Puppy bij bangige hond... vragen om problemen?

Hai allemaal! Ik was benieuwd of mensen hier ervaring mee hebben of niet. Ik heb op dit moment een herdershond, nu 3,5 jaar oud en een schat van een beest. Lief, goed met kinderen/honden/katten en een pareltje! Kan makkelijk los en luistert ook prima (uitzondering daargelaten haha) Enige nadeel: hij is bang voor groot verkeer. En dat uit zich dan met name buitenshuis. Overdag doen we standaard 2x een kort loopje naar het gras en terug voor de grote behoeftes, en dan lopen we 's avonds een flink lange ronde als het verkeer zo goed als weg is. Dat gaat dan wel super goed. De ene dag merk je er bijna niks van, en een andere dag is het soms dan weer even helemaal niks. Bijvoorbeeld als er een vrachtwagen voor huis staat, dan is er niks te beginnen met hem. Aanvankelijk hadden we gezegd dat als hij 2 zou zijn, we graag een 2e hadden gewild. Dat hebben we toen compleet uit ons hoofd gezet, 1 paniekzaaier van 35+ kilo is genoeg! Maar nu komen de kriebels weer dubbel en dwars op, we hebben altijd al 2 honden willen hebben... De pups waar we nu naar uit kijken zouden begin volgend jaar geboren moeten worden (als alles helemaal naar planning verloopt) en zijn van een totaal ander type. Oer-types even kort gezegd, kleiner (zo'n 20 kilo is de max) en stugger van karakter. Paps en Mams zijn compleet onverschrokken alpha-types. Onze herder is tegen de tijd van het geplande nest ondertussen 4 jaar oud. Gaat zo'n pup dat compleet opzuigen denken jullie? Ik zou ze overdag allebei apart uitlaten iig, dat was mijn plan sowieso. Maar ook binnen heeft mijn huidige hond welleens een "rotdag".  Nam jullie pup veel over van de volwassen hond? Of zijn dat hele andere types? En zouden jullie je hierdoor tegen laten houden zoals ik? Ervaringen hoor ik graag!    

Mijn ervaring is wat ik om me heen zie, mensen die een tweede hond nemen terwijl ze de eerste nog niet op orde hebben, is dat ze vaak 2 honden krijgen met problemen, het hoeft niet natuurlijk, maar ik zie niet anders.

Het ligt ook aan de baas denk ik.

Ik zou nooit een tweede hond nemen als ik een hond met problemen zou hebben, maar dat is persoonlijk.

Apart met de honden gaan wandelen, dan neemt de jonge hond niets van de oudere over......wil je dat niet dan grote kans dat de jongste het van de oudste overneemt.......thuis is wat anders, maar als ik thuis een hond zou hebben die niet stabiel is zou ik daar geen jonge pup bij zetten....

Hier ook een pup bij een onzekere/bange hond gezet. 

De fokker heeft mijn hond ook leren kennen en wist dat ze bij mij puur op karakter moest gaan plaatsen.

Ik kreeg dus een onverstoorbare pup. Hij zat zo enorm in zijn eigen bubbel, dat hij ook niks over kón nemen. Hij vond leren of een band op bouwen ook helemaal niet belangrijk. 

Mijn onzekere hond heeft heel erg veel van mijn pup geleerd en trok zich op aan mijn pup. 

Dus als je dit wilt doen: kijk dan echt heel goed en eerlijk naar karakter.

Honden kunnen volgens mij wel gedrag en angsten van elkaar over nemen. Ik heb deze ervaring met vuurwerk en onweer angst. Mijn inmiddels overleden hond Mowgli was mijn eerste hond met erge vuurwerk en onweer angst, zij was ook heel gevoelig voor andere harde geluiden. De honden die ik voor Mowgli heb gehad waren geen van allen bang. Balou die vanaf pup bij Mowgli is opgegroeid is nu ook erg bang voor onweer en vuurwerk. Pup Lotus reageert wel op onweer door wat angstig te kijken maar meer ook niet toch zal het mij niets verbazen als ze met de tijd Balou zijn gedrag gaat kopiëren. Dit heeft ze ook gedaan met het blaf gedrag van Balou als er mensen binnen komen. De eerste vier/vijf maanden blafte ze bijna helemaal niet en nu staat ze met Balou mee te blaffen.

Tja... het is een gemengd gevoel ook. Het is ook echt puur en alleen de angst die me tegen zou houden. Want niet stabiel, tja, qua angst inderdaad niet. Maar qua verstandshouding met andere honden, commando's, omgang met mensen en alles erop en eraan dus wél...autorijden is tof, loslopen doet hij geweldig etc. 

Mijn keuze zou ook een heel stabiele pup zijn, als die niet in dat nest zit ben ik zelfs bereid om het volgende nest af te wachten. Maar reu en teef zijn echt onverstoorbare honden, dus de basis is positief.

Ik heb een week zijn "neef" te logeren gehad (Shiba) en die was natuurlijk wat ouder... en puur en alleen de afleiding dat er nog een ander hondje was haalde binnenshuis wel de focus op de geluiden buiten weg. Maar of dat was omdat het "nieuw" was of dat dat na die week ook nog zou blijven, weet ik niet!

Kun je niet in de tijd dat je nog zou wachten op een pup, iets kunnen doen aan de angst van je hond?

Weet je ook waarom hij bang voor groot verkeer is geworden?

Maar misschien als je er hulp bij haalt, dat je je hond kunt helpen over zijn angsten heen te komen?

Of in ieder geval, dat hij er wat beter mee kan omgaan.

Honden leren ook sociaal, ze kijken gedrag af, ook van ons.

Ik zou sowieso apart met ze gaan wandelen.

Ook zou ik aan de angst ban je hond gaan werken met een goed opgeleidde gt

Het is een trauma. Hij was onder narcose toen bij de da een vrachtwagen tegen de muur van de kamer reed waar hij lag... Hij kon niet reageren omdat hij nog half onder narcose was. Sindsdien met veel mensen en gt gewerkt eraan, en het is al veel beter, maar hoe meer we de nadruk erop leggen hoe erger het word lijkt het. De laatste gt wist zich er niet veel raad mee. 

" Honden leren ook sociaal, ze kijken gedrag af, ook van ons.
 
Ik zou sowieso apart met ze gaan wandelen.
Ook zou ik aan de angst ban je hond gaan werken met een goed opgeleidde gt "

Suzanne en Luca

Ik zou eerst mijn hond van zijn angst afhelpen en dan kijken naar een pup.

 In een ideale wereld had ik dat zeker ook gedaan ja. Ik ga er maar even vanuit dat je het trauma gedeelte niet hebt gelezen... Minder worden? Dat zou kunnen ja. Maar een trauma zet ik niet met een knopje uit! Dat is in 2,5 jaar trainen en begeleiden minder geworden, maar of ik het er ooit helemaal uit krijg? Daar geloof ik niet echt in. Dus ja, als het kon had ik hem daar "eerst vanaf geholpen". Maar dat is nogal kort door de bocht... 

Bijna iedere hond heeft wel iets waar hij/zij bang voor is hoor... 

Als ik lees dat hij verder wel perfect functioneert, snap ik niet zo goed dat anderen het afraden of zeggen te wachten tot hij niet meer bang is voor groot verkeer. 

Mijn reu was bang voor Chihuahua's. Heb niet gewacht tot hij daar niet meer bang voor was voordat ik mijn teefje aanschafte hoor. 

Hoe vaak kom je nu zo'n hondje tegen? 

Zelfde met vrachtwagens denk ik zo.

Mijn pup neemt wel heel veel over van de volwassen hond van mn vriend. Niet alles maar wel veel. Denk dat het wel iets is om apart te wandelen maar k zou ze ook zeker samen meenemen (: 

Wat een nachtmerrie was dat ongeluk geweest!

Wat vreselijk zielig. Snap dat deze angst echt heel diep zit.

Angst is heel lastig. Een angstige hond zit op dat moment op slot, niet meer in staat om te leren.

Wat je zou kunnen overwegen is clomicalm of fluoxeyine en met gt.

De clomicalm zorgt dat de agnst minder wordt, zodat een hond wel openstaat om te leren en dan kan je met een gt aan zijn trauma gaan werken.

Als je een pup hebt, ze overdag niet samen mee naar buiten nemen, zodat de pup de  angst van je andere hond niet over kan nemen.

's Avonds zou wel samen kunnen, lijkt me.

Sowieso is het voor elke pup belangrijk alleen nasr buiten te gaan, één op één contact met je pup en zodat hij zich zelfstandig kan handhaven.

Maar omgekeerd, zou je oude hond, zich misschien gesteund kunnen voelen door je pup, mits je pup volwassen is.

Dat zal dus nog een tijdje duren.

 Nee dat heb ik inderdaad niet gelezen, ik ging er niet van uit dat er wat ergs was gebeurd, vandaar dat ik dacht, help de hond die je hebt eerst.

Ik heb het nog niet gelezen, heb ik er dan zo overheen gelezen?

 Jeee dat geloof je toch niet?? Ik begrijp wel dat narcose gevoelens 20 keer erger kunnen maken, ik heb zelf wel eens half wakker gelegen terwijl dat nog niet moest, dan komt alles heel eng binnen.

Ja dan snap ik je wel beter nu.

Quoten lukt even niet (telefoon snapt me niet) dus even zo. Ik denk dat ik het wel doorzet, als ik zie hoe hij is met andere honden hoop ik dat uiteindelijk, het hem alleen al een beetje afleiding geeft. Als de pup hem ooit als hij volwassen is zal kunnen steunen, dat lijkt me geweldig! Maar het lijkt me slim daar maar niet te hard vanuit te gaan en we gaan er gewoon het allerbeste van maken. Bedankt voor alle reacties!