Verdrietige hond

Ik maak me zorgen....

Afgelopen week heb ik met heel veel pijn de beslissing moeten nemen om mijn hond (2 jaar oud) weg te moeten doen. Door mijn ziekte kan ik hem niet meer verzorgen. Zelfs uitlaten kan ik niet meer. 

Deze beslissing heb ik heel goed overwogen, lang over nagedacht, maar.... het ging echt niet meer.

Daarom was ik zo blij dat mijn hond naar mijn ouders kon. Mijn hond was al 2 a 3 dagen per week bij mijn ouders, als ik naar het ziekenhuis moest. Hij wordt ontzettend verwend door mijn ouders, ze wandelen veel met hem, dus eigenlijk heeft mijn hond het daar beter dan bij mij. U kunt zich voorstellen dat ik zo ontzettend blij ben met deze oplossing. En zo raak ik mijn hond toch niet echt helemaal kwijt. Ik kan hem opzoeken zo vaak als ik wil!

Helaas... mijn hond is helemaal van slag, eet niet, drinkt niet en ligt alleen maar te liggen. Alleen als mijn ouders gaan wandelen springt hij overeind en kwispelt. Als ik op bezoek kom is hij helemaal de oude en lijkt er niets aan de hand. Maar zodra ik weer weg ben is het weer foute boel. Hij is helemaal van slag, heeft verdriet en dat doet mij pijn. Ik vind het zo ontzettend erg, maar hem weer meenemen naar huis gaat niet.

Mijn hond is 2 jaar oud en ik heb hem zelf 1 jaar gehad. Hij kent mijn ouders goed en hij heeft het daar beter als bij mij, omdat ik veel te weinig aandacht kon geven en veel te weinig met hem kon wandelen. Mijn hond begrijpt niet dat dit voor hem de beste oplossing is, maar heb ik hier wel goed aan gedaan? Hoe lang heeft mijn hond nodig om aan zijn nieuwe situatie te wennen en komt het wel weer goed met hem?

Allereerst heel veel sterkte met je ziekte, vreselijk om je hond daarom weg te moeten doen.

Misschien moet je het nog even tijd geven, het is nog maar net dat hij nu bij je ouders komt, misschien moet je even niet langs gaan om je hond te laten wennen dat hij nu een nieuw huis heeft.

Als hij je nu elke keer weer ziet dan denkt hij dat hij weer naar huis mag, ik weet niet of je dat kan opbrengen maar het zou even beter voor je hond zijn.

Ik ken iemand die ook de hond heeft weg moeten doen ook bij de ouders en dat is uiteindelijk helemaal goedgekomen.

Geef het even tijd, denk nu even aan jezelf..

Sterkte!

Dank u wel voor uw reactie. 
Ik ga uw advies zeker opvolgen. Hoe moeilijk dat ook zal zijn, maar even geen bezoek aan mijn ouders. Hopelijk zal mijn hond snel wennen aan de nieuwe situatie.
(Ja het blijft mijn hond, ook al woont hij nu niet meer bij me)

Fijn om feedback te krijgen, dank u wel!

Ik kan me heel erg voorstellen hoe het moet zijn, ik heb zelf dit jaar meer dan een half jaar in een ziekenhuisbed thuis gelegen maar ik heb een man, en die heeft het mooi kunnen opvangen.

En een schoonmoeder die als mijn man niet kon het op ving.

Even je hond laten wennen, loopt het erg uit de hand met niet eten dan kan je altijd weer een nieuw plan maken, je hond is gewoon een beetje in de war, maar dat komt vast goed hoor!!

Misschien kan je de tijd dat hij gewoon binnen is blij maken met een lekker kauwhuidbot, zodat hij lekker kan knagen, je ouders misschien iets meer binnen met hem bezig zijn, al is het maar leren pootje geven of zo.

In ieder geval een soort van extra aandacht geven, met iets wat hij leuk vind, balletje spelen, snackje verstoppen, ik noem maar wat.

Gewoon een beetje afleiden van zijn verdrietig zijn, je ouders zorgen verder goed voor hem, hij kent ze goed, ze zouden net wat meer band moeten krijgen, ja en hoe? ik ken je hond niet, maar er vast wel iets dat hij leuk vind.

Hopelijk is hij niet te treurig voor deze ideeen.

Hoi, ik begrijp je situatie helemaal. Mijn vorige hond heeft 10.5 jaar lang in bijna dezelfde situatie geleefd. Mijn huidige hond van 1 jaar ook. Beide ook naar mijn ouders. In vakanties maar ook als ik werkte en bv nachtdiensten had. Altijd werd/wordt ik door beide opgewacht. Altijd uitgelaten en blij. Alleen deze jonge hond moet er nog aan wennen als ik er een poos niet ben aangezien ik dit afgelopen jaar ook van alles mankeerde waardoor ik in het ziekenhuis lag. Nu ben ik weer parttime aan het werk en je merkt aan de hond dat hij het daar wel naar zijn zin heeft maar ook op mij blijft wachten. Hij moet er gewoon aan wennen. Hij heeft gewoon 2 huisjes. Hij zal er ook aan wennen, daar maak ik mij geen zorgen om. Dat ging bij mijn vorige hond precies zo in het begin. Ook bij die hond was ik een langere periode ziek zodat ik zelf niets kon en de hond bij mijn ouders zat. Verdriet kun je niet toedichten aan een hond in de zin van dat hij je mist. Dat is een menselijke eigenschap die wij honden toedichten. Het is een gewoonte dier dat weet waar hij slaapt, wie er mee uit gaat, en waar hij dus het liefste is. Maak je geen zorgen. Komt helemaal goed. En neem hem gerust af en toe eens een paar uurtjes mee naar huis of mee naar buiten. Dat zal voor hem voldoende zijn om ook bij je ouders tevreden te zijn met de hele huidige situatie. 

Sterkte. Mocht je meer willen weten bij twijfel, stuur dan maar een pb. Nogmaals komt goed. Blijf niet bewust weg. Dat maakt het voor hem erger omdat hij op je wacht. Gewoonte....

Je kunt evt kijken of er iets anders aan de hand is aangezien hij niet wilt eten. Als jij in het ZH lag gedurende 3 dagen at hij dan ook bij jou ouders? Of blijf je nu nog langer weg daar? Is het voer over datum (met mijn vorige hond dus een x gehad) of heeft hij iets onder de leden (ook met mijn vorige hond gehad, was chronisch darmpatient). In welk opzicht is deze situatie anders dan voorheen? Hij was nl al gewend daar dagen achtereen te zijn....

Of....ligt het aan jouw gemoedstoestand???? Dat pikte mijn vorige hond nl haarfijn op en als ik niet lekker in mijn vel zat of ziek was werd zij ook ziek...

Sterkte meis. 

Verdrietig ook voor jou....dat je aan jezelf nu moet denken is een must, wat jouw hond betreft, lief van je ouders dat tie daar mag blijven, je hond was er al een paar dagen van de week, dat is nu wennen dat tie daar blijft....dat komt zeker goed, geef het de tijd dat tie daaraan went....heel mooi voor jou dat je weet dat de hond het daar goed heeft, en dat je iedere keer je hond kan blijven zien, even wegblijven en dan kan je gerust weer op bezoek gaan hoor...

Mijn moeder haar hondje was vaak bij ons en dan was er niks aan de hand, ook als ze bv een dagje bij ons was zonder mijn moeder. Maar als mijn moeder een paar daagjes weg was en haar hondje bij ons was, dan was ze heel zielig en ging in de gang op de mat liggen.

Honden voelen gewoon dat het nu anders dan anders is. Jij zal je ook anders gedragen nu.

Geef het even de tijd, een weekje is erg kort. Komt echt wel goed, fijn dat hij is opgevangen door je ouders. Kan je hem opzoeken wanneer je maar wil en je weet dat hij in goede handen is.

Inderdaad blijf even een paar daagjes/weekje weg en kom dan weer gewoon op bezoek zoals je normaal ook deed.

Dank jullie voor jullie reacties. Gisteren heb ik mijn lieverd weer even gezien en gelukkig gaat het al een stuk beter. Hij/wij zijn er nog niet helemaal, maar het gaat de goede kant op. 

Heel fijne feestdagen allemaal! 

Fijn dat het beter gaat het komt wel goed fijne feestdagen 

Goed te horen! Jij ook fijne jaarwisseling.