Rechtsgeldigheid adoptiecontract?

Hallo hondenpage,

(Ik wil dit het liefst anoniem houden dus ik noem geen namen en wat kleine details zijn veranderd). 

Eind 2017 hebben mijn vriend en ik een hond geadopteerd van een particuliere organisatie/asiel (dus geen asiel aangesloten bij de dierenbescherming). Er was een uitgebreid adoptieproces met huisbezoek etc. Op de dag dat wij onze hond uiteindelijk gingen ophalen kregen wij een adoptiecontract onder de neus geduwd... stom natuurlijk dat we daar niet eerst achter geïnformeerd hadden; op dat moment stonden we klaar om met de hond de auto in te stappen, we hebben het contract doorgelezen en ook al stonden er wat zaken in waar ik me niet helemaal in kon vinden, we hebben het toen ondertekend. We kwamen van ver, en om dan plots na weken voorbereiding/voorpret de hond omwille van dit contract niet mee te nemen kwam niet in ons op. Enkele dingen vermeld in het contract:

• de hond blijft altijd eigendom van de organisatie. De chip blijft ook op naam van de organisatie staan (als de hond dus ooit zoek raakt wordt eerst de stichting geïnformeerd...)
• De hond kan ten aller tijden weer 'in beslag' genomen worden. 
• Er dient tweemaal per jaar een update + foto's doorgestuurd te worden. 
• De hond mag de eerste twee maanden van adoptie alleen uit de bench voor wandelingetjes (in de praktijk betekende dit dus 21-22 uur per dag in de bench... dit hebben we misschien twee weken volgehouden). 
• De hond mag niet getraind worden op een andere manier als dan die van de organisatie
• Er mag geen gedragstherapeut/trainer geraadpleegd worden die niet bij de organisatie is aangesloten zonder schriftelijke toestemmen (en deze organisatie neemt haar trainingsmethoden erg serieus: een gedragstherapeut die op een andere wijze te werk gaat zal vermoed ik niet 'goedgekeurd' worden). 

Ik kreeg eigenlijk al vrij snel na de adoptie een vervelend gevoel bij de organisatie... ik kwam enkele maanden na adoptie toevallig via Facebook in contact met de vorige eigenaars en zei wisten mij precies te vertellen tegen welke gedragsproblemen zei aan waren gelopen: dezelfde als waar wij nu ook mee worstelden, ondanks dat wij de 'trainingsmethoden' van de organisatie in het begin zo goed mogelijk hebben toegepast. De organisatie was óók door de vorige eigenaars van deze gedragsproblemen op de hoogte gesteld maar had mijn vriend en ik hierover niet geïnformeerd, en op sommige vlakken was zelfs gelogen ("de hond valt op straat niet uit naar andere honden", wat zowel bij de vorige eigenaars als bij ons wel het geval was/is, en zo nog een aantal zaken). Ik vind het jammer dat wij niet duidelijk zijn ingelicht over hoe deze hond zich bij de vorige eigenaars gedroeg; honden gedragen zich in een asielomgeving immers toch vaak veel anders dan thuis.

De trainingsmethode van deze organisatie bestaat uit vooral heel veel riemcorrecties met hoog in de nek geplaatste jachtlijn zonder stop, en veel tijd in de bench. De hond mag niet loslopen en mag ook niet vrij snuffelen, moet de gehele wandeling strak naast je blijven lopen m.u.v. eventjes ergens een plasje doen. Het doet wel wat denken aan Caesar Milan... toendertijd hadden wij nog weinig kennis van hondengedrag en training, dus mijn vriend en ik hebben dit voor zoete koek geslikt. Ik ben me na adoptie meer gaan verdiepen in hondengedrag en heb deze trainingsmethoden toen snel achter me gelaten. Enkele zeer vervelende gedragsproblemen blijven echter, en ik zou graag een fatsoenlijk gedragstherapeut raadplegen maar dit mag volgens het contract dus eigenlijk niet...

De reden voor dit topic: gisteren liep de hond tijdens de wandeling weg, achter een ree aan (is natuurlijk niet de bedoeling, maar een accidentje gebeurt wel eens... dit was de eerste keer). Zij bleef een paar angstvallige minuten weg en ik bedacht mij plots: als zij gevonden wordt en de chip wordt afgelezen dan wordt de organisatie gecontacteerd. Zij droeg op dat moment een tuig, geen jachtlijn, dus niet volgens de methoden van de organisatie. Ik was bang dat als de organisatie hierover gecontacteerd werd dat zij haar in beslag zouden nemen (waar zij volgens het contract dus recht op hebben). Ik ben gaan zoeken hoe ik de gegevens van de chip kan veranderen, maar hiervoor heb ik een pasje van de NGD nodig, over dit pasje beschikt de organisatie nog...

Nu mijn vragen: hoe rechtsgeldig is dit contract eigenlijk? Zijn er gevallen bekend waarbij zo'n soort contract ongeldig is verklaard? Kan ik zonder angst een gedragstherapeut raadplegen zonder de stichting te verwittigen? Kan ik de stichting dwingen mij het NGD pasje te sturen en de gegevens van de chip op mijn eigen naam te zetten? Moet ik hiervoor misschien een rechtszaak opstarten?

Mijn vriend en ik zitten te denken een jurist raad te plegen maar het geld groeit ons ook niet direct op de rug... een rechtszaak loopt toch snel aardig in de papieren. Ik vroeg mij af of mensen hier misschien ervaring hadden met soortgelijke situaties. Alvast bedankt!

Jeetje wat een bizarre eisen.. Ik zou in dit geval contact opnemen met het juridisch loket zodat je echt een goed passend advies kan krijgen.. Er is nog veel onduidelijk over adoptie contracten.

Totaal niet rechtsgeldig als de hond jouw eigendom is (dadelijk de chip op jouw naam laten zetten, elke dierenarts zal dat doen)

Men kan geen eisen stellen als hij van jou is.

Voor de wet is een hond een "ding".

En een verkoper heeft totaal geen recht om zich te moeien met een verkocht "ding".

Maakt ook niet uit of je die onzin hebt getekend: In een contract mogen geen onwettelijke dingen staan en dat wordt door elke rechter van tafel geveegd.

Persoonlijk zou ik ook via de dierenbescherming een klacht indienen tegen deze organisatie: dit is mishandeling van honden.

De meeste organisaties waar je een hond kunt adopteren, hanteren een clausule dat de hond hun eigendom blijft. Dat is precies de reden waarom ik het 7 jaar geleden toch niet gedaan heb. Het voelde voor mij niet goed dat ik als baasje mijn uiterste best doe voor de hond, hem goed verzorg en voor alle kosten op mag draaien, maar de hond als puntje bij paaltje komt toch niet van mij is....

Verder stellen ze wel erg rare eisen. Ik sluit me aan bij Mila, ik zou naar de rechtswinkel / juridisch loket gaan.

Aan het juridisch loket had ik nog niet gedacht! Hier ga ik me eens in verdiepen, bedankt voor de suggestie.

Dat de dierenarts de chip zo op onze naam kan zetten wist ik niet, ik ga het volgende keer gelijk aan haar vragen. Ik heb online zelf geprobeerd om de chip op eigen naam te zetten, maar afgezien van het chipnummer had ik dus ook nog een extra code nodig, die de organisatie nog heeft.

Een klacht indienen is zeker bij mij opgekomen, want mijn vriend en ik hebben een heel naar gevoel aan de organisatie en haar werkwijzen overgehouden... Maar ik ben/was dus bang dat dit kwaad bloed zou zetten bij de organisatie, waardoor ze onze hond in beslag nemen.

Laat de dierenarts dat contract maar eens lezen.

Denk dat hij steil achterover gaat vallen.

Ja, de honden die mijn ouders vroeger uit het asiel haalden bleven volgens mij ook vaak eigendom van het asiel. Ik snap eigenlijk wel waarom zo'n clausule wordt opgenomen, maar i.c.m. de trainingsmethoden die gehanteerd worden door de stichting ben ik hier helemaal niet meer gelukkig mee.

Als ik van te voren had geweten wat voor adoptiecontract er ondertekend moest worden, waren mijn vriend en ik nooit aan deze hond begonnen. Maar we hebben daar stom genoeg niet vooraf naar gevraagd, en toen we het contract eenmaal te zien kregen waren we al aan de hond gehecht... een les voor de volgende keer.

Ik zou inderdaad het juridisch loket raadplegen voordat je verdere actie onderneemt.

Het is altijd lastig om vanaf een afstand te beoordelen waarom er problemen ontstaan zijn tussen twee partijen.

Je mag ervan uitgaan dat een stichting zulke contracten gebruikt ter bescherming van de hond. 

Zelf, als ik verantwoordelijk was voor honden die ik uit een nare situatie had gehaald, zou ik ook wat voorwaarden hebben waaraan nieuwe eigenaars zouden moeten voldoen.

Als er bij een vorige eigenaar gedragsproblemen waren, zou ik denken dat problemen vaak liggen aan omstandigheden buiten de hond. De hond reageert op dingen. Dat de stichting ervoor gekozen heeft bepaalde gedragingen bij een vorige eigenaar niet te melden kan een oorzaak hebben al had het beter geweest als ze het complete plaatje hadden kunnen overdragen, dus niet alleen hoe de hond zich gedroeg, ook hoe de eigenaren daarmee omgingen, als ze er al van wisten, dat weet je natuurlijk ook niet. 

Voor mij zou dan inderdaad voordat mensen contact opnemen met een gt overleg gepleegd moeten worden. Er bestaan zoveel gt's die de zaak met hun methodes alleen maar erger maken. Voor mij zou de hond daarvoor bespaard moeten blijven en voor een gt gegaan moeten worden die echt verstand van zaken heeft en op een positieve manier met honden omgaat. En daar komt echt heel veel bij kijken in mijn ogen. Daar kan je niet de eerste de beste "hondenfluisteraar, trainer" of iemand die zich zo noemt voor raadplegen.

In jouw geval gebruiken ze dus gt's met dieronvriendeliijke trainingsmethodens, en daar ging ik niet in mee natuurlijk, ik zou dat (eerst maar anoniem) melden bij de dierenbescherming. En me gewoon goed inlezen in boekjes van Turid Rugaas e.d. en zo nodig er gewoon een normale moderne gt bijhalen.

En natuurlijk gaat de hond niet zo lang de bench in, mijn herplaatsers hebben geen van beiden een bench nodig gehad, dat is echt onzinnig.

Tip: als je hond achter een ree aanging, zou ik hem aan de lange lijn houden, totdat hij je wat beter kent en je geoefend hebt in het loslopen. En sommige honden met extreem veel jachtinstinct, zullen helaas in zulk soort gebieden altijd aan de lijn moeten blijven.

Zowiezo zou elke herplaatser de eerste tijd aan de lijn moeten blijven, er zijn al heel wat honden vermist geraakt die ergens van geschrokken zijn en in paniek weggerend.

Uitvallen aan de lijn voorkom je door afstand te houden van andere honden, bogen maken, desnoods teruglopen. De eerste tijd korte saaie rondjes maken, de hond lekker laten snuffelen, en dan in het tempo van de hond uitbreiden. De hond moet eerst vertrouwen opvatten.

Zo'n contract is niet rechtsgeldig als het er op aankomt volgens mij, ik heb ook zoiets getekend en vond het ook niet zo prettig, maar heb daarover gesproken met de oprichtster van de stichting die mij uitlegde dat dit gedaan is ter beveiliging van de honden. Zij kon mij ook echt schrijnende verhalen geven van honden die bij de verkeerde mensen terechtkwamen ondanks veelbelovende gesprekken.

Volgens mij werken asielen trouwens ook met zo'n soort contract. 

Je kan bij 2 instanties de chip registreren, Sam staat ook bij 2 verschillende organisaties ingeschreven, 1 op mijn naam de ander op de stichtings- naam.

Het contract is niet rechtsgeldig, dus je hoeft je echt niet aan die regels te houden.

Om het makkelijker te maken, bewaar de bonnetjes van eten, snacks, dierenarts, en dat is je bewijs dat de hond van jou is, tenzij ze jou voer geven en dierenartskosten betalen.

Als ze voor je deur staan en naar binnen willen, dat mag dus niet, soms staat dat in een contract, maar is ook helemaal niet rechtsgeldig, je hoeft niemand binnen te laten tenzij de politie reden heeft.

De hond is van jullie, en zo is het voor de wet.

Ik zou me er niet al te druk over maken, en je kan altijd even voor je eigen gevoel langs een Juridisch loket gaan inderdaad.

Hier staat ook wat info

https://www.licg.nl/adoptie-en-herplaatsingscontracten/#voorkomen-is-beter-dan-genezen

" Het is altijd lastig om vanaf een afstand te beoordelen waarom er problemen ontstaan zijn tussen twee partijen.
 
Je mag ervan uitgaan dat een stichting zulke contracten gebruikt ter bescherming van de hond. 
 
Zelf, als ik verantwoordelijk was voor honden die ik uit een nare situatie had gehaald, zou ik ook wat voorwaarden hebben waaraan nieuwe eigenaars zouden moeten voldoen.
Als er bij een vorige eigenaar gedragsproblemen waren, zou ik denken dat problemen vaak liggen aan omstandigheden buiten de hond. De hond reageert op dingen. Dat de stichting ervoor gekozen heeft bepaalde gedragingen bij een vorige eigenaar niet te melden kan een oorzaak hebben al had het beter geweest als ze het complete plaatje hadden kunnen overdragen, dus niet alleen hoe de hond zich gedroeg, ook hoe de eigenaren daarmee omgingen, als ze er al van wisten, dat weet je natuurlijk ook niet. 
 
 
Voor mij zou dan inderdaad voordat mensen contact opnemen met een gt overleg gepleegd moeten worden. Er bestaan zoveel gt's die de zaak met hun methodes alleen maar erger maken. Voor mij zou de hond daarvoor bespaard moeten blijven en voor een gt gegaan moeten worden die echt verstand van zaken heeft en op een positieve manier met honden omgaat. En daar komt echt heel veel bij kijken in mijn ogen. Daar kan je niet de eerste de beste "hondenfluisteraar, trainer" of iemand die zich zo noemt voor raadplegen.
In jouw geval gebruiken ze dus gt's met dieronvriendeliijke trainingsmethodens, en daar ging ik niet in mee natuurlijk, ik zou dat (eerst maar anoniem) melden bij de dierenbescherming. En me gewoon goed inlezen in boekjes van Turid Rugaas e.d. en zo nodig er gewoon een normale moderne gt bijhalen.
 
 
Tip: als je hond achter een ree aanging, zou ik hem aan de lange lijn houden, totdat hij je wat beter kent en je geoefend hebt in het loslopen. En sommige honden met extreem veel jachtinstinct, zullen helaas in zulk soort gebieden altijd aan de lijn moeten blijven.
Zowiezo zou elke herplaatser de eerste tijd aan de lijn moeten blijven, er zijn al heel wat honden vermist geraakt die ergens van geschrokken zijn en in paniek weggerend.
 
Uitvallen aan de lijn voorkom je door afstand te houden van andere honden, bogen maken, desnoods teruglopen. De eerste tijd korte saaie rondjes maken, de hond lekker laten snuffelen, en dan in het tempo van de hond uitbreiden. De hond moet eerst vertrouwen opvatten.
 
Zo'n contract is niet rechtsgeldig als het er op aankomt volgens mij, ik heb ook zoiets getekend en vond het ook niet zo prettig, maar heb daarover gesproken met de oprichtster van de stichting die mij uitlegde dat dit gedaan is ter beveiliging van de honden. Zij kon mij ook echt schrijnende verhalen geven van honden die bij de verkeerde mensen terechtkwamen ondanks veelbelovende gesprekken.
Volgens mij werken asielen trouwens ook met zo'n soort contract.  "

Dobry

Ik begrijp waarom zo'n contract ondertekend wordt en in principe heb ik daar ook geen bezwaar tegen, maar in combinatie met de trainingsmethoden die toepast moéten worden stuit dit me nu wel tegen de borst.

Ik wéét dat de organisatie op de hoogte was van hoe onze hond zich bij de vorige eigenaars gedroeg en hoe hiermee om werd gegaan, want de vorige eigenaars hebben mij de exacte mail doorgestuurd die zij hebben aan de stichting hebben gestuurd op het moment dat zij de hond afstonden, hierin stond een lang verslag met alle problemen waar zij tegenaan waren gelopen met de hond. De vorige eigenaars hebben hiervoor ook een (in mijn ogen) fatsoenlijke gedragstherapeut geraadpleegd die met positieve methoden werkt (het rapport van deze gedragstherapeut heb ik ook mogen inzien), van dit alles waren wij niet door de organisatie verwittigd. Ik snap dat de organisatie een leuk beeld van onze hond wilde schetsen maar ik denk dat het belangrijk is dat toekomstige eigenaars goed geïnformeerd worden over wat hen te wachten kán staan. De gedragsproblemen die de organisatie wél aan ons vermeldde werden weggewimpeld als 'dat kwam omdat de vorige eigenaars daar niet goed mee om wisten te gaan' en er werd eigenlijk een beeld geschetst van een heel gemakkelijke hond die gewoon 'verkeerd begrepen' zou zijn bij zijn vorige adresje... Mijn vriend en ik zijn gek op onze hond maar we zijn zeker niet goed voorbereid geweest op de gedragsproblemen, dat vind ik een kwalijke zaak. Wij zijn beiden in de eerste maanden gebeten en als wij kinderen hadden gehad zouden er zeer zeker gevaarlijke situaties zijn ontstaan.

Wij hebben deze hond nu bijna anderhalf jaar. Boogjes lopen etc. passen wij nu ook toe (al werd door de organisatie gezegd dat we zéker niet moesten gaan omlopen voor andere honden maar in plaats daar van gewoon voldoende sturing ((lees: riemcorrecties)) moesten geven, dan kwam het allemaal wel goed).

Je moet gewoon kijken wat bij je hond past, en verder niet aan het contract denken.

Je had wel met dit bewijs( de E mail) je hond terug kunnen brengen, maar dat is nu een beetje laat.

Trainen hoe en wat bepaal je altijd zelf nog wel.

En ik dacht ook dat ik een niet bange hond had, ik heb zelfs filmpjes gezien dat ik dacht, dat word een makkie, nou niet dus, maar we hebben ons gewoon ingezet voor onze hond, en dat gaat steeds beter.

Een hond kan bij het ene gezin zich anders gedragen dan bij het andere, daar moet je gewoon rekening mee houden, vind ik.

In de bench, en alleen eruit tijdens wandelingentjes, de stichting staat toch niet door het raam te gluren he....ik begrijp je heel goed hoor, zou met het contract ook iemand inroepen en dat laten bekijken....je kan en afspraak maken met de dierenarts, die weten ook wel van wanten.....

" In de bench, en alleen eruit tijdens wandelingentjes, de stichting staat toch niet door het raam te gluren he....ik begrijp je heel goed hoor, zou met het contract ook iemand inroepen en dat laten bekijken....je kan en afspraak maken met de dierenarts, die weten ook wel van wanten..... "

Willemijn _ baasje van Bams _ en Ogin

Dierenartsen weten vaak niks over contracten, logisch, ze hebben daar niet voor geleerd.

Terugbrengen is zeker bij ons opgekomen toen (al heel snel) de eerste problemen zich begonnen voor te doen... maar het idee van ons hondje terug te brengen naar deze organisatie was/is ondraaglijk.

Wij hebben het héél moeilijk gehad met de realisatie dat wij, in plaats van de ongecompliceerde hond die ons beloofd was, een 'project' in huis hebben gehaald maar wij gaan er nu alles aan doen om haar een prettig leven te bieden. Hopelijk met de juiste professionele steun en veel geduld zullen de meest serieuze gedragsproblemen uiteindelijk ook verleden tijd zijn. Ik moet wel eerlijk zeggen dat deze ervaring ons wantrouwig heeft gemaakt om hierna nog ooit een hond te adopteren en dat vind ik erg jammer want er zitten natuurlijk veel leuke hondjes in het asiel.

Vraagje wat betreft bij twee instanties de chip registreren: worden dan allebei de instanties geïnformeerd wanneer de hond zoek raakt?

Het punt is......je koopt wel een dier. Een levend wezen.

Volwassen zelfs in jullie geval.

Het kan niet anders of die heeft een rugzakje. Of daar nou louter positieve of ook wat negatieve ervaringen inzitten, dat weet je niet. Uit verkoop overwegingen vertelt de verkoper je dat ook niet.

De goeie wel, maar jij trof niet de beste, op zn zachts gezegd.

Er zijn dus geen garanties!

Alles wat zich openbaart bij dat hondje moet je zien op te lossen. Niet met hulp van deze organisatie want die hebben duidelijk bizarre opvattingen over honden opvoeden.

Laat dus die organisatie en dat contract links liggen en bepaal wat er moet gebeuren om dit hondje goed in jullie wereld te laten gedijen.

En handel daarnaar.

Dat betekent in elk geval de hond nooit meer los en zonder enkel tuig of halsband te laten lopen.

Zorg dat hij een tuig of halsband omheeft waar een kokertje oid aan hangt met zijn naam en adres. Jullie adres natuurlijk.

Heel Low Tech maar zeer efficient!

Maak hem dus niet afhankelijk van die chip.

En ga naar een goede, echt goede honden school om de andere issues aan te pakken.

Juridisch gezien? 

Jullie hond.

Bewaar het aankoop bewijs.

Bewaar alle da rekeningen.

Zorg dat het paspoort op jullie naam staat.

Zorg dat je de hond in een nationale database op jullie naam gezet wordt met zijn chip.

Dan ben je heus al een heel end, zo niet het hele end.

Mijn stichting heeft Sam geregistreerd bij Petlook,  ik gewoon bij NDG, maar hoe dan ook, ik maak de kosten voor mijn hond, dat is mijn bewijs dat de hond rechtsgeldig van mij is.

De Stichtingen maken die contracten om hun honden te beschermen, en veel mensen weten niet ook al hebben ze getekend, dat het puntje bij paaltje, gewoon jouw hond is.

Echt, maak je geen zorgen, doe gewoon wat goed voor jouw hond is, een update kan je geven, maar als jij tegen de trainingsmethode bent ben je niet verplicht om die methode te doen.

De hond is van jou, jij bent de baas over je hond, niemand anders.

En als het je gemoed rustiger maakt, bewaar vanaf nu je bonnetjes, dan hebben ze helemaal geen poot om op te staan.

Deze organisatie heeft dus wel genoemd dat er wat problemen waren maar dat het aan de vorige eigenaren zou liggen, kan natuurlijk zo zijn, echt dat gebeurd wel, misschien een les voor een volgende hond.

Niet elke stichting liegt zo over het gedrag van de hond hoor, en als je een hond adopteert, heb dan geen verwachtingen, dan valt het ook niet tegen.

Zoek gewoon een gedragskundige die je denkt wat goed voor je hond is, dat is jouw recht.

Heb geen ervaring maar het is wel fijn dat je hier advies vraagt.

Honden worden nu met bosjes uit het buitenland gehaald,het is één en al stichting.

Een goede tip voor iemand die een hondje uit het buitenland wilt,eerst vragen of er een contract is en vragen of

ze die doormailen,zodat een nieuwe eigenaar het thuis kan doorlezen.

Mensen zien door de bomen het bos niet meer en weten niet wat een goede stichting is,zeker als ze niet op een forum zitten waar ze nog eens advies kunnen inwinnen.

Maar dat contract dat zou bij mij in de papiervernietiger gaan. Je hebt goede tips gekregen.

Wat betreft de chip is de oplossing simpel: doe een penning aan het tuig en de halsband met jullie telefoonnummers er op. Als jouw hond gevonden wordt zal vrijwel iedereen eerst die nummers bellen, voordat überhaupt naar de chip gekeken wordt en de ambulance gebeld wordt. Chip staat gewoon nog op hun naam, maar je weet wel dat er met jou contact wordt opgenomen als ze je hond ooit vinden.

Als het tot een rechtszaak komt, zal een rechter altijd eerst naar "redelijkheid en billijkheid" kijken van de eisen. Behalve dat ik vermoed dat het contract niet bij een notaris getekend is en dus niet rechtsgeldig is, dan nog is een eis van 20 - 22 uur in de bench niet diervriendelijk en dus niet "redelijk en billijk". Grote kans dat zo'n regel afgekeurd gaat worden, net zoals de regel dat je perse naar een gecontracteerde gedragstherapeut moet gaan, maar dat zou je voor de zekerheid nog even na kunnen vragen bij de rechtswinkel.

Heel veel succes en probeer voor nu even te kijken naar praktische oplossingen waarbij je de gaatjes in het contract opzoekt en daarmee de regels kunt omzeilen. Iets simpels zoals een ren ipv een bench bijvoorbeeld (en die lekker door je hele woonkamer zetten) geeft de hond al meer bewegingsvrijheid. Ik roep even iets geks.

Nou heb ik even gemist of de hond terecht is, 'Anna'?

En verder vind ik dat je best de naam van de organisatie mag melden hier, maar dat kun je ook even vragen aan de moderators, of dat mag.  Zo ja, dan kun je daardoor andere mensen waarschudwen.

Dat van een penning is wel een goed, hangt er vanaf waar de chip geregistreerd is, als dat bij Petplan is dan kan je gewoon je hond bij NDG vastleggen.

Wat er in het contract staat maakt geen bal uit, je hond is een ding, ze komen ook niet kijken of je je TV wel afstoft, het contract is gewoon totaal niet rechtsgeldig, alleen als je je hond in bruikleen hebt, is dat zo dan zouden zij mee moeten betalen wat betreft brokken en dierenartskosten.

Je hoeft de regels niet te omzeilen, jij mag doen met je hond wat je wilt, als je hem maar eten,water en een huis geeft.

Is jouw hond zwaar aantoonbaar mishandeld door jou dan is dat een heel andere zaak, maar dat geld voor elke hond.

Gewoon door de papierversnipperaar gooien ( zoals Moniqeu al zei) en je niet druk maken..

Heel goed idee, bedankt, hier ga ik direct zaak van maken (haar naam + ons telefoonnummer stond al in het tuigje maar dat is er alweer uitgesleten zag ik).

Hopelijk raakt ze nooit meer zoek maar dit zou mij wel wat gemoedsrust geven.

" Nou heb ik even gemist of de hond terecht is, 'Anna'?
En verder vind ik dat je best de naam van de organisatie mag melden hier, maar dat kun je ook even vragen aan de moderators, of dat mag.  Zo ja, dan kun je daardoor andere mensen waarschudwen. "

jantien

Ja gelukkig! Ik ben gewoon blijven staan en na een paar minuten kwam ze snel terug aangerend (opgelucht om mij te zien volgensmij). Ze loopt eigenlijk heel goed los, houdt mij altijd in de gaten en ook als ze iets interessants in de neus heeft komt ze als ik roep... maar deze ree schoot recht voor onze neus over het pad op een plek waar ik dat totaal niet verwacht had, dus helaas. 

ah jullie hebben hem al anderhalf jaar

verder helemaal met je eens hoor, dit hoort niet, deze mensen hebben geen verstand van hoe met honden om te gaan en zouden dit ook niet moeten doen, arme honden.

Misschien is BAT training iets voor jullie?

Ik heb het niet allemaal gelezen maar wil even reageren

1.. Veel advocaten buro,s hebben 1x in de zoveel tijd een gratis inloopspreekuur voor dit soort vragen.

2. Buro voor rechtshulp kan je ook terecht voor gratis advies. Voor beiden geldt, vervolg stappen moet je betalen.

3. De meest contracten met en over dieren zijn steken juridisch slecht in elkaar. Bv staat er een clausule in bv. Uitzonderingen daargelaten? Staat er een ,,strafeis,, in van als u niet voldoet ad eisen dan.........

Succes, is een idiote overeenkomst.

Het is belangrijk om te weten of er in je contract staat dat je de hond in bruikleen hebt. Zo een contract is schijnbaar wel rechtsgeldig, heb ik gezien na (eerder) google-werk. Een adoptie betekend dat de hond van jou is.

Maar alle dingen die je noemt hoef je niet met hen te bespreken hoor, je stuurt gewoon 2 keer per een praatje en een foto en that's it. De tip met een hangertje met je telefoonnummer erop is ook een goede tip. En de hond toch op je naam te krijgen via de dierenarts, of op een andere databank inschrijven, volgens mij zijn er meer van die databanken.
En zeker aan de slag gaan met een eigen gt,want hoe zij willen dat je met je hond omgaat...dan kun je je hond beter weggooien, want dat is geen leven(hoe komen ze er op..oh ja  te veel tv gekeken natuurlijk )

" ah jullie hebben hem al anderhalf jaar
 
verder helemaal met je eens hoor, dit hoort niet, deze mensen hebben geen verstand van hoe met honden om te gaan en zouden dit ook niet moeten doen, arme honden.
Misschien is BAT training iets voor jullie?
 
  "

Dobry

BAT training is zeer zeker iets voor ons! Het uitvallen gebeurt gelukkig nog maar zelden omdat ik erg alert ben en situaties kan voorkomen (en altijd lekkere kaas bij me heb). Omdat de gedragsproblemen binnenshuis op dit moment vervelender zijn (voor zowel onze hond als voor onszelf) hebben wij besloten hier eerst werk van te maken; over een poosje hebben wij een adviesconsult bij een gedragstherapeut die werkt volgens de manier van mevrouw Bladder. 

Vanwege het adoptiecontract was ik bang deze stap te zetten maar ik ben blij en opgelucht dat we nu kundige, professionele hulp gaan krijgen.

o super! Goed van jullie dat jullie je eigen hoofd gebruikt hebben en niet dat rare contract gevolgd hebben. Succes!

Bruikleen... interessant dat je dat zegt, ik heb het contract nagelezen en deze term wordt inderdaad gebruikt. Ik heb zelf nu ook wat zitten googlen en volgens mij is ook dan rechtsgeldigheid niet gegarandeerd..

https://www.licg.nl/adoptie-en-herplaatsingscontracten/#eigendomsdiscussie

Ik ga snel langs bij het juridisch loket om te kijken of zij eens over het contract heen kunnen lezen en hier misschien wat meer over kunnen zeggen.

En ja, ik vrees dat de eigenaar van de stichting eens een boekje van Cesar Millan heeft doorgebladerd.