bang in het donker

we hebben een probleem met onze hond. We hebben haar nu ongeveer 3 maanden. Ze was 15 maanden toen we haar kregen.Ze is bang in het donker. Als we haar uitlaten de eerste en de laatste ronde van de dag trekt ze constant aan de riem en weet niet hoe snel ze weer naar huis moet. Ze poept en plast dan ook niet. De dag dat we haar gingen ophalen is ze 5 dagen spoorloos geweest. We weten ook niet of haar angst daarvandaan komt.
Heeft iemand hier tips ??

Het kan een medische oorzaak hebben: je hond is nachtblind?

Normaal zien honden beter dan wij in het donker.

Waarschijnlijker is dat ze inderdaad iets naars heeft meegemaakt in het donker waarvan ze erg geschrokken is.

Bij mijn hond is dat vuurwerk - als het donker is wil hij niet de paden op waar we dat hebben meegemaakt in het donker. Overdag is het geen probleem en ook andere routes zijn geen probleem als het donker is.

Is ze zindelijk? Heb je iets van een balkon, tuin of terras? Kun je haar leren daar haar behoefte te doen, evt op een bak of een stukje gras, of hondentoilet.

Ik zou 's avonds voorlopig niet echte wandelingen maken met haar, en beginnen met opbouwen, stapjes buiten, niet meer.

Waar komt ze trouwens vandaan? Ik begrijp dat het een adoptiehond is?

Veel honden hebben dat, zeker als ze niet gewend zijn in het donker te lopen......probeer voor de schemer naar buiten te gaan, savonds, leid je hond af met wat leuks, en loop zo in het donker de donkerte in, dan naar huis, niet in het donker gelijk naar buiten, voor het gaat schemeren, iedere dag herhalen, zodat donkerte gaat wennen....veel honden hebben dat ook in de avond  zelfs thuis als het gaat schemeren, lichtjes aan  , en ga voorlopig smorgens even bij licht eruit...als je dat een poos volhoudt komt er gewenning.

Ze komt gewoon uit Nederland. Ze werd afgestaan door de vorige eigenaar. Ging daar niet helemaal goed omdat ze door hun andere hondje werd opgejut. Kwamen daar altijd veel mensen over de vloer die dat nogal eng vonden dat uitbundige gedrag.
Uitlaten als het licht is lukt niet altijd. Moeten de eerste ronde voor het werk doen dus lopen om 06.15 uur. En deze periode is het om 18.00 uur ook al weer donker. We weten niet wat ze in de dagen dat ze spoorloos was allemaal heeft meegemaakt natuurlijk. De eerste dagen was ze overal bang voor. We proberen idd zoveel mogelijk met daglicht te lopen. Nachtblind is ze niet want de egels die wij niet zien die grijpt ze.

Dat ze de egels ziet wil niet zeggen dat ze goed ziet, ik denk eerder dat ze ze goed ruikt.

Faro is ook nachtblind en vind het minder leuk in het donker, zeker nu er vuurwerk is wil hij niet naar buiten.

Het zou heel goed kunnen zijn dat ze niet meer goed ziet.

Ik weet niet aan welke lijn je haar in het donker uit laat, maar hier helpt het om je hond kort bij te houden, dan is het vertrouwen in ons beter en dichtbij.

Ze ruikt idd ook heel goed. We lopen met een korte lijn. Ze was ook niet gewend om aan een lijn te lopen. Dus we leren haar dat nu, trekt ook nog wel een beetje maar niet zoals in het donker.

Onze ene hond is ook erg bang in het donker, erger als het waait en regent. Dat er her en der alweer vuurwerk afgestoken wordt maakt het er niet beter op. Zij is ooit ook een nacht weggeweest voordat ik haar kreeg, mijn vriend geeft aan dat sindsdien ze erg angstig is.

In eerste instantie dacht ik dat negeren van die angst het beste zou zijn. Doorlopen zonder veel aandacht aan een angst te besteden werkte bij een vorige hond het best. Maar bij haar werkte dat juist niet.

Dus ik ben op bepaalde momenten op haar in gaan praten. En contact met haar proberen te krijgen op die hele angstige momenten. Ik reikte mijn hand, en zij maakte uiteindelijk contact, een kriebel onder de kin om haar te vertellen dat het ok was maakte dat ze wat minder angstig werd. Helemaal over gaat het niet, dus bij erg onstuimig weer laat ik haar kort plassen en dan wil ze zelf al direct terug, en dan breng ik haar ook terug naar huis. Maar de dagen worden korter, en ik vind het wel belangrijk dat ze ook in beweging blijft, dus soms moet ze echt gewoon wel de ronde mee lopen en na verloop van tijd wordt ze wel wat vrijer, mits het dus niet al te onstuimig weer is, en ik een beetje kijk welke route we lopen. Stukjes waar veel te snuffelen valt (grasveldjes) en er veel afleiding is zijn dan wel aantrekkelijker dan een donker stuk met veel bomen die veel geluid maken!

Lang verhaal kort, ik probeer dus door contact te maken en te steunen haar te vertellen dat ik er ben en dat maakt haar vaak wat minder angstig, en ik loop op stukken in het donker die zij als wat minder eng ervaart. Bij een te grote angst geef ik er aan toe en gaan we terug naar huis, want doorzetten en de angst negeren is geen optie in ons geval.

Op zulke donkere momenten reageert ze helemaal niet op ons. Zelfs een hondensnoepje helpt niet. Zelfs als de andere hond erbij is maakt niet uit.

Wat voor ras is het eigenlijk?

Mechelse Herder

Jammer hoor, die angst.

En de daglicht uren zijn maar kort, in deze tijd van het jaar.

Je je kunt van alles doen om haar door de angst te loodsen, maar mijn eerste gedachte is toch: zorg dat het wat minder donker is..,..

Ik zou een flinke zaklamp gaan meenemen naar buiten en die op het pad wat voor je ligt blijven schijnen. Zodoende heeft ze daar alvast wat meer duidelijkheid. Kunnen jullie zien waar je loopt.

Verder zou ik geluid gebruiken om haar af te leiden: praat tegen haar als je s avonds naar buiten gaat, op rustige wijze. Kijk haar niet aan, vraag geen aandacht. Maar vertel een verhaal ondertussen.....

Dan leert ze focussen op jouw stem en hoort ook minder ' enge' dingen.