te worden. Het begon met overgeven, en dinsdag op woensdagnacht leek er even niets meer aan de hand. Maar woensdag ging hij vlot achteruit. Toen we vrijdag voor de derde keer die week bij de dierenarts zaten, hebben we direct een echo laten maken en kwamen we er ook achter dat Billie een acute alvleesklier ontsteking had. Zijn buikwand, lymfeklieren in de buurt, en maag en darmen waren zo ver mee ontstoken dat de echoscopist zei dat het er verschrikkelijk uit zag. Toen wisten we dat het erg was, maar we dachten zelf ook aan een antibiotica kuur. We waren al 10 minuten in gesprek tot het tot ons doordrong hoe ernstig dit is. 50/50 kans om te overleven. Dat nieuws sloeg zo in als een bom! Billie is pas 9, en tot die tijd echt nog ontzettend fit! Dus ik kan me goed inleven in jullie emotionele rollercoaster momenteel. 

De dag na de echo hebben we Billie naar het MC voor Dieren gebracht. Hij was toen zo ernstig ziek dat we het ergens egoïstisch vonden om hem zo te laten lijden in de hoop op beterschap, maar achteraf is het een ontzettend goede beslissing geweest. Het infuus met medicijnen tegen de pijn, tegen het overgeven/diarree en maagbeschermers heeft hem na een enkele dag al enorm geholpen. Hij mocht op zondag alweer mee naar huis. Billie heeft op zaterdag wel lage suiker gehad, maar toen wij vroegen of dat niet juist normaal is met een ontstoken alvleesklier, zei de spoedarts dat zoiets over het algemeen niet een gevolg is van een alvleesklierontsteking. Wij hebben ook geen schommelingen aan Billie gemerkt. Vermoedelijk had hij die dag lage suiker omdat hij al dagen niet gegeten had en wel veel ziek was. 

Inmiddels zijn we dus een tweetal maanden verder. We hebben zijn medicijnen volledig afgebouwd en een controle echo laten doen. De ontsteking is helemaal weg. We hebben ook gemerkt dat Billie zich beter voelde, want hij gaf al weken aan dat hij meer wilt doen. Wij gaven hem echter verplichte rust (we hebben wel langere wandelingen gemaakt waarbij hij uitgebreid kon snuffelen), en nu bouwen we activiteiten langzaam terug op. Billie krijgt wel de rest van zijn leven vetarm en licht verteerbaar voedsel. Dat is omdat de alvleesklier een zwakke plek blijft, en er ook een chronische ontsteking in veel minder hevige mate kan komen. Maar hij heeft het overleefd! 

Wat de vaste dierenarts van Billie wel zei in de weken dat hij nog volop medicatie gebruikte, is dat Billie er zeker bovenop zou komen. Nu vonden wij dat persoonlijk een gevaarlijke bewering gezien dat Billie ondersteunt werd door medicijnen, maar zij zei dat honden die niet reageren op de behandeling steeds zieker worden. Dus mogelijk is het juist een heel goed teken dat jullie hond af en toe wat actiever is. 

Tot slot heb ik een tip gekregen van iemand die een puppy met alvleesklier ontsteking kende... Die pup kreeg elke dag wat alvleesklier gevoerd, en is daarmee gewoon oud geworden. Dat gaan we nu eens onderzoeken.. 

@susanne 

Het is inderdaad een rollercoaster.

Gek genoeg heeft Senna geen diaree  maar normale ontlasting en ook het overgeven doet ze niet.

Ik merkte maandag gelijk dat het mis was. Normaal is ze een echte labrador en heel blij als er iemand naar beneden komt.

Maar dat bleef maandag uit en vermoede ik al dat het helemaal mis was. We hebben gelijk actie ondernomen en richting de kliniek gereden na telefonisch contact.

Wat fijn dat jou hond erdoorheen gekomen is. De injecties die 24 uur werken heb ik de eerste drie dagen samen met haar gehaald en hebben ze haar gecheckt maar nu heeft ze deze in tabletvorm samen met twee andere pillen.

Drinken doet ze prima ook plast ze voldoende en geen koorts. Daarom is er besloten haar elke keer mee te geven naar huis. Vandaag gaat het alweer ietsje beter hopelijk gaat het vanavond ook nog goed. Bedankt voor je berichtje dat geeft me weer wat moed!

Jullie zijn er gelukkig dan ontzettend snel bij geweest met Senna! Wij vonden zelf dat wij er ook snel bij waren, ook dankzij de dierenarts die snel ingegrepen heeft en voor ons met spoed een afspraak maakte voor een echo. Maar jullie hebben helemaal snel gehandeld. Het is natuurlijk afwachten of het lichaam het probleem weet op te lossen, maar voor je gevoel zal het toch ook helpen met het beterschap als je je maatje zo vlug mogelijk kan ondersteunen met medicijnen. 

Ik herken het niet van de plaats komen om gedag te zeggen. En als ik Billie dan zelf gedag kwam zeggen dan jankte hij zachtjes van de pijn. Hij was zóóóó zielig... En hij is nog nooit zielig geweest, hij bikkelt altijd overal doorheen. Hij heeft bijvoorbeeld ooit een nagel afgebroken wat verkeerd terug groeide, en tegen de tijd dat het probleem gevonden werd was zijn duim zo zwaar door ontstoken dat het volledig geamputeerd moest worden, nooit wat aan hem gemerkt (Billie bleef zelfs lekker door flyballen). Dus dat door bikkelen van hem met pijn maakte dat we een controle echo gemaakt hebben, we wilden geen risico nemen dat we te vroeg zouden stoppen met de medicatie waardoor hij een terugval zou krijgen. 

Overigens is rust heel belangrijk nu. Wij zijn een dag te lang doorgegaan met het laten zoeken van een balletje in het gras toen hij al genezen was, en toen was hij ‘s avonds toch ziek. We waren ons van geen kwaad bewust en Billie gaat het liefst de hele dag door. Ik kan me voorstellen dat een labrador daar ook “last” van heeft. 

Als laatst wil ik jullie nog veel sterkte wensen en veel beterschap voor Senna! Hou je ons op de hoogte hoe het afloopt en waar jullie veel aan hebben gehad? Ik zocht in die emotionele periode ook informatie op HP, maar over de alvleesklierontsteking kon ik weinig vinden. 

Tot vrijdag ging het beter maar daarna kreeg ze weer een terugval en is er besloten haar medicatie aan te passen. Drinken deed en doet ze wel zelf maar eten niet en hebben haar met veel moeite moeten dwangvoeren. Tot we gisteren op het punt kwamen dat we dachten dat ze het had opgegeven. Toch blijven dwangvoeren vannacht en deze morgen terug naar de kliniek. Waar ze natuurlijk een opleving had maar we hebben nu speciaal vloeibaar voer en ze loopt weer rond. Nog wel te heel zwak maar er zit gelukkig weer een stijgende lijn in  duimen jullie mee 

Dit is mijn oude profiel maar ik kan er niet meer inloggen.

https://www.hondenpage.com/baasjes/10176/activiteit/senna.php

Mijn Wienske haar pancreas werkt helemaal niet meer. Zij krijgt carnibest met pancreas dat is vet arm. Je zou ook nog vetarme brokken kunnen geven met zymoral enzymen. Beiden moeten wel tot 35 graden verwarmd worden, anders doen de enzymen hun werk niet. 

Wat voor medicijnen krijgt Senna dan? Naar mijn weten moet het lichaam de ontsteking zelf oplossen.

Ze heeft een middel tegen de misselijkheid en een pijnstiller geen nsaid. 

Ze moet inderdaad de ontsteking zelf overwinnen. 

Hoe gaat het nu hoop beetje beter 

Ze heeft ups en downs helaas  de ene dag loopt ze rond en de andere dag weer in der mand. Maar wel een kleine stijgende lijn het is 2 stappen vooruit en weer 1 terug.

Hoop op rap veel  beterschap  verder 

Ik reageer niet zo heel veel, maar ik duim zeker met jullie mee en in gedachten hoop ik steeds op een positieve update. Maar zoals jij het omschrijft lijkt mij dit redelijk tot goed nieuws. Goede dagen zijn echt positief! Herstellen van een alvleesklier ontsteking duurt gewoon erg lang. Billie heeft er twee maanden over gedaan en nog maken we af en toe mee dat hij een (lichte) terugval heeft en vanuit het niets overgeeft of diarree krijgt. Dat duurt dan niet langer dan een dag. Maar volgens de artsen hoort het erbij. Verder zijn we ook nog lang niet zo actief als voor de ziekte.

Hopelijk krijgt Senna gauw meerdere goede dagen, en krijgen jullie het vertrouwen weer terug dat ze zal genezen. Sterkte! 

Senna heeft al twee dagen een goede dag gehad na overleg vrijdag met de kliniek zijn we deze behandeling gewoon blijven doorvoeren dus ze krijgt medicijnen tegen de misselijkheid en de pijn en geven haar zakjes convalescence support wat lichtverteerbaar is met extra energie. Ze krijgt daarna een stukje beschuit als beloning en dat gaat er ook goed in. Nu ze beter eet krijgt ze ook meer ontlasting en ook daar krijgt ze een beter gevoel van. Rijst en pasta wil ze niet eten kipfilet wel maar we hebben het idee dat dat teveel is voor haar buik. Nu hebben we witvis gekocht en gaan dat vanmiddag koken en in de boullion wat rijst garen. Hopelijk eet ze snel weer zelf. 

Vrijdag nog bij de kliniek geweest en ze waren positief haar buik was niet meer zo pijnlijk en alles zag er hoopgevend uit. Maar helaas is ze vannacht in haar slaap overleden. De strijd was te zwaar voor haar en ze vond het genoeg. Lieve Senna nu ben je bij je grote vriend Arnie die in april al de strijd tegen zijn ziekte opgegeven had. Voor 10 jaar was je nog zo jong in je hoofdje gelukkig ben je niet alleen  Senna samen met haar vriend Arnie

Och toch, toch plotseling, heel veel sterkte hoor.

Jee wat heftig zeg, wat zal je het moeilijk ermee hebben, je had zo,n goede hoop, en nu in haar slaap overleden...zoveel sterkte voor jullie, en wat is dit een mooie foto...

och wat erg, er was zoveel hoop dat het goed zou komen

heel veel sterkte!!

Ach wat triest. Het was duidelijk genoeg voor Senna.

Sterkte met het grote verlies en gemis van je trouwe viervoeter.

Prachtige herinneringsfoto.

Och wat erg zo plots  heel veel sterkte